เข้าฉาย ล่าช้าไปหน่อยครับ .. จน พระเอก นางเอก ลาโรงไปเล่นเรื่องอื่น หมดแล้ววว
ตั้งท่าจะเขียนตั้งแต่ ตอนเรื่องฮิตๆ ตอนตรุษจีนแล้วครับ แต่ยุ่งมาก ..เลยได้แต่ตามอ่านย้อนหลัง
ตอนนี้ว่างล่ะ .... เลยเอามาบรรเลงซะเลย เด๋วลดฉากบู๊ แล้วเพิ่มฉาก โรแมนติคเข้าไปหน่อย จะได้ เหมาะกับ เทศกาล วาเลนไทน์
อ่านกันเล่นๆ เพลินๆ ละกันครับ มีกลิ่นเรื่องการเมืองเล็กน้อย ( แต่แอบเสียดสี ตีกินซะเยอะ 5 5 5 )
ไม่รู้จะเขียนทู้อะไรเลยตอนนี้ แตะไม่ได้จริงๆ วันก่อน ผมแค่เมนท์ เรื่องนาฬิกาลุงแก ยังหายเลย เอากะเค้าสิ ...
นี่ก็จะซื้อของเล่นกันอีกแล้วนะครับบบ ..........รู้ยัง
มะรู้จะเอาไปเล่นกะใครนักหนา รั้วบ้านสูง ห้าเมตรแล้ว มั่นคงอิ๊บอ๋ายเลย แต่ ชาวบ้านที่อยู่ข้างใน จะอดตายยย กันอยู่แล้ววว
เฮ้อออออออออ
********************************
คืนนี้ ก็คงเหมือนหลายค่ำคืนที่ผ่านมา ...
ถนนราชดำเนิน ยังคงคลาคล่ำ ไปด้วยผู้คนมากมาย หลากหลายอาชีพ ที่สัญจร ผ่านไป มา ...
บ้างก็มาโหยหา ไว้อาลัย ให้กับ รัฐธรรมนูญในพานทอง .. บ้างก็มากรีดร้อง ร่ำไห้ ให้กับสิ่งที่มันหายไป
บ้างก็มาแอบอ้างเอากับคำว่า ประชาธิปไตย โดยอาศัยใช้ พานทองบังหน้า
บ้างก็มาเพื่อหาซื้อหวย เข้าสนามมวย หวังรวยทางลัด ...
บ้างก็มาเพื่อ หาของกิน สลิ่มร้านเดิม เจ้าอร่อย .... ฯลฯ
หลังจากกวาดตามองไป เรื่อยๆ เรื่อยๆ แล้วก้อเรื่อยๆ ....
พลันสายตาก็ต้องมาสะดุด หยุดอยู่กับ ร่างของชายผู้หนึ่ง ที่กำลังร่ายรำอยู่หน้า อนุสาวรีย์ ..
ชายรูปร่าง สันทัด แต่งกายสุภาพ ... ท่าทีในการร่ายรำ ดูคล้าย อรชรอ้อนแอ้น แต่ก็แฝงความเข้มแข็ง องอาจผึ่งผาย อยู่ในที ..
ท่วงท่าที่ใช้ ในการร่ายรำนั้น ก็ดูแปลกตายิ่งนัก ไม่รู้ว่าเป็นศาสตร์ ศิลปะการแสดงประเภทไหนกันแน่ .... จะว่า โขน ก็ไม่ใช่ ลิเก ก็ไม่เชิง
แปลกจน ผู้เขียน ต้องลุกเดินเข้าไปดูใกล้ๆ .. ( เรื่องสั้นยุค 3D เฟ้ยยย มาครบบ ทั้งภาพ รส กลิ่น เสียง )
ใกล้จนกระทั่งได้ยิน เสียงที่ ชายคนนั้น พึมพำๆ ออกมา ในระหว่าง ร่ายรำ ...
" บมพิราม บมพิราม โรซ่าปาร์คโรซ่าปาร์ค นีราโทซะกำ นีราโทซากำ บมพิรามๆๆๆๆๆๆ " ( อ่านแบบสำเนียง ชนเผ่า ที่กำลังโห่ร้องนะ จะได้อารมณ์ยิ่งขึ้น)
ซ้ำไป ซ้ำมา วนเวียนอยู่อย่างนั้น หลายรอบมาก ...
แต่ก่อนที่ ผู้เขียน ไทยมุง ฝรั่งมุง และจีนมุงแถวนั้น จะเบื่อหน่าย จนจากลาไปซะก่อน
ชายผู้นั้น ได้หยุดการร่ายรำที่แสนอ่อนช้อยลง ....... เปลี่ยนท่าทางกลับมาเข้มแข็ง ดุจชายชาติทหาร ... อีกครั้ง
เค้าชูแขนขวา เหยียดยาวไปข้างหน้า .... พร้อมกับตะโกน ออกมาว่า ..
