สวัสดีค่ะทุกคน
คือต้องบอกก่อนว่ายืมไอดีน้องที่รู้จักมา เพราะขี้เกียจสมัครเอง แฮ่ๆ
เล่าเลยล่ะกัน
เราอ่ะ ได้ย้ายมาทำงานที่จังหวัดหนองคายตอนต้นปี 2559 ค่ะ คือหลังปีใหม่ก็เริ่มงานเลยพอดี งานเราก็โอเค เริ่มปรับตัวได้มากขึ้น
แต่ที่เราอยากจะเล่าคือว่า เราชอบเดินไปซื้อขนมที่ร้านขายของชำข้างๆที่ทำงาน
เราเจออาตี๋คนนึง ขาว และตี๋ ใส่แว่นด้วย! แล้วเราก็ถูกชะตาเลยทันที
เราก็โสดนะ แล้วก็แอบถามพี่ที่ทำงานก่อนมาแล้ว พี่ๆก็บอกว่า อาตี๋คนนั้นก็โสดเหมือนกัน
แล้วๆๆ เรารู้สึกเลยว่าเขาเป็นคนขี้อายมาก ต่างจากเรามากกกกกกกกก
เราเฟรนด์ลี่ ไปซื้อของบ่อยขึ้น จนสนิทกับพ่อ แม่เขาเลยล่ะค่ะ
คุณลุง คุณป้าจะชวนเราคุยเสมอ เช่นว่าเราเป็นคนจังหวัดไหน ทำงานที่ไหนมาก่อน อะไรแบบนี้
บางวันเราจะพาเด็กนักเรียนที่เราสอน (เด็กอนุบาล) ไปซื้อขนม แล้วก็เจอเขา อันนี้เหมือนสร้างภาพนะ
แต่เปล๊าาาา รักเด็กจริงๆค่ะ 55555 คือชอบเล่นกับเด็กอยู่แล้ว เลยได้มาสอนหนังสือเด็กไง
เข้าเรื่องต่อเลย
แล้วพอเราอยู่มานานมากขึ้น เราก็เริ่มรู้สึกว่า เขาจะมองเราแปลกๆ
หรือเราจะทำตัวแปลกเองก็ไม่รู้ คือมันเขิน มันทำอะไรไม่ถูกอ่ะ
ยอมรับเลย ว่าปลื้มจริงๆ แต่ไม่รู้จะทำยังไงให้เขามองกลับมาบ้าง
ช่วงตรุษจีนที่ผ่านมา เรากรี๊ดมาก คือเรากับเขาคุยกันมากขึ้น
ปกติเขาจะพูดแค่ราคาของที่เราซื้อ เราก็จะบอกว่าเราไม่ใส่ถุงนะ
พี่อาตี๋ : 30 บาทครับ (มือก็จะหยิบถุงมาใส่)
เรา : ไม่ใส่ถุงค่ะ ลดโลกร้อน
พี่อาตี๋ : อ่อ ครับ
จบ..........
ทุกครั้งที่เจอกันมีแค่นี้จริงๆ ค่ะ
กลับมาที่ตรุษจีน คือปกติตอนกลางวันในวันธรรมดา เราจะเจอพ่อกับแม่เขาซะมากกว่า แต่ช่วงนั้นเอ๊ะ ไม่เจอ เราเลยตัดสินใจถามเขา!
พี่อาตี๋ : 40 บาทครับ
เรา : ค่ะ
พี่อาตี๋ : .........
เรา : เอ่อ คุณลุงกับคุณป้าไปไหนหรอคะ!
