ใครเป็นเหมือนกันบ้างค่ะคือเป็นคนที่ให้ความสำคัญกับวันเกิดมากไม่ว่าจะวันเกิดเพื่อนวันเกิดเราหรือวันเกิดคนรอบข้างก็ตามจะเป็นคนที่จำวันเกิดได้แม่นและชอบทำเซอร์ไพร์สให้เพื่อนหรือครอบครัวคนรู้จักงี้ตลอด
อย่างวันเกิดพี่เราไม่ใช่พี่แท้ๆแต่โตมาด้วยกันอายุห่างกันแค่1ปี พี่เราอยู่ปี2เราอยู่ปี1 วันนั้นเป็นวันเกิดพี่เราคือด้วยความเราสนิทกันและพี่รักเรามากเราจึงอยากทำอะไรให้พี่มั้งจะทำของขวัญให้ก็จะเอาไปให้ยังไงล่ะ? อยู่คนล่ะจังหวัดเลยถ้าส่งไปก็กว่าจะถึงมือพี่คงไม่ทันวันเกิดพี่แน่ๆ เราเลยตัดสินใจจะไปหาพี่จะไปเซอร์ไพร์สเค้ก พอวันนั้นเราเรียนตอนเช้าเสร็จตอนบ่ายไปจองตั๋วรถเลยจ้าาาา แล้วก็ได้ขึ้นรถบ่ายสามไปถึงที่ประมาณหกโมงกว่าๆ พอดีมีเพื่อนเรียนที่เดียวกับพี่ด้วยจึงโทรให้เพื่อนมารับที่ บขส.บอกว่าจะมาเซอร์ไพร์สวันเกิดพี่เพื่อนก็พาเอาของไปไว้ที่หอมันก่อนแล้วก็พาไปซื้อเค้ก เราก็ให้เพื่อนโทรหาพี่ถามว่าพี่อยู่ไหนพอดีจะมาดูหอหน่อย(ให้เพื่อนหลอกพี่ออกมา)พอพี่บอกอยู่ร้านหมูทะเพื่อนก็บอกอ่อเดี๋ยวหนูไปหานั่นก็ได้ พี่ก็บอกโอเคตกลง เราก็ถือเค้กไปกับเพื่อนเซอร์ไพร์สกลางร้านหมูทะเลยค่ะ พอพี่เห็นหน้าเราแล้วทำหน้าเอ๋อมากก 555 แต่สังเกตุเห็นนางน้ำตาคลอนะ คือวันนั้นก็มีความสุขมากที่ได้ทำอะไรแบบนี้ให้คนที่เราให้ความสำคัญ.
และพอถึงวันเกิดของเพื่อนเราก็จะเตรียมคิดแผนที่จะทำเซอร์ไพร์สเค้กล่ะ (อาจจะเพราะเราเป็นคนชอบกินเค้กด้วยมั้ง5555)เพราะอยากทำให้อยากให้เค้าได้มีความสุขในวันเกิดของตัวเองและคิดว่าถ้าเราทำอะไรให้เค้าเต็มที่ทำด้วยใจให้ใจเค้าไป เค้าก็จะให้อะไรเราแบบนั้นกลับมาบ้าง แต่ไม่เลยค่ะมันไม่เป็นอย่างที่คิด
พอถึงวันเกิดเรา เราตื่นเต้นนะ คิดว่าจะมีคนมาเซอร์ไพร์สหรือป่าวจะมีใครมาอวยพรเราบ้างนะ? ตอนเช้าเราก็ไปทำบุญพอตอนเย็นๆก็ไม่ได้ไปกินเลี้ยงอะไรเพราะมีกิจกรรมของมหาลัยที่ต้องทำ กว่าจะเสร็จก็ดึก
พอเราทำกิจกรรมเสร็จเราก็ขึ้นหอมานั่งตอบข้อความในเฟส อยู่ๆเมทก็เอาเค้กมาเซอร์ไพร์สคือเราก็ดีใจมาก เค้กก้อนแรกปีนี้ที่เพื่อนซื้อให้ >< เป่าเค้กเสร็จเราก็นั่งกินเค้กกัน สักพักเพื่อนที่ไปเรียนด้วยกันทุกวันก็โทรตามบอกให้มาเอากระเป๋า เพราะเราฝากกระเป๋าไว้ตั้งแต่ตอนเย็น พอลงไปพวกนางก็เอาเค้กมาเซอร์ไพร์ส คือตามที่คาดไว้เลยว่าอิพวกนี้จะต้องหลอกฉันมาเซอร์ไพร์สแน่ๆ 555 พอเสร็จก็ขึ้นหอ แต่เค้กทั้งสองก้อนที่ได้มามันก็ไม่ได้ทำให้ดีใจเท่าไหร่เลยเพราะสิ่งที่เรารอมาทั้งวันคือเค้กจากเพื่อนสนิทอีกคนที่ตอนนี้มันแยกหอไปอยู่อีกที่หนึ่งแล้ว