เชิญวิจารณ์ได้ครับ
ต้นฉบับ
http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1435557&chapter=5
ตอนที่ 5 การดิ้นรนของเด็กสาวทั้งสอง
อย่างที่ทราบกัน การศึกษาไทยนั้นในการเรียนระดับ ม.1 คุณต้องสอบเข้ามา ซึ่งโรงเรียน H ถือเป็นโรงเรียนอันดับต้นๆ ของประเทศจึงมีนักเรียนสมัครเป็นจำนวนมาก ในขณะนี้หนูน้อยของเราต้องดิ้นรนสุดชีวิตในการสอบเข้า ม.1
และสถานที่เดียวในประเทศไทยที่เธอจะสามารถหาสรรพวิชาเพื่อใช้ในการสอบเข้า ม.1 โรงเรียนรัฐบาลในไทย ก็คือ ห้องสมุดนิรันดร ชั้นที่ 5 ซึ่งเก็บข้อสอบเข้า ป.1 ม.1 และ ม.4 ทุกโรงเรียนดังในประเทศนี้ รวมไปถึงหนังสือเรียนในทุกระดับชั้นด้วย ซึ่งเก็บไว้ที่นี่ แน่นอนว่าตอนนี้จะเป็นเรื่องราวของการดิ้นรนเพื่อสอบเข้า ม.1 ของจี้จัง สาวน้อยที่พูดไทยไม่ได้สักคำ กับการอ่านหนังสือมาราธอน 48 ชั่วโมงของเธอ
ห้องประชุมเล็ก โรงเรียน H 19 มีนาคม ปีเฮย์เซย์ที่ 21 18.00 น.
หลังจากการสมัครเข้าเรียนอันวุ่นวายถึง 7 วัน จบลง โดยมีนักเรียนกว่า 2500 คนสมัครเข้าเรียนโรงเรียนแห่งนี้ เวลานี้เป็นการประชุมอาจารย์ที่เกี่ยวข้องในการออกข้อสอบ โดยรองผู้อำนวยการฝ่ายวิชาการเป็นประธานในที่ประชุม โอนิจัง และ หัวหน้าหมวดสังคมศึกษาเข้าประชุมด้วยในฐานะที่มีชื่อ
ในคณะกรรมการออกข้อสอบด้วย และมีอาจารย์จากหมวดวิชาต่างๆ ทั้ง คณิตศาสตร์ วิทยาศาสตร์ ภาษาไทย และ ภาษาต่างปรเทศ เข้าร่วมประชุมด้วย นับเป็นการเป็นการประชุมที่เคร่งเครียดทีเดียว
“การรับสมัครนักเรียนชั้น ม.1 และ ม.4 สิ้นสุดแล้ววันนี้ มียอดรวมทั้งสิ้น ม.1 มีผู้สมัคร 2647 คน และ ม.4 มีผู้สมัคร 673 คน แน่นอนว่ามันเยอะเกินจำนวนที่เราสามารถรับได้ ปีนี้ ม.1 เราจะรับแค่ 720 คน โดยเป็นการสอบเข้า 468 คน อัตราถึง 5 ต่อ 1 และ ม.4 เราจะรับแค่ 120 คน อัตราส่วนที่ 6 ต่อ 1
ซึ่งเป็นเรื่องหนักใจของโรงเรียนเรา เพราะเด็กส่วนใหญ่มีความสามารถที่จะเป็นเพชรได้ทั้งนั้น ดังนั้นการออกข้อสอบเข้า ม.1 และ ม.4 ต้องรัดกุมและรอบคอบให้มากที่สุด” รองผู้อำนวยการฝ่ายวิชาการพูดในที่ประชุมและพูดต่อไปว่า
“คุณครูพนัส ผมขอมอบหมายให้คุณออกข้อสอบเข้า วิชาสังคมศึกษา ม.1 หวังว่าจะไม่ทำให้ผิดหวังนะ”
“ขอบคุณครับที่ให้เกียรตินี้ ท่านรองผู้อำนวยการ แต่น้องสาวของผมสอบเข้า ม.1 ปีนี้ มันจะดีหรือครับ” ชายหนุ่มถามกลับไป เพราะ การที่เขาออกข้อสอบเข้า ม.1 ข้อสอบอาจจะรั่วไปถึงน้องสาวของตัวเอง มันจะกลายเป็นข้อครหาเสียเปล่าๆหากเจ้าหล่อนสอบได้
“ดีสิ ในโรงเรียนนี้หาคนที่มีความรู้ในวิชาสังคมศึกษาเท่าเธอคงไม่มีแล้ว ฉันเห็นนายมาตั้งแต่เด็ก ฉันรู้เรื่องนี้ดี” รองผู้อำนวยการกล่าวขึ้น เพราะรองผู้อำนวยการเคยเป็นคุณครูสอนวิชาคณิตศาสตร์ของชายหนุ่ม สมัยเมื่อชายหนุ่มยังอยู่ระดับชั้น ม.3
“เช่นนั้นก็ตกลงครับ ผมจะพยายามให้ดีที่สุดครับ” ชายหนุ่มตอบรับ แต่ในใจยังกังวลอยู่เพราะเด็กสาวอยู่บ้านเดียวกับเขา โอกาสที่จะเห็นข้อสอบก็เป็นไปได้ เขาคงต้องขอความช่วยเหลือจากหญิงสาวซึ่งเป็นคุณหนูมหาเศรษฐีเสียแล้ว
คฤหาสน์ K 18.45 น.
