จรรยาบรรณ อยูที่ไหน

เรื่องมันยาวน่ะ เรื่องมีอยู่ว่า....เช้าวันนั้นพ่อไปส่งผมกับ  น้องชาย ที่โรงเรียนตามปกติ ระหว่างทางมีรถคันนึงตามหลังมาเเล้วบีบเเตรไล่ รถพ่อที่กําลังไปส่งผมกับน้องชายที่โรงเรียน เเล้วขับมาตีคู่มองหน้าเหมือนจะหาเรื่อง เเล้วก็ขับเเซงขึ้นไป จู่ๆรถคันนั้นก็ปาดหน้าพ่อผม ปาดไปปาดมา อยู่สักพังนึง พ่อเลยจอดรถเพื่อ... "ให้รถคันนั้นไปก่อน ดีกว่าปล่อยให้เค้าปาดต่อไป มันอันตราย" (พ่อพูดอย่างนั้น) พอชายคนนั้นขับไปไกลได้ระยะนึงพ่อจึงขับรถต่อไป ประมาณ 5นาทีก็ถึงหน้าโรงเรียน ผมลงจากรถพร้อมน้องชายเพื่อที่จะเดินเข้า โรงเรียน เเต่ใครจะคิดว่าชายคนนั้นดักอยู่หน้าโรงเรียน ผมกับพ่อมองไปที่รถคันนั้นเเล้วหัวเราะตามด้วยพูดออกมาว่า "555เจออีกเเล้ว"ผมกับพ่อคิดว่าคงไม่มีอะไรเเล้ว ผมเลยเดินเข้าโรงเรียน พ่อก็ออกรถเพื่อไปทํางานต่อ ระหว่างผมกําลังเดินเข้าโรงเรียน ผมได้ยินเสียงคนด่าออกมาดังว่า  ตามด้วยเสียงรถที่ออกตัวด้วยความเร็วจนล้อฟรี ดัง เอี๊ยดดดด ผมหันไป เห็นรถคันนั้นกําลัง"ไล่ชน"พ่อผมอยู่ พ่อหนีหัวซุกหัวซุน จนไปเจอเสาไฟฟ้า เลยหลบหลังเสา เพื่อไม่ให้รถคันนั้นวิ่งเข้ามาชนได้ ชายคนนั้นลงมาจากรถ จะเข้ามาทําร้าย "พ่อของผม" เเต่น้องชายเห็นพอดี เลยหยิบไม้ที่บังเอิญอยู่เเถวๆนั้น ฟาดไปที่ชายคนนั้น(ฟาดเเค่ที่เดียว)
คิ้วเเตกนิดหน่อย ชายคนนั้นโวยวายออกมาว่า "ใครตีกูว่ะ" มีเรื่องเเค่พักเดียว"ตํารวจ"ก็มา พอตํารวจมาถึงก็ถามว่า"มันเกิดอะไรขึ้น"ชายคนนั้นโวยวาย"จับมันเลยคับๆ มันตีผมๆ" ด้วยความรําคาญของ ตํารวจ เลยบอกให้ไปคุยต่อที่โรงพัก เเต่ก่อนที่น้องผมจะไปโรงพัก ชายคนนั้นตะโกนขู่น้องของผมว่า "กูเป็นทนายความด้วย ไม่รอดเเน่" เเล้วก็ไปสอบสวนต่อที่โรงพัก ชายคนนั้นไม่ได้มาด้วยเพราะไปทําเเผลที่โรงพยาบาล
ตอนอยู่ในห้องสอบสวน พี่ตํารวจ บอกว่าเรา น้องชายผมผิดสถานเดียว เพราะไปตีเค้าก่อน ผมตอบกลับไปว่า"อย่างนี้ไม่ถือว่าเราป้องกันตัวเหรอคับ"
เเล้วเค้ายังขับรถปาดหน้า เเถมยังไล่ชนอีก อย่างนี้ผมเเจ้งข้อหา พยามฆ่าไม่ได้เหรอ
พี่ตํารวจเค้าตอบกลับมาว่า "ไม่ได้ เพราะเหตุมันยังไม่เกิด" ผม...งง?? กับคําพูดของตํารวจมากๆ เลยถามกลับไปว่า เเล้วเหตุเกิดเเล้วต้องเป็นยังไงหรอคับ
เค้าต้องชนเราก่อนถึงจะเรียกว่า เหตุเกิดเเล้ว เเล้วเค้าต้องทําร้ายเราก่อน จึงจะเรียกว่า ป้องกันตัว  งั้นวันนี้ลงบันทึกประจําวันไปก่อน เเล้วมีหมายเรียกตัวเมื่อไหร่ ก็มาตามนัดเเล้วกัน วันต่อมาผมกันน้องชาย ไปโรงเรียนตามปกติ ชายคนเดิมขับรถมาจอดดักหน้า ผมเเกล้งทําเป็นไม่เห็นเพราะไม่อยากมีเรื่อง
เเต่น้องผม มองเข้าไป โดนไม่กลัวสักนิด เเล้วเค้าก็ขับรถออกไปโดยที่ไม่ได้ทําอะไร เรื่องผ่านไปนานเกือบ ปี จนผมคิดว่าคงจบไปเเล้ว จู่ๆก็มีหมายเรียกมาที่บ้าน ให้น้องชายไปพบเจ้าหน้าที่ตํารวจ ข้อหา ทําร้ายร่างกายผู้อื่นจนได้รับบาดเจ็บสาหัส พ่อเลยพาน้องไปโรงพักตาม หมายเรียก ผมก็ไปด้วย
พอไปถึง ตํารวจก็เเจ้งข้อหา ให้เราทราบ ผมพูดสวนตํารวจไปทันที ที่เค้าพูดจบ "ทําร้ายร่างกายผู้อื่นจนได้รับบาดเจ็บสาหัส มันไม่เวอร์ไปเหรอ เเค่คิวเเตกนิดเดียวเอง" ตํารวจตอบกลับมาว่าด้วยสีหน้าแบบ ไม่สนใจโลก ว่า ผมก็ไม่รู้ผมทําตามหน้าที่ เเพท์ลงความเห็นว่า สาหัส ก็เเสดงว่าเค้า บาดเจ็บสาหัส
"เเพทย์ โรงพยาบาลไหนคับ" ผมถามกลับไป ตํารวจตอบกลับมาว่า " ก็โรงพยาบาลที่เค้าไปไง " เเล้วเด็กต้องถูกฝากขังที่สถานพินิจ 30 วันน่ะ ถ้าไม่อยากให้เด็กอยู่ ก็ทําเรื่องประกันตัวซ่ะ หลังจากนั้นเรื่องก็ดําเนินไปตามกฎหมาย น้องผมต้องไปรายงายตัวที่สถานพินิจทุกอาทิตย์ ไปศาลเยาวชนตามที่หมายศาลนัด เเล้วผู้พิพากษาก็ พิพากษาคดีว่า .....ผู้ปกครองต้องชดใช้ค่าเสียหายให้คู่กรณี หากไม่ชดใช้ถือว่ามีความผิดฐานทําร้ายร่างกาย
#ผู้พิพากษาตัดสินเเบบว่า.....
#หมอลงความเห็น ว่บาดเจ็บสาหัส
#ตํารวจไม่รับเเจ้งความเพราะเหตุยังไม่เกิด
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่