เรื่องก็มีอยู่ว่าเราคบกับแฟนเก่าที่เคยเลิกกันไปตั้งแต่เรียนหนังสือ พอมาเจอกันตอนเป็นผู้ใหญ่แล้วเขาเลิกกับแฟนมา 2 คนแล้ว เราก้อเลยกลับมาคบกัน เขามีลูกสาว 1 คน 4 ขวบ เขาเป็นคนเจ้าชุ้มาก ตลอดเวลาที่คบกัน เขาจะพาผู้หญิงคนอื่นมานอนค้างที่บ้านตลอด เวลาเราไม่อยู่ เราจับได้ เขาก้อยังไม่เลิก วันหนึ่งเขาก็จับโกหกเราได้ว่าเราไม่ได้ท้อง ที่เราโกหกเขาเพราะเขาเจ้าชู้อยากให้เป็นคนดี เขาก้อจะเลิกกับเรา แต่ก็ไม่เลิก แต่ก้อมีผู้หญิงคนอื่นอีก พอครั้งสุดท้ายเขาก้อรู้ว่าเรามีลูก 1 คน ซึ่งเราไม่ได้บอกเขา เราก้อมีเหตุผลของเราคือ แม่ของเขาและเขาอาจจะรับไม่ได้ (เวลามีปัญหาเขาจะต้องบอกแม่ทุกเรื่อง เขาบอกว่าครอบครัวเดียวกันไม่ควรปิดบัง) แต่พอเขารู้เขาก้อบอกว่าเขารับได้ แต่ทำไมไม่บอกก่อน แต่มาบอกตอนนี้เขารับไม่ได้ที่เราโกหก เราเลยเลิกกัน ได้ 3 เดือนแล้ว เขาก้อไปแต่งงานกับผู้หญิงที่มีลุกติด 2 คน (เดือนธันวาคม)และเลี้ยงดูลูกของผู้หญิงคนนี้อีก (ผู้หญิงไม่ทำงาน) ผู้หญิงคนนี้เปนเพื่อนสมัยเรียนที่บ้านนอก เราจำได้ว่าเขาเจอกันตอบงานประเพณีที่บ้านนอกเขากลับบ้านประมาณเดือน ต.ค. เขาเลิกกะเรา 27 พ.ย. 2558 พอเดือนธันวาคม 2558 ก็แต่งงานกับผู้หญิงคนน้ แสดงว่าช่วงที่เรากับเขายังไม่เลิกกันเขาคบกะผู้หญิงคนนี้แล้ว เขาก้อเบอกเพื่อนๆ เขาว่าที่เลิกกะเราเพราะเราไม่ดี เราเป็นคนโกหก แล้วทีเขาทำเรื่องเลวๆๆ ม่เห็นบอกคนอื่นเลย สรุปแล้วเขาก้อบอกว่าเราทำตัวเป็นคนดี ต่อหน้าดี ลับหลังอีกอย่าง ที่แท้ก้อเลว สรุปแล้วที่เขาทำหนะ เลวไหม ตอนนี้เราก้อเลยรู้สึกว่าเราเป็นคนผิดเหรอ ตอนนี้ก็เห็นเขามีความสุขกับแม่ม่าย ลูก 2 ของเขากว่าตอนที่อยู่กับเราอีก (ปล.เราชอบแอบส่งเฟสเขา)
สรุปว่าที่เลิกกันใครเป็นฝ่ายผิดหรือเราเป็นฝ่ายผิด เลว อะไรอย่างนี้รึเปล่า