คือวันศุกร์ที่12กุภาพันธ์ที่ผ่านมา ก่อนวาเลนไทน์ ที่โรงเรียนของแต่ละโรงเรียนมันก็ต้องมีการซื้อดอกไม้ลูกโป่งให้แฟนให้คนที่แอบชอบถูกป้ะ คือเราก็คือหนึ่งในนั้นเว้ย เราแอบชอบรุ่นพี่ที่อยู่ม.3คนนึงชื่อพี่ดี ส่วนเราอยู่ม.2ชื่อมี แน่นอนเราก็ต้องมีการซื้อดอกไม้ใช่มะ เราซื้อมาช่อนึงเว้ยแล้วเดินเข้าโรงเรียนแล้วครูเรียก เห้ย!!..ในใจเราก็คิดว่าเราต้องโดนหักคะแนนแน่ๆเลย แต่มันไม่ใช่อย่างงั้นเว้ย คือมันแย่กว่าการหักคะแนนอีก คือครูเค้ายึดดอกไม้ที่กูซื้อมา
เห้ย!!..คือไรอ่ะครู ครูทำแบบนี้ก็ไม่ถูกป้ะ(พูดในใจ) เราสตันไป3วิอ่ะ เห้อออ หมดกันดอกไม้ที่ซื้อมา แต่ที่ไม่พอใจเว้ยคือแบบตอนพักเที่ยงไรงี้คือไร คนในโรงเรียนไปหยิบดอกไม้ที่กูซื้อมาเอาไปถ่ายรูปอ่ะ คือสงสารกูหน่อยมั้ยฮะะ แต่ก็เป็นความโชคดีอย่างนึงเพื่อน
แอบเอาดอกไม้เข้ามาได้ มันขายดอกละ20บาท เราก็ไปซื้อแล้วทำใจอยู่30นาทีเพื่อที่จะเอาดอกไม้ไปให้พี่ดี และแล้วเวลานั้นก็มาถึงห้าๆๆ กูให้เพื่อนให้เอาไปให้ มันคือโมเม้นที่ทุกคนก็เป็นใช่มะ
คือพอมาคิดทบทวนดีๆคืออยากเอาไปให้เองอ่ะ ล้ะมันก็เกิดความโชคดีอีกครั้งเพื่อนข้างห้องขายลูกโป่งลูกล้ะ45บาท เราก็ซื้อสิ้รอไรห้าๆๆ พอจะเอาไปให้จริงๆ ขานี่สั่นพรึ่บๆๆ สุดท้ายแล้วก็ไม่ได้ให้แล้วก็เดินหนีก็มันไม่กล้าให้นิ้ พอตอนเย็นเอาล่ะว้ะ ขก.ถือลูกโป่งล้ะเอาไปให้พี่เค้าเถอะ กล้าๆหน่อย
รวบรวมความกล้าแล้วเดินไปหาพี่เค้า พี่เค้ายืนหันหลังอยู่ เราสะกิดไหล่พี่เค้า3ที พี่เค้าหันหน้ามามองแล้วเราก็ อ่ะให้ พี่เค้ายิ้มแล้วรับลูกโป่งและหันหน้ากลับ
คือเค้าจะจบแล้วอ่ะแต่เค้าไม่ให้เขียนเสื้อ เราก็เลยเอากระดานไปให้เค้าเขียนอะไรก็ได้
เรา : อ่ะพี่ดีเขียนไรก็ได้พี่จะจบแล้วอ่ะ พี่ดี : เค้าหยิบกระดานแล้วฝากลูกโป่งกับเราไว้ พอพี่เค้าเขียนเสร็จเราก็หยิบกระดานมาแล้วเอาลูกโป่งให้เค้า
แล้วเค้าก็พูดว่า "ขี้เกียจถืออ่ะห้าๆๆ" เราก็เงียบ ไม่พูดอะไรแล้วเรากำลังจะเดินออกไปจากจุดที่พี่เค้าอยู่ เค้าก็พูดขึ้นว่า "เขินนะเนี่ยห้าๆๆ" เราบอกเค้าไปว่า "ให้แบบพี่น้องนะพี่ไม่ได้คิดไรห้าๆๆ" แล้วมีพี่คนนึงเดินมาหาพี่ดีแล้วพูดว่า "อยากได้ลูกโป่งอ่ะ" เราหันไปมองหน้าคนนั้นล้ะพูดในใจว่า "เห้ยย ลูกโป่งกูให้พี่เค้าเว้ย" พี่ดีหันมามองหน้าเราแล้วคือมันโมโหมากอ่ะเลยพูดไปว่า "ให้เลยดิ้ ให้เลยไม่ได้ว่าไร" แล้วพี่ดีก็หันหน้าไปมองพี่คนนั้นแล้วยื่นลูกโป่งให้ทั้งๆที่เราก็ยืนอยู่ตรงนั้น คือถ้าใครนึกภาพได้คือมันเจ็บมากอ่ะตอนนั้น กว่าจะรวบรวมความกล้าเอาไปให้เค้าได้อ่ะ คืออยากบอกพี่มากเลยว่า "กูประชดเว้ย".....
