นี่เป็นกระทู้แรกที่เราตั้ง หากผิดผลาดประการใด ขออภัยไว้ ณ จุดนี้นะคะ
ขอบคุณล่วงหน้า สำหรับกำลังใจและคำปรึกษา
ซ้ำเติมได้ ด่าได้ แต่อย่าแรงนะ
เริ่มเลยนะ...
อารมณ์ตอนนี้แบบ เหนื่อย ท้อ เจ็บ จุก เสียใจ รัก สับสน หรือเอาง่ายๆคืออารมณ์ของมนุษย์ทุกอารมณ์ตอนนี้มันรวมอยู่ที่เราหมดเลย
เราเป็นผู้หญิงตัวคนเดียว เรียนด้วย ทำงานด้วย เราเลิกขอเงินที่บ้านตั้งแต่ ม.4
จนตอนนี้เรียนมหาลัยแล้วค่ะ เราเจอเรื่องแย่ๆมาเยอะมาก กว่าจะอยู่มาถึงวันนี้ เราเผชิญปัญหา และแก้ปัญหาด้วยตัวเองมาตลอด เราเลยค่อนข้างเป็นคนกระด้างๆ ไม่ยอมคน เอาความคิดตัวเองเป็นใหญ่ ดื้อๆรั้นๆนิดนึง แต่จริงๆแล้วไม่ใช่คนเข้มแข็งอะไรหรอกนะคะ เพียงแค่ไม่รู้จะอ่อนแอกับใครดี
จนวันนึงเราได้เจอผู้ชายคนหนึ่ง เขาตรงสเปคเรามากเลย เราชอบเขาตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็น
พอได้คุยกัน เราก็ยิ่งรู้สึกชอบเขามากขึ้น ยิ่งคุยยิ่งรู้สึกดี
เขาวางตัวดี ความคิดคำพูดเป็นผู้ใหญ่ สุภาพ เอาใจเก่ง
คือรวมๆแล้วคือดีอ่ะ แบบที่ผู้หญิงหลายๆคนต้องการเลยแหละ
เราคุยกัน ดูใจกันมาได้1เดือน ก็ตกลงคบกัน
เขาดี ดีมาตลอด เสมอต้นเสมอปลาย เขาทำให้เราตกหลุมรักเขาได้ตลอดเวลาแม้เป็นแฟนกันแล้ว เราเทใจมาก เชื่อใจสุดๆ ไม่เผื่อใจไว้แม้แต่นิด แต่เวลาที่อยู่ด้วยกัน มักจะมีเบอร์ผู้หญิงคนหนึ่งโทรเข้ามาประจำ
เขาบอกเราว่า เป็นแฟนเก่า แต่ก็ยังมีคุยกันบ้าง เจอกันบ้าง บางทีเวลาไปเที่ยวเขาก็จะไปด้วยกันทั้ง2ครอบครัวเลย เพราะทางบ้านทั้งสองฝ่ายสนิทกัน เขาคบกันมา6ปีค่ะ
แรกๆเขาก็มีไม่บอกเรานะคะเวลาเขา2คนเจอกัน หรือคุยกัน แต่เรามักจะจับได้ตลอด
เราก็โอเค พยายามคิดมาตลอดว่าที่เขาไม่บอกก็เพราะไม่อยากให้เราไม่สบายใจแหละ แฟนเก่าก็คือแฟนเก่า อาจจะมีงอนบ้างตามประสาผู้หญิงอ่ะคะ เวลาเห็นว่าเขาโทรมา หรือรับรู้ว่าไปด้วยกัน
แต่สุดท้ายแล้ว เราก็เชื่อใจแฟนนะคะ
แล้ววันที่เราไม่อยากเจอที่สุด ก็มาถึงค่ะ ก่อนหน้านี้เราเคยขอร้องแฟนอยู่อย่างหนึ่ง คือ ขอให้เขาเคลียตัวเอง ขอให้เขาจบกับผู้หญิงคนนั้นแบบจริงๆจังๆซักที เขาก็ขอเวลาเรา บอกให้เรารอ เราก็รอ เราให้เวลาเขาถึงวันเกิดเราค่ะ คือวันที่ 23 กุมภา แต่ยังไม่ทันถึงวันนั้นเลยค่ะ ความจริงก็แตก จริงๆแล้ว เขาเป็นแฟนกันค่ะ ไม่ใช่แฟนเก่า วินาทีแรกที่รู้ หน้าเราชามาก ทำไรไม่ถูกเลย เจ็บมาก เจ็บเ_ี้ยๆอ่ะคะ (ขออภัยในคำหยาบ เพื่อแสดงให้เห็นอารมณ์อย่างชัดเจนค่ะ)