" ไฮ้ ............. ฮิตเลอร์รรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรร "
" เค้าเป็นใครกันนะ ??? " " แล้วเค้ามาทำอย่างนี้เพื่ออะไร ????
อยากรู้กันแล้วล่ะซี้ ....
ไป เราตามไปดู พร้อมๆกัน ( เพราะผมเองก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่าเรื่องราวมันจะเป็นยังไงต่อไป .. ด้นสด แล้วแต่มันจะไหลไปละกัน 5 5 )
หลังจากที่ ชายคนนั้น แสดงท่าที ที่เปิดเผยตัวตนออกมาแล้ว ....
เค้าก็เก็บของ ( แอบเห็น มีเครื่องถ่ายเอกสาร ตัดแปะ ขนาดจิ๋ว สั่งงานผ่านมือถือได้ ด้วยแหละ ) เดินออกจาก บริเวณ อนุสาวรีย์ ..........
เดินไปเรื่อยๆ เรื่อยๆ ไปจนถึงแยกคอกวัว เลี้ยวซ้าย ทางจะเชื่อมไปยัง ถนนข้าวสาร ....
ระหว่างทางนั้น จะมีตรอกเล็กๆอยู่ตรอกนึง ... ซึ่ง ถ้าไม่สังเกตุ ก็จะไม่เห็นทางเข้า
มีเพียงแสงไฟน้อยๆ คอยส่องนำทาง และเสียงบางอย่างที่ดึงดูดความสนใจ ให้เดินเข้าไป
ชายลึกลับ เดินเข้าไป ..... ( และแน่น้อนนน พวกเราก็ตามเข้าไปด้วย 5 5 )
ภาพที่เห็นเบื้องหน้า คือ มี คน กำลังเตะกระสอบทรายอยู่ ...
เสียงกระสอบทราย ที่ถูกหวด ดังป้าบๆๆๆ ในน้ำหนักที่หนักหน่วงพอจะขู่คนรอบข้างได้ ....ว่าไม่ควรเข้าใกล้ ไปมากกว่านั้น ....
ซึ่งนั่นคงเป็นเหตุผล ที่ทำให้ ชายลึกลับ หยุดลงใน ระยะที่ไม่ไปรบกวน และทำให้ บุคคลปริศนา นั้น รู้ตัว ...
ก็เลยได้แต่เห็น ภาพ รางๆ ... ซึ่งเจือจางเหลือเกิน ในความชัดเจนนน
คงมีแต่เสียง .... ที่ลอยมาไกลๆ พอให้จับใจความได้ ...
( เคยดูโฆษณา อันนึงมั้ยครับ .... ที่เป็นนักมวย สาวประเภทสอง ....กำลังเตะกระสอบทรายอยู่อ้ะ นั่นล่ะ ขอยืมฉาก ขอยืมชื่อ " ตุ้ม" หน่อย )
พ่อไม่เข้าใจตุ้มมมมมมมมมม เตะกระสอบป้าบๆๆ
เพื่อนไม่เข้าใจตุ้มมมมมมมม เตะสอบป้าบๆๆ ๆๆๆ
ครอบครัวไม่เข้าใจตุ้มม เตะกระสอบป้าบๆๆ
สังคมไม่เข้าใจตุ้มมมมม เตะกระสอบป้าบๆๆ
โลกไม่เข้าใจตุ้มมมมมม เตะกระสอบป้าบๆๆ
จักรวาลลลลลลลล ทำไมไม่หมุน รอบตัวตุ้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม ป้าบๆๆ โธ่เว้ยยยยยยยยยยยยยย
หลังจาก ที่ บุคคลปริศนา นั้น เตะกระสอบจนเหนื่อยย แล้ว
ก็หยุดลง นั่งพัก ..... หอบแฮ่กๆ
หันไปหันมา ไม่เจอใคร เลยนั่งปรับทุกข์ กับกระสอบทราย
" กระสอบทรายจ๋า แกเคยเข้าใจชั้น มั่งป้ะเนี่ย ชั้นทั้งเก่ง ทั้งแสนดี ออกขนาดนี้ ทำไมไม่มีใครเข้าใจ แล้วยอมรับชั้นบ้างเลยล่ะ "
กระสอบทราย เหลือบตามองตุ้ม ด้วยแววตา ฉงน ปนเบื่อหน่าย ... แต่ก็ยังคงเงียบ ....ด้วยรู้สถานะดี ว่า ตัวมันเอง เป็นแค่กระสอบทราย
" ตอบ สิตอบ แกเคยเข้าใจชั้น บ้างมั้ยยยย ไอ้เจ้ากระสอบทรายยยยย เฮ่ยยย เด๋วปั๊ดดด "
#พูดพร้อมเขย่ากระสอบทรายแรงๆ โมโห ทำท่าจะลุกขึ้นเตะอีก # อะไรวะ เมื่อไม่กี่ วินาทีก่อนหน้านี้ ยังออดอ้อนอยู่เลย คนเขียน งง
จนเจ้ากระสอบทราย มันคงทนไม่ไหว แล้วมั้ง ...
