มีเรื่องมาแฉมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ให้ฟัง

เกริ่นถึงกรณีดราม่าในโลกโซเชียลเกี่ยวกับมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ และ
พอดีได้มีโอกาสอ่านความคิดเห็นของเพื่อนร่วมสถาบัน(มหาวิทยาลัยเราไม่มี
รุ่นพี่-รุ่นน้อง มีแต่ "เพื่อน") พออ่านจบ เออมันใช่....

นี่แหละคือสิ่งที่พวกเราผ่านกันมาในชีวิตมหาวิทยาลัย เพราะมันคือสิ่งที่หล่อหลอม
พวกเราให้ประสบความสำเร็จในชีวิต เป็นตัวเราในสิ่งที่พวกเราเป็น เพราะพวกเรา
มีเสรีภาพทุกตารางนิ้วในการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง สถานที่ๆทุกคนยอม
รับฟังความคิดเห็นของคนอื่น และพร้อมจะแลกเปลี่ยนความคิดเห็นของตัวเอง
อย่างมีเหตุและผล แต่!!! เสรีภาพนั้นย่อมมาพร้อมกับความรับผิดชอบ
และศีลธรรมอันดี

และนี่คือสิ่งที่ผมอยากแชร์ต่อให้ทุกคนได้อ่านกัน ว่าพวกเราคิดเห็นอย่างไรกับ
ประเด็นในสังคม ณ ปัจจุบัน และเรื่องดราม่าที่เกิดจากเพจบางเพจ ที่เอาข้อความ
ที่ไม่ครบถ้วนไปจุดประเด็นทางสังคมเพื่อมาโจมตีพวกเรา ความเห็นต่างเป็นสิ่ง
ที่ดี แต่การตีความหมายที่ผิด และการปลุกปั่นให้เกิดความแตกแยกเป็นสิ่งที่คน
ในชาติของเราเจอมาหลายครั้ง แต่!! ไม่เคยเรียนรู้จากสิ่งที่เกิดขึ้นแล้วเลย

ถ้าอยากรู้จักพวกเราก็ลองมาดูชีวิตพวกเราในมหาวิทยาลัย อย่าเอาแต่วิจารย์
ทั้งที่ไม่รู้จักพวกเราเลยซักนิดเดียว แต่ถ้าหากไม่สะดวกอย่างไร ก็ลองเปิดใจ
อ่านสิ่งที่พวกเรากำลังแชร์กันอยู่ในตอนนี้ดูละกัน...

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้@Phongsathon

ช่วงนี้เสพดราม่าผลสำเร็จจากล้อการเมืองสนุกมาก ประเด็นคำถามที่ป้าๆ
ถามบ่อยมากเหมือนกันคือ "ธรรมศาสตร์สอนบ้าอะไรทำไมนักศึกษาถึงได้
เลวตำบอนไม่รักชาติขนาดนี้" หรือคำตัดสินที่ใช้มาตราหน้าธรรมศาสตร์
บ่อยมากคือ "นักศึกษาโดนล้างสมอง" "ธรรมศาสตร์ล้มเจ้า" วันนี้เราเลยมีเรื่อง
มาแฉธรรมศาสตร์ให้ฟัง

