ผมกับแฟน รู้จักกันมา 2 ปีกว่า มาคบกัน ได้ 9 เดือนละ
แรกๆที่เราคบกัน เราก็ไม่เชื่อใจกันนะครับเพราะ เธฮยังคุยกับแฟนเก่า และผมก็ยังมีน้องเข้ามาคุยด้วย
แต่พอเราคบกันมาเรื่อยๆความรู้ผมเปลี่ยน ผมรู้สึกว่าผมรักเขามากขึ้นทุกวัน
ก่อนอื่นผมกับแฟน อายุห่างกัน 5 ปี ผมอยู่มหาลัย แต่แฟนอยู่ มัธยม ปลาย เราไม่ค่อยได้เจอกันเลยแรกคบ เดือนสองเดือนได้เจอกันทีนึง
และทุกครั้งผมจะไปหาเขาที่ รร.เสมอ ไม่เคยไปไหนมาไหนด้วยกันเลยสักครั้ง
ผมเริ่มรักเขามากขึ้น แม้แต่เฟสไลน์ ไอจี ผมให้รหัสทุกอย่าง แม้แต่โทรศัพผมก็ให้เขาเล่นเขาเช็คเสมอ ผมบริสุทใจทุกอย่างเพราะผมไม่ได้มีใครเลย
นอกจากเธอคนเดียว
..แต่สิ่งที่ผมรู้สึกเจ็บที่สุด คือ เขายังคุยยังติดต่อแฟนเก่าเขาเสมอ ทั้งๆที่แฟนเก่าเขาก็มีคนใหม่อยู่ด้วยแล้ว
แฟนเก่าเขารู้ว่าเราสองคนคบกัน เขาก็เลยมารังควาน ทำทุกทางเพื่อจะเอาแฟนผมกลับไปให้ได้
ผมก็เลยบอกแฟนผมไปว่า ถ้ายังรักเขาชอบเขา ก็กลับไปหาเขาได้นะ
แต่เธอก็ยืนยันกับผมเสมอ ว่าจะไม่กลับไปทุกครั้ง
แต่ทุกอย่างมันก็ยังไม่จบ แฟนเก่ามันก็มารังควานอยู่ไม่จบ มาด่าว่าผมด้วย
แต่ผมก็ยอมให้เขาว่าเขาด่า เพราะผมรักแฟนผมจริงๆ และผมมั่นใจแฟนผมทุกครั้ง ว่าเขาจะไม่กลับไปแน่นอน
ซึ่งผมก็รู้ว่า เธอกับแฟนเก่าเคยสัญญากันไว้ว่าเรียนจบ จะกลับมาคบกัน
ทุกวันนี้ผมก็เอามานั่งคิดเสมอ และไม่คิดอะไรมากมาย เพราะผมเชื่อใจ แฟนผมมาก
ตอนนี้เธอสอบติด มหาลัยใน กทม. ใกล้กับมหาลัยแฟนเก่าเขามาก และใกล้บ้านแฟนเก่าเขาด้วย
ซึ่งแฟนเก่าเขาก็บังคับแฟนผมให้ไปเจอเสมอ บางทีเขาก็แทบจะมาหาแฟนผม
ผมพยายามจะไม่คิดมาก และผมก็ไม่เคยบอกความรู้สึกให้แฟนผมฟังด้วย เพราะผมกลัว กว่าเขาจะพูดว่า
ถ้าไม่เชื่อใจกัน ก็เลิก
จนผมบอกความรู้สึกกับแฟนไปครั้งนึงกว่า
ผมไม่รู้วันข้างหน้า ผมจะเป็นยังไง
ผมจะแพ้ หรือผมชนะ แต่ผมก็จะสู้ต่อไป
ผมจะทำให้ดีที่สุด ถึงผมจะแพ้
ผมก็คงยิ้มทั้งน้ำตาแล้วบอกว่า
"ผมทำดีที่สุดแล้ว"
จนทุกวันนี้ผมไม่รู้จะทำไงดีละ รอรัก หรือ รอเลิก ผมยังไม่รู้ตัวเองเลยครับ
ขอบคุณทุกๆคนที่เข้ามาอ่านนะครับ
มีความคิดยังไง อะไรยังไงช่วยเสนอแนะนำมาได้เลยนะครับ
ขอบคุณทุกๆๆท่านที่ทนอ่านนะครับ
ขออภัยถ้าพิมผิด ตกหล่นครับ
