คบกันมาปีนี้ก็ปีที่4แล้ว ปีแรกๆเค้ายังไม่เป็นแบบนี้
มาเป็นเอาปีที่3 ตั้งแต่พี่สาวเค้าเสียจากอุบัติเหตุ แรกๆเค้าบอกผมว่า เค้านอนไม่หลับ แล้วก็รู้สึกตัวตื่นง่าย
แล้วก็เครียดหลายๆเรื่องด้วย เพราะพ่อกับแม่เค้าก็เสียไปตั้งแต่ยังเด็ก ตอนนี้เหลือแค่น้องกับยาย
การเงินก็มีปัญหา และมักจะขอยืมผมบ่อยๆ ทั้งๆที่ผมก็ยังใช้เงินพ่อแม่เป็นหลัก บางวันผมทำงานpart-time
ได้เงินมาไม่กี่ร้อย ด้วยความที่เราเป็นเพื่อนกันเห็นเพื่อนเดือดร้อนก็ให้ยืมไป เพราะเค้าบอกเดี๋ยวเงินกยศ.ออกแล้วคืนให้
ตอนหลังเค้าบอกว่าไปหาจิตแพทย์มา หมดบอกว่าเค้าเครียดและคิดมากเกินไป และให้ยาตัวนึงมากิน
ตั้งแต่นั้นมาก็เริ่มมีอาการแปลกๆ มากขึ้นเรื่อย
โดยเริ่มจากพูดมากขึ้น พยายามจะเล่นมุกตลอดเวลาให้ผมและเพื่อนคนอื่นตลกตลอดเวลา
อะไรนิดอะไรหน่อยหัวเราะ เค้าซีเรียสกันมันก็ขำ เหมือนคนบ้าเลย
แต่บางช่วงก็เงียบแปลกๆ ไม่พูดไม่จา อารมณ์เสียและด่าใส่คนอื่น
และอีกอาการก็ตามมาคือ ชอบจับผิดและก็ตำหนิคนอื่น จู้จี้ขี้บ่น นินทาคนอื่น
มันเป็นคนที่ซีเรียสกับเกรดมาก ชอบซุ่มอ่านหนังสือ แต่ตอนเรียนชอบชวนคุย
สรุปคือ อารมณ์มันขึ้นๆลงๆ เดาไม่ถูก ไม่รู้ว่าตอนนี้มันดีหรือร้าย
ทุกคนในกลุ่มก็รู้ แต่ก็ไม่มีใครกล้าพูดว่ามันเปลี่ยนไปมาก
จนตอนนี้เพื่อนก็ปลีกตัวออกไปจากมันกันหมด เหลือแค่ผม
คราวนี้แย่เลยครับ ผมกลายเป็นที่ระบายของมันไปแล้ว ต้องคอยรับฟัง ไหนเรื่องเงินอีก
จะปลีกตัวไปบ้างก็สงสารมัน แต่ตอนนี้เริ่มสงสารตัวเอง กลัวจะกลายเป็นโรคประสาท
ถ้าคุณมีเพื่อนแบบนี้คุณจะทำยังไง
เพื่อนสนิทมีอาการทางจิต ผมจะประสาทไปด้วยแล้วทำยังไงดี?
มาเป็นเอาปีที่3 ตั้งแต่พี่สาวเค้าเสียจากอุบัติเหตุ แรกๆเค้าบอกผมว่า เค้านอนไม่หลับ แล้วก็รู้สึกตัวตื่นง่าย
แล้วก็เครียดหลายๆเรื่องด้วย เพราะพ่อกับแม่เค้าก็เสียไปตั้งแต่ยังเด็ก ตอนนี้เหลือแค่น้องกับยาย
การเงินก็มีปัญหา และมักจะขอยืมผมบ่อยๆ ทั้งๆที่ผมก็ยังใช้เงินพ่อแม่เป็นหลัก บางวันผมทำงานpart-time
ได้เงินมาไม่กี่ร้อย ด้วยความที่เราเป็นเพื่อนกันเห็นเพื่อนเดือดร้อนก็ให้ยืมไป เพราะเค้าบอกเดี๋ยวเงินกยศ.ออกแล้วคืนให้
ตอนหลังเค้าบอกว่าไปหาจิตแพทย์มา หมดบอกว่าเค้าเครียดและคิดมากเกินไป และให้ยาตัวนึงมากิน
ตั้งแต่นั้นมาก็เริ่มมีอาการแปลกๆ มากขึ้นเรื่อย
โดยเริ่มจากพูดมากขึ้น พยายามจะเล่นมุกตลอดเวลาให้ผมและเพื่อนคนอื่นตลกตลอดเวลา
อะไรนิดอะไรหน่อยหัวเราะ เค้าซีเรียสกันมันก็ขำ เหมือนคนบ้าเลย
แต่บางช่วงก็เงียบแปลกๆ ไม่พูดไม่จา อารมณ์เสียและด่าใส่คนอื่น
และอีกอาการก็ตามมาคือ ชอบจับผิดและก็ตำหนิคนอื่น จู้จี้ขี้บ่น นินทาคนอื่น
มันเป็นคนที่ซีเรียสกับเกรดมาก ชอบซุ่มอ่านหนังสือ แต่ตอนเรียนชอบชวนคุย
สรุปคือ อารมณ์มันขึ้นๆลงๆ เดาไม่ถูก ไม่รู้ว่าตอนนี้มันดีหรือร้าย
ทุกคนในกลุ่มก็รู้ แต่ก็ไม่มีใครกล้าพูดว่ามันเปลี่ยนไปมาก
จนตอนนี้เพื่อนก็ปลีกตัวออกไปจากมันกันหมด เหลือแค่ผม
คราวนี้แย่เลยครับ ผมกลายเป็นที่ระบายของมันไปแล้ว ต้องคอยรับฟัง ไหนเรื่องเงินอีก
จะปลีกตัวไปบ้างก็สงสารมัน แต่ตอนนี้เริ่มสงสารตัวเอง กลัวจะกลายเป็นโรคประสาท
ถ้าคุณมีเพื่อนแบบนี้คุณจะทำยังไง