เพื่อนคนนี้ที่คิดว่าจะไม่พลาดที่จะเอาเค้กมาให้ในวันสำคัญของเรา เพื่อนคนนี้ซึ่งเราก็เคยบอกมันไปแล้วว่าเราให้ความสำคัญกับวันเกิดนะ ซึ่งเพื่อนคนนี้ก็รู้ว่าพอถึงวันเกิดเราเพื่อนคนไหนไม่มาแฮปปี้เบร์ดิเดย์เราจะงอน ปีที่แล้วที่เรางอนเพื่อนคนหนึ่งไปมันก็อยู่ในเหตุการ์ณมันก็รู้ มันก็เคยพูดต่อหน้า ว่า "เค้กมีอิทธิพลในการงอนเพื่อนของมากอ่ะ"แล้วมันก็หัวเราะ เราก็พูดว่าเรื่องนี้เราให้ความสำคัญจริงๆคือคนอื่นมันวัดความเป็นเพื่อนตรงไหนไม่รู้ แต่ที่รู้ๆคือกูวัดจากวันเกิดนะเพราะวันเกิดมันเป็นวันสำคัญของเราถ้าใครมองข้ามหรือไม่ให้ความสำคัญกับวันเกิดเราก็เหมือนไม่ได้ใส่ใจเรา เหมือนเราไม่มีความสำคัญ
--ซึ่งเราก็รอทั้งวันทั้งคืน รอๆๆๆๆ ก็คิดว่ามันจะมาหาก็ยังดี รอจนจะเที่ยงคืนก็ยังไม่มา พอเที่ยงคืนปุ๊ปเราก็คิด เอ่อไม่มาก็ไม่เป็นไร พอ 00.01มันก็ทักแชทมาบอกรอกูอวยพรแปป เราก็เห็นแต่ไม่ได้อ่านสักพักมันก็มาโพสหน้าเฟสเราว่า"แฮปปี้เบร์ดิเดย์ ความจริงกูทำวีดีโอให้แต่มันขัดข้องเล็กน้อย เดี๋ยวพรุ่งนี้จะลงให้นะ"ด้วยความที่เราน้อยใจอยู่ จึงไม่ได้กดไลค์หรือต่อโพสใดๆเลย แล้วทุกวันนี้ก็ยังไม่เห็นวีดีโอที่มันบอกจะให้ดูเลยค่ะ งอนมันมาเกือบเดือนล่ะค่ะ คือก็คิดอยู่ว่าเราไม่สำคัญหรอหรืออะไร 😢
เพื่อนไม่มาเซอร์ไพร์สเค้กในวันเกิด สมควรที่จะงอนไหม?
อย่างวันเกิดพี่เราไม่ใช่พี่แท้ๆแต่โตมาด้วยกันอายุห่างกันแค่1ปี พี่เราอยู่ปี2เราอยู่ปี1 วันนั้นเป็นวันเกิดพี่เราคือด้วยความเราสนิทกันและพี่รักเรามากเราจึงอยากทำอะไรให้พี่มั้งจะทำของขวัญให้ก็จะเอาไปให้ยังไงล่ะ? อยู่คนล่ะจังหวัดเลยถ้าส่งไปก็กว่าจะถึงมือพี่คงไม่ทันวันเกิดพี่แน่ๆ เราเลยตัดสินใจจะไปหาพี่จะไปเซอร์ไพร์สเค้ก พอวันนั้นเราเรียนตอนเช้าเสร็จตอนบ่ายไปจองตั๋วรถเลยจ้าาาา แล้วก็ได้ขึ้นรถบ่ายสามไปถึงที่ประมาณหกโมงกว่าๆ พอดีมีเพื่อนเรียนที่เดียวกับพี่ด้วยจึงโทรให้เพื่อนมารับที่ บขส.บอกว่าจะมาเซอร์ไพร์สวันเกิดพี่เพื่อนก็พาเอาของไปไว้ที่หอมันก่อนแล้วก็พาไปซื้อเค้ก เราก็ให้เพื่อนโทรหาพี่ถามว่าพี่อยู่ไหนพอดีจะมาดูหอหน่อย(ให้เพื่อนหลอกพี่ออกมา)พอพี่บอกอยู่ร้านหมูทะเพื่อนก็บอกอ่อเดี๋ยวหนูไปหานั่นก็ได้ พี่ก็บอกโอเคตกลง เราก็ถือเค้กไปกับเพื่อนเซอร์ไพร์สกลางร้านหมูทะเลยค่ะ พอพี่เห็นหน้าเราแล้วทำหน้าเอ๋อมากก 555 แต่สังเกตุเห็นนางน้ำตาคลอนะ คือวันนั้นก็มีความสุขมากที่ได้ทำอะไรแบบนี้ให้คนที่เราให้ความสำคัญ.