ไม่รู้ว่ามันจะจบยังไง ช่วยหาบทสรุปให้ที
แรกๆที่เราคบกัน เราก็ไม่เชื่อใจกันนะครับเพราะ เธฮยังคุยกับแฟนเก่า และผมก็ยังมีน้องเข้ามาคุยด้วย
แต่พอเราคบกันมาเรื่อยๆความรู้ผมเปลี่ยน ผมรู้สึกว่าผมรักเขามากขึ้นทุกวัน
ก่อนอื่นผมกับแฟน อายุห่างกัน 5 ปี ผมอยู่มหาลัย แต่แฟนอยู่ มัธยม ปลาย เราไม่ค่อยได้เจอกันเลยแรกคบ เดือนสองเดือนได้เจอกันทีนึง
และทุกครั้งผมจะไปหาเขาที่ รร.เสมอ ไม่เคยไปไหนมาไหนด้วยกันเลยสักครั้ง
ผมเริ่มรักเขามากขึ้น แม้แต่เฟสไลน์ ไอจี ผมให้รหัสทุกอย่าง แม้แต่โทรศัพผมก็ให้เขาเล่นเขาเช็คเสมอ ผมบริสุทใจทุกอย่างเพราะผมไม่ได้มีใครเลย
นอกจากเธอคนเดียว
..แต่สิ่งที่ผมรู้สึกเจ็บที่สุด คือ เขายังคุยยังติดต่อแฟนเก่าเขาเสมอ ทั้งๆที่แฟนเก่าเขาก็มีคนใหม่อยู่ด้วยแล้ว
แฟนเก่าเขารู้ว่าเราสองคนคบกัน เขาก็เลยมารังควาน ทำทุกทางเพื่อจะเอาแฟนผมกลับไปให้ได้
ผมก็เลยบอกแฟนผมไปว่า ถ้ายังรักเขาชอบเขา ก็กลับไปหาเขาได้นะ
แต่เธอก็ยืนยันกับผมเสมอ ว่าจะไม่กลับไปทุกครั้ง
แต่ทุกอย่างมันก็ยังไม่จบ แฟนเก่ามันก็มารังควานอยู่ไม่จบ มาด่าว่าผมด้วย
แต่ผมก็ยอมให้เขาว่าเขาด่า เพราะผมรักแฟนผมจริงๆ และผมมั่นใจแฟนผมทุกครั้ง ว่าเขาจะไม่กลับไปแน่นอน
ซึ่งผมก็รู้ว่า เธอกับแฟนเก่าเคยสัญญากันไว้ว่าเรียนจบ จะกลับมาคบกัน
ทุกวันนี้ผมก็เอามานั่งคิดเสมอ และไม่คิดอะไรมากมาย เพราะผมเชื่อใจ แฟนผมมาก
ตอนนี้เธอสอบติด มหาลัยใน กทม. ใกล้กับมหาลัยแฟนเก่าเขามาก และใกล้บ้านแฟนเก่าเขาด้วย
ซึ่งแฟนเก่าเขาก็บังคับแฟนผมให้ไปเจอเสมอ บางทีเขาก็แทบจะมาหาแฟนผม
ผมพยายามจะไม่คิดมาก และผมก็ไม่เคยบอกความรู้สึกให้แฟนผมฟังด้วย เพราะผมกลัว กว่าเขาจะพูดว่า
ถ้าไม่เชื่อใจกัน ก็เลิก
จนผมบอกความรู้สึกกับแฟนไปครั้งนึงกว่า
ผมไม่รู้วันข้างหน้า ผมจะเป็นยังไง
ผมจะแพ้ หรือผมชนะ แต่ผมก็จะสู้ต่อไป
ผมจะทำให้ดีที่สุด ถึงผมจะแพ้
ผมก็คงยิ้มทั้งน้ำตาแล้วบอกว่า
"ผมทำดีที่สุดแล้ว"
จนทุกวันนี้ผมไม่รู้จะทำไงดีละ รอรัก หรือ รอเลิก ผมยังไม่รู้ตัวเองเลยครับ
ขอบคุณทุกๆคนที่เข้ามาอ่านนะครับ
มีความคิดยังไง อะไรยังไงช่วยเสนอแนะนำมาได้เลยนะครับ
ขอบคุณทุกๆๆท่านที่ทนอ่านนะครับ
ขออภัยถ้าพิมผิด ตกหล่นครับ