คือผมหลงรักผู้หญิงคนนึงครับ ก็ในยุคโซเชียลปฏิเสษไม่ได้เลยกับความรักในโลกออนไลน์และผมก็คือนึงในนั้นครับ 55555 ผมเจอเธอโดยบังเอิญครับในเกมๆนึง และในทุกๆวันผมก็จะพยายามหาเวลามาเล่นเกมๆนี้เพื่อเจอเธอครับ (ไม่ได้สนใจตัวเกมเลยสักนิด หูดำกันเลยทีเดียว) เจอกันบ่อยๆจนแอดเฟรนส์ใน facebook ครับและเราก็ได้คุยกันทุกวันเรื่อยๆมา แรกๆยอมรับครับว่าแค่หยอดเธอไปเล่นๆไม่ได้คิดอะไรจริงจัง จนมาวันนึงเธอเปิดตัวแฟนของเธอครับ (จุดเปลี่ยนมันอยู่ตรงนี้แหละครับ) ผมเพิ่งจะมารู้ตัวว่าผมหลงรักเธอไปซะแล้ว เสียใจมากครับทำใจอยู่นานเลยเชียว และแล้ววันนึงเธอก็ได้บอกกับผมว่าเธอเลิกกับแฟนเธอ มาปรึกษากับผม (ลึกๆ

โครตดีใจเลย ชั่วเนอะ) และผมก็เริ่มเดินหน้าจีบเธอมาโดยตลอด จนมาครั้งแรกที่เรานัดเจอกันด้วยเหตุจำเป็นบางอย่าง ผมนี่ตื่นเต้นมากๆเลยครับ และเธอน่ารักมากกกกก ทำให้ในสายตาของผมไม่สนใจผู้หญิงคนอื่นเลย แต่ตัวผมเองนั้นสภาพช่างน่าสมเพช อ้วน ดำ เตี้ย(ช่างไม่เจียมหนังหน้าเลยเรา)แต่เธอก็ไม่ได้แสดงอาการรังเกียจอะไรผมเลย ลืมบอกไปว่าเธอบอกกับผมตั้งแต่แรกแล้วว่าเธอไม่เคยมีใจให้ผมเลยแต่ผมก็ยังจะจีบเธอต่อ ตื๊อไปมั้ย!!! เราสนิทกันพอสมควรครับ ด้วยความที่เธอเป็นคนค่อนข้างpopularไม่แปลกอะไรที่จะมีใครๆเข้ามาเกาะแกะเธอ ยิ่งรู้จักเธอมากขึ้นเท่าไหร่ก็ยิ่งตอกย้ำกับตัวเองครับว่าเรามันไม่คู่ควรแม้แต่จะคิดชอบเธอ เราต่างกันในทุกๆด้าน (รู้สึกตัวเองต้อยต่ำ) และแล้วผมก็ได้ตัดสินใจทำเรื่องที่โง่ที่สุดในชีวิตไปครับ ผมได้ชวนเธอทะเลาะและได้ใช้ประโยคที่ทำร้ายความรู้สึกต่อเธอต่างๆนาๆ(ตอนนั้นก็มีฟิลลิ่งส่วนตัวปนอยู่ไม่ใช่น้อย)จนทำให้เธอโกรธเข้าขั้นเกลียดผมเลยก็ว่าได้ สุดท้ายเธอก็บล็อคผมในทุกการติดต่อที่มีไปเลยครับ บอกตรงๆว่าอึ้งอยู่เหมือนกันว่ามันจะเร็วอะไรขนาดนี้จากนั้นผมก็ได้ส่งของขวัญและจดหมายน้อยบอกความรู้สึกจริงๆทั้งหมดไปให้เธอทาง ปณ. ผมไม่รู้หรอกนะว่าเมื่อเธอได้อ่านแล้วเธอจะคิดว่าผมสตอหรือแก้ตัวสร้างเรื่องให้ตัวเองดูเป็นคนดีหรือเปล่า ถ้าเธอคิดแบบนั้นมันก็คงจะดีกับตัวเธอที่จะได้ไม่ต้องรู้สึกอะไรกับการหายไปของผม(เริ่มจะน้ำเน่าไปละ555)แต่ผมคิดว่ามันดีที่สุดแล้วเพื่อผมจะได้เริ่มตัดใจจากเธอจริงๆสักที เลิกกวนใจเธอ เลิกงี่เง่าใส่เธอ มันคงจะดีมากเลยสำหรับเธอผมคิดอย่างงั้นจริงๆ
เราทำแบบนี้มันดีแล้วใช่มั้ย?????