.. เจ็บจริง ..

** ทุกเสาร์เช้าตรู่สางล้างหน้าไก่ เสาร์นี้หวานใจคล้ายจะหน่ายแหนง พี่ฮวบล้มจมดินจวนสิ้นแรง ตั้งใจแถลงรักน้องปองอุรา ** ** ไฟรักยังระบือซื่อวาวแวม เคยส่องแก้มนวลใยได้เห็นหน้า ยังช่วงโชติโรจน์ชัดยั

คิดถึง เหมือนได้ฝัน ได้พบกัน เพียงถ้อยคำ ใครหนอ รอครวญคร่ำ ใครเจ็บช้ำ เพราะนั่งรอ ช่วยต่อกลอน หน่อยครับ

ooo เพียงภาพฝัน วันคืน ตื่นก็หาย น้ำตารื้น ขืนข่ม ตรมเดียวดาย เศร้าร้าวแสน มิแคลนคลาย เจียนวายวาง ภวังค์ภพ สบสาน นานแค่ไหน อสงไขย หลายกัป นับแสงสาง ตอกตรึงทรวง ห้วงจำ ดุจอำพราง สะอื้นคราง ยังแว่ว มิแ

ฝึกโคลงกลอนสี่แล้ว แจ่มชัด ยังแค่เด็กอ่อนหัด เท่านั้น หัดเล่นหุ้นยิ่งไม่ถนัด เหมือนเม่า คงแต่ความอดกลั้น เก็บไว้ในทรวง โดนเจ้าลวงหลอกให้ คอยถือ ครวญคร่ำร้องฮือฮือ โศกแท้ ต้องเร่งรีบหารือ

วอก.เริงร่าพาสนุกสนาน สุขสราญกลางสวนอบอวลฉม สวมวิญญาณภุมรินปริ่มภิรมย์ ยลดอมดมบุปผาผกาพรรณ ปลื้มรับศกยกใหม่ให้บานเบิก ฉลองฤกษ์อุกฤษจิตสุขสันต์ อภิวัฒน์เรืองศรีกวีวรรณ เยี่ยงพู่กันบรรจงแต้มลงยา เสกส