เมื่อวาน.. เป็นวันวาเลนไทน์ ใครๆ ก็สวีทกันออกสื่อ แต่ฉัน.. "จะโดนแฟนถีบหน้า" เห่อๆๆๆๆ ฉันหัวเราะทั้งน้ำตา..
ฉันไม่ได้จำกัดแค่วันแห่งความรัก เพราะทุกๆ วัน ฉันต้องรองรับอารมณ์เขา และเมื่อวาน.. แค่แอบหวังว่าจะไม่เกิดขึ้น แต่ไม่เลย..
ฉันคบกับแฟนมาได้ประมาณ 3 ปี เขาไปๆ มาๆ เพิ่งย้ายมาอยู่ด้วยจริงๆ ได้ไม่นาน ที่ผ่านมา.. ก็มีทะเลาะและใช้ความรุนแรงมาโดยตลอด
ใช่.. เขาตบหน้าฉัน มีครั้งที่ 1 ย่อมมีและครั้งต่อๆ มา.. ยิ่งฉันต่อสู้ ยิ่งรุนแรง..
เขาเคยยั้งการตบหน้าแล้วมาที่ขา ขาฉันช้ำเป็นเดือน เป็นรอยฝ่ามือ
เรื่องที่จะโดนถีบหน้า "เพียงเพราะฉันไม่ทำกับข้าว"
เมื่อวานไปธุระข้างนอก ก็มีให้ขุ่นเคืองในใจ แต่ก็พยายามเลี่ยง เพราะไม่อยากทะเลาะ กลับเข้าบ้านเกือบ 1 ทุ่ม
โดยแวะซื้อกับข้าวก่อน.. เขาเปรยๆ ว่าจะกินชาบูหมูย่าง (ฉันเพิ่งซื้อหมูสไลด์แช่แข็งไว้ เผื่อวันอื่นๆ อยากกิน ไม่ได้ซื้อเพื่อที่จะกินใน 1-2 วันนี้)
ซึ่งฉันก็ไม่อยากขัดใจ ได้แต่เออ ออ แล้วบอกว่าให้เขาลงไปซื้อผักซื้อน้ำจิ้มเอง และ "ทำเตรียมของกินเองนะ ฉันจะเคลียบิล"
(ฉันไม่อยากทำกับข้าว เพราะตั้งเคลียบิลซื้อของ ยอดขายของ ทั้งเงินส่วนตัว เงินค่ารถ เงินขายของมันมั่วกันหมด)
แต่สุดท้ายฉันก็ลงไปซื้อเอง เพราะเขาทำท่าทีไม่อยากลงไปซื้อ..
พอถึงบ้าน ก็ช่วยขนของเข้าบ้าน (ไม่ช่วยก็หงุดหงิดใส่) แล้วฉันก็นั่งเพื่อจะเคลียบิล ยังไม่ทันได้ทำอะไร อารมณ์เขาก็เปลี่ยนทันที!!!
แล้วต่อว่าฉัน ว่าทำไมไม่เตรียมของ-ล้างผัก ฉันก็แย้งว่า "อ้าว.. ก็บอกพี่แล้วนี่ ว่าให้พี่ทำเอง ฉันจะเคลียบิล"
เท่านั้นแหละ เขาโยนขวดน้ำจิ้มจากถุงผัก และก็ยัดถุงผักใส่ตู้เย็น ปากก็ด่าฉัน สาดเสียเทเสีย คือเขาเสียอารมณ์มาก ที่ฉันไม่ไปล้างผักให้
ซึ่งฉันก็แย้งว่า ฉันก็บอกเขาแต่แรกแล้ว.. ทำไมยังไม่พอใจอีก?? เขาฟึดฟัดใหญ่เลย ไม่พอใจ หนีเข้าห้อง บอกว่าไม่กินแล้วล่ะมื้อเย็น
คือ.. ฉัน งง!! ฉันทำอะไรผิดหรอ?? ฉัน.. ฉัน.. ฉันพูดไม่ออก ได้แต่คิดว่า "มีผัวผิดคิดจนตัวตาย" "นี่อะหรอ คนที่รักเลือกและรักมาตลอด
หากรู้อย่างงี้.. ฉันจะเก็บรักไว้เป็นความทรงจำที่ดี ก็พอ.." พิมพ์ไป จะร้องไห้
ไว้มาต่อนะ มีอีกเยอะ
มีแฟนขี้หงุดหงิด ขี้โมโห ขี้งอน ผู้หญิงคนไหนจะทนไหว?? หรือฉันความอดทนน้อยไป?? ใครก็ได้ช่วยตอบที
ฉันไม่ได้จำกัดแค่วันแห่งความรัก เพราะทุกๆ วัน ฉันต้องรองรับอารมณ์เขา และเมื่อวาน.. แค่แอบหวังว่าจะไม่เกิดขึ้น แต่ไม่เลย..
