บ่นอย่างเดียวไม่มีสปอยล์
Room (2015)
Director: Lenny Abrahamson
Drama
หนังดัดแปลงจากนวนิยายของ Emma Donoghue โดยผู้แต่งมาพัฒนาเป็นบทภาพยนตร์ต่อด้วยตัวเอง หนังเล่าเหตุการณ์ที่แม่ (Brie Larson) ถูกลักพาตัวมาขังไว้ในห้องยาวนานถึง 7 ปี โดยมี Jack (Jacob Tremblay) ลูกชายวัย 5 ขวบ ของเทออยู่ด้วยกันโดยไม่เคยได้ออกไปไหนเลยตั้งแต่เกิด
บ่นๆแรก ผมเข้าใจว่าหนังเรื่องนี้นักเขียนน่าจะได้แรงบันดาลใจจากเรื่อง 3098 Days (2013) หนังที่สร้างจากเหตุการณ์จริงของเด็กหญิงชาวออสเตรียที่ถูกลักพาตัวไปขังไว้ในห้องกว่า 10 ปี ซึ่งเล่าเหตุการณ์ทารุณกรรมการใช้ชีวิตแสนทรมาณภายในห้องทั้งเรื่องจนสุดท้ายหนีออกมาได้ แต่สำหรับเรื่อง Room (2015) นั้น หนังครึ่งเรื่องแรกเป็นการปูเรื่องแบ็กกราวตัวละครแม่กับลูกเพื่อให้เราเข้าใจถึงการใช้ชีวิตในห้องและมุมมองทัศนคติของทั้งคู่ ส่วนครึ่งหลังจะเป็นการเล่าถึงผลกระทบของสภาวะจิตใจจากสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อทั้งคู่หนีออกมาจากห้องแล้ว
บ่นๆสอง เมื่อหนังถูกแบ่งออกเป็นสองพาร์ท พาร์ทนึงทำหน้าที่ปูเรื่อง อีกพาร์ทนึงทำหน้าที่สรุปใจความ ผมขอพูดถึงพาร์ทแรกก่อนว่าผมรู้สึกเฉยๆไม่ได้รู้สึกว่าการใช้ชีวิตของแม่กับลูกคู่นี้มันแสนกดดันทรมาณซักเท่าไหร่ ทั้งสีสันและบรรยากาศยังชิวๆไม่หดหู่เท่าไหร่เมื่อเทียบกับ 3098 Days (2013) แต่เมื่อหนังเข้าสู่พาร์ทหลัง ความเข้มข้นบีบหัวใจก็ถาโถมเข้ามามากมายเมื่อเกิดความย้อนแยงของสภาวะจิตใจแม่กับลูกกับตัวเองและผู้คนรอบข้าง
บ่นๆสาม สิ่งที่ต้องชื่นชมมากๆเลยคือนักแสดงแม่ลูกที่เคมีเข้ากันจริงๆ ตัวแม่ (Brie Larson) ได้รางวัลนักแสดงนำหญิงมาแล้วจากหลายสถาบัน เป็นตัวเก็งออสการ์เลยก็ว่าได้ ส่วนตัวลูกเอง (Jacop Tremblay) ก็ได้รับการเสนอชื่อและชนะเลิศ Young Actor มาแล้วเหมือนกัน จริงๆรู้สึกด้วยซ้ำว่าเด็กแสดงดีกว่าแม่มันอีก 5555555
บ่นๆสุดท้าย โดยส่วนรวมแล้วไม่ได้รู้สึกว๊าวกับหนังเท่าไหร่ มันไม่น่าจะถึงขนาดได้เข้าชิงออสการ์หนังยอดเยี่ยมแห่งปี เพราะพาร์ทแรกยังอ่อนไป แต่ดีขึ้นมาได้ในช่วงพาร์ทหลังที่หนังสามารถสะท้อนความรู้สึกเบื้องลึกของคนได้ลึกซึ้งสมจริงเป็นธรรมชาติ
ใครดูมาแล้วบ้าง มาบ่นๆกันหน่อยฮะ
https://www.facebook.com/bonbonmovies/