รู้มั้ยว่าเมื่อทุกคนได้มาเรียนที่นี่ทุกคนจะต้องเรียนวิชาบังคับมหาลัยพวก TU ทั้งหลาย
สมัยเราเรียน เราจะได้เรียนพวกวิชาปรัชญาและศาสนา เกี่ยวกับแนวคิดต่างๆ
ทางด้านสังคมศาสตร์ มันเป็นครั้งแรกที่เด็กที่เพิ่งจบมัธยมได้ยินเรื่องเล่าต่างๆ
ที่แตกต่างจากที่เราเคยได้ยิน อาจารย์ที่นี่โยนคำถาม ที่เราไม่เคยถูกใครถาม หรือ
ไม่มีใครกล้าถามมาก่อนให้กับเรา เราตกใจ และสั่นคลอนมาก เราช็อค บอกตรง!
เราเรียนเพื่อทำความรู้จักกับนักปรัชญาและนักคิดในประวัติศาสตร์ต่างๆ ว่าเขาคิดเห็นอย่างไร
ต่อชีวิต ค่านิยม ความเชื่อทางสังคมการเมืองในยุคนั้นๆ โดยไม่มีอาจารย์หรือหนังสือบอกเราว่า
แนวคิดใครดีสุด อ. แค่บอกว่า ใครคิดยังไง และนักคิดกันเองโต้แย้งความคิดกันยังไง
ช่วงแรกเราเรียนไม่รู้เรื่อง เรางง เพราะเราถูกสอนมาด้วยการที่มีคนบอกเราตลอดว่าอะไรดี
อะไรไม่ดี ทุกอย่างมันค้างเติ่ง!!!

สำหรับสายสังคมบางคณะก็จะมีวิชาบังคับนอกคณะที่เราจะต้องเรียนอีก เช่น รัฐศาสตร์
สังคมวิทยาและมานุษยวิทยา เศรษฐศาสตร์ เป็นต้น เราได้เรียนเรื่องอุดมการณ์ทางการ
เมืองแบบต่างๆ ว่ามีกี่แบบ กี่ฝ่าย แต่ละฝ่ายคิดยังไง โดยไม่มีใครบอกอีกเหมือนกันว่า
ฝ่ายไหน ถูกผิด เรางงอีก เอ้าแล้วอันไหนมันถึงจะถูกว่ะ? เราค้างเติ่ง!!!

อาจารย์ธรรมศาสตร์หลายคนท้าทายพวกเราด้วยการถามว่า ทำไมคุณคิดแบบนั้น?
คุณเชื่อแบบนั้นจริงเหรอ? คุณคิดว่าอะไรคือความจริง? คุณคิดว่ามันคือความจริงจริงเหรอ?
ทำไมคุณถึงคิดว่ามันคือความจริง? มิหนำซ้ำพวกนางยังเหิมเกริมถามว่า แล้วคุณคิดเหรอว่า
ที่ผมเล่าเป็นความจริง? คุณเชื่อว่ามันจริงเพราะแค่ผมบอกเหรอ? คุณคิดว่าอะไรคือความดี
แล้วความดีใครสร้าง? ความดีของคุณแล้วมันเป็นความดีในการรับรู้ของคนอื่นด้วยมั้ย? งงมั้ย?
กูงงสิ เราถูกชวนให้ตั้งคำถามกับความดี ความเลว ความงาม ความต่างๆ นางชวนถามชวนคุยหมด
555555 ตอนนั้นนะรู้สึกว่า โอ๊ยยยย ทำไมไม่บอกกูอะไรดีไม่ดี จริงไม่จริง ความจริงมันก็ต้องมีสิ่งเดียว
เค้าบอกว่าถูกก็ต้องถูกสิ ไม่ใช่เหรอ? ค้างเติ่งอีกแล้ว

