สวัสดีคะ คือเราเครียดมาก เราไปทำผิดไว้ อย่างสาหัสมากๆสำหรับเรา
คือเราก็ขับรถมาได้สักพักนึงเเล้วค่ะ ไม่เคยมีประวัติเฉียวชนอะไรเลย เเล้วรถบ้านเราก็มีอยู่สามคัน (ไม่ได้จะอวดนะคะ) เเต่จะมีรถอยู่หนึ่งคันที่เป็นรถคันแรกของบ้านเรามีอายุการใช้งานเกือบ10 ปีแล้วแหละค่ะ พ่อเราเป็นคนซื้อและเป็นเจ้าของ พ่อเรารักรถคันนี้มากๆ เเล้วเหตุเกิดเมื่อวานเวลา 3 ทุ่มกว่าๆ เราจะขับรถไปเก็บที่โรงจอดรถ คือมันมีหลายคันเลยจอดที่บ้านไม่พอ เเล้วมันก็ขับไปจอดซอยถัดไปจากซอยบ้านเราซึ่ง มันเป็นทางเลี้ยวเข้าซอยแบบหักศอก มืดมากๆ เพราะไฟที่ติดข้างถนนมันเสียมาได้หลายอาทิตย์แล้ว แล้วมุมตรงนั้น มันจะมีบ้าน(บ้านหรือเรือนจำ) กำแพงสูงประมาณ2เมตรกว่า เเล้วเราเลี้ยวไม่พ้น ทางมันพอดีรถเลย เเล้วเราเลี้ยวเข้าไปด้านข้างรถ คือถลอกเยอะจนมันจนข้างเปิดเลยละค่ะ เราก็โยกใหม่จนเลี้ยวเข้าไปในซอยเข้าโรงจอดได้ แล้วเรามาเครียดมากๆ ว่าเราจะทำยังไงกับรถดี จะเดินไปบอกตรงๆก็ทำใจไม่ได้ กลัวไปหมด พ่อจะเสียใจไหม พ่อจะด่าไหม พ่อจะตีไหม พ่อจะโกธรไหม เราจิตตกท้อมากๆ เเล้วมันก็วูบคิดว่าเราอยากหนีปัญหา อยากผ่านช่วงแย่ๆแบบนี้ไปแบบเหมือนไม่เคยเกิดเรื่องแบบนี้
ที่เราจิตตกมากขนาดนี้ เพราะ....
1.พ่อเรารักรถคันนี้มากๆ (ข้อนี้สำคัญ)
2.แม่เราพูดว่า ตั้งแต่มีรถคันนี้มารถไม่เคยสภาพแย่ขนาดนี้ (จิตตกเข้าไปอีก)
3. บรรดาคนรู้จักบ้านเราก็มาพูดแบบ โอ้วโห้วรถเยินเลย ไปขับอีท่าไหน พ่อเรารู้รึยัง (จิตตกไปยาวๆ)
เราอยากหลุดพ้นมากๆ จะทำยังไงดี บอกพ่อตรงๆ หรือจะเเอบเอารถไปซ่อม หรือจะหลบหน้าไว้กล้าค่อยบอก บอกตรงๆนะคะ ตอนนี้ขี้คลาดตาขาวมากๆ พ่อเราดุมากๆ
ใครเคยทำผิดจนจิตตกมั้งไหมคะ มีวิธีแก้ยังไง
คือเราก็ขับรถมาได้สักพักนึงเเล้วค่ะ ไม่เคยมีประวัติเฉียวชนอะไรเลย เเล้วรถบ้านเราก็มีอยู่สามคัน (ไม่ได้จะอวดนะคะ) เเต่จะมีรถอยู่หนึ่งคันที่เป็นรถคันแรกของบ้านเรามีอายุการใช้งานเกือบ10 ปีแล้วแหละค่ะ พ่อเราเป็นคนซื้อและเป็นเจ้าของ พ่อเรารักรถคันนี้มากๆ เเล้วเหตุเกิดเมื่อวานเวลา 3 ทุ่มกว่าๆ เราจะขับรถไปเก็บที่โรงจอดรถ คือมันมีหลายคันเลยจอดที่บ้านไม่พอ เเล้วมันก็ขับไปจอดซอยถัดไปจากซอยบ้านเราซึ่ง มันเป็นทางเลี้ยวเข้าซอยแบบหักศอก มืดมากๆ เพราะไฟที่ติดข้างถนนมันเสียมาได้หลายอาทิตย์แล้ว แล้วมุมตรงนั้น มันจะมีบ้าน(บ้านหรือเรือนจำ) กำแพงสูงประมาณ2เมตรกว่า เเล้วเราเลี้ยวไม่พ้น ทางมันพอดีรถเลย เเล้วเราเลี้ยวเข้าไปด้านข้างรถ คือถลอกเยอะจนมันจนข้างเปิดเลยละค่ะ เราก็โยกใหม่จนเลี้ยวเข้าไปในซอยเข้าโรงจอดได้ แล้วเรามาเครียดมากๆ ว่าเราจะทำยังไงกับรถดี จะเดินไปบอกตรงๆก็ทำใจไม่ได้ กลัวไปหมด พ่อจะเสียใจไหม พ่อจะด่าไหม พ่อจะตีไหม พ่อจะโกธรไหม เราจิตตกท้อมากๆ เเล้วมันก็วูบคิดว่าเราอยากหนีปัญหา อยากผ่านช่วงแย่ๆแบบนี้ไปแบบเหมือนไม่เคยเกิดเรื่องแบบนี้
ที่เราจิตตกมากขนาดนี้ เพราะ....
1.พ่อเรารักรถคันนี้มากๆ (ข้อนี้สำคัญ)
2.แม่เราพูดว่า ตั้งแต่มีรถคันนี้มารถไม่เคยสภาพแย่ขนาดนี้ (จิตตกเข้าไปอีก)
3. บรรดาคนรู้จักบ้านเราก็มาพูดแบบ โอ้วโห้วรถเยินเลย ไปขับอีท่าไหน พ่อเรารู้รึยัง (จิตตกไปยาวๆ)
เราอยากหลุดพ้นมากๆ จะทำยังไงดี บอกพ่อตรงๆ หรือจะเเอบเอารถไปซ่อม หรือจะหลบหน้าไว้กล้าค่อยบอก บอกตรงๆนะคะ ตอนนี้ขี้คลาดตาขาวมากๆ พ่อเราดุมากๆ