[CR] เราสองสามคนแบกเป้ไป "เมืองกาญ" นะจ๊ะ จุบุๆ กับ พวกเรา สามหนุ่มสามมุม (โคตรเท่ห์เลยสาส)

" สวัสดี ชาวโลก เรามาอย่างเป็นมิตร "  ก่อนอื่นเราต้องบอกว่า เราคือนักศึกษา ที่กำลังเรียน เรียน เรียน และก็ เรียน  ม. รามคำแหง ทริปนี้ถูกคิดขึ้น ประมาณ ตอนตี 2 ของวันที่ 21 กุมภาพันธ์ ซึ่ง ในทริป มีตัวละครเอก อยู่ 3 คน ได้แก่ คนแรก น้องเบิร์ดชอบเล่นเกมส์เป็นชีวิตจิตใจ คนที่สอง พี่เปิ้ล ผู้ชายที่หล่อเหลาเป็นชีวิตจิตใจ คนที่สาม และผม ธน ผู้ชายที่ขี้เมาเป็นชีวิตจิตใจ เรื่องมีอยู่ว่า ตอน ตี 2 พี่เปิ้ลได้คุยกับ เบิร์ดเรื่องไปทริป เบิร์ด จึงตัดสินใจซักเสื้อผ้า และ อบแห้ง ตอนตี 2กว่า หลังจากนั้นตีสาม กว่าๆพวกผมทั้ง3จึงได้รวมตัวกัน ซึ่งตอนนั้น ผม กำลังเมา พึ่งกลับมา หลังจากนั้นทั้ง 3 เลยได้เดินทางไปขึ้นรถ ที่ป้ายรถเมล์ ม. ราม แต่ทันใดนั้นเอง ! พวกผมได้เหลือบไปเห็นอะไรบางอย่าง หน้า FBT มันก็คืออออออ เหนียวหมู เลยจัดการ คนละหนึ่ง ห่อ มาม่า และเราก็ไปขึ้นรถเมล์ คนละ 9 ละ สาย 113 มีนบุรี - หัวลำตัด เห้ยยย !!! ไม่ใช่ หัวลำโพง ในขณะนั้น มีสาวสวย ก็คือกระเป๋ารถเมล์สายนี้เธอน่ารักมาก ยิ้มของเธอช่างหวานเจี๊ยบ มาดูกันซิ ว่ายิ้มของเธอ น่าร๊าค อ่ะ


       เราก็นั่งมาจนถึงหัวลำโพง ประมาณ 6 โมงเช้า ยิ้มยย รถไฟสายที่เราจะไปมันเป็นรถไฟฟรีไม่ได้ขึ้นที่นี่ รถไฟฟรีจ๋า เจ้าอยู่ไหน เราไปคุยกับพนักงาน พนักงานบอกว่าถ้าอยากจะไปรถไฟฟรี ต้องไปขึ้นที่ สถานี ธนบุรี พวกเรา ทั้ง 3 เลยได้ตัดใจ นั่ง TAXI จากหัวลำโพง ไปยังสถานีรถไฟ ธนบุรี
หลังจากนั้น พอถึง สถานีรถไฟธนบุรี รถไฟก็ยังไม่ออก ตอนนั้นน้องเบิร์ด กับ พี่เปิ้ล ก็ได้ล้างหน้าล้างตาส่วนผม ก็ไปอวก ที่ข้างรั้ว และแล้วก็มานอน


หลังจากนั้นก่อนรถไฟออกเราก็ได้ไปถ่ายรูปที่ สถานีก่อนออกเดินทาง ขอโทษนะคับรูปอาจจะไม่ชัด กลับหน้ากลับหลังเพราะเราถ่ายกับกล้องหน้า


   และแล้วเราก็ขึ้นรถไฟ แล้ว รถไฟก็พาพวกผม ไปเมืองกาญ ทุกคนลองนึกดูซิคับผู้ชายตัวบางๆอย่างพวกผมไปเมืองกาญ กัน 3 คน พวกผมกลัวเหลือเกิน คุณดูซิ



แล้วรถไฟก็พาพวกผม นี่ไงเรากำลังไปแล้ว เรากำลังจะ ! บิน บิน บิน แฮ่ แฮ่ แฮ่


แล้วเราก็นั่งรถไฟผ่านไปยังจุดต่างๆ





        และแล้วเราก็ถึงสถานีน้ำตก น้ำตก น้ำตก แล้วก็นั่งรถ สองแถว จากสถานีน้ำตกมายัก น้ำตกไทรโยคน้อย ในราคาคนละ 20 บาท

