พี่ปีสอง-น้องปีหนึ่ง รู้สึกดีแต่ก็รู้สึกเหนื่อย

สวัสดีชาวpantip วันนี้เรามีเรื่องๆหนึ่งมาเล่าให้ฟัง (จะว่ามุ้งมิ้งก็ไม่ผิด จะว่าเศร้าก็ใช่) ต้องบอกก่อนว่าเราเป็นคนเข้ากับคนได้ง่าย เนื่องจากเราเป็นผู้หญิงที่ค่อนข้างติดตลก พูดอะไรก็เหมือนไม่ค่อยจริงจังเท่าไร ออกแนวเล่นๆซะมากกว่า แต่ก็มีหลายครั้งที่พูดความจริง แต่กลบเกลื่อนด้วยบุคลิกขี้เล่น คนรอบข้างก็จะเข้าใจว่าเราพูดเล่น เราได้มีโอกาสได้เจอกับน้องที่อยู่คณะวิศวะคนหนึ่ง (น้องอยู่ปี1ส่วนเราอยู่ปี2 คนละคณะกับน้อง) เรากับน้องได้ร่วมงานกันหลายครั้ง (เรียกว่าเป็นเด็กกิจกรรมเลยก็ว่าได้) เราได้คุยกับทุกคนที่ร่วมงาน แต่เราไม่มีโอกาสได้คุยกับน้องสักคำ ทั้งๆที่เราก็เฟรนลี่ น้องก็เฟรนลี่...อยู่มาวันหนึ่ง ก็มีงานใหม่เข้ามา แล้วก็มีประชุมงานกัน เรามาถึงที่นัดหมายเป็นคนแรกๆ  แล้วน้องก็ตามมาติดๆ ซึ่งตอนนั้นก็มีแค่ประมาณ3-4คนในที่ประชุม ก็นั่งคุยกันไปเล่นๆ (รอครบองค์ประชุม) ก็ตามสไตล์เราค่ะ พูดเล่นไปเรื่อยๆ ชักแม่น้ำทั้งห้าหกเจ็ดแปด และครั้งนี้ก็เป็นครั้งแรกที่เราได้คุยกัน เราก็เล่นมุขหยอดๆน้องเขาไปบ้างนิดๆหน่อยๆ ก็คือว่ามีพี่คนหนึ่งเขาเอาขนมมาให้กิน แล้วมันเหลือชิ้นสุดท้าย เราก็เลยส่งชิ้นสุดท้ายให้น้อง แล้วพูดว่า -ชิ้นสุดท้าย แฟนสวย...ระวังจะได้พี่เป็นแฟน- (คืออันนี้เป็นมุขหยอดปกติของเรา) น้องก็ดูเฮฮากับมุขเราดีนะ น้องแบ่งครึ่งขนมชิ้นสุดท้ายออกเป็นสองส่วน แล้วหยิบส่วนหนึ่งเข้าปากไป ส่วนอีกครึ่งหนึ่งน้องบอกว่า-ให้ชิ้นนี้เป็นชิ้นสุดท้ายละกัน-(อารมณ์ประมาณว่า กลัวได้เราเป็นแฟนอะไรประมาณนี้) ทำให้เรียกเสียงฮาจากที่ประชุมได้ระดับหนึ่ง


และแล้วก็มาถึงวันเตรียมงาน น้องเป็นมือกล้องในวันเตรียมงาน คือน้องแอบถ่ายเราเยอะมาก (เรารู้ตัวเลย เพราะน้องเดินมาใกล้มาก แต่ทำทีเป็นถือกล้องระดับต่ำ ) แต่เอาจริงๆนะ น้องไม่ได้รูปหลุดเราสักรูปอ่ะ เพราะเรารู้ตัวว่าโดนแอบถ่าย เราเลยแอ๊บมันซะทุกรูปเลย555+++ ออ ลืมบอกว่ากล้องที่น้องใช้ถ่ายมันเป็นกล้องส่วนกลาง ไม่ใช่กล้องน้อง หลังจากเสร็จงานก็มีพี่คนหนึ่งที่เป็นคนทำหน้าที่เอารูปจากกล้องลงfacebook เขาก็เอารูปบางส่วนลงfacebookแล้วก็แท็กเรามา พร้อมทั้งcaptionที่ให้เครดิตน้องด้วย(รูปเราเยอะมาก...มีทั้งรูปเดี่ยว,รูปหมู่แต่โฟกัสที่เรา) ที่ลงเฟสว่าเยอะแล้ว แต่ยังไม่หมดเท่านั้น เพราะนอกจากพี่จะลงfacebookแล้วแท็กเรามาแล้ว พี่ยังส่งให้เราทางไลน์ส่วนตัว พร้อมกับบอกว่า -น้องเป็นคนถ่ายทั้งหมด- (แต่อย่างว่าแหระ เรารู้ตัวว่าโดนแอบถ่าย เพราะฉะนั้น รูปออกมาสวยทุกรูป555)


เฮ้ย!!!คือแบบเขาแอบถ่ายรูปฉันเว้ย📷
ก็อยากฟินอยู่นะ...แต่บางทีน้องอาจจะไม่ได้คิดอะไรเลยก็เป็นได้ แต่เรานี่สิคิดไปถึงไหนแล้ว😧😧😧 ไม่ได้อยากคิดอะไรนะ แต่ความคิดห้ามยากชะมัด หลังจากวันนั้นเราก็ได้ร่วมงานกับน้องอีกบ่อยๆ น้องเป็นคนเก็บภาพเกือบทุกงาน และทุกงานมีภาพเราอยู่ในกล้องเกิน80%  แต่เรารู้สึกว่าทุกครั้งที่เราได้คุยกัน มันคือความพยายามของเราที่ต้องหารื่องคุย น้องไม่เคยทักเราก่อน(คุยface to faceนะ ไม่เคยออนไลน์) แต่ถ้าเราเป็นคนเดินเข้าไปทักน้องก่อน น้องก็จะคุยปกติ เฮ้อ!!!...!!!

คืออยากรู้ว่า การที่เขาถ่ายรูปเราเยอะๆแบบนี้ มันคือความบังเอิญ หรือว่าตั้งใจ คือเขาอาจจะแค่ต้องการรูปที่แอบถ่าย แต่เป็นใครก็ได้ แต่แค่มันบังเอิญเป็นเราเฉยๆรึป่าว??



คิดถึงก็มีความสุขดีนะ แต่ไม่รู้ทำไม...บางครั้งก็รู้สึกเหนื่อย