เด็กในเรื่อง Room เป็นอีก1สิ่งที่จรรโลงโลกใบนี้
บ่นอย่างเดียวไม่มีสปอยล์
Room (2015)
Director: Lenny Abrahamson
Drama
หนังดัดแปลงจากนวนิยายของ Emma Donoghue โดยผู้แต่งมาพัฒนาเป็นบทภาพยนตร์ต่อด้วยตัวเอง หนังเล่าเหตุการณ์ที่แม่ (Brie Larson) ถูกลักพาตัวมาขังไว้ในห้องยาวนานถึง 7 ปี โดยมี Jack (Jacob Tremblay) ลูกชายวัย 5 ขวบ ของเทออยู่ด้วยกันโดยไม่เคยได้ออกไปไหนเลยตั้งแต่เกิด
บ่นๆแรก ผมเข้าใจว่าหนังเรื่องนี้นักเขียนน่าจะได้แรงบันดาลใจจากเรื่อง 3098 Days (2013) หนังที่สร้างจากเหตุการณ์จริงของเด็กหญิงชาวออสเตรียที่ถูกลักพาตัวไปขังไว้ในห้องกว่า 10 ปี ซึ่งเล่าเหตุการณ์ทารุณกรรมการใช้ชีวิตแสนทรมาณภายในห้องทั้งเรื่องจนสุดท้ายหนีออกมาได้ แต่สำหรับเรื่อง Room (2015) นั้น หนังครึ่งเรื่องแรกเป็นการปูเรื่องแบ็กกราวตัวละครแม่กับลูกเพื่อให้เราเข้าใจถึงการใช้ชีวิตในห้องและมุมมองทัศนคติของทั้งคู่ ส่วนครึ่งหลังจะเป็นการเล่าถึงผลกระทบของสภาวะจิตใจจากสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อทั้งคู่หนีออกมาจากห้องแล้ว
บ่นๆสอง เมื่อหนังถูกแบ่งออกเป็นสองพาร์ท พาร์ทนึงทำหน้าที่ปูเรื่อง อีกพาร์ทนึงทำหน้าที่สรุปใจความ ผมขอพูดถึงพาร์ทแรกก่อนว่าผมรู้สึกเฉยๆไม่ได้รู้สึกว่าการใช้ชีวิตของแม่กับลูกคู่นี้มันแสนกดดันทรมาณซักเท่าไหร่ ทั้งสีสันและบรรยากาศยังชิวๆไม่หดหู่เท่าไหร่เมื่อเทียบกับ 3098 Days (2013) แต่เมื่อหนังเข้าสู่พาร์ทหลัง ความเข้มข้นบีบหัวใจก็ถาโถมเข้ามามากมายเมื่อเกิดความย้อนแยงของสภาวะจิตใจแม่กับลูกกับตัวเองและผู้คนรอบข้าง
บ่นๆสาม สิ่งที่ต้องชื่นชมมากๆเลยคือนักแสดงแม่ลูกที่เคมีเข้ากันจริงๆ ตัวแม่ (Brie Larson) ได้รางวัลนักแสดงนำหญิงมาแล้วจากหลายสถาบัน เป็นตัวเก็งออสการ์เลยก็ว่าได้ ส่วนตัวลูกเอง (Jacop Tremblay) ก็ได้รับการเสนอชื่อและชนะเลิศ Young Actor มาแล้วเหมือนกัน จริงๆรู้สึกด้วยซ้ำว่าเด็กแสดงดีกว่าแม่มันอีก 5555555
บ่นๆสุดท้าย โดยส่วนรวมแล้วไม่ได้รู้สึกว๊าวกับหนังเท่าไหร่ มันไม่น่าจะถึงขนาดได้เข้าชิงออสการ์หนังยอดเยี่ยมแห่งปี เพราะพาร์ทแรกยังอ่อนไป แต่ดีขึ้นมาได้ในช่วงพาร์ทหลังที่หนังสามารถสะท้อนความรู้สึกเบื้องลึกของคนได้ลึกซึ้งสมจริงเป็นธรรมชาติ
ใครดูมาแล้วบ้าง มาบ่นๆกันหน่อยฮะ
https://www.facebook.com/bonbonmovies/