แล้วเราก็มาถึงน้ำตกไทรโยคน้อย



หลังจากนั้นพวกเราทั้ง 3 คนก็ไปรับประทานอาหารกัน ซึ่ง อาหารมื้อนี้ หากินยากมาก ถ้าไม่มาที่นี่ไม่มีทางได้กิน เพราะมันก็ คือ ก็ คือ ส้มตำ ! ขอโทษนะครับที่ไม่ได้ถ่ายรูปมาให้ดู เพราะตอนนั้นพวกเราหิวมาก อยากจะบอกว่า หิวโคตรๆ เลย  หลังจากที่เรากินเสร็จเราก็ได้เดินเที่ยว  และแล้วเราก็ไปเหลือบเห็น คนที่กำลังจะไปน้ำตกเอราวัณ พวกเราทั้ง 6 (รวมพวกผม3คนนะ) จึงได้ตกลงกันเหมารถ เพื่อนที่จะเดินทางไป เชียงใหม่ ! เฮ้ยยย ไม่ใช่  จะไปน้ำตกเอราวัณ ตอนนั้นเราเหมารถสองแถวในราคา 800 บาท ใช้เวลาในการเดินทางประมาณ 50 นาที ตอนนี้เรามีเพื่อนแล้วนะ เราจะมีผู้หญิงมาปกป้องเราแล้ว  นี่ไง คือผู้ที่จะมาปกป้องเราตลอดระยะทางในรถสองแถว แต่ พวกผมลืมถามชื่อ รู้แต่เค้ากำลังจะเป็นคุณครู เค้าเรียนที่มหาลัยราชภัฎธนบุรี  


   และแล้วเราก็เดินทางมาถึง น้ำตกเอราวัณ ตอนนี้ก็ประมาณ บ่าย 4 โมง กว่าๆ  มาถึงเราก็หาที่ลงเต็นท์ของเรา สำหรับที่นี้ ใครที่พาเต้นท์มาเองไม่จำเป็นต้องเสียค่าใช้จ่ายในการเช่าเต็นท์ นะครับ ส่วนคนไหนที่ไม่มีเต็นท์ก็สามารถมาเช่าที่นี้ได้เลย เจ้าหน้าที่ ที่นี่ดูแลดีมาก นี่ไงสถานที่พักของเรา


หลังจากตั้งที่พักเสร็จ พวกเราก็ไปเล่นน้ำกัน อยากจะบอกว่าตอนจะเราเล่นน้ำ มีเรือยางของใครก็ไม่รู้ตั้งอยู่ เราจึงได้ตัดสินใจ ยืมโดยไม่บอก ( ขอโทษด้วยนะครับสำหรับเจ้าของเรือผมผิดไปแล้ว )  






หลังจากเล่นน้ำเสร็จเราก็ ได้มาเจอเพื่อน 3 คนที่มาพร้อมกับเรา ที่เหมารถมาพร้อมกัน เธอถามน้องเบิร์ดว่า อยากไปสวรรค์ชั้น 7 มั้ย แต่น้องเบิร์ดบอกว่าไม่ไหวหลอกคับแค่ชั้น 3 ผมก็โอเคแล้ว และแล้วพวกผมก็ไปอาบน้ำ และก็ หาข้าวหาปลากินกัน และก็ มานั่งเล่นกีต้า ร้องเพลง พูดคุยตามภาษา เพื่อนพ้องน้องพี่ ผมว่า ช่วงเวลาที่เราได้นั่งพูดคุยกัน ผมคิดว่ามันเป็นสิ่งที่สวยงาม หลายคนเนี่ย อาจจะอยู่ด้วยกัน ไปไหนมาไหนด้วยกัน หลายคนอาจจะเป็นเพื่อนกัน เป็นแฟนกัน แต่ถ้าคุยได้มีโอกาศได้ลองนั่งพูดคุยกัน ในแบบที่คุณลองเปิดใจในสิ่งที่เค้าเป็น ผมคิดว่า คุณอาจจะเจออะไรอีกมามายสำหรับความเป็นตัวตนของคนที่อยู่ข้างๆคุณ
(หล่อมั้ยหละคับ พูดดีๆก็เป็นนะคับ ฮิฮิ )  หลังจากนั้น พวกผมเล่นกีต้าร้องเพลง ก็แยกย้ายกันพักผ่อนประมาณ 5 ทุ่มกว่าๆ เพื่อที่จะเตรียมตัวเดินทาง ในวันพรุ้งนี้ โอ้วว แม่สาวน้อย ฝันดีค๊าบบบ