" อิตุ้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมม เมริงจะมาถามหา เอาความเข้าใจอะไรจากกรู๊ๆๆๆๆๆๆๆ
เมริงเอา แต่เตะกรูป้าบๆๆๆๆๆ ทุกวัน ....แล้วเมริง จะมาถามหาเอาอะไรอี๊กกกก ????
เมริงเคยสนใจความรู้สึกพวกกรูบ้างมั้ยยยย
แล้วถ้ากรูบอกว่าเข้าใจ เมริงงง จาหยุดเตะกรูม้ายยยยยยยยยย "
จบตอนที่ 1 ........ ( แต่ยังมี ทูบี คอนตินิว )
ชายลึกลับ เดินช้าๆ เข้าไปหา บุคคลปริศนา ....
ยื่นมือให้ ด้วยท่าที อบอุ่น และ สายตา ที่ แสนอ่อนโยน ...
" ลุกขึ้นมาเถอะ แม่สาวน้อยยยย เราจะเข้าใจ และเป็นกำลังใจให้เธอเอง "
ถึงฉากนี้ .... เสียงเพลงขึ้น ....
" แต่เรา ก้อ หาาาาา กัน จ่น เจอออออออออออออออออ "
แล้วภาพสุดท้าย ที่เราได้เห็น ....
ถ้าใครผ่านไป - มา หน้าร้านแมคโดนัลด ข้าง รร. สตรีวิทย์ ริมถนน ราชดำเนิน ในตอนตีสาม .... ของค่ำคืนนั้น
เราจะได้เห็น ชายหนุ่ม หญิง สาว ที่ภายนอก ดูต่างกันสุดขั้ว ทั้งอุดมการณ์ และ สีเสื้อที่ใส่ .......
นั่งหม่ำ เบอร์เกอร์ อยู่ด้วยกัน ด้วยความเอร็ด อร่อย .... แววตา ร่าเริง เปี่ยมสุข
ปากมันแผลบบบบบ ด้วยกันทั้งคู่ เลยยยย
จบ ( จริงๆล่ะ )
" คืนบาป ... ที่ราชดำเนิน " ตอนแรก ... " เธอ กับ เขา ........... ทำเอาพวกเรา งง "
ตั้งท่าจะเขียนตั้งแต่ ตอนเรื่องฮิตๆ ตอนตรุษจีนแล้วครับ แต่ยุ่งมาก ..เลยได้แต่ตามอ่านย้อนหลัง
ตอนนี้ว่างล่ะ .... เลยเอามาบรรเลงซะเลย เด๋วลดฉากบู๊ แล้วเพิ่มฉาก โรแมนติคเข้าไปหน่อย จะได้ เหมาะกับ เทศกาล วาเลนไทน์
อ่านกันเล่นๆ เพลินๆ ละกันครับ มีกลิ่นเรื่องการเมืองเล็กน้อย ( แต่แอบเสียดสี ตีกินซะเยอะ 5 5 5 )
ไม่รู้จะเขียนทู้อะไรเลยตอนนี้ แตะไม่ได้จริงๆ วันก่อน ผมแค่เมนท์ เรื่องนาฬิกาลุงแก ยังหายเลย เอากะเค้าสิ ...
นี่ก็จะซื้อของเล่นกันอีกแล้วนะครับบบ ..........รู้ยัง
มะรู้จะเอาไปเล่นกะใครนักหนา รั้วบ้านสูง ห้าเมตรแล้ว มั่นคงอิ๊บอ๋ายเลย แต่ ชาวบ้านที่อยู่ข้างใน จะอดตายยย กันอยู่แล้ววว
เฮ้อออออออออ
********************************
คืนนี้ ก็คงเหมือนหลายค่ำคืนที่ผ่านมา ...
ถนนราชดำเนิน ยังคงคลาคล่ำ ไปด้วยผู้คนมากมาย หลากหลายอาชีพ ที่สัญจร ผ่านไป มา ...
บ้างก็มาโหยหา ไว้อาลัย ให้กับ รัฐธรรมนูญในพานทอง .. บ้างก็มากรีดร้อง ร่ำไห้ ให้กับสิ่งที่มันหายไป
บ้างก็มาแอบอ้างเอากับคำว่า ประชาธิปไตย โดยอาศัยใช้ พานทองบังหน้า
บ้างก็มาเพื่อหาซื้อหวย เข้าสนามมวย หวังรวยทางลัด ...