หญิงสาวที่คุณครูหนุ่มคิดถึงนั้นกำลังติวข้อสอบเข้า ม.1 ให้กับน้องสาวคนเก่งของเธออย่างเข้มงวดอยู่ในวิชาคณิตศาสตร์ แม้ว่าหญิงสาวจะไม่ได้เก่งคณิตศาสตร์เท่าไรนัก เมื่อเทียบกับวิชาอื่นๆ แต่เมื่อเทียบกับมาตรฐานคนไทย ก็ต้องถือว่า อยู่ในระดับเดียวกับ นักศึกษาแพทย์ระดับต้นๆ
เพราะเธอมีความพยายามมาตั้งแต่เด็กที่จะเสริมทักษะด้านคณิตศาสตร์ นอกจากด้านภาษาและประวัติศาสตร์ที่อยู่ในขั้น “อัจฉริยะ” อยู่แล้ว เนื่องจากเธอจำเป็นต้องสืบทอดงานของท่านปู่ที่เสียไป ซึ่งท่านปู่เป็น Trader ที่เก่งและมีอิทธิพลมากในตลาดหลักทรัพย์มา 20 กว่าปี
“เอาล่ะ ชมพู่ แก้โจทย์ข้อนี้ให้ได้นะ เป็นข้อสุดท้ายสำหรับวันนี้นะจ้ะ จงแก้สมการต่อไปนี้ 3x+6 = x+16 เสร็จแล้วไปกินข้าวกัน”
“ได้ค่ะ” เด็กสาวตอบรับ เธอนั่งทำคิดประมาณ 15 วินาที เธอตอบว่า
“X เท่ากับ 5 ค่ะ”
“อ่า ถูกต้องจ้ะ ไหนลองแสดงวิธีทำให้พี่ดูหน่อยสิ”
“ได้ค่ะ ย้ายข้างสมการ 2 ข้าง จะกลายเป็น 3x-x = 16-6 และก็จะได้ 2x = 10 x จึงเท่ากับ 5 ค่ะ”
“อ่า เก่งมากจ้ะ ดูเหมือนว่าทักษะการแก้สมการจะดีขึ้นแล้วสินะ เอาล่ะไปกินข้าวกัน เดี๋ยวพี่จะไปเข้าโรงฝึกดาบแล้ว ไม่ได้ฝึกดาบหลายวันแล้วแฮะ”
“ต้องขอบคุณพี่สาวด้วยค่ะ ที่สอนหนูดีขนาดนี้” เด็กสาวชม และทั้งคู่ก็ไปยังห้องอาหาร ขณะนั้นเองเสียงเพลง Fredericus Rex ซึ่งเป็นเสียงริงโทนส่วนตัวของหญิงสาวก็ดังขึ้น หญิงสาวคุณหนูมหาเศรษฐีจึงรับสาย
“สายัณห์สวัสดิ์ย่ะ คุณครูโรคจิต มีอะไรให้ฉันช่วย” หญิงสาวทักขึ้นมา
“ใช่ HK. ฉันต้องการให้เธอลากจี้จังไปอยู่ด้วย 3 วัน เพราะฉันจะออกข้อสอบเข้า ม.1 กลัวยายนั่นเห็นข้อสอบ” ชายหนุ่มพูดขึ้นมา ระหว่างที่เขาเดินอยู่ในสถานีรถไฟฟ้าใต้ดิน
“ตกลง แล้วมีข้อแลกเปลี่ยนอะไรไหม” หญิงสาวพูดอย่างนักธุรกิจหน้าเงินขึ้นมาทันที
“อ่า ล้อเล่น เดี๋ยวจะไปรับภายใน 1 ชั่วโมง มีอะไรอย่างอื่นไหม”
“ไม่มีแล้ว” ชายหนุ่มหน้างอ แต่เขาก็รีบเดินฉับๆ กลับไปยังคอนโดให้เร็วที่สุด
คอนโดมิเนียม I ห้อง 806 ถนนลาดพร้าว 19.00 น.
