สวัสดีคะ คือเราค้างคาใจมาก เพราะตอนนี้รอบตัวเรามีแต่คนแบบนี้คะ รอบตัวแบบคนใกล้ชิดกันทั้งนั้นเลย เหมือนเราถูกรายล้อมด้วยคนแบบนี้ แบบที่เราก้ไม่เข้าใจ เรารู้นะคะว่าจุดเริ่มต้นจากการเป็นเมียน้อยของแต่ละคนก้ไม่เหมือนกันคะ
มีทั้งแบบที่ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นมาก่อนแล้วมารู้ภายหลัง กับ แบบที่รู้อยุ่แล้วว่าตัวเองเป็นแต่ก้ยังมีความตั้งใจแน่วแน่ว่าจะเป็นต่อไป
แต่ความจริงแล้วการเป็นเมียน้อยในแบบแรก คนแบบนี้หน้าสงสารนะคะ เหมือนโดนคนรักหลอกเหมือนทุกอย่างที่เขาได้รับมามันไม่จริง แต่หลังจากรู้ความจริงแล้วว่าอยุ่ในสถานะไหน ทางเลือกมีอยุ่สองทางคะ ถ้ามองในมุมมองเรา 1.เดินออกมาโดยที่ตัดขาดจากผุ้ชายทันทีไม่มีการติดต่ออะไรอีก 2.บอกผุ้หญิงของเค้าค่ะ ไม่ได้บอกเพื่อจะแก้แค้นผู้หญิง แต่บอกเพราะแก้แค้นผู้ชายคะ ผลพลอยได้คือผ้หญิงคนนั้นจะได้ไม่ต้องโดนหลอกต่อไปค่ะ
คำถามคือ: คนที่เราสนิท เค้าเลือกที่จะคุยกับผู้ชายต่อคะ เหมือนยอมที่จะเป็นเมียน้อย คำอ้างของนางก้คือ รักผู้ชายคะ แต่ เราว่ามันไม่ใช่แล้วคะ ความคิดผิดชอบชั่วดีมันอยุ่ที่ไหนคะ ความยับยั่งชั่งใจอยู่ที่ไหนคะ
เราเลยอยากรู้ความคิดอีกมุมมองนึงคะ เผื่อเราอาจจะมองอะไรได้กว้างขึ้นกว่านี้ คือเราคิดไม่ออกจริงๆคะ ว่าการเป็นเมียน้อยนั้น ทั้งแบบที่รู้ทีหลัง กับแบบรู้อยุ่แล้ว นั้นมันจะได้อะไรขึ้นมาคะ หรือวาดฝันอะไรกันคะ ทั้งที่ก็เห็นกันชัดเจนอยู่แล้วว่ามันไม่สามารถไปได้ไกลกว่านี้ หรือ ถ้าจะหวังให้ผู้ชายเลิกกับเมียหลวงแล้วมาอยู่ด้วยกัน แล้วลูกเขาละคะ เมียเขาละคะ
บนโลกนี้ไม่ว่าใคร เราว่าก้ไม่สมควรที่จะอยู่ในสถานะเมียน้อยทั้งนั้นคะ เราทุกคนมีค่ากว่านั้น เราถึงไม่เข้าใจว่าทำไมต้องดึงตัวเองให้ดูต่ำ
และบนโลกนี้ก้ไม่มีใครทีสมมควรจะได้รับความเลวร้ายจากการที่พ่อแม่แยกทางกันเพราะฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งไปคบซ้อนคะ
เราจึงอยากเห็นความคิดเห็นเพราะต้องมีคนที่คิดต่างคะ เราอยากรู้จริงๆว่าอะไรคือเหตุผลที่ทำให้เลือกที่จะเป็นเมียน้อยคะ
คนที่เป็นเมียน้อย นี่เขาคิดยังไงกันคะ
มีทั้งแบบที่ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นมาก่อนแล้วมารู้ภายหลัง กับ แบบที่รู้อยุ่แล้วว่าตัวเองเป็นแต่ก้ยังมีความตั้งใจแน่วแน่ว่าจะเป็นต่อไป
แต่ความจริงแล้วการเป็นเมียน้อยในแบบแรก คนแบบนี้หน้าสงสารนะคะ เหมือนโดนคนรักหลอกเหมือนทุกอย่างที่เขาได้รับมามันไม่จริง แต่หลังจากรู้ความจริงแล้วว่าอยุ่ในสถานะไหน ทางเลือกมีอยุ่สองทางคะ ถ้ามองในมุมมองเรา 1.เดินออกมาโดยที่ตัดขาดจากผุ้ชายทันทีไม่มีการติดต่ออะไรอีก 2.บอกผุ้หญิงของเค้าค่ะ ไม่ได้บอกเพื่อจะแก้แค้นผู้หญิง แต่บอกเพราะแก้แค้นผู้ชายคะ ผลพลอยได้คือผ้หญิงคนนั้นจะได้ไม่ต้องโดนหลอกต่อไปค่ะ
คำถามคือ: คนที่เราสนิท เค้าเลือกที่จะคุยกับผู้ชายต่อคะ เหมือนยอมที่จะเป็นเมียน้อย คำอ้างของนางก้คือ รักผู้ชายคะ แต่ เราว่ามันไม่ใช่แล้วคะ ความคิดผิดชอบชั่วดีมันอยุ่ที่ไหนคะ ความยับยั่งชั่งใจอยู่ที่ไหนคะ
เราเลยอยากรู้ความคิดอีกมุมมองนึงคะ เผื่อเราอาจจะมองอะไรได้กว้างขึ้นกว่านี้ คือเราคิดไม่ออกจริงๆคะ ว่าการเป็นเมียน้อยนั้น ทั้งแบบที่รู้ทีหลัง กับแบบรู้อยุ่แล้ว นั้นมันจะได้อะไรขึ้นมาคะ หรือวาดฝันอะไรกันคะ ทั้งที่ก็เห็นกันชัดเจนอยู่แล้วว่ามันไม่สามารถไปได้ไกลกว่านี้ หรือ ถ้าจะหวังให้ผู้ชายเลิกกับเมียหลวงแล้วมาอยู่ด้วยกัน แล้วลูกเขาละคะ เมียเขาละคะ
บนโลกนี้ไม่ว่าใคร เราว่าก้ไม่สมควรที่จะอยู่ในสถานะเมียน้อยทั้งนั้นคะ เราทุกคนมีค่ากว่านั้น เราถึงไม่เข้าใจว่าทำไมต้องดึงตัวเองให้ดูต่ำ
และบนโลกนี้ก้ไม่มีใครทีสมมควรจะได้รับความเลวร้ายจากการที่พ่อแม่แยกทางกันเพราะฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งไปคบซ้อนคะ
เราจึงอยากเห็นความคิดเห็นเพราะต้องมีคนที่คิดต่างคะ เราอยากรู้จริงๆว่าอะไรคือเหตุผลที่ทำให้เลือกที่จะเป็นเมียน้อยคะ