ยาวหน่อยนะคะ เรื่องนี้ทรมานใจเล่าให้ใครฟังก้ไม่ได้
เพิ่งได้รู้ พ่อมีเมียน้อยเป็นคนใช้ในบ้านที่ทำงานมาเกือบ20-30ปี พี่คนนี้เป็นคนเราไว้ใจมากเพราะเลี้ยงเรามาด้วย นิสัยดี มีน้ำใจ (แต่ไม่คิดว่าจะมีน้ำใจกะพ่อเราขนาดนี้) เท่าที่ไถ่ถาม เค้าน่าจะกินกันมานานหลายสิบปี ตั้งแต่ที่พ่อแม่เราทะเลาะกันบ้างหวานกันบ้าง จนปัจจุบัน พ่อแม่อายุ56 แม่บ้าน46 เรา 32 พ่อมีแต่จะทะเลาะกะแม่แรงๆ แทบไม่ดีกัน แต่ทุกวันนี้มีกิจการร่วมกัน ละที่สำคัญสิ่งสำคัญที่ทำให้พ่อไม่หย่าจากแม่ ทั้งที่ขู่หลายครั้ง คือแม่ทำงานเก่ง ทำให้กิจการดี
อยู่กันมานานกับแม่บ้านคนนี้ จิตใจดี กินเจทุกปี ไม่ฆ่าสัตว์โดยไม่จำเป็น (เลี้ยงลูกเรา มีแมลงที่ไม่แน่ใจว่าต่อยไหม แกก้ไม่ยอมฆ่า เอาทิชชู่มาค่อยๆจับ บางทีหนีไปยังมี เรายังแอบเคือง) หลังๆแกแก่ลงก้ทำงานแย่ลง นิสัยที่ทำกับเราและแม่ เวลาดุแกเรื่องงานก็หน้าไม่พอใจ(แม่เราเป็นคนจู้จี้ระดับสูงพอควร นิสัยค่อนข้างระเบียบขี้บ่น ถ้าจะมีคนในบ้านทะเลาะกัน คนหลักก็คือแม่ เช่นแม่กับเรา แม่กับพ่อ แม่กับพี่คนนี้ เถียงกันก้บ่อย แต่พี่แกซื่อสัตย์ ขยัน เราก้มองแกเป็นญาติคนนึง มีปัญหาอะไรก้คุย สุดท้ายก้ไม่มีอะไร
ทำงานมานานก้ไม่เคยระแวงอะไรแกเลยโดยเฉพาะเรา ด้วยนิสัยแบบนี้ของแก ไม่คิดว่าแกจะกล้าทำบาป ผิดข้อกาเมอย่างร้ายแรงมานานขนาดนี้(หรือแกมองว่าไม่บาปหนอ) แต่ศีลข้ออื่นนี่ไม่กล้าผิดเลยนะ
จนเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา เรื่องมันจะแดง ไงก้ปิดไม่อยุ่ ละอยุ่ดีๆเราก้สงสัยจากที่ไม่เคย (จนเรามีลูกให้แกช่วยเลี้ยงละ มันนานมากจริงๆ)
เราแอบได้ยินแกคุยโทรศัพที่รุ้ว่าปลายสายเป็นพ่อเรา จากเซนส์เราและการคุย การคุยเป็นเชิงนัดกัน (จริงๆเคยได้ยินมาก่อน และคิดว่าอาจจะเป็นพ่อ แต่ไม่ได้นัดกัน มันจับไม่ได้จังๆเลยเลิกสงสัยไป)
เราแอบเชคเบอร์จากเครื่องเค้า(เค้าก้ไม่ค่อยระวังตัวค่ะ วางโทรทิ้งไว้ตรงโน้นตรงนี้) เราเชคได้ว่า เบอร์ที่คุยไม่ใช่ชื่อพ่อและเบอร์พ่อ แต่เป็นเบอร์ชื่อเอ(สมมติว่าพี่คนนี้ก้ชื่อเอ) เราพยายามติดต่อเบอร์นี้แต่ไม่มีคนรับ จนเราวางแผนเรียกพี่เอมาคุยส่วนตัว