ชายหนุ่มเดินมาถึงคอนโดมิเนียมที่เป็นที่อยู่มาตั้งแต่ที่เขาถูกลอตเตอรี่รางวัลที่ 1 4 ใบ รวมเป็นเงินกว่า 15 ล้านบาท และเขานำเงินส่วนหนึ่งมาซื้อคอนโดมิเนียมแห่งนี้ เป็นที่อยู่ตั้งแต่ที่สอนอยู่โรงเรียน H มาได้ 1 ปี แล้ว
“กลับมาแล้วจ้า”
“ยินดีต้อนรับกลับค่ะ” เด็กสาวผู้มาอยู่กับเขาได้ 2 อาทิตย์แล้ว ตอบรับตามประเพณีญี่ปุ่น
“กำลังทำอะไรอยู่เหรอจ้ะ จี้จัง” ชายหนุ่มถาม เพราะเห็นเด็กสาวแต่งตัวด้วยชุดมิโกะสีขาว
“กำลังทำพิธีสักการะต่อเทพสึคุโยมิค่ะ ตามประเพณีของศาลเจ้าโมริคะวะ” เด็กสาวตอบตามที่เธอได้กระทำมาหลายปีนับตั้งแต่เธอได้รับการแต่งตั้งจากตระกูลโมริคะวะให้เป็นมิโกะประจำศาลเจ้าโมริคะวะ
ชายหนุ่มดูพิธีการสักการะพระจันทร์จนจบ เขาจึงพูดกับสาวน้อยว่า
“จี้จังตั้งแต่วันนี้ไปเป็นเวลา 3 วัน ขอให้หนูไปอยู่ที่บ้านของ HK ได้ไหมครับ เดี๋ยวพี่เขาจะมารับหนูในไม่ช้านี้”
“ได้สิคะ ว่าแต่ทำไมหรือคะ” เด็กสาวสงสัย
“เพราะพี่ได้รับมอบหมายให้ออกข้อสอบเข้า ม.1 พี่กังวลใจว่า หากหนูเห็นข้อสอบแล้วสอบได้ หนูจะถูกครหาอย่างหนักนะสิ” ชายหนุ่มพูดในสิ่งที่เขากังวลมาตลอดให้เด็กสาวฟัง
“ตกลงค่ะ หนูอยากไปที่ห้องสมุดนิรันดร์เช่นกัน เพราะหนูยังมีข้อสงสัยมากมายเลยค่ะ” เด็กสาวตอบตกลง
สักพักหนึ่ง เสียงริงโทนเพลง Oh Deutschland hoch in Ehren ที่เป็นเพลงประจำตัวของชายหนุ่มก็ดังขึ้น ชายหนุ่มจึงรับสาย
“ฉันจะขึ้นไปนะ นายคุณครูโรคจิต” หญิงสาวที่ปลายสายบอกชายหนุ่ม
“ขึ้นมาสิ ฉันอนุญาต” ชายหนุ่มตอบรับ สักพักหนึ่งยามที่เฝ้าประตูทางเข้าคอนโดมิเนียมก็เปิดให้หญิงสาวขึ้นมารับเด็กสาว แน่นอนว่า การอ่านหนังสือมาราธอนกำลังจะเริ่มขึ้น
เดี๋ยวมาต่อครึ่งหลังครับ
การผจญภัยของจี้จัง (5) การดิ้นรนของเด็กสาวทั้งสอง
ต้นฉบับ http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1435557&chapter=5
ตอนที่ 5 การดิ้นรนของเด็กสาวทั้งสอง
อย่างที่ทราบกัน การศึกษาไทยนั้นในการเรียนระดับ ม.1 คุณต้องสอบเข้ามา ซึ่งโรงเรียน H ถือเป็นโรงเรียนอันดับต้นๆ ของประเทศจึงมีนักเรียนสมัครเป็นจำนวนมาก ในขณะนี้หนูน้อยของเราต้องดิ้นรนสุดชีวิตในการสอบเข้า ม.1
และสถานที่เดียวในประเทศไทยที่เธอจะสามารถหาสรรพวิชาเพื่อใช้ในการสอบเข้า ม.1 โรงเรียนรัฐบาลในไทย ก็คือ ห้องสมุดนิรันดร ชั้นที่ 5 ซึ่งเก็บข้อสอบเข้า ป.1 ม.1 และ ม.4 ทุกโรงเรียนดังในประเทศนี้ รวมไปถึงหนังสือเรียนในทุกระดับชั้นด้วย ซึ่งเก็บไว้ที่นี่ แน่นอนว่าตอนนี้จะเป็นเรื่องราวของการดิ้นรนเพื่อสอบเข้า ม.1 ของจี้จัง สาวน้อยที่พูดไทยไม่ได้สักคำ กับการอ่านหนังสือมาราธอน 48 ชั่วโมงของเธอ
