ประเทศที่จะมีพระอริยบุคคลต้องพร้อมด้วยองค์ ๓
โดยพระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต
เรื่องอริยบุคคลนี้ ท่านพระอาจารย์มั่น(ภูริทัตโต) ปรารภไว้หลายสถานที่หลายวาระ ต่างๆ กัน
แล้วแต่เหตุ ท่านเล่าว่า ชาวพุทธมีหลายประเทศ แต่จะขอกล่าวเฉพาะใกล้เคียง เขมร ลาว เวียดนาม
และพม่า นอกนี้ไม่กล่าว ท่านพระอาจารย์มั่น บอกว่า
"เราไม่ได้ว่าเขาเหล่านั้น แต่ได้พิจารณาแล้ว ไม่มีก็ว่าไม่มี มีก็ว่ามี"
ท่านพระอาจารย์มั่น หมายถึง พระอริยบุคคล ในประเทศเหล่านี้ มีที่ประเทศพม่าเพียงคนเดียว
คือ หมู่บ้านที่ท่านไปจำพรรษา เป็นผ้าขาว ที่ผู้เล่าเคยเล่าว่า บุตรสาว บุตรเขย และบุตรชาย
ของตาผ้าขาวนั้นละ ที่มาจัดเสนาสนะของบิดาเขา ถวายท่านพระอาจารย์มั่น และท่านเจ้าคุณ
บุญมั่น (สหธรรมมิกหลวงปู่มั่น) ครั้งจำพรรษาที่ประเทศพม่า ท่านว่า
"ยกเว้นสยามประเทศแล้วนอกนั้นไม่มี"
"สำหรับสยามประเทศ ตั้งแต่บัดนั้นมาจนถึงปัจจุบัน มีติดต่อมาโดยไม่ขาดสาย ทั้งคฤหัสถ์ชายหญิง
และบรรพชิต แต่มรรคขั้นต้นคฤหัสถ์มากกว่า ทั้งปริมาณและมีสิกขาน้อยกว่า"
ท่านเล่าต่อไปว่า เราไม่ได้ว่าเขา เราไม่ได้ดูหมิ่นเขา เพราะประเทศเหล่านั้นขาดความพร้อม คือ
คุณสมบัติหลายอย่าง เช่น เรื่องอักขระ ที่ไม่เป็นพุทธภาษา คือ ฐานกรณ์วิบัติ และองค์ประกอบ
อย่างหนึ่งที่ขาดไม่ได้ คือองค์พระมหากษัตริย์ของประเทศ ที่นับถือพระพุทธศาสนานี้ก็สำคัญ
ขาดไม่ได้ ถ้าขาดไป อริยบุคคลก็ขาดไปด้วย ท่านพระอาจารย์มั่น กล่าวว่า เมื่อพระพุทธเจ้า
จะทรงประกาศพระศาสนา ทรงหาหลักค้ำประกัน อันมั่นคง คือ มุ่งไปที่พระเจ้าพิมพิสาร ความ
สำคัญอันนี้มีมาตลอด หากประเทศใดไม่มีองค์ประกอบนี้ ซึ่งเป็นเอกอัครศาสนูปถัมภก ก็ปฏิเสธ
ได้เลย เปรียบเหมือนกับก้อนเส้า ๓ ก้อน
ก้อนที่ ๑ คือ ความเป็นชาติ
ก้อนที่ ๒ มีศาสนาพุทธเป็นศาสนาประจำชาติ
ก้อนที่ ๓ มีองค์พระมหากษัตริย์เป็นเอกอัครศาสนูปถัมภก
หากขาดไปก้อนใดก้อนหนึ่ง ก็จะขาดความสมบูรณ์ไป ไม่สามารถจะใช้นึ่งต้มแกงหุงหาอาหารได้
เช่นเดียวกันกับศาสนาพุทธ ต้องมีครบองค์ ๓ เช่นกัน
หนังสือ "รำลึกวันวาน" อันเป็นบันทึกของ หลวงตาทองคำ จารุวัณโณ เกี่ยวกับเกร็ดประวัติ
และปกิณกธรรมของหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
ก้อนเส้า ๓ ก้อน พระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต
โดยพระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต
เรื่องอริยบุคคลนี้ ท่านพระอาจารย์มั่น(ภูริทัตโต) ปรารภไว้หลายสถานที่หลายวาระ ต่างๆ กัน
แล้วแต่เหตุ ท่านเล่าว่า ชาวพุทธมีหลายประเทศ แต่จะขอกล่าวเฉพาะใกล้เคียง เขมร ลาว เวียดนาม
และพม่า นอกนี้ไม่กล่าว ท่านพระอาจารย์มั่น บอกว่า
"เราไม่ได้ว่าเขาเหล่านั้น แต่ได้พิจารณาแล้ว ไม่มีก็ว่าไม่มี มีก็ว่ามี"
ท่านพระอาจารย์มั่น หมายถึง พระอริยบุคคล ในประเทศเหล่านี้ มีที่ประเทศพม่าเพียงคนเดียว
คือ หมู่บ้านที่ท่านไปจำพรรษา เป็นผ้าขาว ที่ผู้เล่าเคยเล่าว่า บุตรสาว บุตรเขย และบุตรชาย
ของตาผ้าขาวนั้นละ ที่มาจัดเสนาสนะของบิดาเขา ถวายท่านพระอาจารย์มั่น และท่านเจ้าคุณ
บุญมั่น (สหธรรมมิกหลวงปู่มั่น) ครั้งจำพรรษาที่ประเทศพม่า ท่านว่า
"ยกเว้นสยามประเทศแล้วนอกนั้นไม่มี"
"สำหรับสยามประเทศ ตั้งแต่บัดนั้นมาจนถึงปัจจุบัน มีติดต่อมาโดยไม่ขาดสาย ทั้งคฤหัสถ์ชายหญิง
และบรรพชิต แต่มรรคขั้นต้นคฤหัสถ์มากกว่า ทั้งปริมาณและมีสิกขาน้อยกว่า"
ท่านเล่าต่อไปว่า เราไม่ได้ว่าเขา เราไม่ได้ดูหมิ่นเขา เพราะประเทศเหล่านั้นขาดความพร้อม คือ
คุณสมบัติหลายอย่าง เช่น เรื่องอักขระ ที่ไม่เป็นพุทธภาษา คือ ฐานกรณ์วิบัติ และองค์ประกอบ
อย่างหนึ่งที่ขาดไม่ได้ คือองค์พระมหากษัตริย์ของประเทศ ที่นับถือพระพุทธศาสนานี้ก็สำคัญ
ขาดไม่ได้ ถ้าขาดไป อริยบุคคลก็ขาดไปด้วย ท่านพระอาจารย์มั่น กล่าวว่า เมื่อพระพุทธเจ้า
จะทรงประกาศพระศาสนา ทรงหาหลักค้ำประกัน อันมั่นคง คือ มุ่งไปที่พระเจ้าพิมพิสาร ความ
สำคัญอันนี้มีมาตลอด หากประเทศใดไม่มีองค์ประกอบนี้ ซึ่งเป็นเอกอัครศาสนูปถัมภก ก็ปฏิเสธ
ได้เลย เปรียบเหมือนกับก้อนเส้า ๓ ก้อน
ก้อนที่ ๑ คือ ความเป็นชาติ
ก้อนที่ ๒ มีศาสนาพุทธเป็นศาสนาประจำชาติ
ก้อนที่ ๓ มีองค์พระมหากษัตริย์เป็นเอกอัครศาสนูปถัมภก
หากขาดไปก้อนใดก้อนหนึ่ง ก็จะขาดความสมบูรณ์ไป ไม่สามารถจะใช้นึ่งต้มแกงหุงหาอาหารได้
เช่นเดียวกันกับศาสนาพุทธ ต้องมีครบองค์ ๓ เช่นกัน
หนังสือ "รำลึกวันวาน" อันเป็นบันทึกของ หลวงตาทองคำ จารุวัณโณ เกี่ยวกับเกร็ดประวัติ
และปกิณกธรรมของหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต
-----------------------------------------------------------------------------------------------------