บางทีการเลิกกันที่คิดว่ามันจะเป็นทางออกที่ดีแต่ผมว่ามันไม่ใช่เลยคับมันยิ่งทำให้ผมทรามานใจมากขึ้นสะมากกว่า
เข้าเรื่องเลยนะคับผมเลิกกับผู้หญิฃคนหนึ่งมาได้เกือบ2เดือนแล้วผมคบกับผู้หญิงคนนี้มา3ปีกว่าละคับ ตลอดเวลาที่คบ เขาเป็นผู้หญิงคนเดี่ยวที่ทนผู้ชายแบบผมได้หลายๆอย่างทั้งที่ทำเธอเจ็บทำเธอเสียใจไม่รู้กี่ครั้งเธอก็ยังทนยังอยู่ข้างๆผม
เธอเป็นผู้หญิงที่สวยน่ารักใครๆก็อยากเป็นแฟนใครๆก็อิจฉาผมที่ได้เธอมาเป็นแฟนซึ่งผมก็ไม่ใช่คนดีมากนักเเต่เธอก็เลือกที่จะคบกับผม
ผมยอมรับว่าเขาเป็นคนดี.มาก
จนวันหนึ่งที่เราต้องเลิกกัน..เราทะเลาะกันแรงมากจนมีคำๆหนึ่งหลุดมาจากปากของเขาว่า
คบกับคนแบบผมไม่มีอะไรดีขึ้นมาเลย..มีแต่จะทำให้จนตกต่ำ.ด้วยความที่ผมโมโหกับคำพุดนั้นผมเลย..บอกเลิกเขาไป  ทั้งที่ผมยังรักเขาอยู่ อีกใจก็รักอีกใจก็อยากให้เขาไปเจอคนที่ดีดีที่เหมาะกับเขา...แต่เป็นเราที่ต้องมาเสียใจ
ตอนนี้ผมเลิกกับเขามาจะ3เดือนละมั้งคับ
ผมมีแฟนใหม่แล้ว..แต่
ยังคิดถึงเขาอยู่เลยคิดถึงทุกวันส่องเฟสเขาบ่อยมากพยายามบล็อคเฟสเขาแต่ไม่ถึง2วันก็ปลดบล็อค
ไปดูข้อความเก่าๆบ่อยมากดูรูปเขา
ทำไงดีคับ..อยากลืม..ถึงมีคนใหม่มันก็ไม่ลืม