สวัสดีครับ เรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้ก็เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับผมจริงๆนะครับ
ผมขอแนะนำตัวก่อนนะครับ ผมชื่อ ภูมิ นะครับ ตอนนี้อยู่ ม.6 ครับ เรื่องก็เริ่มแต่ตอนม.4 ครับ ผมได้ย้ายโรงเรียนมาเรียนในจังหวัด ภาคเหนือ นะครับ ผมก็เป็นเด็กใหม่ ไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรมาก เพื่อนก็ไม่มี 555 แล้วก็มีคน 1 มาเรียกผมไปอยู่ด้วย ซึ่งตอนนั้นเองละครับ ทำให้ผมได้เป็นเพื่อนกับพวกมันจนตอนนี้ เพื่อนผมก็มี เจม เนส มาร์ช นะ และก็ เอ็ม ซึ่งเอ็มนั้นแหละที่เป็นคนช่วนผมไปอยู่ด้วย ลืมบอกนะครับ ตอนนั้นผมก็มีแฟนแล้ว เป็นผู้หญิงนะครับ ตอนแรกผมก็ไม่ได้คิดอะไรกับเพื่อนผมคนหนึ่งหรอกนะครับถ้าผมไม่ได้สนิทกับมันมากเกินไป ซึ่งบอกเลยว่า ช่วงม.5 งานเยอะมาก แล้วผมกับเอ็ม จะอยู่กลุ่มเดียวกันตลอด ซึ่งใครคิดให้มาอยู่ด้วยกันวะ555 ผมเลยไปไหนมาไหนกับมันบ่อยขึ้นเรื่อยๆๆ คุยเฟสกันตลอด ทุกวัน ผมไม่ทักไปมันก็ทักมา ซึ่งเป็นแบบนี้มาตลอด ซึ่งช่วงนึ่ง ผมทะเลาะกับแฟนผมหนักมาก คือ เลิกกันไปเลยครับ ตอนนั้นผมโครตรู้สึกแย่ๆเลย ก็มีกลุ่มเพื่อนผมนี้ละครับที่ค่อยมาดูแลผม จนผมดีขึ้นมาเลย แต่คนที่เป็นห่วงผมที่สุดน่าจะเป็นไอ้เอ็ม คิดไปเองป่าววะ 555 นั้นละครับผมกับมัน เริ่มสนิทกันมากขึ้น จนงอลกันโครตบ่อย คือ ผมทักไปแล้วมันอ่านเฉยๆ ไม่ตอบนิผมโครตงอลบอกเลย 555 ไม่รู้คือต้องงอลมันทำไมนะเรา แต่ก็งอลมันละครับให้มันมาง้อผม 555 ก็เป็นแบบนี้บ่อยๆละครับ จนม.6 ผมก็รู้ได้เลยว่าความรู้สึกตอนนี้มันเกินคำว่าเพื่อนไปแล้ว ซึ่งผมโครตอึดอัด ยิ่งแบบ มันดันไปจิ๊บน้อง ม.5 แล้วคบกันนิ คือผมโครตหึงเลย แต่จะทำไงได้เราก็ผู้ชาย ด้วยกันจะมีสิทธิ์อะไร ซึ่งผมก็พยายามตีตัวออกห่างมันนะครับ แต่มันก็พยายามเข้าใกล้ผมมากขึ้น ยิ่งมาถามอีกว่าเป็นไรเดี๋ยวนี้ ทำไมต้องหลบกูด้วย ผมก็ได้แต่ตอบไปว่า กูไม่ได้หลบสักหน่อย คิดมากไปป่าว ยิ่งผมโพสต์ระบายลงเฟส มันก็ดันมาคอมเม้นถามอีกว่า เป็นไรป่าว คืออยากตอบไปว่า กูก็เป็นเพราะเองนั้นละ เห้ยผมโครตอึดอัดเลย คือผมอยากให้มันจบๆๆไปเร็วมากเลย จะได้แยกย้ายไม่เจอกันอีก ยิ่งใกล้ปัจฉิมผมก็คนจะได้เจอมันได้น้อยลง จะได้ทำใจได้สักที่ แต่ผมก็คงทำไม่ได้อยู่ดี คือถ้าผมไม่เจอมันก็โครตคิดถึงเลย เฮ้ยยยย โครตทรมานเลยว่าไหม
สุดท้ายนี้ก็ขอบคุณคนที่อ่านจนจบนะครับ ผมคงต้องตัดใจให้ได้จริงๆ
