มาก่อนมาหลังไม่สำคัญ

อันนี้เป็นกะทู้เเรก ผิดยังไงก็ขออภัยด้วย เข้าเรื่องเลยดีกว่า ผมจะระบายคสามรู้สึก ผมคุยกับผู้หญิงคนหนึ่งครับ คุยกันตอนเเรกก็พี่น้องปกติ เเซวบ้างไรบ้าง สักพักก็ใช้คำเเทน เเล้วสุดท้ายมันก็กลายเป็นความสัมพันธ์ เรียกว่าเเฟนได้เลย โทรคุยกันทุกวัน เจอกันบ่อยเเต่ก็ไม่ค่อยกล้าทัก เจออะไรก็เล่าให้ฟังตลอด มันเเบบเป็นอะไรที่มีความสุขมาก บางทีรอดึกถึงดึกถึงโทรมา มีงานบ้างไรบ้าง เเต่ก็คุยทุกวัน กลางคืน ตอนเช้าก็โทรปลุก บอกฝันดี ทุกคืน คุยมาได้ปีกว่าเเล้ว  เเต่เเล้ววันหนึ่งเขามาบอกผมว่า มีคนคุยด้วย เป็นเพื่อนกัน เเล้วผู้ชายคนนั้นขอเเฟนเราเป็นเเฟน  เเฟนเราก็ตอบตกลง ซึ่งตลอดมาเราไม่เคยใช้คำว่าเเฟน  ตลอกเวลาที่ผ่านมา มันเป็นเเฟนกันจริงๆหรือเราคิดไปเอง ไม่อยากยื้อไว้ คนมันไปก็ต้องไป เเค่อยากเข้าใจว่าตลอดมามันคืออะไร เรายังสำคัญอบู่ไหม เเล้วเขาบอกว่ายังไงก็อยากคุยเหมือนเดิม เเต่เผมก็กลัวเเฟนใหม่เขาจะหาเรื่อง เลยพยายามห้ามไม่คุย เเต่ตลอดมารักเขารักเขาที่สุด จะรักต่อไป เเค่สงสัยว่าทั้งหมดมาคืออะไร ผมขาดเธอไม่ได้จริงๆ ผมควรจะทำยังไงดี