ไร้ลักษณ์

จงกรมวนวงกลมเป็นวงกว้าง สติสร้างมล้างสิ้นจินต์มัวหมอง แต่ละก้าวตรองตรึกหทัยปอง ตามครรลองมรรคาพาภิรมย์ จงกรมเหมือนจงจารกำหนดจิต คอยตามติดทุกย่างก้าวอย่างเหมาะสม จงกรมผ่านปัญหาล้าระทม จงกรมบ่มสว่างไซร้

09. โย ปุพเพ กตกลฺยาโณ     กตตฺโถ นาวพฺฌติ       อตุถา ตสฺส ปลุชฺชนฺติ       เย โหนฺติ อภิปตุถิตา ผู้ใดซึ่งผู้อื่น

. เห็นเจ้านงนวล เจ้าชวนไหลหลง . รูปร่างเอวองค์ งดงามตามวัย . พี่เฝ้าตรองตรึก เฝ้านึกหน้าใส . หวานชื่นหัวใจ เพียงพิศนงเยาว์ . แต่ว่าแม่เอ๋ย ทรามเชยเพริศพริ้ม . ทำอกพี่ปิ่ม เจ็บปวดมัวเมา . เจ้ามีเจ้าของ

๐...ภวังค์ขณะลำยานเคลื่อนผ่านตึก พิจารณาตรองตรึกอย่างถ้วนถี่ นิ่งผ่อนลมออกเข้าเพ่งพอดี ปล่อยมโนล่องลี้ลิ่วลอยลม ฯ ๐...พลันห้วงคิดผุดภาพใจซาบซ่าน คำนึงหน้าโฉมสคราญเกล้ามวยผม สองเนตรวาววับพริ้มยิ้มชวนช

ตามหัวข้อครับ ผมแต่งกลอนสุภาพ หัวข้อคือ "เยาวชนสร้างโลก" แต่ไม่รู้ว่ามันดีแล้วหรือเปล่า เลยอยากให้พี่ๆทุกคนมาช่วยตรวจสอบหน่อยน่ะครับ ผมจะได้ปรับปรุงส่วนที่ผิด ​เยาวชนรุ่นใหม่ไฟแรงกล้า เดิน

ปทุมถันพรรณงามอร่ามลักษณ์ภุมร์เวียนขวักไขว่ล้อมค้อมถวายเฝ้าถนอมปทุมภุมร์เพศชายเช้าจรดสายบ่ายเย็นเป็นบุญตา"อารัมภบทจดจ่อคอกระเช้าขวัญเขย่าเคล้าคละเสน่หาจินตนาบัวลอยสร้อยระย้าไกวไปมาอร่ามลักษณ์ตามว