      " ตื่น ตื่น ตื่น " เสียงที่ปลุกผมไม่ใช่เสียงนี้หลอกคับ แต่เสียงที่ปลุกผมก็คือเสียงตดของ น้องเบิร์ด พร้อมๆกับเสียงรูดซิบเต็นท์จากพี่เปิ้ลที่ดัง แกรก แกรก แกรก แกรก เป็นไงหละคับวิวตอนเช้าสวยป่าว


หลังจากนั้น พวกผมก็ทำภาระกิจส่วนตัว พร้อมที่จะออกเดินทางไปยังน้ำตกเอราวัณ
"มาถึงแล้วเอราวัณ" น้ำใสไหลเย็นเห็นตัวปลา ดูจากภาพ ว๊าววววววววว ฮิฮิ




ผมคิดว่าธรรมชาติที่นี่สวยมากเลยนะคับ อุดมสมบูรณ์มาก เมื่อผมเดินตามชั้นของน้ำตก อากาศเย็น น้ำก็ใส ใสเป็นแบบใสฟ้า ดูซิคับ




    และพวกผมก็เดินต่อ ต่อ ไป วิวสองข้างทางสวยมากเลยนะคับ น้ำตกแต่ละชั้น มันเป็นอะไรที่มีความ Classic แบบลงตัว ธรรมชาติ ถูกสร้างขึ้นมาโดยที่ อยากให้คนที่ไปเที่ยวอุทยาน ดูแลน้ำตก ดูแลธรรมชาติ และพวกผมก็เดิน ต่อ ต่อ ไป



    พวกผมเดินจนมาถึง ชั้นที่ 4 ชื่อว่า " อกนางผีเสื้อ "





ตอนนี้พวกผม เหนื่อยมากและก็เวลาที่รถเมล์จะออกเอราวัณไปยังตัวเมืองกาญ ก็ใกล้มาเต็มทีแล้ว พวกผมเลยตัดสินใจ มาถึง แค่ชั้น 4 แล้วก็รีบเดินทางลงกลับไปเพื่อที่จะขึ้นรถเมล์ที่กำลังจะออกจากอุทยานเอราวัณไปยัง เมืองกาญ เวลา 12.00 น.  กลับก่อนนะ เอราวัณ เพื่อนรัก ครั้งนี้พวกผมอาจจะขึ้นไม่ถึงชั้นที่ 7 ซึ่งเป็นจุดหมายปลายทางของพวกผม แต่ครั้งหน้า พวกผมจะพาน้องๆพี่ๆเพื่อนๆของพวกผม มาให้เยอะกว่านี้เพื่อดูสิ่งที่ธรรมชาติ สร้างขึ้น


     ก่อนที่จะขึ้นรถเมล์ผมได้เดินไปซื้อข้าว เพื่อที่จะกินก่อนออกเดินทาง หลังจากซื้อข้าวมาเสร็จ พี่เปิ้ลกินข้าวได้หนึ่งคำ มียายคนหนึ่งตะโกนว่า รถจะออกแล้ว ซึ่งยายคนนั้นก็คือกระเป๋ารถเมล์ นั้นเอง ยายคนนี้ลักษณะ ใส่แว่น พูดเพราะเป็นกันเองกับพวกผมมาก พวกผมถามยายว่า ยายตอนนี้รถเมล์มันเต็มมาก คนมันเบียดเสียด กันพวกผมขอขึ้นไปนั่งข้างบนรถเมล์ได้ป่าว ยายตอบว่า อย่าเลย อย่าเลย ตอนนี้ พวกผมยังไม่ได้กินข้าว มีความรู้สึกว่าหิวมาก และแล้วพวกผมก็เดินทางขึ้นรถเมล์เพื่อที่จะเดินทางไปยังสถานีรถไฟเพื่อที่จะต่อรถกลับ กทม  ระหว่างทาง พวกผมได้ยืนด้านหลังของรถเมล์ น้องเบิร์ดยืนขอบบันไดประตูรถเมล์ พวกผมได้เจอกับน้องๆสามคน คนแรกหัวฟูๆ ชื่อน้องกุ๊กไก่ คนที่สอง ชื่อน้องกิ๊ฟ คนที่สาม ชื่อน้องแนน ทั้ง 3 คนนี้ หลังจากนั้นพวกผมก็ ชวนน้องๆคุยจึงรู้ว่าน้อง 3 คนนี้ เป็นน้องๆที่เรียนโรงเรียน อ่า อ่า (จำไม่ได้แล้วคับ)  HA HA HA HA แต่อยู่จังหวัดเพชรบุรี พวกผมก็คุยว่าทำไมถึงมาเที่ยวที่กาญจนบุรี น้องเค้าก็บอกว่าอยากเดินทางอยากเรียนรู้ประสบการณ์ใหม่ๆ ซึ่งตอนนี้น้องเค้าก็กำลังจะขึ้น ม.6


