ความต้องการของความรักไม่เท่ากันครับ

ถ้าคนที่บอกเลิกเราเค้ารู้สึกว่าเราเข้ากันไม่ได้ทั้งๆที่ตอนแรกไปกันได้สวย หลังๆเราเองก็เริ่มอึดอัดเพราะพยายามมากไปความจริงเราเป็นคนไม่ใส่ใจแต่พยายามใส่ใจเวอร์เพราะกลัวเค้าไม่ชอบที่เรามีนิสัยไม่ใส่ใจเลยพยายามใส่ใจมากๆทุกเรื่องแรกๆก็ทำได้ครับหลังๆเริ่มอึดอัด จากโทรหาทุกวันก็เริ่มไม่โทร คลอหาทุกวันก็เริ่มไม่คลอ ทั้งยังใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่กะงานติดต่อเค้าน้อยลง เจอหน้าเค้าก็หลับเลยไม่มีเวลาได้คุยเล่น ทำอะไรหวานๆให้กัน ช่วงวาเลนไทน์ผมซื้อแหวนให้เค้าคิดว่าเค้าจะชอบแต่เค้ากลับไม่ชอบเพราะมองว่ามันมากไปพึ่งคบกันได้ไม่นานครับ อีกอาทิตย์เค้าชวนผมไปเที่ยวแต่ผมกลับไม่ไปเพราะคิดว่าค่อยไปซักช่วงเงินเดือนออกจะได้เที่ยวสนุกกว่าเค้าก็เฟลไม่อยากไปแล้วครับ สุดท้ายก็เลิกกันก่อนไปเที่ยวรุ้สึกผิดพลาดมากครับ เพิ่งรู้ว่าความจริงควรมีเวลาให้กันมากกว่าให้สิ่งของ  

เรามีความต่างกันค่อนข้างเยอะครับ ผมไม่รู้ว่มันเป็นปัญหาไหม ส่วนตัวผมคิดว่าไม่เป็นเพราะผมพยายามปรับแต่เค้ากลับมองว่าผมพยายามมากไปจนเค้าอึดดอัด เพราะผมไม่ขอให้เค้าเปลี่ยนอะไรเลย

ส่วนตัวเค้าเองก็เป็นคนที่เป็นฝ่ายให้ความรักผู้อื่นมาตลอดไม่เคยเป็นฝ่ายรับพอมาเป็นฝ่ายรับเค้าก็รู้สึกอึดอัดเพราะคิดว่าเราทุ่มเทให้เขามาก เขากลัวทำเราเสียใจ สุดท้ายบอกเลิกกัน   ผมง้อเค้าบอกว่าความรู้สึกไม่เหมือนเดิมอย่าหลอกตัวเอง แต่เค้ากับเรายังคุยกันอยู่ จะมีโอกาสได้กลับไปคบกันไหมครับ