ผมอายุ 21 กำลังเรียนอยู่ปี 3 ครับ แฟนผมอายุ 29 พึ่งจะเรียนจบ หางานทำยังไม่ได้
เลยเรียนต่อ เราคบกันมา เกือบ 2 ปีล่ะ เธอจีบผมก่อนครับ ช่วงแรกๆ ยอมรับตรงๆเลยว่าเห็นแก่ตัว
ที่รับรักเธอ เนื่องจากผมไม่เคยมีแฟนมาก่อน แค่อยากลอง แต่พอคบไปนานๆ ความผูกพัน
มันมากขึ้น ความรักก็มากขึ้น ผมอยู่กับเธอแบบธรรมชาติมากๆ เรามีความสุขกันดีครับ
เธอเป็นคนน่ารัก มีความเป็นผู้ใหญ่ ไม่งี่เง่า แต่ว่าเวลาไปไหนมาไหน เช่นผมพาเธอไปเจอเพื่อน หรือพี่ๆ
เธอจะให้ผมบอกว่าฌธออายุ 23 พึ่งเรียนจบ คนก็เชื่อแบบนั้น เพราะเธอหน้าเด็ก
ผมก็ไม่ได้สนอะไรเท่าไหร่หรอก
และเนื่องจากผมเรียนอยู่ ผมไม่ค่อยจะมีเงินเท่าไหร่หรอก รถก็ไม่มี เวลาไปกินข้าวไหนส่วนใหญ่หาร
ตลอด เพื่อนของเธอ บอกว่าผู้ชายแบบนี้เห็นแก่ตัว เลิกเถอะ จริงๆเธอก็มีคนรุ่นๆเดียวกันมาจีบเยอะนะ
แต่ละคนนี้ก็มีงานมีบ้านมีรถ ดูเหมาะสม ผมเคยมีลองคุยกับเธอบอก ถ้าเธอไปๆซะ จะดีกว่าตัวเธอซะมากกว่า
เพราะเธอก็อายุมากแล้ว ตัดพ้อตัวเองว่า คนแบบเราไม่น่าจะดูแลใครได้ดี แต่เธอก็บอกว่ารักผม แต่เธอก็กลัว
เหมือนกันอีกว่า อายุของเรามันห่างไป ครอบครัวผมจะรับไม่ได้ (ครอบครัวผมหัวโบราณ ผมคิดว่าต่องมีปัญหาแน่ ถ้าพาแฟนไปเปิดตัว)
ตอนนี้ สภานะเราก็รักกันดี แต่มันเหมือนจะมีกำแพงกั้นไว้ และเวลาแห่งความสุขจะมีได้ถึงเมื่อไหร่กันนะ
ผมอยากคบกับเธอตลอดไป ผมมั่นใจ ว่าผมไม่สามารถรักใครและอยู่กับใครได้มีความสุขมากเท่านี้ได้อีกแล้ว
แต่ปัญหาของเรามันชัดเจน เราไม่กล้าพูดถึงเรื่องนี้ จึงได้ตั้งกระทู้นี้ ให้พี่ๆ เพื่อนๆ ช่วยออกแนวทางแก้ปัญหา
ว่าควรจะทำไงดี เราควรจบ หรือ ไปต่อ ขอบคุณครับ
ผมคบแฟนแก่กว่า 8 ปี กลัวจะเจอทางตัน! TT
เลยเรียนต่อ เราคบกันมา เกือบ 2 ปีล่ะ เธอจีบผมก่อนครับ ช่วงแรกๆ ยอมรับตรงๆเลยว่าเห็นแก่ตัว
ที่รับรักเธอ เนื่องจากผมไม่เคยมีแฟนมาก่อน แค่อยากลอง แต่พอคบไปนานๆ ความผูกพัน
มันมากขึ้น ความรักก็มากขึ้น ผมอยู่กับเธอแบบธรรมชาติมากๆ เรามีความสุขกันดีครับ
เธอเป็นคนน่ารัก มีความเป็นผู้ใหญ่ ไม่งี่เง่า แต่ว่าเวลาไปไหนมาไหน เช่นผมพาเธอไปเจอเพื่อน หรือพี่ๆ
เธอจะให้ผมบอกว่าฌธออายุ 23 พึ่งเรียนจบ คนก็เชื่อแบบนั้น เพราะเธอหน้าเด็ก
ผมก็ไม่ได้สนอะไรเท่าไหร่หรอก
และเนื่องจากผมเรียนอยู่ ผมไม่ค่อยจะมีเงินเท่าไหร่หรอก รถก็ไม่มี เวลาไปกินข้าวไหนส่วนใหญ่หาร
ตลอด เพื่อนของเธอ บอกว่าผู้ชายแบบนี้เห็นแก่ตัว เลิกเถอะ จริงๆเธอก็มีคนรุ่นๆเดียวกันมาจีบเยอะนะ
แต่ละคนนี้ก็มีงานมีบ้านมีรถ ดูเหมาะสม ผมเคยมีลองคุยกับเธอบอก ถ้าเธอไปๆซะ จะดีกว่าตัวเธอซะมากกว่า
เพราะเธอก็อายุมากแล้ว ตัดพ้อตัวเองว่า คนแบบเราไม่น่าจะดูแลใครได้ดี แต่เธอก็บอกว่ารักผม แต่เธอก็กลัว
เหมือนกันอีกว่า อายุของเรามันห่างไป ครอบครัวผมจะรับไม่ได้ (ครอบครัวผมหัวโบราณ ผมคิดว่าต่องมีปัญหาแน่ ถ้าพาแฟนไปเปิดตัว)
ตอนนี้ สภานะเราก็รักกันดี แต่มันเหมือนจะมีกำแพงกั้นไว้ และเวลาแห่งความสุขจะมีได้ถึงเมื่อไหร่กันนะ
ผมอยากคบกับเธอตลอดไป ผมมั่นใจ ว่าผมไม่สามารถรักใครและอยู่กับใครได้มีความสุขมากเท่านี้ได้อีกแล้ว
แต่ปัญหาของเรามันชัดเจน เราไม่กล้าพูดถึงเรื่องนี้ จึงได้ตั้งกระทู้นี้ ให้พี่ๆ เพื่อนๆ ช่วยออกแนวทางแก้ปัญหา
ว่าควรจะทำไงดี เราควรจบ หรือ ไปต่อ ขอบคุณครับ