ห้องประชุมเล็ก โรงเรียน H 19 มีนาคม ปีเฮย์เซย์ที่ 21 18.00 น.
หลังจากการสมัครเข้าเรียนอันวุ่นวายถึง 7 วัน จบลง โดยมีนักเรียนกว่า 2500 คนสมัครเข้าเรียนโรงเรียนแห่งนี้ เวลานี้เป็นการประชุมอาจารย์ที่เกี่ยวข้องในการออกข้อสอบ โดยรองผู้อำนวยการฝ่ายวิชาการเป็นประธานในที่ประชุม โอนิจัง และ หัวหน้าหมวดสังคมศึกษาเข้าประชุมด้วยในฐานะที่มีชื่อ
ในคณะกรรมการออกข้อสอบด้วย และมีอาจารย์จากหมวดวิชาต่างๆ ทั้ง คณิตศาสตร์ วิทยาศาสตร์ ภาษาไทย และ ภาษาต่างปรเทศ เข้าร่วมประชุมด้วย นับเป็นการเป็นการประชุมที่เคร่งเครียดทีเดียว
“การรับสมัครนักเรียนชั้น ม.1 และ ม.4 สิ้นสุดแล้ววันนี้ มียอดรวมทั้งสิ้น ม.1 มีผู้สมัคร 2647 คน และ ม.4 มีผู้สมัคร 673 คน แน่นอนว่ามันเยอะเกินจำนวนที่เราสามารถรับได้ ปีนี้ ม.1 เราจะรับแค่ 720 คน โดยเป็นการสอบเข้า 468 คน อัตราถึง 5 ต่อ 1 และ ม.4 เราจะรับแค่ 120 คน อัตราส่วนที่ 6 ต่อ 1
ซึ่งเป็นเรื่องหนักใจของโรงเรียนเรา เพราะเด็กส่วนใหญ่มีความสามารถที่จะเป็นเพชรได้ทั้งนั้น ดังนั้นการออกข้อสอบเข้า ม.1 และ ม.4 ต้องรัดกุมและรอบคอบให้มากที่สุด” รองผู้อำนวยการฝ่ายวิชาการพูดในที่ประชุมและพูดต่อไปว่า
“คุณครูพนัส ผมขอมอบหมายให้คุณออกข้อสอบเข้า วิชาสังคมศึกษา ม.1 หวังว่าจะไม่ทำให้ผิดหวังนะ”
“ขอบคุณครับที่ให้เกียรตินี้ ท่านรองผู้อำนวยการ แต่น้องสาวของผมสอบเข้า ม.1 ปีนี้ มันจะดีหรือครับ” ชายหนุ่มถามกลับไป เพราะ การที่เขาออกข้อสอบเข้า ม.1 ข้อสอบอาจจะรั่วไปถึงน้องสาวของตัวเอง มันจะกลายเป็นข้อครหาเสียเปล่าๆหากเจ้าหล่อนสอบได้
“ดีสิ ในโรงเรียนนี้หาคนที่มีความรู้ในวิชาสังคมศึกษาเท่าเธอคงไม่มีแล้ว ฉันเห็นนายมาตั้งแต่เด็ก ฉันรู้เรื่องนี้ดี” รองผู้อำนวยการกล่าวขึ้น เพราะรองผู้อำนวยการเคยเป็นคุณครูสอนวิชาคณิตศาสตร์ของชายหนุ่ม สมัยเมื่อชายหนุ่มยังอยู่ระดับชั้น ม.3
“เช่นนั้นก็ตกลงครับ ผมจะพยายามให้ดีที่สุดครับ” ชายหนุ่มตอบรับ แต่ในใจยังกังวลอยู่เพราะเด็กสาวอยู่บ้านเดียวกับเขา โอกาสที่จะเห็นข้อสอบก็เป็นไปได้ เขาคงต้องขอความช่วยเหลือจากหญิงสาวซึ่งเป็นคุณหนูมหาเศรษฐีเสียแล้ว
คฤหาสน์ K 18.45 น.
