มันเป็นความรู้สึกส่วนตัวน่ะค่ะ คือตัวเองเป็นคน
ที่ชอบพูด ชอบคุย เวลาคนอื่นมีปัญหาเราก็อยากจะหาวิธี
ช่วยเหลือ ช่วยคิดแก้ปัญหาให้เค้า แต่ถ้าช่วยไม่ได้ก็อยากจะปลอบโยน
และให้กำลังใจเค้าน่ะค่ะ แต่มีข้อแม้ว่าขอคุยแต่ในโลกโซเชี่ยลได้มั๊ย ไม่อยากพบปะกับใครเท่าไร ชีวิตจริงก็ชอบอยู่แต่ในบ้าน เช้ามาก็รดน้ำต้นไม้ แต่งสวน ทำงานบ้านไปตามเรื่องค่ะ บางทีเราคุยกับเพื่อนในเฟซ ช่วยเค้าคิดหรือปลอบโยนเค้า พอสักพักเพื่อน เหล่านั้นก็อยากจะเจอตัวจริงแต่เรา
ไม่อยากเจอค่ะ บางคนตื๊อมากๆบางทีเราก็เลิกคุยไปเลยก็มี เราก็คิดนะว่าเขาจะเสียใจรึเปล่า แต่เราชอบอยู่แบบสงบๆของเราน่ะค่ะ คนแบบเรา คุณมองว่าเป็นยังไงคะ ใจร้ายเกินไปรึเปล่า แต่เราก็หวังดีกับทุกคนนะ หรือว่าเราเป็นคนโลกส่วนตัวสูงก็ไม่น่าจะใช่นะแต่ก็ไม่ชอบออกงานสังคมเท่าไรค่ะ เราก็แค่อยากรู้ว่า เราเป็นแบบนี้คนอื่นเขาจะคิดยังไง
มีปัญหาที่ไม่น่าจะใช่ปัญหาค่ะ แค่อยากรู้ว่า เราเป็นคนอย่างนี้ คนอื่นเขาจะรู้สึกว่าเราเป็นคนยังไงคะ
ที่ชอบพูด ชอบคุย เวลาคนอื่นมีปัญหาเราก็อยากจะหาวิธี
ช่วยเหลือ ช่วยคิดแก้ปัญหาให้เค้า แต่ถ้าช่วยไม่ได้ก็อยากจะปลอบโยน
และให้กำลังใจเค้าน่ะค่ะ แต่มีข้อแม้ว่าขอคุยแต่ในโลกโซเชี่ยลได้มั๊ย ไม่อยากพบปะกับใครเท่าไร ชีวิตจริงก็ชอบอยู่แต่ในบ้าน เช้ามาก็รดน้ำต้นไม้ แต่งสวน ทำงานบ้านไปตามเรื่องค่ะ บางทีเราคุยกับเพื่อนในเฟซ ช่วยเค้าคิดหรือปลอบโยนเค้า พอสักพักเพื่อน เหล่านั้นก็อยากจะเจอตัวจริงแต่เรา
ไม่อยากเจอค่ะ บางคนตื๊อมากๆบางทีเราก็เลิกคุยไปเลยก็มี เราก็คิดนะว่าเขาจะเสียใจรึเปล่า แต่เราชอบอยู่แบบสงบๆของเราน่ะค่ะ คนแบบเรา คุณมองว่าเป็นยังไงคะ ใจร้ายเกินไปรึเปล่า แต่เราก็หวังดีกับทุกคนนะ หรือว่าเราเป็นคนโลกส่วนตัวสูงก็ไม่น่าจะใช่นะแต่ก็ไม่ชอบออกงานสังคมเท่าไรค่ะ เราก็แค่อยากรู้ว่า เราเป็นแบบนี้คนอื่นเขาจะคิดยังไง