พี่อาตี๋ : หืม... อ๋อ ไปเที่ยวตรุษจีนอ่ะครับ
เรา : อ๋อ มิน่า ช่วงนี้ไม่เห็นเลย
พี่อาตี๋ : อีก 2-3 วันก็กลับครับ (ยิ้ม)
ค่ะ เท่านี้แหละ เราก็ตายไปเลยยยยย ยิ้มทำไม ยิ้มเพื่ออออ เราก็เลยยิ้มยาวเลยยยยยยยยยยยยยย
ยังมีอีกหลายเหตุการณ์ ซึ่งเราไม่รู้หรอก เขามองเราบ้างไหม แต่เราอ่ะ มองเขาตลอดเลย
เราอยากรู้ ว่าจะพอมีทางให้พี่เขารู้บ้างไหม ว่าเราปลื้ม คือไม่ต้องถึงขั้นจีบมาเดตกันก็ได้ค่ะ
แค่ให้เขารู้ไว้ก็พอ ขอคำแนะนำหน่อยนะคะ
ปล. วันที่ 5-13 มีนาคม 2559 นี้ จะมีงานกาชาดจังหวัดค่ะ แล้วซุ้มร้านขายของก็อยู่ข้างบ้านพี่เขาเลย ข้างบ้านเราด้วย
เราว่ามันจะดีนะ ถ้าเรากับเขาได้เดินด้วยกัน แหะๆ
แอบปลื้มลูกชายเจ้าของร้านขายของชำตรงข้ามปั๊มแห่งหนึ่งในหนองคาย
คือต้องบอกก่อนว่ายืมไอดีน้องที่รู้จักมา เพราะขี้เกียจสมัครเอง แฮ่ๆ
เล่าเลยล่ะกัน
เราอ่ะ ได้ย้ายมาทำงานที่จังหวัดหนองคายตอนต้นปี 2559 ค่ะ คือหลังปีใหม่ก็เริ่มงานเลยพอดี งานเราก็โอเค เริ่มปรับตัวได้มากขึ้น
แต่ที่เราอยากจะเล่าคือว่า เราชอบเดินไปซื้อขนมที่ร้านขายของชำข้างๆที่ทำงาน
เราเจออาตี๋คนนึง ขาว และตี๋ ใส่แว่นด้วย! แล้วเราก็ถูกชะตาเลยทันที
เราก็โสดนะ แล้วก็แอบถามพี่ที่ทำงานก่อนมาแล้ว พี่ๆก็บอกว่า อาตี๋คนนั้นก็โสดเหมือนกัน
แล้วๆๆ เรารู้สึกเลยว่าเขาเป็นคนขี้อายมาก ต่างจากเรามากกกกกกกกก
เราเฟรนด์ลี่ ไปซื้อของบ่อยขึ้น จนสนิทกับพ่อ แม่เขาเลยล่ะค่ะ
คุณลุง คุณป้าจะชวนเราคุยเสมอ เช่นว่าเราเป็นคนจังหวัดไหน ทำงานที่ไหนมาก่อน อะไรแบบนี้
บางวันเราจะพาเด็กนักเรียนที่เราสอน (เด็กอนุบาล) ไปซื้อขนม แล้วก็เจอเขา อันนี้เหมือนสร้างภาพนะ
แต่เปล๊าาาา รักเด็กจริงๆค่ะ 55555 คือชอบเล่นกับเด็กอยู่แล้ว เลยได้มาสอนหนังสือเด็กไง
เข้าเรื่องต่อเลย
แล้วพอเราอยู่มานานมากขึ้น เราก็เริ่มรู้สึกว่า เขาจะมองเราแปลกๆ
หรือเราจะทำตัวแปลกเองก็ไม่รู้ คือมันเขิน มันทำอะไรไม่ถูกอ่ะ
ยอมรับเลย ว่าปลื้มจริงๆ แต่ไม่รู้จะทำยังไงให้เขามองกลับมาบ้าง
ช่วงตรุษจีนที่ผ่านมา เรากรี๊ดมาก คือเรากับเขาคุยกันมากขึ้น
ปกติเขาจะพูดแค่ราคาของที่เราซื้อ เราก็จะบอกว่าเราไม่ใส่ถุงนะ
พี่อาตี๋ : 30 บาทครับ (มือก็จะหยิบถุงมาใส่)
เรา : ไม่ใส่ถุงค่ะ ลดโลกร้อน
พี่อาตี๋ : อ่อ ครับ
จบ..........
ทุกครั้งที่เจอกันมีแค่นี้จริงๆ ค่ะ
กลับมาที่ตรุษจีน คือปกติตอนกลางวันในวันธรรมดา เราจะเจอพ่อกับแม่เขาซะมากกว่า แต่ช่วงนั้นเอ๊ะ ไม่เจอ เราเลยตัดสินใจถามเขา!
พี่อาตี๋ : 40 บาทครับ
เรา : ค่ะ
พี่อาตี๋ : .........
เรา : เอ่อ คุณลุงกับคุณป้าไปไหนหรอคะ!
พี่อาตี๋ : หืม... อ๋อ ไปเที่ยวตรุษจีนอ่ะครับ
เรา : อ๋อ มิน่า ช่วงนี้ไม่เห็นเลย
พี่อาตี๋ : อีก 2-3 วันก็กลับครับ (ยิ้ม)
ค่ะ เท่านี้แหละ เราก็ตายไปเลยยยยย ยิ้มทำไม ยิ้มเพื่ออออ เราก็เลยยิ้มยาวเลยยยยยยยยยยยยยย
ยังมีอีกหลายเหตุการณ์ ซึ่งเราไม่รู้หรอก เขามองเราบ้างไหม แต่เราอ่ะ มองเขาตลอดเลย
เราอยากรู้ ว่าจะพอมีทางให้พี่เขารู้บ้างไหม ว่าเราปลื้ม คือไม่ต้องถึงขั้นจีบมาเดตกันก็ได้ค่ะ
แค่ให้เขารู้ไว้ก็พอ ขอคำแนะนำหน่อยนะคะ
ปล. วันที่ 5-13 มีนาคม 2559 นี้ จะมีงานกาชาดจังหวัดค่ะ แล้วซุ้มร้านขายของก็อยู่ข้างบ้านพี่เขาเลย ข้างบ้านเราด้วย
เราว่ามันจะดีนะ ถ้าเรากับเขาได้เดินด้วยกัน แหะๆ