และพอถึงวันเกิดของเพื่อนเราก็จะเตรียมคิดแผนที่จะทำเซอร์ไพร์สเค้กล่ะ (อาจจะเพราะเราเป็นคนชอบกินเค้กด้วยมั้ง5555)เพราะอยากทำให้อยากให้เค้าได้มีความสุขในวันเกิดของตัวเองและคิดว่าถ้าเราทำอะไรให้เค้าเต็มที่ทำด้วยใจให้ใจเค้าไป เค้าก็จะให้อะไรเราแบบนั้นกลับมาบ้าง แต่ไม่เลยค่ะมันไม่เป็นอย่างที่คิด
พอถึงวันเกิดเรา เราตื่นเต้นนะ คิดว่าจะมีคนมาเซอร์ไพร์สหรือป่าวจะมีใครมาอวยพรเราบ้างนะ? ตอนเช้าเราก็ไปทำบุญพอตอนเย็นๆก็ไม่ได้ไปกินเลี้ยงอะไรเพราะมีกิจกรรมของมหาลัยที่ต้องทำ กว่าจะเสร็จก็ดึก
พอเราทำกิจกรรมเสร็จเราก็ขึ้นหอมานั่งตอบข้อความในเฟส อยู่ๆเมทก็เอาเค้กมาเซอร์ไพร์สคือเราก็ดีใจมาก เค้กก้อนแรกปีนี้ที่เพื่อนซื้อให้ >< เป่าเค้กเสร็จเราก็นั่งกินเค้กกัน สักพักเพื่อนที่ไปเรียนด้วยกันทุกวันก็โทรตามบอกให้มาเอากระเป๋า เพราะเราฝากกระเป๋าไว้ตั้งแต่ตอนเย็น พอลงไปพวกนางก็เอาเค้กมาเซอร์ไพร์ส คือตามที่คาดไว้เลยว่าอิพวกนี้จะต้องหลอกฉันมาเซอร์ไพร์สแน่ๆ 555 พอเสร็จก็ขึ้นหอ แต่เค้กทั้งสองก้อนที่ได้มามันก็ไม่ได้ทำให้ดีใจเท่าไหร่เลยเพราะสิ่งที่เรารอมาทั้งวันคือเค้กจากเพื่อนสนิทอีกคนที่ตอนนี้มันแยกหอไปอยู่อีกที่หนึ่งแล้ว เพื่อนคนนี้ที่คิดว่าจะไม่พลาดที่จะเอาเค้กมาให้ในวันสำคัญของเรา เพื่อนคนนี้ซึ่งเราก็เคยบอกมันไปแล้วว่าเราให้ความสำคัญกับวันเกิดนะ ซึ่งเพื่อนคนนี้ก็รู้ว่าพอถึงวันเกิดเราเพื่อนคนไหนไม่มาแฮปปี้เบร์ดิเดย์เราจะงอน ปีที่แล้วที่เรางอนเพื่อนคนหนึ่งไปมันก็อยู่ในเหตุการ์ณมันก็รู้ มันก็เคยพูดต่อหน้า ว่า "เค้กมีอิทธิพลในการงอนเพื่อนของมากอ่ะ"แล้วมันก็หัวเราะ เราก็พูดว่าเรื่องนี้เราให้ความสำคัญจริงๆคือคนอื่นมันวัดความเป็นเพื่อนตรงไหนไม่รู้ แต่ที่รู้ๆคือกูวัดจากวันเกิดนะเพราะวันเกิดมันเป็นวันสำคัญของเราถ้าใครมองข้ามหรือไม่ให้ความสำคัญกับวันเกิดเราก็เหมือนไม่ได้ใส่ใจเรา เหมือนเราไม่มีความสำคัญ
--ซึ่งเราก็รอทั้งวันทั้งคืน รอๆๆๆๆ ก็คิดว่ามันจะมาหาก็ยังดี รอจนจะเที่ยงคืนก็ยังไม่มา พอเที่ยงคืนปุ๊ปเราก็คิด เอ่อไม่มาก็ไม่เป็นไร พอ 00.01มันก็ทักแชทมาบอกรอกูอวยพรแปป เราก็เห็นแต่ไม่ได้อ่านสักพักมันก็มาโพสหน้าเฟสเราว่า"แฮปปี้เบร์ดิเดย์ ความจริงกูทำวีดีโอให้แต่มันขัดข้องเล็กน้อย เดี๋ยวพรุ่งนี้จะลงให้นะ"ด้วยความที่เราน้อยใจอยู่ จึงไม่ได้กดไลค์หรือต่อโพสใดๆเลย แล้วทุกวันนี้ก็ยังไม่เห็นวีดีโอที่มันบอกจะให้ดูเลยค่ะ งอนมันมาเกือบเดือนล่ะค่ะ คือก็คิดอยู่ว่าเราไม่สำคัญหรอหรืออะไร 😢