เราได้ยินข่าวว่ามีอ. ล้มเจ้าสอนศิลปศาสตร์ ทุกคนบอกว่าแกเลวมาก เราเลยลองทำความรู้จัก
ผ่านการทักทาย และรับฟังการบรรยายสรรพคุณแกผ่านเพื่อนๆ น้องๆ ที่มีโอกาสไป sit in อ.
ที่เราได้ยินว่าเลวมาโดยตลอด กลับเป็นคุณลุงผมขาวที่นั่งสูบบุหรี่และรับไหว้เราด้วยความเขิลอาย
เป็นอ. ที่เล่าเรื่องเล่าใหม่ๆ ที่เราไม่เคยได้ยิน แต่เป็นเรื่องเล่าที่ไม่ได้ตัดสิน ชี้ขาด หรือยุยง
ด่าว่าใครถูกผิด แต่เป็นการนำข้อมูลทางวิชาการ มาแลกเปลี่ยนและเผยแพร่ และนั่นมันก็ทำให้เรางง
อ.เค้าเลวยังไงวะ? เราได้ยินชื่อเด็กผู้หญิงคนหนึ่งมาเรียนคณะเรา รุ่นเดียวกัน เขาบอกว่าอีเด็กคนนี้เลวมาก
เราเลยพลอยเกลียดไปด้วย เราเคยนินทา และด่านางลับหลังสารพัด เราและกลุ่มเพื่อนเคยแสดง
ความรักต่อสิ่งที่เรามีภายในห้องเรียนเพื่อกดดันนาง แต่ในขณะเดียวกับที่นางให้สัมภาษณ์สื่อว่า
"หนูสามารถอยู่กับทุกคนได้ แต่คนอื่นนั่นแหละ จะอยู่กับหนูได้รึปล่าว"
บอกตามตรง เราจุก ทำไมเด็กผู้หญิงที่ทุกคนพูดว่าเลว กลับทำให้หนึ่งประโยคที่เขาให้สัมภาษณ์
ทำให้เรารู้สึกเลวได้ขนาดนี้

ที่นี่รวบรวมมหาโคตรเหง้าแห่งความหลากหลาย ทุกอุดมการณ์ทางการเมือง
ทุกความเชื่อทางศาสนา เกือบหาได้ทั้งหมดจากที่นี่ คนบ้า คนบอ อยู่ที่นี่หมด
ทั้งครูอาจารย์รวมกระทั่งแม่บ้าน คนสวน 55555 ที่นี่มีพื้นที่และโอกาสให้พวกเรา
ได้แสดงความคิดเห็น เรามักจะเห็นอะไรเด็ดๆ ได้ตามบอร์ดที่ sc ใครอยากพูดไร
ก็พูด ใครอยากเข้าฟังก็ฟัง เรามีพื้นที่แลกเปลี่ยนทางความคิดตั้งแต่กลุ่มเพื่อนเล็กๆ
ในกลุ่มกิจกรรมชุมนุม ห้องเรียน จนเวทีเสวนา หรือใครไม่พอใจใครก็ลากลำโพงไปจัดเสวนา
และด่ากันได้ถึงที่ด้วยเหตุผล เช่นกรณีอั้มเนโกะ และพวกลากลำโพงมาเอ็ดงิ้วที่ใต้ตึกคณะ 555555

ที่นี่เราอยู่กันแบบนี้แหละ ตั้งแต่วิชาที่พวกเราเรียน และสภาพแวดล้อมทางสังคมที่
เราอยู่มันชักชวนเราให้คิดและตั้งคำถาม เราแตกต่างกันมาก แต่เราอยู่กันได้ เพราะเราเคารพกัน
เราคิดว่าความแตกต่างทางความคิดคือสิ่งธรรมดาในโลกมนุษย์ เรายินดีและเปิดโอกาส
ให้คนที่คิดต่างได้มีเวทีได้บอกเหตุผลของตนเอง เพราะเราเชื่อว่ามันเป็นโอกาสในการเรียนรู้
ของพวกเรา เพื่อที่เราจะได้ปรับเข้าหากัน และเข้าใจกัน เข้าใจกันในที่นี้หมายถึง
เข้าใจในความคิดของพวกเขา โดยที่เราไม่ต้องคิดและเชื่อแบบนั้น แต่เราต้องเคารพ
เพราะเราต้องอยู่ด้วยกัน เราไม่ไล่ให้ใครออกไปอยู่นอกบ้านธรรมศาสตร์ของเรา
เพราะที่นี่ทุกคนคือคนสำคัญ และมีสิทธิโดยชอบธรรมที่จะอยู่ที่นี่ เพราะทุกคนต่างเข้ามาด้วย
วิธีการที่ถูกต้องและเหน็ดเหนื่อย ที่นี่ทำให้พวกเราเรียนรู้ว่า คนหนึ่งคนมีหลายมิติชีวิต
การเอาแค่ความคิด และอุดมการณ์ของเขาที่ต่างจากเรามาตัดสินและสร้างความเกลียดชังต่อกัน
มันโง่สิ้นดี บรรยากาศของที่นี่ แม้เราจะอยู่คนละฝั่งทางการเมือง แต่เราสามารถ
นั่งกินเหล้า และอยู่ด้วยกันด้วยการชวนคุยและทำเรื่องอื่นได้อย่างไม่มีปัญหา
เพราะการเกลียดใครจากแค่ความคิดที่ต่างจากเรา "มันโง่สิ้นดี"