     หนังจากนั้น รถก็รับผู้โดยสารเลื่อยมาตลอดทาง จนมาถึง น้องสาวคนนี้ ที่พวกผมเจอขึ้นมาถึงก็ถามพวกผมว่า พี่เป็นคนใต้หรอ ด้วยความที่ พวกผมเป็นผู้ชายอันบอบบาง พวกผมจึงตอบไปอย่างบอบบางว่า ช่ายแล้วคับน้องสาวววววว  หลังจากนั้นพวกผมก็คุยกันจนเป็นกลุ่มใหญ่ ก็จะมีผม น้องเบิร์ด พี่เปิ้ล น้องกุ๊กไก่ น้องกิ๊ฟ น้องแนน และก็น้องอีกคนชื่อน้องพลอย ซึ่งน้องพลอยเป็นคนจังหวัด กาญจนบุรี ทีนี้พวกผมก็เลยถามหลายๆอย่างเกี่ยวกับที่นี่ อยู่กับน้องๆเค้าพวกผมเหมือนมีเพื่อนเพิ่ม จนมาเกือบถึงสถานีรถไฟเมืองกาญ น้องพลอยบอกว่าถึงแล้ววววววววววววววว พวกผมเลยลงจากรถ โดยน้องเบิร์ดขึ้นไปบนหลังรถเมล์พร้อมปลดกระเป๋า รีบตั้งหน้าตั้งตา ยายถามว่า ไปไหน เห็นจอดข้างทาง พวกเลยเลยบอกว่าถึงแล้วไม่ใช่หรอคับยาย ยายจึงบอกว่า ยังไม่ถึง พวกผมจึงพูดพร้อมกัน ว่า ยิ้ม ขอโทษคนทั้งคันรถเลยทีเดียว แล้วน้องพลอยก็บอกว่า อ๋อลุงคนขับรถแกเป็นคนใจดีชอบให้พวกเราออกมาเดินเล่นแบบนี้แหละ 55555555

หลังจากที่มาถึงสถานีรถไฟกาญพวกผมก็ได้มีเพื่อนร่วมทริปเพิ่ม


หลังจากนั้นพวกผมก็มาถ่ายรูปที่สถานีรถไฟแคววใหญ่




หลังจากนั้นพวกผมก็ขึ้นรถกลับจากสถานีรถไฟสะพานแคววใหญ่ - ธนบุรี และพวกผมก็ต่อรถด้วยรถเมล์สาย 40  สายใต้ใหม่ - ลำสาลี
และแล้วพวกผมก็มาถึงหน้ารามตอนเวลา 2 ทุ่มเกือบ 3ทุ่ม

ขอขอบสำหรับสถานที่ ผู้คนที่พบปะ ที่สำคัญต้องขอขอบคุณ พี่เปิ้ล น้องเบิร์ด ที่ผมเมายังพาผมไปด้วย ขอบคุณ น้องเดิร์ฟ ผู้พิมพ์
ชื่อสินค้า:   เอราวัณ ฉันรักเธอ
คะแนน:     
**CR - Consumer Review : ผู้เขียนรีวิวนี้เป็นผู้ซื้อสินค้าหรือเสียค่าบริการเอง ไม่มีผู้สนับสนุนให้สินค้าหรือบริการฟรี และผู้เขียนรีวิวไม่ได้รับสิ่งตอบแทนในการเขียนรีวิว
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่