ขออภัยหากพูดคำหยาบ ถ้ามีประสบการณ์อีกเดี๋ยวมาเล่าให้ฟังห้าๆๆ ไม่อยากฟังล้ะสิ้ แต่เราอยากเล่าห้าๆๆ
วาเลนไทน์ที่ผ่านมา
เห้ย!!..คือไรอ่ะครู ครูทำแบบนี้ก็ไม่ถูกป้ะ(พูดในใจ) เราสตันไป3วิอ่ะ เห้อออ หมดกันดอกไม้ที่ซื้อมา แต่ที่ไม่พอใจเว้ยคือแบบตอนพักเที่ยงไรงี้คือไร คนในโรงเรียนไปหยิบดอกไม้ที่กูซื้อมาเอาไปถ่ายรูปอ่ะ คือสงสารกูหน่อยมั้ยฮะะ แต่ก็เป็นความโชคดีอย่างนึงเพื่อน
คือพอมาคิดทบทวนดีๆคืออยากเอาไปให้เองอ่ะ ล้ะมันก็เกิดความโชคดีอีกครั้งเพื่อนข้างห้องขายลูกโป่งลูกล้ะ45บาท เราก็ซื้อสิ้รอไรห้าๆๆ พอจะเอาไปให้จริงๆ ขานี่สั่นพรึ่บๆๆ สุดท้ายแล้วก็ไม่ได้ให้แล้วก็เดินหนีก็มันไม่กล้าให้นิ้ พอตอนเย็นเอาล่ะว้ะ ขก.ถือลูกโป่งล้ะเอาไปให้พี่เค้าเถอะ กล้าๆหน่อย
รวบรวมความกล้าแล้วเดินไปหาพี่เค้า พี่เค้ายืนหันหลังอยู่ เราสะกิดไหล่พี่เค้า3ที พี่เค้าหันหน้ามามองแล้วเราก็ อ่ะให้ พี่เค้ายิ้มแล้วรับลูกโป่งและหันหน้ากลับ
คือเค้าจะจบแล้วอ่ะแต่เค้าไม่ให้เขียนเสื้อ เราก็เลยเอากระดานไปให้เค้าเขียนอะไรก็ได้
เรา : อ่ะพี่ดีเขียนไรก็ได้พี่จะจบแล้วอ่ะ พี่ดี : เค้าหยิบกระดานแล้วฝากลูกโป่งกับเราไว้ พอพี่เค้าเขียนเสร็จเราก็หยิบกระดานมาแล้วเอาลูกโป่งให้เค้า
แล้วเค้าก็พูดว่า "ขี้เกียจถืออ่ะห้าๆๆ" เราก็เงียบ ไม่พูดอะไรแล้วเรากำลังจะเดินออกไปจากจุดที่พี่เค้าอยู่ เค้าก็พูดขึ้นว่า "เขินนะเนี่ยห้าๆๆ" เราบอกเค้าไปว่า "ให้แบบพี่น้องนะพี่ไม่ได้คิดไรห้าๆๆ" แล้วมีพี่คนนึงเดินมาหาพี่ดีแล้วพูดว่า "อยากได้ลูกโป่งอ่ะ" เราหันไปมองหน้าคนนั้นล้ะพูดในใจว่า "เห้ยย ลูกโป่งกูให้พี่เค้าเว้ย" พี่ดีหันมามองหน้าเราแล้วคือมันโมโหมากอ่ะเลยพูดไปว่า "ให้เลยดิ้ ให้เลยไม่ได้ว่าไร" แล้วพี่ดีก็หันหน้าไปมองพี่คนนั้นแล้วยื่นลูกโป่งให้ทั้งๆที่เราก็ยืนอยู่ตรงนั้น คือถ้าใครนึกภาพได้คือมันเจ็บมากอ่ะตอนนั้น กว่าจะรวบรวมความกล้าเอาไปให้เค้าได้อ่ะ คืออยากบอกพี่มากเลยว่า "กูประชดเว้ย".....
ขออภัยหากพูดคำหยาบ ถ้ามีประสบการณ์อีกเดี๋ยวมาเล่าให้ฟังห้าๆๆ ไม่อยากฟังล้ะสิ้ แต่เราอยากเล่าห้าๆๆ