สิ่งเหล่านี้นี่แหละเป็นเบ้าหลอมพวกเรา เป็นกระบวนการที่มันเกิดขึ้นในธรรมศาสตร์
และออกมาเป็นผลลัพธ์ทางความคิดที่ทุกคนได้เห็นและด่าทุกปีผ่านแสตนเชียร์
ผ่านล้อการเมืองในงานฟุตบอลประเพณี และผ่านงิ้วล้อการเมืองในโอกาสต่างๆ
พวกเราคือนักศึกษาจากที่เดียวกัน กับที่ไปต่อต้านพรบ. นิรโทษกรรม ต้านคนโกงจำนำข้าว
ที่พวกท่านชื่นชมในวันนั้น นักศึกษาที่ทำขบวนล้อการเมืองด่าทักษิณ ยิ่งลักษณ์
จิกฮุนเซ็น ที่ท่าน ต่างให้พรและเยินยอว่าเราคือความหวังของประเทศ และก็เป็นนักศึกษา
จากมหาวิทยาลัยเดียวกันที่ไม่เห็นด้วยกับเผด็จการที่จำกัดแม้กระทั่งการแสดงออก
ทางความคิดอย่างเสรี ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญในการปฏิรูปและสร้างความปรองดอง
เป็นนักศึกษาที่ออกมาต่อต้านการโกงที่เกิดขึ้นในรัฐบาลทหารและให้ตรวจสอบกรณีราชภักดิ์
ที่พวกท่านกำลังด่าว่าพวกเราอย่างสาดเสียเทเสียว่า "โง่" "คิดได้แค่นี้" "ที่สุมหัวพวกเลว"
เราทั้งหมดมาจากธรรมศาสตร์ ตกลงจะเอายังไงกับเรา เรางงมาก บอกตรง เราตลกด้วย
55555 สรุปใครกลับกลอก?

แต่สุดท้ายทั้งหมดสิ่งที่เราค้างเติ่งมันเริ่มตกตะกอน เราขอขอบคุณที่ทำให้เรารู้ว่าเรา
กำลังอยู่ในสภาพสังคมแบบไหน และขอบคุณที่ย้ำให้เราเห็นว่า พวกเราคืออนาคตของชาติจริงๆ
เพราะคนรุ่นคุณใจนั้นแคบ และมืดบอดด้วยฐิติที่เกิดจากความรักชอบส่วนตัว
จนลืมหลักการและถูยน้ำลายรดหน้าตัวเองได้อย่างน่าละอาย "คนอื่นผิดหมด
นอกจากพวกที่เรารักและเชียร์" ยังงี้ก็ได้เหรอ แต่สำหรับพวกเรา มันไม่ได้ไง

รักธรรมศาสตร์มาก และรักพวกคุณมากด้วย เราจะไม่ไล่คุณไปที่อื่น เพราะเราเชื่อว่า
เราจะอยู่ด้วยกันได้ แค่เราต้องได้พูด และได้ฟัง กันและกันอย่างเสรีในทุกๆ เรื่อง
และต้องเคารพกัน

จุ๊ฟ