หญิงสาวที่คุณครูหนุ่มคิดถึงนั้นกำลังติวข้อสอบเข้า ม.1 ให้กับน้องสาวคนเก่งของเธออย่างเข้มงวดอยู่ในวิชาคณิตศาสตร์ แม้ว่าหญิงสาวจะไม่ได้เก่งคณิตศาสตร์เท่าไรนัก เมื่อเทียบกับวิชาอื่นๆ แต่เมื่อเทียบกับมาตรฐานคนไทย ก็ต้องถือว่า อยู่ในระดับเดียวกับ นักศึกษาแพทย์ระดับต้นๆ
เพราะเธอมีความพยายามมาตั้งแต่เด็กที่จะเสริมทักษะด้านคณิตศาสตร์ นอกจากด้านภาษาและประวัติศาสตร์ที่อยู่ในขั้น “อัจฉริยะ” อยู่แล้ว เนื่องจากเธอจำเป็นต้องสืบทอดงานของท่านปู่ที่เสียไป ซึ่งท่านปู่เป็น Trader ที่เก่งและมีอิทธิพลมากในตลาดหลักทรัพย์มา 20 กว่าปี
“เอาล่ะ ชมพู่ แก้โจทย์ข้อนี้ให้ได้นะ เป็นข้อสุดท้ายสำหรับวันนี้นะจ้ะ จงแก้สมการต่อไปนี้ 3x+6 = x+16 เสร็จแล้วไปกินข้าวกัน”
“ได้ค่ะ” เด็กสาวตอบรับ เธอนั่งทำคิดประมาณ 15 วินาที เธอตอบว่า
“X เท่ากับ 5 ค่ะ”
“อ่า ถูกต้องจ้ะ ไหนลองแสดงวิธีทำให้พี่ดูหน่อยสิ”
“ได้ค่ะ ย้ายข้างสมการ 2 ข้าง จะกลายเป็น 3x-x = 16-6 และก็จะได้ 2x = 10 x จึงเท่ากับ 5 ค่ะ”
“อ่า เก่งมากจ้ะ ดูเหมือนว่าทักษะการแก้สมการจะดีขึ้นแล้วสินะ เอาล่ะไปกินข้าวกัน เดี๋ยวพี่จะไปเข้าโรงฝึกดาบแล้ว ไม่ได้ฝึกดาบหลายวันแล้วแฮะ”
“ต้องขอบคุณพี่สาวด้วยค่ะ ที่สอนหนูดีขนาดนี้” เด็กสาวชม และทั้งคู่ก็ไปยังห้องอาหาร ขณะนั้นเองเสียงเพลง Fredericus Rex ซึ่งเป็นเสียงริงโทนส่วนตัวของหญิงสาวก็ดังขึ้น หญิงสาวคุณหนูมหาเศรษฐีจึงรับสาย
“สายัณห์สวัสดิ์ย่ะ คุณครูโรคจิต มีอะไรให้ฉันช่วย” หญิงสาวทักขึ้นมา
“ใช่ HK. ฉันต้องการให้เธอลากจี้จังไปอยู่ด้วย 3 วัน เพราะฉันจะออกข้อสอบเข้า ม.1 กลัวยายนั่นเห็นข้อสอบ” ชายหนุ่มพูดขึ้นมา ระหว่างที่เขาเดินอยู่ในสถานีรถไฟฟ้าใต้ดิน
“ตกลง แล้วมีข้อแลกเปลี่ยนอะไรไหม” หญิงสาวพูดอย่างนักธุรกิจหน้าเงินขึ้นมาทันที
“อ่า ล้อเล่น เดี๋ยวจะไปรับภายใน 1 ชั่วโมง มีอะไรอย่างอื่นไหม”
“ไม่มีแล้ว” ชายหนุ่มหน้างอ แต่เขาก็รีบเดินฉับๆ กลับไปยังคอนโดให้เร็วที่สุด
คอนโดมิเนียม I ห้อง 806 ถนนลาดพร้าว 19.00 น.
