สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรก ถ้าผิดพลาดยังไงก็ขอโทษด้วยนะคะ เรื่องราวต่างๆเกิดขึ้นช่วงไม่นานมานี้ เรามีแฟนชื่อเอค่ะ ( สมมติ ) เราคบกับแฟนมาเกือบ 4 ปี เรากับแฟนอยู่ห่างไกลกันมากค่ะ เราเรียนอยู่ กทม. เขาเรียนอยู่ต่างจังหวัด เพราะเขามีความจำเป็นต้องไปเรียนต่างจังหวัด ตลอดระยะเวลาที่คบกันมา เขาไม่เคยมีปัญหาเรื่องผู้หญิง ส่วนใหญ่จะทะเลาะกันเรื่องทั่วไป เรื่องไม่เข้าใจกันบ้าง ช่วง 3-4 เดือนแรก ทุกอย่างก็ปกติ ต่อให้ระยะทางจะไกลยังไง จะมีก็ทะเลาะที่ไม่ยอมโทรหากัน ผ่านมา 7 เดือน เขาไปแอบชอบผู้หญิงคนนึง เราจับได้เอง เขาไม่ได้เป็นคนบอก เรารู้เสียใจมาก เเต่ผู้หญิงคนนั้นไม่เล่นด้วย เขาเพ้อหาผู้หญิงคนนั้นวันนึงเป็นสิบโพส เราอยู่จุดๆนี้คือทำไรไม่ถูก จะเลิกหรือไม่ เราสับสนไปหมด แต่เราให้อภัยเขา เพราะนั่นเป็นครั้งแรกที่มีเรื่องนี้ แต่ถามว่าไว้ใจเหมือนเดิมไหม เราตอบว่าไม่เลย อาจะระแวงไปด้วย แต่ว่าช่วงก่อนหน้านั้นเราเล่นบีทอคแล้วไปรู้จักกับรุ่นพี่เก่าที่เคยอยู่ รร ด้วยกัน ชื่อพี่บี เราคุยๆกัน แต่พอพี่บี้ว่าเรามีแฟนเลยเลิกคุยไป จนถึงช่วงมกราคม เรากับแฟนทะเลาะกันมาก เรื่องที่ไม่ค่อยมีเวลา เขาไม่เคยโทรหาเลย มีแต่เราที่โทรหาเขาฝ่ายเดียว เฟสเขาออน แต่เขาไม่ทักเรา เราทักไปส่งสติ๊กเกอร์ คือเราไม่เข้าใจว่าทำไม ถ้าถามว่าเราเหนื่อยไหมกับรัดทางไกล เหนื่อยมาก เราพยายามทำทุกอย่างให้เหมือนเดิม แต่มันไม่เหมือนเดิม เพราะเราพยายามอยู่คนเดียว เขาบอกว่าถเาไม่เลิกกันตอนนี้มหาลัยก็ต้องเลิกกัน เขาไม่มีวันจะกลับมา บ้านเขาจน เขาเรียนไม่เก่ง เขาติด ร ติด 0 เขามาเป็นตัวถ่วงชีวิตเรา เขาไม่มีเพื่อน เพราะเข้ากับเพื่อนได้ยาก คือเรื่องพวกนี้เราไม่เคยคิดว่ามันเป็นอุปสรรค เราบอกถึงยังไงก็ต้องผ่านไปด้วยกัน ตอนนี้ความคิดของเรามันก็อาจจะเปลี่ยน เพราะเราต่างตนต่างโตขึ้น คือเราพยายามหาเหตุผลไปอธิบายเขาก็ไม่ฟัง จนเรายอมแพ้เลย หลังจากนั้นเราก็ไม่คุยกันเลย เพราะทุกครั้งทะเลาะกันเราจะเป็นคนง้อตลอด ช่วงที่หายไปพี่บีเขาก็ทักไลน์มาพอดีเป๊ะ คือเราก็ยอมคุยกับพี่เขา เพราะหวังว่าเราจะลืมเขาได้ วินาทีนั้นเราคิดว่าเรากับแฟนเลิกกันไปแล้ว เราเคยบอกว่าถ้าจะเลิกกันเราจะไม่พูดคำว่าเลิก ถ้าหายไปให้รู้ว่าเลิกก็พอ เราคุยกับพี่บีได้เกือบเดือน พอๆกับที่เลิกกับแฟน เราบอกพี่บีว่าเรายังลืมแฟนเก่าไม่ได่ พี่บีบอกเขาจะรอ รอจนกว่าจะลืม พี่บีเคยขอเราคบหลายครั้งมาก แต่เราก็ปฏิเสธ เพราะลืมแฟนเก่ายังไม่ได้ เรากับพี่บีไปดูหนังกินข้าวด้วยกัน พี่เขาดูแลดีมากแต่นิสัยเขาคือเจ้าชู้ตัวพ่อเลย พี่บีบอกจะเปลี่ยนนิสัยเพื่อเรา จิงๆเราก็ไม่เชื่อ เพราะคนเจ้าชู้ยังไงก็เจ้าชู้อยู่วันยังค่ำ ทุกครั้งที่เราน้อยใจอยากอยู่คนเดียว พี่บีก็จะร้องไห้ตลอด บอกไม่อยากให้เราหายไป เป็นห่วง และอีกอย่างพี่จิงจังกะเรามาก มันทำให้เราคิดว่าเขาจะรักเราได้จริงๆ แต่จู่ๆ แฟนเก่าเราก็กลับมา ช่วงที่เลิกกันไปเราเห็นเขาโพสประมาณว่าเวลามีปัญหาเคยมีเธอคอยเคียงข้าง ตอนนี้ไม่มีมันแย่ คือเราก็คิดว่าคงหมายถึงเราแน่ๆ แต่เราไม่สนใจ เขากลับมาบอกว่า เขาคิดถึงเรา คิดถึงมาก ช่วงที่หายไปคิดถึงตลอด ไปไม่ถูก ตันไปหมด เพราะเป็นครั้งแรกที่เขาใข้ชีวิตแบบไม่มีเรา เราจะรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับเขา เรียกว่ามีเซ้นเลยก็ว่าได้ เราก็ถามเขากลับไป ไม่มีเค้านี่แย่ขนาดนั้นเลยใช่ไหม ทุกครั้งมีปัญหาเค้ารับฟังมัน คอยช่วยแก้ปัญหา เขาก็ตอบใช่ เหมือนทุกอย่างพัง ของขวัญครบรอบ 4 ปี ตั้งใจจะให้ แต่มันก็พัง เราร้องไห้น้ำตานี่เกือบกะละมังได้เลย 55555 คือใจนึงเราก็รัก แต่มันมีรอยแผลไปแล้ว เราไม่รู้จะกลับมาเป็นอย่างเดิมได้มั้ย แล้วอีกอย่างพี่บี เราไม่รู้จะทำยังไง เพราะเรารู้ว่าพี่เขารักเรามาก ควรจะทำยังไงดีคะ ขอคำแนะนำที ตอนนี้ตันมากค่ะ
(แท็กผิดห้องก็ขอโทษจิงๆค่ะเป็นกระทู้แรก)
ยืนอยู่จุดที่ตันไปหมดกับคนที่เรารักและรักเรา?
(แท็กผิดห้องก็ขอโทษจิงๆค่ะเป็นกระทู้แรก)