เราไปไม่เป็น อื้อ มืด บอดไปหมดเลยค่ะ "นี่กูไปเป็นกิ๊กชาวบ้านเขาหรอเนี่ย" "ทำมกูโง่อย่างงี้วะ" นี่เป็นความคิดแรกที่มันดังก้องขึ้นมาในสมองเลยค่ะ
เราสับสนมาก ภาพเก่าที่เรามองเขาดี มันเปลี่ยนไปเลยค่ะ ทุกคำพูดที่เขาเคยพูดกับเรา เราสับสนไปหมดเลย ว่าอันไหนจริงอันไหนหลอก เขาเอาเวลาไหนไปเจอกัน เอาเวลาไหนไปให้คนนั้น เพราะเราก็อยู่ด้วยกันเกือบจะตลอดเวลา
เขาก็ได้แต่พูดขอโทษที่เห็นแก่ตัว ขอโทษทีทำเ_ี้ยกับเรา
แล้วยังไงล่ะ แล้วเราต้องทำยังไงต่อล่ะทีนี่ รักไปแล้ว เทให้ไปหมดแล้วอ่ะ จะไปก็เจ็บ จะอยู่ก็ไม่ได้
เขาขอให้เราอยู่ต่ออีกนิด ขอให้เรารอเขาอีกนิด
เพื่ออะไรอ่ะ เรารอแล้วเราได้อะไรอ่ะ ให้เรารอโดยไม่มีจุดหมายอ่ะนะ หลอกให้เราวิ่งมาตั้งนาน ทั้งที่ปลายทางไม่มีเส้นชัย เพื่ออะไรอ่ะ
เขาเห็นเราเป็นอะไร เห็นเราไม่มีความรู้สึกหรอ เขาเลวมาก เขาเ_ี้ยมาก
.
.
.
.
.
.
.
แต่ใจกูเลือกเขาไปแล้วอ่ะเมิงงงงงงงงง กูต้องทำไงวะ T^T
อีเ_ี้ย เจ็บวะ TT
พื้นที่ทับซ้อน...
ขอบคุณล่วงหน้า สำหรับกำลังใจและคำปรึกษา
ซ้ำเติมได้ ด่าได้ แต่อย่าแรงนะ
เริ่มเลยนะ...
อารมณ์ตอนนี้แบบ เหนื่อย ท้อ เจ็บ จุก เสียใจ รัก สับสน หรือเอาง่ายๆคืออารมณ์ของมนุษย์ทุกอารมณ์ตอนนี้มันรวมอยู่ที่เราหมดเลย
เราเป็นผู้หญิงตัวคนเดียว เรียนด้วย ทำงานด้วย เราเลิกขอเงินที่บ้านตั้งแต่ ม.4
จนตอนนี้เรียนมหาลัยแล้วค่ะ เราเจอเรื่องแย่ๆมาเยอะมาก กว่าจะอยู่มาถึงวันนี้ เราเผชิญปัญหา และแก้ปัญหาด้วยตัวเองมาตลอด เราเลยค่อนข้างเป็นคนกระด้างๆ ไม่ยอมคน เอาความคิดตัวเองเป็นใหญ่ ดื้อๆรั้นๆนิดนึง แต่จริงๆแล้วไม่ใช่คนเข้มแข็งอะไรหรอกนะคะ เพียงแค่ไม่รู้จะอ่อนแอกับใครดี
จนวันนึงเราได้เจอผู้ชายคนหนึ่ง เขาตรงสเปคเรามากเลย เราชอบเขาตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็น
พอได้คุยกัน เราก็ยิ่งรู้สึกชอบเขามากขึ้น ยิ่งคุยยิ่งรู้สึกดี
เขาวางตัวดี ความคิดคำพูดเป็นผู้ใหญ่ สุภาพ เอาใจเก่ง
คือรวมๆแล้วคือดีอ่ะ แบบที่ผู้หญิงหลายๆคนต้องการเลยแหละ
เราคุยกัน ดูใจกันมาได้1เดือน ก็ตกลงคบกัน