ชายหนุ่มเดินมาถึงคอนโดมิเนียมที่เป็นที่อยู่มาตั้งแต่ที่เขาถูกลอตเตอรี่รางวัลที่ 1 4 ใบ รวมเป็นเงินกว่า 15 ล้านบาท และเขานำเงินส่วนหนึ่งมาซื้อคอนโดมิเนียมแห่งนี้ เป็นที่อยู่ตั้งแต่ที่สอนอยู่โรงเรียน H มาได้ 1 ปี แล้ว
“กลับมาแล้วจ้า”
“ยินดีต้อนรับกลับค่ะ” เด็กสาวผู้มาอยู่กับเขาได้ 2 อาทิตย์แล้ว ตอบรับตามประเพณีญี่ปุ่น
“กำลังทำอะไรอยู่เหรอจ้ะ จี้จัง” ชายหนุ่มถาม เพราะเห็นเด็กสาวแต่งตัวด้วยชุดมิโกะสีขาว
“กำลังทำพิธีสักการะต่อเทพสึคุโยมิค่ะ ตามประเพณีของศาลเจ้าโมริคะวะ” เด็กสาวตอบตามที่เธอได้กระทำมาหลายปีนับตั้งแต่เธอได้รับการแต่งตั้งจากตระกูลโมริคะวะให้เป็นมิโกะประจำศาลเจ้าโมริคะวะ
ชายหนุ่มดูพิธีการสักการะพระจันทร์จนจบ เขาจึงพูดกับสาวน้อยว่า
“จี้จังตั้งแต่วันนี้ไปเป็นเวลา 3 วัน ขอให้หนูไปอยู่ที่บ้านของ HK ได้ไหมครับ เดี๋ยวพี่เขาจะมารับหนูในไม่ช้านี้”
“ได้สิคะ ว่าแต่ทำไมหรือคะ” เด็กสาวสงสัย
“เพราะพี่ได้รับมอบหมายให้ออกข้อสอบเข้า ม.1 พี่กังวลใจว่า หากหนูเห็นข้อสอบแล้วสอบได้ หนูจะถูกครหาอย่างหนักนะสิ” ชายหนุ่มพูดในสิ่งที่เขากังวลมาตลอดให้เด็กสาวฟัง
“ตกลงค่ะ หนูอยากไปที่ห้องสมุดนิรันดร์เช่นกัน เพราะหนูยังมีข้อสงสัยมากมายเลยค่ะ” เด็กสาวตอบตกลง
สักพักหนึ่ง เสียงริงโทนเพลง Oh Deutschland hoch in Ehren ที่เป็นเพลงประจำตัวของชายหนุ่มก็ดังขึ้น ชายหนุ่มจึงรับสาย
“ฉันจะขึ้นไปนะ นายคุณครูโรคจิต” หญิงสาวที่ปลายสายบอกชายหนุ่ม
“ขึ้นมาสิ ฉันอนุญาต” ชายหนุ่มตอบรับ สักพักหนึ่งยามที่เฝ้าประตูทางเข้าคอนโดมิเนียมก็เปิดให้หญิงสาวขึ้นมารับเด็กสาว แน่นอนว่า การอ่านหนังสือมาราธอนกำลังจะเริ่มขึ้น
เดี๋ยวมาต่อครึ่งหลังครับ