เรากลายเป็นต้นเหตุที่ทำให้ "คนสองคน" ตัดขาดความสัมพันธ์กันด้วยความไม่รู้ทั้งที่สุดท้ายแล้วเราเองก็ไม่ได้อะไรกลับมา

เราย้ายมาทำงานที่ใหม่ได้ประมาณหนึ่งเดือน ทางที่ทำงานเขาก็จัดพาเที่ยวตจว.สามวันสองคืน เราได้รู้จักพี่ๆหลายคนจากการที่ได้นั่งรถบัสคันเดียวกัน เราแอบไปตีสนิทกับพี่คนนึงบนรถเพราะเขามีกล้องถ่ายรูปแล้วเราเป็นคนบ้าถ่ายรูปมากแต่กล้องไม่มี55555 เราได้พูดคุยแอดไลน์พิมพ์คุยกันตลอดระยะเวลาที่ไปเที่ยว จนกลับมาถึงกทม.ก็ยังติดต่อพิมพ์คุยกันอยู่ เพราะพี่เขาก็ดูคุยง่ายดี นิสัยดี มีเรื่องอะไรเราคุย เราปรึกษาเขาตลอด จะบอกว่าเราไว้ใจเขามากที่สุดในที่ทำงานเลยก็ว่าได้ อีกอย่างเราคิดว่าพี่เขาต้องเป็นเกย์แน่นอน เราเลยกล้าที่จะสนิทใจด้วย จนวันหนึ่ง เราก็ชวนพี่เขาไปเที่ยวด้วยกันเหมือนปกติ แต่วันนี้แปลกกว่าทุกครั้งเพราะพี่เขาพาลูกน้องมาด้วย (น้องอยู่ตจว.ขึ้นมาพักกับพี่เขาที่กทม.จากการที่เรารับรู้และสังเกตได้ ดูพี่เขาจะรักและเป็นห่วงน้องคนนี้พอสมควรเลยทีเดียว) สรุปก็มีเรามีพี่เขาและก็น้อง ทั้งหมดสามคนไปเที่ยวด้วยกัน คืนนั้นเราสนุกมากจำได้ว่าลืมเรื่องแฟนเก่าไปได้ชั่วขณะ เดินเล่นกันไปสักพักเราก็แอบสังเกตท่าทางพี่เขาและน้องคนนั้น จากการหัวเราะ การเดิน คือมันทำให้เราตีความไปได้เลยว่า "สองคนนี้เป็นแน่นอน" ในใจตอนนั้นนี่เราคิดไปว่า พี่เขาแมร่งแอบชอบลูกน้องตัวเองป่ะวะและในใจยังแอบเสียดายน้องคนนั้น คือ หน้าตาก็ดีไม่น่าเป็นเลย น่าจะมาเป็นแฟนพี่ 55555  แต่ก็ไม่ได้คิดว่าจะชอบน้องเขาเพราะตอนนั้นใจยังคิดถึงเรื่องแฟนเก่าอยู่ตลอด จนเรากลับถึงบ้าน น้องก็แอด ig เรามา เราก็รับไปแต่ยังไม่กล้าตีความไปเยอะ กลัวคิดไปเองและก็ยังคงปักใจเชื่อว่า น้องเป็นเกย์  สองสามวันผ่านไป(นับจากวันที่น้องแอดมา) น้องก็มาบอกฝันดีเราทางแชทข้อความในig เราก็เริ่มคิดหน่อยนึงละ คุยไปคุยมาข้อความก็เริ่มมีที่เป็นแนวจีบๆอยู่บ้างและเราก็ดันแอบไปตกหลุมชอบน้องด้วยละ เพราะน้องเป็นคนเหนือ ขาว สเป็กเราเลย ละเราจะอดใจได้ยังไง 5555 เราเหมือนคนที่ต้องแอบคุยกันโดยที่ไม่สามารถบอกให้พี่เขารู้ได้ ทั้งที่ความจริงเราเองก็ยังไม่มีแฟน น้องเขาก็ยังไม่มีแฟนแต่คือเราเองก็งงมากนะเหมือนมันมีอะไรบางอย่างที่ทำให้เราไม่กล้าที่จะบอกพี่เขาได้ว่าเรากับน้องคุยกัน จนวันที่ไปร้านเหล้าด้วยกันแต่รอบนี้ไปกันหลายคนแต่เรารู้จักแค่พี่เขาและน้อง สองคนเท่านั้น วันนั้นเป็นวันที่เราเลือกที่นั่งจะนั่งใกล้ๆน้อง(จริงๆไม่ได้อยากมานะถ้าไม่ติดว่าน้องมาด้วย)แต่พี่เขาก็เรียกให้เราไปนั่งข้างๆ และที่งงตัวเองไปกว่านั้นคือ ทำไมเราไม่กล้าพูดออกไปตรงๆว่าเราอยากจะนั่งตรงนี้ ความรู้สึกมันเหมือนเรากับน้องแอบกิ๊กกันโดยมีพี่เขาเป็นแฟนอ่ะ แต่ในความจริงคือมันไม่ช่ายย!!!! นั่งไปสักพัก เราไม่มีความสุขเท่าไหร่เลย คือเราอยากคุยกับน้องมาก เห็นหน้าน้องอยู่ตรงหน้านะแต่ทำอะไรไม่ได้เลย ทรมานป่ะหละ TT เราเลยพิมพ์คุยกับน้องทางแชท ก็ต้องแอบพิมพ์ไม่ให้พี่เขาเห็นอีกนั่นแหละ พอเราไปเข้าห้องน้ำ น้องก็แชทมาบอกว่า "พี่เขารู้แล้วว่าเราคุยกัน" ตอนนั้นเราเซ็งมาก ถามกลับไปว่า "แล้วยังไง" เรารออยู่สักพักไม่เห็นน้องอ่านข้อความเลยเดินผ่านโต๊ะแล้วเดินออกไปนั่งนอกร้าน สักพักพี่เขาก็เดินออกมา เราก็พยายามทำตัวปกติ แล้วก็พากันกลับแท็กซี่ บรรยากาศบนรถอึมครึมมาก เราอยากพูดอยากคุยกับน้องว่า น้องเป็นอะไร เครียดอะไร แต่เราพูดถามออกไปไม่ได้ กลับบ้านมาเราจึงตัดสินใจโทรหาพี่เขาเพื่อคุยเรื่องน้อง เพราะเราโทรหาน้องหลายสายแต่น้องไม่รับโทรศัพท์เราเลย เราสะดุดคำนึงของพี่เขาที่บอกกับเราว่า "นี่แกไม่รู้อะไรเลยเหรอ" เราเริ่มรู้สึกไม่ค่อยดีเท่าไหร่ แต่ก็พยายามทำน้ำเสียงให้ปกติถามต่อไปว่า "รู้อะไร" พี่เขาตอบเรากลับมาว่า "เอาเป็นว่าลูกน้องเขารู้ว่าพี่คิดยังไงแล้วกัน" ได้ยินแบบนี้คือแอบจุกมาก ภาวนาอย่าให้เป็นแบบนั้น เช้าวันต่อมาเราได้เจอพี่เขา ดูเขาเปลี่ยนไปมากก ท่าทางเฉยๆกับเรา ส่วนน้อง ตอนเช้าถึงจะตอบแชทเรามา และให้เหตุผลว่า นอนห้องเดียวกันกับพี่เขาและไม่กล้าคุยกับเรา วันนั้นเป็นวันที่น้องจะกลับตจว.พอดี เราเลยถามว่าจะมาหาเราไหม มาเจอกันก่อนกลับเพราะไม่รู้ว่าจะมีโอกาสได้เจอกันอีกหรือเปล่า สรุป น้องก็มาหาเรา ตอนนั้นเราคิดว่า กับน้องเราไม่ได้คิดว่าจะคบเป็นแฟนแบบจริงจังอะไรหรอกเพราะเราไม่คิดจะเอาคนที่อายุเด็กกว่ามาเป็นแฟน แต่เรารู้แค่ว่าตอนนั้นเราชอบน้องมาก วันนั้นเราขอกอดน้องและน้องขอจูบเรา ตอนนั้นใจเราเต้นมาก คือ เราไม่เคยจูบใครที่ไม่ใช่แฟนอ่ะ แต่ความรู้สึกก็พาไป แต่แค่จูบนะไม่ได้มีอะไรเกินเลยมากกว่านั้น อาจจะเป็นเพราะว่าเราไม่ปล่อยให้เกินเลยไปกว่านี้ด้วยแหละมั้ง จนกระทั่งน้องกลับไปบ้าน เราก็ยังโทรหาน้อง คุยแชทกัน แต่พอเวลาผ่านไปสักพักก็แอบงงน้องนะ ไม่ค่อยตอบแชท ไม่เคยโทรมาเลย จนเรารู้สึกได้ว่า น้องไม่อยากคุยกับเรา และสุดท้ายกลายเป็นเรานี่แหละที่มารู้สึกตัวเองจริงๆว่า ชอบน้องไปจริงๆ น้องเป็นคนที่ทำให้เราเอาความรู้สึกที่คิดถึงแฟนเก่าทั้งหมดมาไว้ที่น้องแทน ช่วงระยะเวลาที่ชอบน้องเราไม่ได้คิดถึงแฟนเก่าเลย แต่กลายเป็นว่าน้องไม่ได้จริงจังอะไรกับเรา
สรุป..เราต้องเสียความสนิทกับพี่คนนั้นไป และกับน้อง เราก็ไม่ได้สานต่อเป็นแฟนกัน บทสรุปของเรื่องนี้ คือ เราไม่ได้อะไรกลับมาเลยสักอย่าง และเราก็ไม่เข้าใจว่า ถ้าน้องไม่ได้คิดจริงจังกับเราและรู้อยู่ก่อนแล้วว่าพี่เขารู้สึกยังไงกับเรา ละยังจะมาคุย มาทำแบบนี้กับเราทำไม เพราะสุดท้าย น้องเขาเองก็ต้องเสียความเป็นพี่น้องกับพี่คนนั้นไป คงมีเราที่ยังใจอ่อนอยู่บ้าง บางทีที่น้องทักมา เราก็คุย เราเกลียดตัวเองตรงนี้แหละ ไม่นึกถึงตอนที่น้องไม่อยากคุยกับเราบ้าง  ต่อไปนี้เราคงไม่ค่อยกล้าไปตีสนิท อัธยาศัยดีกับผช.มากเท่าไหร่ละ เพราะบางทีสิ่งที่เราคิดว่าเขาเป็น ในความจริงของเขา มันอาจไม่ใช่ก็ได้และอีกอย่างที่จะจำและสอนตัวเองไว้ให้ขึ้นใจเลย คือ อย่าไปหลงเชื่อ หลงชอบผช.คนไหนง่าย ๆ อีก ถ้าไม่อยากจะเจ็บและทรมานแบบนี้