แกล้งโกหกว่า เอคือใคร เราได้ยินเสียงเอละนะ บอกมา เค้าก้ตอบตะกุกตะกัก แต่คนโกหกไม่เนียนมันดูออก ก้ค่อยๆยอมรับว่าเป็นเบอร์พ่อเรา พ่อเรามีหลายเบอร์ ทำไมต้องตั้งชื่อเอ ตรงนี้เถียงไม่ออก ละวันก่อนนัดกันไปทำไร ตอนแรกบอกพ่อมาทำธุระเลยพาไปกินข้าวเฉยๆไม่มีไร
ตลกละ พ่อเราจะมาพาเค้ากินข้าวเพื่อไร ถ้าไม่บอกความจริง จะเรียกแม่มาช่วยฟัง
เลยบอกว่าถ้าบอกจะบอกแม่ไหม เราเลยบอกให้บอกความจริงมาก่อน มีอะไรว่ากัน เรื่องนี้ยังไงก็ยังบอกแม่ไม่ได้ มันใหญ่มาก
ก้เล่าทุกอย่าง คือเหมือนแสงไฟในห้องดับเลย เหมือนโดนหลอกมาเป็นกี่ปีละเนี่ย ถ้าแม่รู้แม่จะคิดสั้นไหม ถึงทุกวันนี้แม่จะทะเลาะกะพ่อบ่อยมาก ถึงขั้นคิดหย่า แต่แม่ก้บอกยังไม่หย่าสักที เพราะพ่อก้ไม่เคยมีเรื่องเมียน้อย เค้าก้ยังดีตรงนี้(เฮ้ออออ)
เราไม่กล้าบอกแม่เลยค่ะ เราคุยกับพ่อว่า เราจะปิดเรื่องนี้ถ้าพ่อหยุดจริงๆ พี่เอก้บอกจะหยุด ร้องไห้กอดเราว่ารักเรา ครอบครัวเรารักหลาน จะหยุดไม่อยากทำ(จะเลิกทำตอนเราจับได้ เค้าจะเลิกจริงไหม)
แต่สิ่งนึงที่คิดว่าพ่อเลือกคนนี้เพราะพี่เค้าเป็นคนง่ายๆ ขนาดทะเลาะกะแม่แรงแค่ไหน ก้ไม่กล้าปริปากว่าชั้นเมียอีกคน ชั้นจะเอาสิทธินั่นนี่ เวลาแม่ดุว่าเรื่องงาน พฤติกรรมแย่สุดคือ มองค้อนกับเถียง ไม่มีคำหยาบและทำร้ายกันเลย พ่อบอกเราว่าคบไว้งั้นๆ ไม่ได้ยกสมบัติให้อะไรเค้าพิเศษ ละพี่เอก็ดูไม่เรียกร้องอะไร ด้วยลักษณะนิสัยเค้า
คือเข้าใจในวันนี้เลยว่า คนใจบุญจิตใจดี แต่การกระทำใจง่าย กาม มันไม่สามารถหยุดได้ แอบกระทำมาได้นานขนาดนี้ โดยไม่คิดจะหยุด จนถึงตอนนี้เราได้แต่ขอพ่อ ซึ่งเราไม่มั่นใจเลยว่าพ่อจะหยุดจริงไหม แต่ก้บอกไปแล้วว่า เราไม่ช่วยคนผิด ถ้าหยุดเราจะไม่บอกแม่เพื่อครอบครัวไปต่อได้ ถือเป็นอดีต
แต่ถ้าเรารู้ว่าไม่หยุด เราจะบอกความจริงแม่ เพราะยังไงถ้ายังทำ ก้อาจมีวันที่แม่รู้ เราบอกความจริงให้แม่ฟ้องหย่าเลยละกัน จะได้ไม่ต้องทำผิดต่อกันอีก ให้แม่เสียใจทีเดียว (ทุกวันนี้แม่ต้องเสียใจจากอารมณ์ร้อน คำด่าของพ่อ แต่คงไม่เสียใจเท่ารุ้เรื่องนี้) ดังนั้น ถ้าพ่อยอมหยุด ก้อยุ่กันไปแบบนี้ ทนทะเลาะกันไป แต่ครอบครัว หน้าตาสังคม ลูกหลานอยู่เป็นสุข แต่ถ้าพ่อหยุดไม่ได้ ก้หย่า แบ่งสินสมรสรวมทั้งค่าทดแทนที่พ่อทำผิดร้ายแรงมาตลอด
