เจอแฟนขี้วีน ทำไงดี

ผมกับแฟนเราหมั้นกันได้ 1ปีกว่าๆแล้วครับ แล้วเราก็มาอยู่ด้วยกันที่บ้านเธอ เราอยู่ด้วยกันสองคนเรียกได้ว่าใช้ชีวิตคู่ด้วยกันเลยละครับ แรกเธอดีนะเราพูดอะไรเธอก็ยิ้มไม่เถียงสักคำ บางทีเธอก็แค่ตีผมเบาๆ แต่พอหลังๆเธอชักขี้หงุดหงิด วันแรกที่เราทะเลาะกัน เราทะเลาะกันหนักมาก เหตุเพราะเธอขี้วีน นิดๆหน่อยๆแทนที่จะเข้าใจและฟังเหตุผล นี่ไม่ จะให้ผมผิดให้ได้ ผมโมโห เลยพูดออกไปว่า "เออ อย่างนี้คงอยู่ด้วยกันไม่ได้แล้ว" ผมกำลังจะเดินออกประตู แต่เธอก็มากอดเอวแล้วพูดว่าขอโทษ เธอร้องไห้ออกมา ผมก็ใจอ่อน และคิดว่าเธอคงไม่เป็นอีก หลังๆมาเธอก็เป็นอีก บางทีผมผิดไหม ก็ใช่ผมผิด แต่บางเรื่องมันเป็นเรื่องนิดเดียว        เช่น ผมไม่ได้ยินเธอพูด หรือลืมว่าเธอให้ทำอะไร เค้าจะบ่นๆๆๆเหมือนเรื่องใหญ่โต โอเคผมเข้าว่า เออผมผิด ผมก็บอกว่าขอโทษ มีอยู่วันนึง วันสงกรานต์ เธอบอกผมว่าอยากไปเล่นสวนน้ำ แต่ด้วยความที่มันไกล ประมาณ 80กิโลได้ แล้วตอนนั้นก็เที่ยงแล้ว ผมก็บอกว่า "มันไกล แล้วเที่ยงแล้ว เขายังขับรถไม่แข็ง แกจะให้เค้าขี่มอไซต์ไปหรอ มันอันตราย รถมันเยอะ คนก็เยอะกว่าจะถึง คงเย็นพอดี เล่นไม่สนุกหรอก เดี๋ยววันหลังจะพาไป เขาคงไม่เปิดแค่สงกรานต์หรอกมั้ง" เธอก็เริ่ม วีนขึ้นมาเลย อย่างงุ้นอย่างงี้ แล้วเธอก้อบอกว่าจะกลับบ้าน ผมก็บอกว่าไปไหมในเมืองจะพาไป เค้าก็จะคอกใส่ บอกว่าไม่พาไปก็ไม่ไป เค้าจะไปนอนบ้านยาย ผมลืมบอกไปว่า เวลาเค้าเคืองผมทีไรเค้าจะบอกว่าจะไปนอนบ้านยายตลอด มันเป็นข้ออ้างชั้นดีของเธอ เมื่อเธอต้องการให้ผมตามใจ เพราะว่าผมเป็นคนที่รักเธอมากอยากอยู่ด้วยกันทุกวัน และไม่อยากให้ญาติๆของเธอมองผมไม่ดีว่าไปทำอะไรหลานเขาหรือเปล่าถึงจะต้องหอบกระเป๋ากลับมาอะไรทำนองนี้ และพอเธอบอกว่าจะไปนอนบ้านยาย ผมก็ต้องอ้อนวอนไม่ให้เธอไป ขอโทษเธอทั้งๆที่ไม่ผิดอะไร นั้นแหละเธอจึงเหมือนว่าเธอคือผู้ชนะตลอด และมีอีกเรื่อง ผมจะกินหมูกระทะที่บ้านด้วยความที่ผมอยากกินเบียร์ ผมจึงจะออกไปซื้อเบียร์ แม่ผมจึงบอกว่า ให้ซื้อน้ำอัดลมมาสักสองสามขวดด้วยนะ พอผมกำลังจะออกรถ เธอก็บอกว่าซื้อมาให้เธอด้วย โอเคซื้อ แต่ผมซื้อมาผิดเพราะเธอไม่บอกว่ากินน้ำอะไร