#ขอบคุณสำหรับพื้นที่ระบายนะครับ
แอบชอบเพื่อนสนิท ช-ช อยากจะตัดใจมากจริงๆ
ผมขอแนะนำตัวก่อนนะครับ ผมชื่อ ภูมิ นะครับ ตอนนี้อยู่ ม.6 ครับ เรื่องก็เริ่มแต่ตอนม.4 ครับ ผมได้ย้ายโรงเรียนมาเรียนในจังหวัด ภาคเหนือ นะครับ ผมก็เป็นเด็กใหม่ ไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรมาก เพื่อนก็ไม่มี 555 แล้วก็มีคน 1 มาเรียกผมไปอยู่ด้วย ซึ่งตอนนั้นเองละครับ ทำให้ผมได้เป็นเพื่อนกับพวกมันจนตอนนี้ เพื่อนผมก็มี เจม เนส มาร์ช นะ และก็ เอ็ม ซึ่งเอ็มนั้นแหละที่เป็นคนช่วนผมไปอยู่ด้วย ลืมบอกนะครับ ตอนนั้นผมก็มีแฟนแล้ว เป็นผู้หญิงนะครับ ตอนแรกผมก็ไม่ได้คิดอะไรกับเพื่อนผมคนหนึ่งหรอกนะครับถ้าผมไม่ได้สนิทกับมันมากเกินไป ซึ่งบอกเลยว่า ช่วงม.5 งานเยอะมาก แล้วผมกับเอ็ม จะอยู่กลุ่มเดียวกันตลอด ซึ่งใครคิดให้มาอยู่ด้วยกันวะ555 ผมเลยไปไหนมาไหนกับมันบ่อยขึ้นเรื่อยๆๆ คุยเฟสกันตลอด ทุกวัน ผมไม่ทักไปมันก็ทักมา ซึ่งเป็นแบบนี้มาตลอด ซึ่งช่วงนึ่ง ผมทะเลาะกับแฟนผมหนักมาก คือ เลิกกันไปเลยครับ ตอนนั้นผมโครตรู้สึกแย่ๆเลย ก็มีกลุ่มเพื่อนผมนี้ละครับที่ค่อยมาดูแลผม จนผมดีขึ้นมาเลย แต่คนที่เป็นห่วงผมที่สุดน่าจะเป็นไอ้เอ็ม คิดไปเองป่าววะ 555 นั้นละครับผมกับมัน เริ่มสนิทกันมากขึ้น จนงอลกันโครตบ่อย คือ ผมทักไปแล้วมันอ่านเฉยๆ ไม่ตอบนิผมโครตงอลบอกเลย 555 ไม่รู้คือต้องงอลมันทำไมนะเรา แต่ก็งอลมันละครับให้มันมาง้อผม 555 ก็เป็นแบบนี้บ่อยๆละครับ จนม.6 ผมก็รู้ได้เลยว่าความรู้สึกตอนนี้มันเกินคำว่าเพื่อนไปแล้ว ซึ่งผมโครตอึดอัด ยิ่งแบบ มันดันไปจิ๊บน้อง ม.5 แล้วคบกันนิ คือผมโครตหึงเลย แต่จะทำไงได้เราก็ผู้ชาย ด้วยกันจะมีสิทธิ์อะไร ซึ่งผมก็พยายามตีตัวออกห่างมันนะครับ แต่มันก็พยายามเข้าใกล้ผมมากขึ้น ยิ่งมาถามอีกว่าเป็นไรเดี๋ยวนี้ ทำไมต้องหลบกูด้วย ผมก็ได้แต่ตอบไปว่า กูไม่ได้หลบสักหน่อย คิดมากไปป่าว ยิ่งผมโพสต์ระบายลงเฟส มันก็ดันมาคอมเม้นถามอีกว่า เป็นไรป่าว คืออยากตอบไปว่า กูก็เป็นเพราะเองนั้นละ เห้ยผมโครตอึดอัดเลย คือผมอยากให้มันจบๆๆไปเร็วมากเลย จะได้แยกย้ายไม่เจอกันอีก ยิ่งใกล้ปัจฉิมผมก็คนจะได้เจอมันได้น้อยลง จะได้ทำใจได้สักที่ แต่ผมก็คงทำไม่ได้อยู่ดี คือถ้าผมไม่เจอมันก็โครตคิดถึงเลย เฮ้ยยยย โครตทรมานเลยว่าไหม
สุดท้ายนี้ก็ขอบคุณคนที่อ่านจนจบนะครับ ผมคงต้องตัดใจให้ได้จริงๆ
#ขอบคุณสำหรับพื้นที่ระบายนะครับ