ความรู้สึกร่วม ในการอ่านนิยาย (อาจมีสปอยด์นิยายบางเรื่อง)

ถามคอนิยายค่ะ เวลาคุณอ่านนิยายเรื่องหนึ่งๆ คุณมีความรู้สึกร่วม
ไปกับตัวละคร เหตุการณ์ กันลึกขนาดไหนคะ แล้วแต่ละคน
มีความรู้สึก หรือแสดงอาการอย่างไร

คืออยากแชร์ประสบการณ์ในการอินกับนิยายกับคนอื่นค่ะ เพราะเราคิดว่า
เราเป็นหนักเกินไปหรือปล่าว คนอื่นมองมานี่จะสงสัยในตัวเราไหม
ว่าอินี่ เป็นบ้าหรือปล่าว เดี๋ยวหัวเราะ ร้องไห้ ยิ้ม หรือยิ้มทั้งน้ำตา555

เราขอยกตัวอย่างเหตุการณ์ในนิยายบางเรื่องนะคะ แล้วก็เป็นนิยายที่ชอบมากๆค่ะ
-เพชรพระอุมา :ในภาคสอง ตอนที่คุณหญิงเดินทางตามหารพิทร์ สั้งสองคนรักกันมากคิดถึงกันมาก ได้แต่พบกันในความฝัน
ความรู้สึกของเราตอนนั้นคือ หดหู่หัวใจ โหวงๆ กินอะไรไม่ค่อยได้อยู่ประมาณ 3 วันค่ะ จิตใจห่อเหี่ยว 555
-เมฆสีกุหลาบ ของ ม. มธุการี :ช่วงที่พระเอกนางเอกต่างฝ่ายต่างรักแล้ว แต่ไม่สามารถเปิดเผยมันออกมาได้
เรารู้สึก ปวดๆหน่วงๆในหัวใจเลยค่ะ เหมือนหายใจไม่ออก ดีที่เรื่องนี้สมหวังนะคะ ไม่งั้นคงบ้าตาย
แม้ตอนจบจะรวบรัดตัดความไปหน่อย
-ความลับบนแหลมไซไน โสภาค สุวรรณ :ลุ้นกับความรักข้างเดียงของนางเอกมากค่ะ (นางคิดไปเองว่ารักพระเอกข้างเดียว)
จนพระเอกบอกว่าห่วงนาง รักนาง เรานี่ดีใจน้ำตาไหลแทนนางเอกเลยค่ะ เหมือนกับเป็นตัวเอง 5555
-คู่กรรม คำมั่นสัญญา :ร้องไห้หนักมาก ๆ ตาบวมจนต้องกินน้ำเปล่าลดการสูญเสียน้ำกันเลยทีเดียว 555

หรือบางเรื่องก็ทำให้ยิ้มกับหนังสือ หัวเราะออกดังๆ จนเพื่อนทักกันเลยค่ะ มันแปลกเหรอคะ เราสงสัยเพราะในกลุ่มเพื่อนๆเรา
เราเป็นคนเดียวที่เสพติดนิยายอย่างหนัก

แชร์กันหน่อยค่ะ
ขอบคุณค่ะ