เธอบอกไหนน้ำแดงเค้าอะ ผมบอก อ่าวจะกินน้ำไรอ่า เธอบอกน้ำแดงไง เธอก็เริ่มวีนละ อ้างละว่า อยู่ด้วยกันยังไม่รู้อีกหรอว่ากินน้ำอะไร เธองอนลุกหนีไปเฉย พ่อ แม่ พี่ผม นั่งอยู่แท้ๆ ผมจึงต้องไปซื้อให้เธอใหม่ ดูสิดู พอซื้อมาให้ ก็วางท่าละ ไม่กิน นู่นนี่นั้น จนต้องง้อตั้งนาน เธอถึงจะยอมมานั่งกินด้วย และที่เธอเป็นประจำคือ กินอะไรแล้วไม่ค่อยเก็บ อะไรมันรกหูรกตาก็ไม่เก็บไปทิ้ง ผมต้องเก็บตลอต พอผมบ่นเข้า เอาละ เริ่มวีนละ ก็ไม่ว่างบ้าง ก็อ่านหนังสือบ้าง เธอชอบอ้างมากกกกกเลยคืออ่านหนังสือ แต่เท่าที่ผมเห็นนี่ เธอจะอ่านตอนกลางคืน ถามว่าทำไมไม่อ่านกลางวัน บอก มันไม่มีสมาธิ แล้วมาอ้างนะว่าตอนกลางวันอ่านหนังสือ ผมก็บอก อ่านห่าไรกุเห็นอ่านกลางคืนตลอด แทนที่จะรู้ว่าตัวเองผิด ไม่! บานปลายครับ เริ่มขุดเรื่องเสียๆ(ที่เธอคิดว่าผมผิดทั้งๆที่ไม่ผิด)ของผมออกมาสาธยายพรั่งพรูออกมาจากปาก ลองเถียงดูดิ ยิ่งกว่าน้ำมันราดด้วยไฟอะ ผมก็ต้องเงียบตลอด นั่งยอมรับชตากรรมครับ สรุปผมก็ต้องเก็บเองอยู่ดี เฮ้อ...
       แต่ที่ว่ามาไม่ใช่เธอไม่มีข้อดีนะ เธอมีข้อดี ว่าเวลาเธอเล่นเธออารมดีนะ น่ารักมาก ชอบมากอดผม มาหอมผม ร้องเพลงผิดคีย์บ้าง เต้นบ้าๆบอๆ เค้าขี้วีนนะ แต่ไม่ขี้หึง ไม่หึงไม่อะไร ผมขอไปเที่ยวร้านเหล้าเธอก็ให้ไปนะ ไม่ว่าอะไร แต่กลับให้ตรงเวลาแค่นั้น 4ทุ่ม ต้อง4 ห้ามครึ่ง (โหดมากกก) เธอก็ทำงานบ้านนะ แต่เธอทำวันเดียว วันเสาร์เก็บจนเอี่ยมเลยแหละ วันอื่นก็เริ่มรกอีกละ วันอื่นไม่ทำเลยสักนิด เธอทำกับข้าวไม่เป็นผมก็ไม่ได้ว่าเธอนะ ก็เข้าใจดี
      ล่าสุดเมื่อสักพักเนี่ย เธอมาหาที่ทำงาน เห็นแป้งมันเลอะที่เท้าเลยชี้ให้ดู เธอ้ห็นแทนที่จะปัด ก็ไม่ปัด มองหน้าเธอหน้าลอก บอกให้ทาครีมหน่อยสิ เธอบอกก็ทาแล้ว(เสียงเริ่มหงุดหงิดและ) ปากก็ไม่ทาลิปมัน (เริ่มทำสีหน้าและ) อยู่ดีๆก็เงียบครับ แล้วมาวีนใส่ผมเลย บอกถ้ายากเจอคนน่ารัก ก็ไปหาคนใหม่ไป๊!!เธอขี่รถออกไป แล้วตะโกนว่าจะไม่กลับบ้าน!! อ่าววว งง? สิครับ เป็นห่วง = ผิด
    อยากถามว่า 2 ข้อครับ
1.ผมควรทำอย่างไรครับ จะคบต่อ หรือเลิกครับ
2.ถ้าจะให้คบต่อ ช่วยบอกวิธีทำให้เธอหยุดวีนได้ไหม บางทีผมก็น้อยใจอะครับ