ฉันคบกับแฟนมาได้ประมาณ 3 ปี เขาไปๆ มาๆ เพิ่งย้ายมาอยู่ด้วยจริงๆ ได้ไม่นาน ที่ผ่านมา.. ก็มีทะเลาะและใช้ความรุนแรงมาโดยตลอด
ใช่.. เขาตบหน้าฉัน มีครั้งที่ 1 ย่อมมีและครั้งต่อๆ มา.. ยิ่งฉันต่อสู้ ยิ่งรุนแรง..
เขาเคยยั้งการตบหน้าแล้วมาที่ขา ขาฉันช้ำเป็นเดือน เป็นรอยฝ่ามือ
เรื่องที่จะโดนถีบหน้า "เพียงเพราะฉันไม่ทำกับข้าว"
เมื่อวานไปธุระข้างนอก ก็มีให้ขุ่นเคืองในใจ แต่ก็พยายามเลี่ยง เพราะไม่อยากทะเลาะ กลับเข้าบ้านเกือบ 1 ทุ่ม
โดยแวะซื้อกับข้าวก่อน.. เขาเปรยๆ ว่าจะกินชาบูหมูย่าง (ฉันเพิ่งซื้อหมูสไลด์แช่แข็งไว้ เผื่อวันอื่นๆ อยากกิน ไม่ได้ซื้อเพื่อที่จะกินใน 1-2 วันนี้)
ซึ่งฉันก็ไม่อยากขัดใจ ได้แต่เออ ออ แล้วบอกว่าให้เขาลงไปซื้อผักซื้อน้ำจิ้มเอง และ "ทำเตรียมของกินเองนะ ฉันจะเคลียบิล"
(ฉันไม่อยากทำกับข้าว เพราะตั้งเคลียบิลซื้อของ ยอดขายของ ทั้งเงินส่วนตัว เงินค่ารถ เงินขายของมันมั่วกันหมด)
แต่สุดท้ายฉันก็ลงไปซื้อเอง เพราะเขาทำท่าทีไม่อยากลงไปซื้อ..
พอถึงบ้าน ก็ช่วยขนของเข้าบ้าน (ไม่ช่วยก็หงุดหงิดใส่) แล้วฉันก็นั่งเพื่อจะเคลียบิล ยังไม่ทันได้ทำอะไร อารมณ์เขาก็เปลี่ยนทันที!!!
แล้วต่อว่าฉัน ว่าทำไมไม่เตรียมของ-ล้างผัก ฉันก็แย้งว่า "อ้าว.. ก็บอกพี่แล้วนี่ ว่าให้พี่ทำเอง ฉันจะเคลียบิล"
เท่านั้นแหละ เขาโยนขวดน้ำจิ้มจากถุงผัก และก็ยัดถุงผักใส่ตู้เย็น ปากก็ด่าฉัน สาดเสียเทเสีย คือเขาเสียอารมณ์มาก ที่ฉันไม่ไปล้างผักให้
ซึ่งฉันก็แย้งว่า ฉันก็บอกเขาแต่แรกแล้ว.. ทำไมยังไม่พอใจอีก?? เขาฟึดฟัดใหญ่เลย ไม่พอใจ หนีเข้าห้อง บอกว่าไม่กินแล้วล่ะมื้อเย็น
คือ.. ฉัน งง!! ฉันทำอะไรผิดหรอ?? ฉัน.. ฉัน.. ฉันพูดไม่ออก ได้แต่คิดว่า "มีผัวผิดคิดจนตัวตาย" "นี่อะหรอ คนที่รักเลือกและรักมาตลอด
หากรู้อย่างงี้.. ฉันจะเก็บรักไว้เป็นความทรงจำที่ดี ก็พอ.." พิมพ์ไป จะร้องไห้
ไว้มาต่อนะ มีอีกเยอะ