ตอนแรกลงไป จำไม่ได้ว่าเมื่อไหร่ น่าจะ 1-2 ปีมาละ วันนี้มีเวลาเลยมาลงเผื่อให้ใครหลายคนได้มุมมองใหม่ๆ (ไม่ได้อาจเอื้อมว่าข้านี่เก่ง ยังห่างไกลคำนี้มากๆๆนัก ที่มาแชร์เพราะมันยังสำผัสกันได้ หึๆๆๆ)
ท้าวความก่อน เราทำด้านจิวเวลรี่แล้วทำแบบสบายๆ มาเรื่อยๆ (คำว่าสบายๆ นี่ไม่ใช่ว่าขายดีอะไรหรอกนะ แต่หมายถึงทำไปเรื่อยๆ ได้ order ก็ทำ ไม่ได้ order ก็ไม่ทำ) เริ่มต้นจากศูนย์ ไม่เคยอยู่ในวงการนี้ ไม่เคยทำงานด้านนี้มาก่อน (ทำแต่ด้าน spare part,Auto part) เดี๋ยวแนบ link หาก่อน (เขาหากันยังไงเนี่ย)
หลังจากตอน 1 ผ่านไปแล้ว ก็กลับคุยกับตัวเองแบบหลายเดือนเลยหล่ะ ว่าจะอยู่แบบนี้ต่อไปหรือจะขยายดี เศรษฐกิจเป็นแบบนี้จะไหวเหรอ บลาๆๆๆ
ในที่สุดก็ตัดสินใจจะทำจริงๆจังๆ สักตั้ง (แต่แบบค่อยเป็นค่อยไปนะ) เพราะคุยกับตัวเองว่า อยู่ใน comfort zone มากไปป่ะ ลองเสี่ยง ลองขยายดูไหม ถ้าขยายก็ต้องรับคนใช่ไหม? ต้องจ่ายเงินเดือน ต้องมี fix cost (ตายๆ จะทำได้ไหมเนี่ย) ลงทุนไปจด brand (รอมาปีกว่าละ brand ยังไม่อนุมัติ เฮ้อออ)
ถามว่ากลัวไหม........ ตอบ กลัวสุดชีวิต แต่ทำไปกลัวไป (นิสัยเป็นคนไม่ชอบความเสี่ยง เงินที่ขยับขยายคือเงินเย็น กำไรทบกำไรแบบเล็กๆน้อยๆ หลายๆปีไปขยายต่อ ไม่ได้กู้ใครเขามา ไม่กล้ายืมกลัวดอกเบี้ย)
ในทีสุด ก็ตัดสินใจเมื่อกลางปีที่แล้ว ทาบทามช่างที่รุ้จัก ทำอยู่บริษัทอื่น แต่รับงานนอกเราไปทำ ตื้ออยู่ 2 เดือน (พอรู้จักนิสัย เลยอยากให้มาทำงานด้วย ไม่กล้าเสี่ยงรับสมัครแบบไม่รู้จัก เพราะต้นทุนเรามาน้อย) ในที่สุดเขาก็มา ด้วยเงื่อนไขทั่วๆไปนะ ยอดมันก็ขึ้นๆ ลงๆ ตามสภาพเศรษฐกิจนะ (เพราะอีกเสียงในใจเราบอกว่า ถ้าคิดจะทำอะไร ให้เตรียมพร้อมก่อน ถ้าพร้อมก็ลุยได้เลย ไม่ต้องรอเศษรฐกิจ เพราะเศรษฐกิจโลกไม่เคยดีสักปี จากข่าวนะ)
ทำมาเรื่อยๆ ถามว่าดีไหม ก็พออยู่ได้ ก็เลยรับคนเพิ่มอีกคนเป็น admin เพิ่งมาต้นปี จบม.3 (ตอนนี้อายุยี่สิบกว่าๆละ) ตอนแรกแอบเครียด โปรแกรมคอมพื้นฐานไม่ได้สักอย่าง แต่สู้ชีวิตเป็นบ้าเลย พ่อแม่เสียตั้งแต่อายุ 13 เลยไม่ได้เรียนต่อ ก็เลยลองรับดู ดีนะ เล่น line เล่นเฟจเป็น แต่น้องตั้งใจทำงาน เรียนรู้เร็ว 2 สัปดาห์ใช้โปรแกรม excel กับ word แบบพื้นๆได้ ตามงานดี ละเอียด สอนทีเดียว รู้ว่างานไหนด่วนก่อน สำคัญก่อน เรียงลำดับงานก่อนหลังได้
น้องบอกว่า "ทำงานเคยแต่ใช้แรงงานมาตลอด หนูไม่นึกว่าจะได้มาทำงานนั่งโต๊ะแบบนี้" อืมมม ก็ไม่คิดว่าเด็กจะคิดด้วย