แบบนี้ ซาตานในคราบนักบุญใช่ไหมคะ
เพิ่งได้รู้ พ่อมีเมียน้อยเป็นคนใช้ในบ้านที่ทำงานมาเกือบ20-30ปี พี่คนนี้เป็นคนเราไว้ใจมากเพราะเลี้ยงเรามาด้วย นิสัยดี มีน้ำใจ (แต่ไม่คิดว่าจะมีน้ำใจกะพ่อเราขนาดนี้) เท่าที่ไถ่ถาม เค้าน่าจะกินกันมานานหลายสิบปี ตั้งแต่ที่พ่อแม่เราทะเลาะกันบ้างหวานกันบ้าง จนปัจจุบัน พ่อแม่อายุ56 แม่บ้าน46 เรา 32 พ่อมีแต่จะทะเลาะกะแม่แรงๆ แทบไม่ดีกัน แต่ทุกวันนี้มีกิจการร่วมกัน ละที่สำคัญสิ่งสำคัญที่ทำให้พ่อไม่หย่าจากแม่ ทั้งที่ขู่หลายครั้ง คือแม่ทำงานเก่ง ทำให้กิจการดี
อยู่กันมานานกับแม่บ้านคนนี้ จิตใจดี กินเจทุกปี ไม่ฆ่าสัตว์โดยไม่จำเป็น (เลี้ยงลูกเรา มีแมลงที่ไม่แน่ใจว่าต่อยไหม แกก้ไม่ยอมฆ่า เอาทิชชู่มาค่อยๆจับ บางทีหนีไปยังมี เรายังแอบเคือง) หลังๆแกแก่ลงก้ทำงานแย่ลง นิสัยที่ทำกับเราและแม่ เวลาดุแกเรื่องงานก็หน้าไม่พอใจ(แม่เราเป็นคนจู้จี้ระดับสูงพอควร นิสัยค่อนข้างระเบียบขี้บ่น ถ้าจะมีคนในบ้านทะเลาะกัน คนหลักก็คือแม่ เช่นแม่กับเรา แม่กับพ่อ แม่กับพี่คนนี้ เถียงกันก้บ่อย แต่พี่แกซื่อสัตย์ ขยัน เราก้มองแกเป็นญาติคนนึง มีปัญหาอะไรก้คุย สุดท้ายก้ไม่มีอะไร
ทำงานมานานก้ไม่เคยระแวงอะไรแกเลยโดยเฉพาะเรา ด้วยนิสัยแบบนี้ของแก ไม่คิดว่าแกจะกล้าทำบาป ผิดข้อกาเมอย่างร้ายแรงมานานขนาดนี้(หรือแกมองว่าไม่บาปหนอ) แต่ศีลข้ออื่นนี่ไม่กล้าผิดเลยนะ
จนเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา เรื่องมันจะแดง ไงก้ปิดไม่อยุ่ ละอยุ่ดีๆเราก้สงสัยจากที่ไม่เคย (จนเรามีลูกให้แกช่วยเลี้ยงละ มันนานมากจริงๆ)
เราแอบได้ยินแกคุยโทรศัพที่รุ้ว่าปลายสายเป็นพ่อเรา จากเซนส์เราและการคุย การคุยเป็นเชิงนัดกัน (จริงๆเคยได้ยินมาก่อน และคิดว่าอาจจะเป็นพ่อ แต่ไม่ได้นัดกัน มันจับไม่ได้จังๆเลยเลิกสงสัยไป)
เราแอบเชคเบอร์จากเครื่องเค้า(เค้าก้ไม่ค่อยระวังตัวค่ะ วางโทรทิ้งไว้ตรงโน้นตรงนี้) เราเชคได้ว่า เบอร์ที่คุยไม่ใช่ชื่อพ่อและเบอร์พ่อ แต่เป็นเบอร์ชื่อเอ(สมมติว่าพี่คนนี้ก้ชื่อเอ) เราพยายามติดต่อเบอร์นี้แต่ไม่มีคนรับ จนเราวางแผนเรียกพี่เอมาคุยส่วนตัว
