เรื่องมีอยู่ว่า ตอนแรกผมลืมไม้แบดไว้ที่รถพี่เค้าหลังจากตีแบด (อันนี้ผมเองก็มีส่วนผิด ที่ไม่ได้เอาคืนตั้งแต่แรก)
###(แก้ไขเพิ่มเติม ตอบคอมเมนต์ที่ถามว่าทำไมไม่ไปรับเองในเมื่อลืมของไว้กับเขา) ผมไม่รู้ที่อยู่เค้าเลยครับที่แล้วผมลืมไว้บนรถเค้าเพราะว่าเค้าบอกให้เอาไว้ในนี้แหละเพราะของมันเยอะด้วยความไว้ใจ เพราะรู้จักกันมา 2 เดือนแล้ว เลยคิดว่าโอเคไว้ในรถเค้าก่อนก็ได้ แต่ในใจอะอยากเอากลับเลย พอวันรุ่งขึ้น เค้าบอกว่าแม่เค้าป่วย เค้าต้องกลับบ้านที่ต่างจังหวัด แล้วหลังจากนั้นจนถึงวันนี้ ผมก็ไม่เคยเจอเค้าอีกเลย ผมพยายามบอกเค้าว่าจะไปเอาเองหลายครั้งมากก แต่เค้าจะบ่ายเบี่ยงตลอดว่าไม่ว่างบ้าง เดี๋ยวพี่ส่งไปเองบ้าง###
แล้วหลังจากนั้นเค้าก็หายไป เวลาติดต่อก็ติดต่อกันผ่านไลน์ เหตุเกิดเมื่อปลายเดือนสิงหา ปี 58 ผมก็ทวงเค้าในตอนแรก บอกจะเอามาให้ ผมก็รอๆไปผ่านไป 2 เดือน ทวงอีกครั้ง ได้คำตอบมาว่าไม่ว่างเลย ตอนนั้นก็เข้าใจ เค้าคงไม่มีเวลาจริงๆ
พอเวลาผ่านไป แม่ผมก็เริ่มทวงหาไม้แบดแล้ว เพราะไม้แบดมันแพง สมัยที่แม่ซื้อมาราคาเป็นหมื่น
ประเด็นคือ พี่เค้าเป็นนักธุรกิจ เป็นลูกคนรวยนะ แต่แค่นี้ส่งให้ไม่ได้
จากนั้นผมก็เริ่มทวงในไลน์ ว่าให้ส่งมาหน่อย ให้ที่อยู่ไป ทวงดีๆ หลายรอบมาก คำตอบที่ได้คือ เดี๋ยวส่งไป หลายครั้งมาก
และนี่คือบทสนทนาในไลน์ ล่าสุดที่ผมแคปมา ก่อนที่เค้าจะบล็อคผม
หลังจากที่ทวง ก็โทรคุยกัน ได้ความว่าเค้าจะส่งมาหลังปีใหม่ "แน่นอน" เพราะตอนนั้นเค้าไม่ว่างเลย
คราวนี้ผมก็ไปบอกแม่ว่าปีใหม่เค้าจะคืนนะ ผมก็รออย่างใจเย็นจนเลยปีใหม่ไปประมาณ 2 วัน ผมก็เริ่มทวง โดยส่งเป็นข้อความ iMessage ไป
แต่เงียบ ไร้การโต้ตอบ โทรไปก็ไม่เคยรับสายเลยสักครั้ง
พอมาวันนี้ผมเริ่มสุดจะทนแล้ว พอบอกจะส่งให้พรุ่งนี้ เข้าใจอารมณ์คนที่รอมั้ยครับ ว่ามันรู้สึกยังไง ผมรีบโทรไปบอกแม่เลยว่าจะได้แล้วนะ
แต่แล้ว ฝันนั้นก็สลายไปในพริบตา เมื่อเค้าบอกถึงวันศุกร์ แต่ไหงกลายเป็นส่งวันศุกร์ไปได้ไง~~
และนี่คือประโยคสุดท้ายที่ผมส่งไปวันนี้ ยอมรับว่าตอนนี้ผมขึ้นมากพยายามใจเย็นมานานมากแล้ว
ในใจที่ผมคิดว่าทำไมเค้าถึงไม่ส่งมาสักที มันอาจจะหัก หรือ อาจจะหาย แล้วกำลังพยายามหาซื้อใหม่
แต่ถ้าเป็นอย่างนั้นจริง ถ้าเป็นผม ถึงผมจะไม่ได้รวยอะไร แต่ผมจะไม่มีทางปล่อยให้มันผ่านมานานขนาดนี้ ผมจะรีบซื้อใช้ให้โดยเร็วที่สุด
แต่คนที่ขึ้นชื่อว่า "นักธุรกิจ" บ้านทำธุรกิจ เนี่ย จิตสำนึกความรับผิดชอบมีแค่นี้หรอ แค่นี้ทำไมถึงทำไม่ได้ เห็นไปเที่ยวเชียงใหม่ ไปเที่ยวนู่นไปเที่ยวนี่ได้ แต่แวะไปรษณีย์มาส่งของให้ไม่ได้
แต่ถ้ามัน หัก หรือ หาย จริงๆแล้วเค้าจะซื้อใหม่เนี่ย ผมก็ไม่เอา ไม่อยากได้แล้ว มันแทนค่ากันไม่ได้หรอก