บอกได้เลย ว่านี่แค่เริ่มต้น หนทางยังอีกยาวไกล ยอดขายนะเหรอ หึๆๆๆๆ ขอผ่านประเด็นนี้ไปก่อน ปีนี้เอาแค่ 2 คนนี้ก่อน เพราะเผาหนักเผาจริง เผาแรง ซะแบบตั้งรับไม่ทัน
สถานที่ขาย ก็ฝากพี่มากค่ะ ก็แล้วแต่อารมณ์พี่ค่ะ วันไหนพี่ทะเลาะกับนางนาค พี่ก็จะกินเงินน้องแบบไม่ลืมหูลืมตา วันไหนที่พี่ดีกับนางนาค พี่ก็พอส่ง order ให้น้องบ้างอะไรบ้างค่ะ ต้องดูอารมณ์พี่ดีๆ ก่อนจะโพสต์อะไรลงไปค่ะ
น้องก็เลยไม่ค่อยฝากความหวังกับพี่มากซะเท่าไหร่แล้วค่ะตอนนี้ พยายามหาที่ละลายทรัพย์ขุมใหม่อยู่ แต่ก็รอโปรแกรมเมอร์ ที่สร้างเว็บให้ เมื่อไหร่จะเสร็จซักที จะเอาไปฝากกะ google ads (ได้ข่าวว่าถ้า key ไม่โดนจริงๆ ก็ขุดหลุมฝัง "ทรัพย์" ดีๆนี่เอง)
แต่ก็ต้องทำ เกิดมาเป็นคนทั้งที มีโอกาสขนาดนี้ต้องทำละ ตายไปคงจะไม่ภูมิใจนักถ้าหากยมบาลถามว่า ในชีวิตเจ้ามีอะไรที่เจ้าภาคภูมิใจที่สุด คงตอบท่านไม่ได้ ก็เลยต้องตัดสินใจทำ ถึงแม้ว่าทางข้างหน้ามันจะล้มเหลวหรือจะสำเร็จนั่นไม่ใช่สิ่งสำคัญ สำคัญมันอยู่ที่ว่าคุณได้ลุกขึ้นมาทำในสิ่งที่คุณฝันไว้หรือยัง เหมือนที่เจ้าพ่อ alibaba บอกไว้ว่า take baby steps and determine for 10 years
นี่เรายังไม่ถึงปีเล้ยยยย ก็ต้องทำต่อไป..............................
ขอคารวะทุกท่าน ที่เสียเวลามาอ่านค่ะ : สู้ๆกันต่อไปนะคะ
แชร์ประสบการณ์ ขายสินค้าออนไลน์ ตอนสอง
ท้าวความก่อน เราทำด้านจิวเวลรี่แล้วทำแบบสบายๆ มาเรื่อยๆ (คำว่าสบายๆ นี่ไม่ใช่ว่าขายดีอะไรหรอกนะ แต่หมายถึงทำไปเรื่อยๆ ได้ order ก็ทำ ไม่ได้ order ก็ไม่ทำ) เริ่มต้นจากศูนย์ ไม่เคยอยู่ในวงการนี้ ไม่เคยทำงานด้านนี้มาก่อน (ทำแต่ด้าน spare part,Auto part) เดี๋ยวแนบ link หาก่อน (เขาหากันยังไงเนี่ย)
หลังจากตอน 1 ผ่านไปแล้ว ก็กลับคุยกับตัวเองแบบหลายเดือนเลยหล่ะ ว่าจะอยู่แบบนี้ต่อไปหรือจะขยายดี เศรษฐกิจเป็นแบบนี้จะไหวเหรอ บลาๆๆๆ
ในที่สุดก็ตัดสินใจจะทำจริงๆจังๆ สักตั้ง (แต่แบบค่อยเป็นค่อยไปนะ) เพราะคุยกับตัวเองว่า อยู่ใน comfort zone มากไปป่ะ ลองเสี่ยง ลองขยายดูไหม ถ้าขยายก็ต้องรับคนใช่ไหม? ต้องจ่ายเงินเดือน ต้องมี fix cost (ตายๆ จะทำได้ไหมเนี่ย) ลงทุนไปจด brand (รอมาปีกว่าละ brand ยังไม่อนุมัติ เฮ้อออ)
ถามว่ากลัวไหม........ ตอบ กลัวสุดชีวิต แต่ทำไปกลัวไป (นิสัยเป็นคนไม่ชอบความเสี่ยง เงินที่ขยับขยายคือเงินเย็น กำไรทบกำไรแบบเล็กๆน้อยๆ หลายๆปีไปขยายต่อ ไม่ได้กู้ใครเขามา ไม่กล้ายืมกลัวดอกเบี้ย)
