เข้าเรื่องเลยดีกว่าเนอะ คือเรากับแฟนเราคบกันมา1ปี6เดือนแฟนเราเป็นรุ่นน้อง เรากับแฟนเคยเรียนที่เดียวกัน แต่ทีนี้แฟนเรามีปัญหาทางครอบครัวเลยทำให้เค้าต้องย้าย รร บวกกับที่แฟนเราเป็นเด็กผู้ชายเป็คนเกเรครึกคะนอง(ติดเพื่อน สูบหรี่ ชอบกินเหล้าเที่ยวกลางคืน บลาๆ) เลยเลิกเรียน แต่นางนิสัยดีน่ะนี้คือจุดที่ทำไห้เรารักนางได้ขนาดนี้ นางย้ายกลับไปอยู่กรุงเทพกับแม่ แต่เราก็ไปหานางบ่อยๆเวลาเราไปหานางก็จะมานอนด้วยตามปกติ แต่จะมีอยู่ช่วงหนึ่งเราเบื่อ เบื่ออะไรหลายๆอย่างบวกกับทะเลาะกับแฟนบ่อย อาจเป็นเพราะระยะทางที่ทำให้เราเหงาหรือสนุกกับชีวิตมากเกินไปจนทำไห้เกิดเรื่องราวแบบนี้ขึ้น เราเป็นคนเที่ยวกลางคืนเหมือนแฟนเรา เรากับเพื่อนๆจะไปเที่ยวผับกันทุกๆวันศุกร์ถึงวันอาทิตย์เลยก็ว่าได้ จนมีเหตุการณ์ที่ไม่น่าเกิดขึ้น เราไปเที่ยวผับกับเพื่อนเราตามปกติแต่ว่ามีแก๊งค์ของเพื่อนแฟนเราไปด้วย แฟนเพื่อนเค้าเป็นรุ่นพี่เรียนจบกันหมดแล้ว เรากับเพื่อนก็นั่งดื่มกันตามปกติจนผับปิด ความรู้สึกตอนนั้นมันไม่ได้เมาแค่ตึงๆ รู้ตัวหมดว่าทำอะไร หลังจากนั้นเราก็กลับไปกินต่อที่ห้อง เล่นไพ่กันดวนเหล้ากันจนพวกเพื่อนของแฟนเราเมา แต่เราก็ไม่ได้เมาอะไรมากยังพอรู้ตัวว่าทำอะไร แต่สิ่งที่เราไม่คิดก็เกิด เรากับเพื่อนแฟนของเพื่อนเรา(งงมั้ย) มีอะไรกัน แล้วต่างคนต่างมีแฟน เราไม่เคยบอกเรื่องนี้กับใครก็มีแค่พี่ที่เรามีอะไรด้วยและเพื่อนเรา1คนแล้วก็แฟนเพื่อนเท่านั้นที่รู้ หลังจากนั้นเราก็เจอกันบ่อยขึ้น เราไปเฝ้าพี่แกที่โต๊ะสนุ๊กทุกอาทิตย์หลังจากนั้นก็ไปเที่ยวผับตามปกติพอผับปิดเราก็ไปนอนบ้านพี่เค้าทุกครั้งทำเหมือนว่าเป็นแฟนอีกคน เป็นแบบนี้มา3-4เดือน จนเราไม่เคยไปหาแฟนเราที่กรุงเทพเลยจะบอกกับแฟนว่ามีสอบตลอดแต่แฟนทั้ง2ฝ่ายไม่เคยจับได้ จนมีครั้งนึงเราไปหาแฟนเราที่กรุงเทพ นางก็มานอนกับเราตามปกติ มีอารมณ์นึงตอนนางนอนกอดเรา เรานึกถึงตอนเราไปมีอะไรกับคนอื่น เรารู้สึกผิดมากๆ เราเคยคิดที่จะบอกแต่เรากลัวเค้ารับไม่ได้แล้วเลิกกัน แล้วนางก็จะพูดทุกวันว่านางไว้ใจเรา ยิ่งได้ยินคำนี้เรายิ่งโครตรู้สึกผิดแล้วก็อยากบอกความจริงก่อนที่นางจะรู้ความจริงด้วยตัวของนางเอง แต่ไม่กล้าบอก อยากถามความคิดเห็นว่าจะบอกดีมั้ยหรือเก็บไว้อย่างนี้ต่อไป?? ช่วยด้วยน่ะค่ะ
จะบอกกับแฟนดีมั้ย รู้สึกผิดกับแฟนมาก 18++