แล้วจะมาต่อนะครับ
ขอแชร์ประสบการณ์การทวงของที่ โคตรรร เสียความรู้สึก
###(แก้ไขเพิ่มเติม ตอบคอมเมนต์ที่ถามว่าทำไมไม่ไปรับเองในเมื่อลืมของไว้กับเขา) ผมไม่รู้ที่อยู่เค้าเลยครับที่แล้วผมลืมไว้บนรถเค้าเพราะว่าเค้าบอกให้เอาไว้ในนี้แหละเพราะของมันเยอะด้วยความไว้ใจ เพราะรู้จักกันมา 2 เดือนแล้ว เลยคิดว่าโอเคไว้ในรถเค้าก่อนก็ได้ แต่ในใจอะอยากเอากลับเลย พอวันรุ่งขึ้น เค้าบอกว่าแม่เค้าป่วย เค้าต้องกลับบ้านที่ต่างจังหวัด แล้วหลังจากนั้นจนถึงวันนี้ ผมก็ไม่เคยเจอเค้าอีกเลย ผมพยายามบอกเค้าว่าจะไปเอาเองหลายครั้งมากก แต่เค้าจะบ่ายเบี่ยงตลอดว่าไม่ว่างบ้าง เดี๋ยวพี่ส่งไปเองบ้าง###
แล้วหลังจากนั้นเค้าก็หายไป เวลาติดต่อก็ติดต่อกันผ่านไลน์ เหตุเกิดเมื่อปลายเดือนสิงหา ปี 58 ผมก็ทวงเค้าในตอนแรก บอกจะเอามาให้ ผมก็รอๆไปผ่านไป 2 เดือน ทวงอีกครั้ง ได้คำตอบมาว่าไม่ว่างเลย ตอนนั้นก็เข้าใจ เค้าคงไม่มีเวลาจริงๆ
พอเวลาผ่านไป แม่ผมก็เริ่มทวงหาไม้แบดแล้ว เพราะไม้แบดมันแพง สมัยที่แม่ซื้อมาราคาเป็นหมื่น
ประเด็นคือ พี่เค้าเป็นนักธุรกิจ เป็นลูกคนรวยนะ แต่แค่นี้ส่งให้ไม่ได้
จากนั้นผมก็เริ่มทวงในไลน์ ว่าให้ส่งมาหน่อย ให้ที่อยู่ไป ทวงดีๆ หลายรอบมาก คำตอบที่ได้คือ เดี๋ยวส่งไป หลายครั้งมาก
และนี่คือบทสนทนาในไลน์ ล่าสุดที่ผมแคปมา ก่อนที่เค้าจะบล็อคผม
หลังจากที่ทวง ก็โทรคุยกัน ได้ความว่าเค้าจะส่งมาหลังปีใหม่ "แน่นอน" เพราะตอนนั้นเค้าไม่ว่างเลย
คราวนี้ผมก็ไปบอกแม่ว่าปีใหม่เค้าจะคืนนะ ผมก็รออย่างใจเย็นจนเลยปีใหม่ไปประมาณ 2 วัน ผมก็เริ่มทวง โดยส่งเป็นข้อความ iMessage ไป
แต่เงียบ ไร้การโต้ตอบ โทรไปก็ไม่เคยรับสายเลยสักครั้ง
พอมาวันนี้ผมเริ่มสุดจะทนแล้ว พอบอกจะส่งให้พรุ่งนี้ เข้าใจอารมณ์คนที่รอมั้ยครับ ว่ามันรู้สึกยังไง ผมรีบโทรไปบอกแม่เลยว่าจะได้แล้วนะ
แต่แล้ว ฝันนั้นก็สลายไปในพริบตา เมื่อเค้าบอกถึงวันศุกร์ แต่ไหงกลายเป็นส่งวันศุกร์ไปได้ไง~~
และนี่คือประโยคสุดท้ายที่ผมส่งไปวันนี้ ยอมรับว่าตอนนี้ผมขึ้นมากพยายามใจเย็นมานานมากแล้ว
ในใจที่ผมคิดว่าทำไมเค้าถึงไม่ส่งมาสักที มันอาจจะหัก หรือ อาจจะหาย แล้วกำลังพยายามหาซื้อใหม่
แต่ถ้าเป็นอย่างนั้นจริง ถ้าเป็นผม ถึงผมจะไม่ได้รวยอะไร แต่ผมจะไม่มีทางปล่อยให้มันผ่านมานานขนาดนี้ ผมจะรีบซื้อใช้ให้โดยเร็วที่สุด
แต่คนที่ขึ้นชื่อว่า "นักธุรกิจ" บ้านทำธุรกิจ เนี่ย จิตสำนึกความรับผิดชอบมีแค่นี้หรอ แค่นี้ทำไมถึงทำไม่ได้ เห็นไปเที่ยวเชียงใหม่ ไปเที่ยวนู่นไปเที่ยวนี่ได้ แต่แวะไปรษณีย์มาส่งของให้ไม่ได้
แต่ถ้ามัน หัก หรือ หาย จริงๆแล้วเค้าจะซื้อใหม่เนี่ย ผมก็ไม่เอา ไม่อยากได้แล้ว มันแทนค่ากันไม่ได้หรอก
แล้วจะมาต่อนะครับ