แกล้งโกหกว่า เอคือใคร เราได้ยินเสียงเอละนะ บอกมา เค้าก้ตอบตะกุกตะกัก แต่คนโกหกไม่เนียนมันดูออก ก้ค่อยๆยอมรับว่าเป็นเบอร์พ่อเรา พ่อเรามีหลายเบอร์ ทำไมต้องตั้งชื่อเอ ตรงนี้เถียงไม่ออก ละวันก่อนนัดกันไปทำไร ตอนแรกบอกพ่อมาทำธุระเลยพาไปกินข้าวเฉยๆไม่มีไร
ตลกละ พ่อเราจะมาพาเค้ากินข้าวเพื่อไร ถ้าไม่บอกความจริง จะเรียกแม่มาช่วยฟัง
เลยบอกว่าถ้าบอกจะบอกแม่ไหม เราเลยบอกให้บอกความจริงมาก่อน มีอะไรว่ากัน เรื่องนี้ยังไงก็ยังบอกแม่ไม่ได้ มันใหญ่มาก
ก้เล่าทุกอย่าง คือเหมือนแสงไฟในห้องดับเลย เหมือนโดนหลอกมาเป็นกี่ปีละเนี่ย ถ้าแม่รู้แม่จะคิดสั้นไหม ถึงทุกวันนี้แม่จะทะเลาะกะพ่อบ่อยมาก ถึงขั้นคิดหย่า แต่แม่ก้บอกยังไม่หย่าสักที เพราะพ่อก้ไม่เคยมีเรื่องเมียน้อย เค้าก้ยังดีตรงนี้(เฮ้ออออ)
เราไม่กล้าบอกแม่เลยค่ะ เราคุยกับพ่อว่า เราจะปิดเรื่องนี้ถ้าพ่อหยุดจริงๆ พี่เอก้บอกจะหยุด ร้องไห้กอดเราว่ารักเรา ครอบครัวเรารักหลาน จะหยุดไม่อยากทำ(จะเลิกทำตอนเราจับได้ เค้าจะเลิกจริงไหม)
แต่สิ่งนึงที่คิดว่าพ่อเลือกคนนี้เพราะพี่เค้าเป็นคนง่ายๆ ขนาดทะเลาะกะแม่แรงแค่ไหน ก้ไม่กล้าปริปากว่าชั้นเมียอีกคน ชั้นจะเอาสิทธินั่นนี่ เวลาแม่ดุว่าเรื่องงาน พฤติกรรมแย่สุดคือ มองค้อนกับเถียง ไม่มีคำหยาบและทำร้ายกันเลย พ่อบอกเราว่าคบไว้งั้นๆ ไม่ได้ยกสมบัติให้อะไรเค้าพิเศษ ละพี่เอก็ดูไม่เรียกร้องอะไร ด้วยลักษณะนิสัยเค้า
คือเข้าใจในวันนี้เลยว่า คนใจบุญจิตใจดี แต่การกระทำใจง่าย กาม มันไม่สามารถหยุดได้ แอบกระทำมาได้นานขนาดนี้ โดยไม่คิดจะหยุด จนถึงตอนนี้เราได้แต่ขอพ่อ ซึ่งเราไม่มั่นใจเลยว่าพ่อจะหยุดจริงไหม แต่ก้บอกไปแล้วว่า เราไม่ช่วยคนผิด ถ้าหยุดเราจะไม่บอกแม่เพื่อครอบครัวไปต่อได้ ถือเป็นอดีต
แต่ถ้าเรารู้ว่าไม่หยุด เราจะบอกความจริงแม่ เพราะยังไงถ้ายังทำ ก้อาจมีวันที่แม่รู้ เราบอกความจริงให้แม่ฟ้องหย่าเลยละกัน จะได้ไม่ต้องทำผิดต่อกันอีก ให้แม่เสียใจทีเดียว (ทุกวันนี้แม่ต้องเสียใจจากอารมณ์ร้อน คำด่าของพ่อ แต่คงไม่เสียใจเท่ารุ้เรื่องนี้) ดังนั้น ถ้าพ่อยอมหยุด ก้อยุ่กันไปแบบนี้ ทนทะเลาะกันไป แต่ครอบครัว หน้าตาสังคม ลูกหลานอยู่เป็นสุข แต่ถ้าพ่อหยุดไม่ได้ ก้หย่า แบ่งสินสมรสรวมทั้งค่าทดแทนที่พ่อทำผิดร้ายแรงมาตลอด