ความหวังเล็กๆของนายพลทหาร

เอ่อ.... สวัสดีครับ  
ก่อนจะเล่าเรื่องราวของผม ผมขอแนะนำตัวสักนิดนะฮับ ผมผมชื่อ เพชร เป็นพลทหารเรืออยู่ที่ หน่วยบัญชาการสงครามพิเศษทางเรือ กองเรือยุธการ ตั้งแต่เล็กๆจนโตผมอยู่แต่กับพ่อมา ไม่คุ้นเคยกับผู้หญิงสักเท่าใหร่ พูดง่ายๆคือผมจีบสาวไม่เป็นเลย ประกอปกับที่บ้านผมก็ไม่ได้ร่ำรวยนักเลยยังไม่มีแฟนมาจนถึงบัดเดี๋ยวนี้ แต่ผมก็มีความคิดที่ว่าถ้าผมพอมีกะตังเลี้ยงดูพ่อได้สบายๆก็ค่อยไปลองจีบสาวหาลูกสะใภ้มาฝากพ่อดูสักที แต่ตอนนี้กะตังยังไม่มีเลยอายุก็จะ22แล้ว5555
คือ เรื่องมีอยู่ว่า วันช่วงหัวค่ำของวันอาทิตย์ที่ 21 กุมภาพันธ์ พุทธศักราช2559ที่ผ่านมานี้ ผมได้รับหน้าที่ให้ไปจัดเลี้ยงแขกของนายทหารท่านนึงตามปกติ
เป็นแขกที่มาเที่ยวและมาพักผ่อนที่ บ้านพักรับรองหาดน้ำใส ผมก็ไปทำหน้าที่ตามปิกติเหมือนทุกๆที  
แต่ . . .
เป็นวันพิเศษสุดของผมเลยก็ว่าได้
คือว่า ช่วงที่ผมไปซื้อน้ำมาดื่มหลังจากจัดข้าวปลาอาหารเป็นที่เรียบร้อยโรงเรียนจีน บังเอิญโลกกลมพรหมลิขิต(รึเปล่า5555)ผมได้ยินแขกที่ผมมาจัดเลี้ยงให้เค้ามาถามร้านค้าประมาณว่า เค้าอยากไปซื้อบัตรเติมเงิน แต่ร้านค้าไม่มีขายผมเลยบอกกับเธอไปว่า ต้องไปที่เซเว่นนะฮับโดยที่ไม่ได้เหลียวมองหน้าเธอสักเท่าใหร่ แล้วผมก็เดินกลับ
แต่!!
เธอเดินตามหลังผมมากับพี่ชายเธอแล้วเรียกผม
แต่ทันใดที่ผมหันหลังไปมองเธอแบบชัดๆHD1080Pนั้น
แม่จ้าวโว๊ยยย โคตรน่ารักเลย (อายุเธอน่าจะไม่ต่างจากผมมากนัก)
หลังจากที่ผมกำลังตะลึงงึงงันอยู่ผมรู้สึกจะได้ยินเธอพูดประมาณว่า  หนูชวนพี่ไปกินน้ำได้ใหมคะหัวหน้าพี่จะว่ามั้ย
หือออออ นี่ผมกำลังฝันกลางวันรึเปล่า ก็ ไม่น่าใช่เพราะมันจะมืดแล้ว 5555
ผมตอบเธอไปแบบออโตแมติกเลยฮะ
ได้ครับหัวหน้าผมไม่ว่าหรอกฮับ (วินาทีนี้ต่อให้โดนพุ่งหลังสักร้อยยกผมก็ยินดี5555) หลังจากที่เธอรินน้ำโค้กให้ผม(ซึ่งเป็นน้ำโค้กที่ผมไปซื้อมาตะกี๊นี้เอง555ที่จริงเธอจะรินเหล้าให้แต่ผมไม่ชอบกินเลยขอเปลี่ยนเป็นโค้กแทน)  หลังจากที่ผมกลับมานั่งประจำที่ของผม พี่ชายเธอก็มากระซิบว่า (น้องทหาร น้องพี่โสดนา)
แม่เจ้า วินาทีนั้นผมคิดว่าผมคงต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว และ หลังจากนั้นเรื่องวุ่นๆก็บัง้กิดขึ้นกับผม คือมีเจ๊คนนึง(ผมเดาว่าเธอกับเจ๊นี่น่าจะซี้กัน)มาแซวผม(เจ๊แกเมาหนักมากกก) ประมาณว่าเพชร เพชรจะเลือกใคร(ระหว่างเจ๊แกกับเธอ)แต่ผมมองหน้าเธอแล้วสมองผมมันรวนไปหมดมัน"พูดไม่ค่อยถูก พูดไม่ค่อยออก"ผมเขินเกินว่าที่จะบอกว่าชอบเธอ(ประกอปกับเรื่องแนวนี้ไม่เคยเกิดขึ้นกับผมมาก่อนในชีวิต)ผมก็เลยไม่ได้บอกออกไปและหลังจากนั้น ผมมีโอกาส ผมมีโอกาสอีกตั้ง3-4ครั้งที่จะขอไลน์เธอแต่ผมก็มัวแต่เขินจนหน้ามืดตามัว (และรู้สึกเหมือนผมจะได้ยินเธอพูดว่าขอไลน์ผมหน่อย แค่รู้สึกนะฮะ 5555)
แต่ จบข่าว ผมต้องกลับไปล้างจานแล้ว ผมเลยเอาวะลุยยิ้ม ผมเลยให้รุ่นน้องถือโทรสับผมไปขอให้หน่อยแต่ก็แห้ว ซึ่งถ้าผมไม่มัวแต่เขินก็อาจจะได้ไปแล้ว (นึกแล้วก็เซ็งกับตัวเองจริงๆ บ้าเอ้ย) และทั้งหมดทั้งมวลที่ผมว่ามาก็เพื่อจะมาตามหาเธอคนนี้ เผื่อเธออาจเล่นพันทิปอยู่ และเผื่อผมจะมีโอกาศได้รู้จักเธอแม้สักนิดก็ยังดี
ขอบคุณครับผม
ผมไม่มีข้อมูลเกี่ยวกับเธอมากนัก แม้แต่ชื่อของเธอผมยังไม่รู้เลยฮับ
ผมรู้แค่เธอมากับเดอะแก๊งค์ที่มาจากโคราชหลานย่าโมและเดอะแก๊งเธอทำงานอยู่ที่ร้านอาหารชื่อ 18มงกุฏและมีแค่รูปๆนึงรูปที่ผมถ่ายตอนที่ไปจัดเลี้ยงงานที่เธอมาพักผ่อนนั่นเอง
ผมจึงอยากจะรบกวนหากใครอ่านกระทู้นี่อยู่ช่วยแชร์ไปให้ถึงเธอทีนะฮะ
นี่ไอดีไลน์ของผ๋มฮะ apiwatalohaa
ขอบคุณมากๆฮะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่