ในทีสุด ก็ตัดสินใจเมื่อกลางปีที่แล้ว ทาบทามช่างที่รุ้จัก ทำอยู่บริษัทอื่น แต่รับงานนอกเราไปทำ ตื้ออยู่ 2 เดือน (พอรู้จักนิสัย เลยอยากให้มาทำงานด้วย ไม่กล้าเสี่ยงรับสมัครแบบไม่รู้จัก เพราะต้นทุนเรามาน้อย) ในที่สุดเขาก็มา ด้วยเงื่อนไขทั่วๆไปนะ ยอดมันก็ขึ้นๆ ลงๆ ตามสภาพเศรษฐกิจนะ (เพราะอีกเสียงในใจเราบอกว่า ถ้าคิดจะทำอะไร ให้เตรียมพร้อมก่อน ถ้าพร้อมก็ลุยได้เลย ไม่ต้องรอเศษรฐกิจ เพราะเศรษฐกิจโลกไม่เคยดีสักปี จากข่าวนะ)
ทำมาเรื่อยๆ ถามว่าดีไหม ก็พออยู่ได้ ก็เลยรับคนเพิ่มอีกคนเป็น admin เพิ่งมาต้นปี จบม.3 (ตอนนี้อายุยี่สิบกว่าๆละ) ตอนแรกแอบเครียด โปรแกรมคอมพื้นฐานไม่ได้สักอย่าง แต่สู้ชีวิตเป็นบ้าเลย พ่อแม่เสียตั้งแต่อายุ 13 เลยไม่ได้เรียนต่อ ก็เลยลองรับดู ดีนะ เล่น line เล่นเฟจเป็น แต่น้องตั้งใจทำงาน เรียนรู้เร็ว 2 สัปดาห์ใช้โปรแกรม excel กับ word แบบพื้นๆได้ ตามงานดี ละเอียด สอนทีเดียว รู้ว่างานไหนด่วนก่อน สำคัญก่อน เรียงลำดับงานก่อนหลังได้
น้องบอกว่า "ทำงานเคยแต่ใช้แรงงานมาตลอด หนูไม่นึกว่าจะได้มาทำงานนั่งโต๊ะแบบนี้" อืมมม ก็ไม่คิดว่าเด็กจะคิดด้วย
บอกได้เลย ว่านี่แค่เริ่มต้น หนทางยังอีกยาวไกล ยอดขายนะเหรอ หึๆๆๆๆ ขอผ่านประเด็นนี้ไปก่อน ปีนี้เอาแค่ 2 คนนี้ก่อน เพราะเผาหนักเผาจริง เผาแรง ซะแบบตั้งรับไม่ทัน
สถานที่ขาย ก็ฝากพี่มากค่ะ ก็แล้วแต่อารมณ์พี่ค่ะ วันไหนพี่ทะเลาะกับนางนาค พี่ก็จะกินเงินน้องแบบไม่ลืมหูลืมตา วันไหนที่พี่ดีกับนางนาค พี่ก็พอส่ง order ให้น้องบ้างอะไรบ้างค่ะ ต้องดูอารมณ์พี่ดีๆ ก่อนจะโพสต์อะไรลงไปค่ะ
น้องก็เลยไม่ค่อยฝากความหวังกับพี่มากซะเท่าไหร่แล้วค่ะตอนนี้ พยายามหาที่ละลายทรัพย์ขุมใหม่อยู่ แต่ก็รอโปรแกรมเมอร์ ที่สร้างเว็บให้ เมื่อไหร่จะเสร็จซักที จะเอาไปฝากกะ google ads (ได้ข่าวว่าถ้า key ไม่โดนจริงๆ ก็ขุดหลุมฝัง "ทรัพย์" ดีๆนี่เอง)
แต่ก็ต้องทำ เกิดมาเป็นคนทั้งที มีโอกาสขนาดนี้ต้องทำละ ตายไปคงจะไม่ภูมิใจนักถ้าหากยมบาลถามว่า ในชีวิตเจ้ามีอะไรที่เจ้าภาคภูมิใจที่สุด คงตอบท่านไม่ได้ ก็เลยต้องตัดสินใจทำ ถึงแม้ว่าทางข้างหน้ามันจะล้มเหลวหรือจะสำเร็จนั่นไม่ใช่สิ่งสำคัญ สำคัญมันอยู่ที่ว่าคุณได้ลุกขึ้นมาทำในสิ่งที่คุณฝันไว้หรือยัง เหมือนที่เจ้าพ่อ alibaba บอกไว้ว่า take baby steps and determine for 10 years
นี่เรายังไม่ถึงปีเล้ยยยย ก็ต้องทำต่อไป..............................
ขอคารวะทุกท่าน ที่เสียเวลามาอ่านค่ะ : สู้ๆกันต่อไปนะคะ