โดยส่วนตัว จขกท พึ่งเลิกกับแฟนเก่าค่ะ
เลิกได้น่าจะเดือนกว่าๆแล้ว
แล้วกับแฟนคนนี้ จขกท จริงจังมากค่ะ ถึงใครจะบอกว่าไร้สาระก็เถอะ
แต่ทั้งเราและเขาก็ต่างจริงจังมาก สัญญาอะไรไว้ด้วยกันเยอะมาก
แต่สุดท้ายเขาก็เปลี่ยนไป คุยกับคนอื่น และอีกหลายๆเรื่องเลยค่ะ
จขกท เลยทนไม่ไหว บอกเลิกไปเขาก็โอเคไม่ได้ยื่อหรือรั้งไว้เลย..
หลังจากนั้น จขกท ก็เฮิร์ทหนักมากค่ะ แอบมีหวังให้เขากลับมาคืนดีนะ
แต่พอเราไปดูสเตตัสไลน์เขา เขากลับมีแฟนใหม่แล้ว.....
จขกท ก็เลยคิดว่า เห้ย เลิกกันแค่ 2 อาทิตกว่าๆเอง เร็วไปป้ะ ฯลฯ
หลังจากนั้น จขกท พังเลยค่ะ แต่ก็ต้องใช้ชีวิตไปตามปกต
แต่ก็ไม่มีความสุขเลยค่ะ เวลาอยู่กับเพื่อนก็ยิ้มหัวเราะตามปกติ
แต่พอกลับมาอยู่บ้าน ก็นั่งอยู่คนเดียวแล้วคิดถึงเขาและร้องไห้ตลอด
จน จขกท สมเพชตัวเองมากค่ะ คิดไปต่างๆนาๆ
ว่าทำไมเราไม่ลืมวะ มันมีใหม่แล้ว เราจะร้องไห้ให้มันทำไม
แต่ก็ได้แค่คิดค่ะ ยิ่งคิดแค่ไหนก็ยิ่งท้อกับชีวิต
หลังจากนั้น ชีวิต จขกท ก็กลายเป็นอีกคนไปเลย
มองโลก 2 ด้าน ทั้งร้ายและดี เย็นชามากขึ้น และไม่เปิดใจรับใครอีกเลย
ถามว่าเหงามั้ย ก็เหงานะ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะเหมือนอยากพอแล้ว
ใครเคยเป็นแบบนี้บ้างมั้ยคะ T^T
เคยรู้สึกแบบนี้กันมั้ยคะ
เลิกได้น่าจะเดือนกว่าๆแล้ว
แล้วกับแฟนคนนี้ จขกท จริงจังมากค่ะ ถึงใครจะบอกว่าไร้สาระก็เถอะ
แต่ทั้งเราและเขาก็ต่างจริงจังมาก สัญญาอะไรไว้ด้วยกันเยอะมาก
แต่สุดท้ายเขาก็เปลี่ยนไป คุยกับคนอื่น และอีกหลายๆเรื่องเลยค่ะ
จขกท เลยทนไม่ไหว บอกเลิกไปเขาก็โอเคไม่ได้ยื่อหรือรั้งไว้เลย..
หลังจากนั้น จขกท ก็เฮิร์ทหนักมากค่ะ แอบมีหวังให้เขากลับมาคืนดีนะ
แต่พอเราไปดูสเตตัสไลน์เขา เขากลับมีแฟนใหม่แล้ว.....
จขกท ก็เลยคิดว่า เห้ย เลิกกันแค่ 2 อาทิตกว่าๆเอง เร็วไปป้ะ ฯลฯ
หลังจากนั้น จขกท พังเลยค่ะ แต่ก็ต้องใช้ชีวิตไปตามปกต
แต่ก็ไม่มีความสุขเลยค่ะ เวลาอยู่กับเพื่อนก็ยิ้มหัวเราะตามปกติ
แต่พอกลับมาอยู่บ้าน ก็นั่งอยู่คนเดียวแล้วคิดถึงเขาและร้องไห้ตลอด
จน จขกท สมเพชตัวเองมากค่ะ คิดไปต่างๆนาๆ
ว่าทำไมเราไม่ลืมวะ มันมีใหม่แล้ว เราจะร้องไห้ให้มันทำไม
แต่ก็ได้แค่คิดค่ะ ยิ่งคิดแค่ไหนก็ยิ่งท้อกับชีวิต
หลังจากนั้น ชีวิต จขกท ก็กลายเป็นอีกคนไปเลย
มองโลก 2 ด้าน ทั้งร้ายและดี เย็นชามากขึ้น และไม่เปิดใจรับใครอีกเลย
ถามว่าเหงามั้ย ก็เหงานะ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะเหมือนอยากพอแล้ว
ใครเคยเป็นแบบนี้บ้างมั้ยคะ T^T