เห็นหัวกระทู้แล้ว อย่าเพิ่งไล่ให้ผมไปแท็กห้องจตุจักรนะครับ
พอดี มีเรื่องอยากระบายนิดหน่อย แต่กลัวหัวกระทู้จะตรงเกินไป (⋟﹏⋞)
ทำไมบางครั้งตุ๊กแกชอบกินปูน แทนที่จะไปกินของอร่อยๆ เช่นตั๊กแตน หรือไม่ก็แมลงสาป
คำถามนี้ ไม่เชิงขอคำตอบนะครับ เพราะถามไปลมๆ แล้งๆ
เมื่อวาน เป็นวันศุกร์สุดท้ายของเดือน เป็นวันราชการวันสุดท้ายของเดือนและของสัปดาห์
เราจะมีการประชุมกันเป็นวาระปกติประจำ ในวันนี้
เนื่อหาจะเล็งไปที่ผลประเมินองค์กรที่ต่ำลงจากปีก่อนๆ
การประชุมจึงเปิดไว้ในเรื่องการขับเคลื่อนองค์กร
ในที่ประชุม แต่ละท่านจะมีข้อเสนอแนะ และวิธีแก้ปัญหา ไปต่างๆกัน
ส่วนตัวผม ผมพูดถึงเรื่องที่เกี่ยวกับประสิทธิภาพของการบังคับบัญชา
โดยอ้างถึงทฤษฎีหนึ่ง ที่ว่า Toxic Leader
ระหว่างที่พูดไปประมาณ 2 นาที (กำหนดให้พูดคนละไม่เกิน 8 นาที มีนาฬิกาตัวเลขสีแดงที่ท้ายห้องประชุมให้จับเวลา)
มีพี่คนหนึ่งเดินมาทางด้านหลัง และกระซิบว่ามีเรื่องด่วนที่ต้องออกไปดู
ผลกล่าวขอโทษในที่ประชุม ขออนุญาตประธาน และเชิญผู้ที่จะพูดท่านต่อไปขึ้นพูดต่อ
ด้านนอก พี่อีกคนหนึ่งบอกผมว่า วันนี้อนุญาตให้ผมไม่ต้องเข้าประชุมได้
ส่วนเรื่องที่พูดค้างไว้ เอาไว้พูดต่อในวาระอื่นที่เห็นสมควร
ผมรู้ทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น ถ้าไม่ใช่ตุ๊กแกบังเอิญไปกินถูกปูนเข้า
ก็แค่นั้น
ตุ๊กแกชอบกินอะไร ระหว่าง แมลง และ ปูน
พอดี มีเรื่องอยากระบายนิดหน่อย แต่กลัวหัวกระทู้จะตรงเกินไป (⋟﹏⋞)
ทำไมบางครั้งตุ๊กแกชอบกินปูน แทนที่จะไปกินของอร่อยๆ เช่นตั๊กแตน หรือไม่ก็แมลงสาป
คำถามนี้ ไม่เชิงขอคำตอบนะครับ เพราะถามไปลมๆ แล้งๆ
เมื่อวาน เป็นวันศุกร์สุดท้ายของเดือน เป็นวันราชการวันสุดท้ายของเดือนและของสัปดาห์
เราจะมีการประชุมกันเป็นวาระปกติประจำ ในวันนี้
เนื่อหาจะเล็งไปที่ผลประเมินองค์กรที่ต่ำลงจากปีก่อนๆ
การประชุมจึงเปิดไว้ในเรื่องการขับเคลื่อนองค์กร
ในที่ประชุม แต่ละท่านจะมีข้อเสนอแนะ และวิธีแก้ปัญหา ไปต่างๆกัน
ส่วนตัวผม ผมพูดถึงเรื่องที่เกี่ยวกับประสิทธิภาพของการบังคับบัญชา
โดยอ้างถึงทฤษฎีหนึ่ง ที่ว่า Toxic Leader
ระหว่างที่พูดไปประมาณ 2 นาที (กำหนดให้พูดคนละไม่เกิน 8 นาที มีนาฬิกาตัวเลขสีแดงที่ท้ายห้องประชุมให้จับเวลา)
มีพี่คนหนึ่งเดินมาทางด้านหลัง และกระซิบว่ามีเรื่องด่วนที่ต้องออกไปดู
ผลกล่าวขอโทษในที่ประชุม ขออนุญาตประธาน และเชิญผู้ที่จะพูดท่านต่อไปขึ้นพูดต่อ
ด้านนอก พี่อีกคนหนึ่งบอกผมว่า วันนี้อนุญาตให้ผมไม่ต้องเข้าประชุมได้
ส่วนเรื่องที่พูดค้างไว้ เอาไว้พูดต่อในวาระอื่นที่เห็นสมควร
ผมรู้ทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น ถ้าไม่ใช่ตุ๊กแกบังเอิญไปกินถูกปูนเข้า
ก็แค่นั้น