เขาดี ดีมาตลอด เสมอต้นเสมอปลาย เขาทำให้เราตกหลุมรักเขาได้ตลอดเวลาแม้เป็นแฟนกันแล้ว เราเทใจมาก เชื่อใจสุดๆ ไม่เผื่อใจไว้แม้แต่นิด แต่เวลาที่อยู่ด้วยกัน มักจะมีเบอร์ผู้หญิงคนหนึ่งโทรเข้ามาประจำ
เขาบอกเราว่า เป็นแฟนเก่า แต่ก็ยังมีคุยกันบ้าง เจอกันบ้าง บางทีเวลาไปเที่ยวเขาก็จะไปด้วยกันทั้ง2ครอบครัวเลย เพราะทางบ้านทั้งสองฝ่ายสนิทกัน เขาคบกันมา6ปีค่ะ
แรกๆเขาก็มีไม่บอกเรานะคะเวลาเขา2คนเจอกัน หรือคุยกัน แต่เรามักจะจับได้ตลอด
เราก็โอเค พยายามคิดมาตลอดว่าที่เขาไม่บอกก็เพราะไม่อยากให้เราไม่สบายใจแหละ แฟนเก่าก็คือแฟนเก่า อาจจะมีงอนบ้างตามประสาผู้หญิงอ่ะคะ เวลาเห็นว่าเขาโทรมา หรือรับรู้ว่าไปด้วยกัน
แต่สุดท้ายแล้ว เราก็เชื่อใจแฟนนะคะ
แล้ววันที่เราไม่อยากเจอที่สุด ก็มาถึงค่ะ ก่อนหน้านี้เราเคยขอร้องแฟนอยู่อย่างหนึ่ง คือ ขอให้เขาเคลียตัวเอง ขอให้เขาจบกับผู้หญิงคนนั้นแบบจริงๆจังๆซักที เขาก็ขอเวลาเรา บอกให้เรารอ เราก็รอ เราให้เวลาเขาถึงวันเกิดเราค่ะ คือวันที่ 23 กุมภา แต่ยังไม่ทันถึงวันนั้นเลยค่ะ ความจริงก็แตก จริงๆแล้ว เขาเป็นแฟนกันค่ะ ไม่ใช่แฟนเก่า วินาทีแรกที่รู้ หน้าเราชามาก ทำไรไม่ถูกเลย เจ็บมาก เจ็บเ_ี้ยๆอ่ะคะ (ขออภัยในคำหยาบ เพื่อแสดงให้เห็นอารมณ์อย่างชัดเจนค่ะ)
เราไปไม่เป็น อื้อ มืด บอดไปหมดเลยค่ะ "นี่กูไปเป็นกิ๊กชาวบ้านเขาหรอเนี่ย" "ทำมกูโง่อย่างงี้วะ" นี่เป็นความคิดแรกที่มันดังก้องขึ้นมาในสมองเลยค่ะ
เราสับสนมาก ภาพเก่าที่เรามองเขาดี มันเปลี่ยนไปเลยค่ะ ทุกคำพูดที่เขาเคยพูดกับเรา เราสับสนไปหมดเลย ว่าอันไหนจริงอันไหนหลอก เขาเอาเวลาไหนไปเจอกัน เอาเวลาไหนไปให้คนนั้น เพราะเราก็อยู่ด้วยกันเกือบจะตลอดเวลา
เขาก็ได้แต่พูดขอโทษที่เห็นแก่ตัว ขอโทษทีทำเ_ี้ยกับเรา
แล้วยังไงล่ะ แล้วเราต้องทำยังไงต่อล่ะทีนี่ รักไปแล้ว เทให้ไปหมดแล้วอ่ะ จะไปก็เจ็บ จะอยู่ก็ไม่ได้
เขาขอให้เราอยู่ต่ออีกนิด ขอให้เรารอเขาอีกนิด
เพื่ออะไรอ่ะ เรารอแล้วเราได้อะไรอ่ะ ให้เรารอโดยไม่มีจุดหมายอ่ะนะ หลอกให้เราวิ่งมาตั้งนาน ทั้งที่ปลายทางไม่มีเส้นชัย เพื่ออะไรอ่ะ
เขาเห็นเราเป็นอะไร เห็นเราไม่มีความรู้สึกหรอ เขาเลวมาก เขาเ_ี้ยมาก
.
.
.
.
.
.
.
แต่ใจกูเลือกเขาไปแล้วอ่ะเมิงงงงงงงงง กูต้องทำไงวะ T^T
อีเ_ี้ย เจ็บวะ TT