บ้างก็มาเพื่อ หาของกิน สลิ่มร้านเดิม เจ้าอร่อย .... ฯลฯ
หลังจากกวาดตามองไป เรื่อยๆ เรื่อยๆ แล้วก้อเรื่อยๆ ....
พลันสายตาก็ต้องมาสะดุด หยุดอยู่กับ ร่างของชายผู้หนึ่ง ที่กำลังร่ายรำอยู่หน้า อนุสาวรีย์ ..
ชายรูปร่าง สันทัด แต่งกายสุภาพ ... ท่าทีในการร่ายรำ ดูคล้าย อรชรอ้อนแอ้น แต่ก็แฝงความเข้มแข็ง องอาจผึ่งผาย อยู่ในที ..
ท่วงท่าที่ใช้ ในการร่ายรำนั้น ก็ดูแปลกตายิ่งนัก ไม่รู้ว่าเป็นศาสตร์ ศิลปะการแสดงประเภทไหนกันแน่ .... จะว่า โขน ก็ไม่ใช่ ลิเก ก็ไม่เชิง
แปลกจน ผู้เขียน ต้องลุกเดินเข้าไปดูใกล้ๆ .. ( เรื่องสั้นยุค 3D เฟ้ยยย มาครบบ ทั้งภาพ รส กลิ่น เสียง )
ใกล้จนกระทั่งได้ยิน เสียงที่ ชายคนนั้น พึมพำๆ ออกมา ในระหว่าง ร่ายรำ ...
" บมพิราม บมพิราม โรซ่าปาร์คโรซ่าปาร์ค นีราโทซะกำ นีราโทซากำ บมพิรามๆๆๆๆๆๆ " ( อ่านแบบสำเนียง ชนเผ่า ที่กำลังโห่ร้องนะ จะได้อารมณ์ยิ่งขึ้น)
ซ้ำไป ซ้ำมา วนเวียนอยู่อย่างนั้น หลายรอบมาก ...
แต่ก่อนที่ ผู้เขียน ไทยมุง ฝรั่งมุง และจีนมุงแถวนั้น จะเบื่อหน่าย จนจากลาไปซะก่อน
ชายผู้นั้น ได้หยุดการร่ายรำที่แสนอ่อนช้อยลง ....... เปลี่ยนท่าทางกลับมาเข้มแข็ง ดุจชายชาติทหาร ... อีกครั้ง
เค้าชูแขนขวา เหยียดยาวไปข้างหน้า .... พร้อมกับตะโกน ออกมาว่า ..
" ไฮ้ ............. ฮิตเลอร์รรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรร "
" เค้าเป็นใครกันนะ ??? " " แล้วเค้ามาทำอย่างนี้เพื่ออะไร ????
อยากรู้กันแล้วล่ะซี้ ....
ไป เราตามไปดู พร้อมๆกัน ( เพราะผมเองก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่าเรื่องราวมันจะเป็นยังไงต่อไป .. ด้นสด แล้วแต่มันจะไหลไปละกัน 5 5 )
หลังจากที่ ชายคนนั้น แสดงท่าที ที่เปิดเผยตัวตนออกมาแล้ว ....
เค้าก็เก็บของ ( แอบเห็น มีเครื่องถ่ายเอกสาร ตัดแปะ ขนาดจิ๋ว สั่งงานผ่านมือถือได้ ด้วยแหละ ) เดินออกจาก บริเวณ อนุสาวรีย์ ..........
เดินไปเรื่อยๆ เรื่อยๆ ไปจนถึงแยกคอกวัว เลี้ยวซ้าย ทางจะเชื่อมไปยัง ถนนข้าวสาร ....
ระหว่างทางนั้น จะมีตรอกเล็กๆอยู่ตรอกนึง ... ซึ่ง ถ้าไม่สังเกตุ ก็จะไม่เห็นทางเข้า
มีเพียงแสงไฟน้อยๆ คอยส่องนำทาง และเสียงบางอย่างที่ดึงดูดความสนใจ ให้เดินเข้าไป
ชายลึกลับ เดินเข้าไป ..... ( และแน่น้อนนน พวกเราก็ตามเข้าไปด้วย 5 5 )
ภาพที่เห็นเบื้องหน้า คือ มี คน กำลังเตะกระสอบทรายอยู่ ...
เสียงกระสอบทราย ที่ถูกหวด ดังป้าบๆๆๆ ในน้ำหนักที่หนักหน่วงพอจะขู่คนรอบข้างได้ ....ว่าไม่ควรเข้าใกล้ ไปมากกว่านั้น ....
ซึ่งนั่นคงเป็นเหตุผล ที่ทำให้ ชายลึกลับ หยุดลงใน ระยะที่ไม่ไปรบกวน และทำให้ บุคคลปริศนา นั้น รู้ตัว ...
ก็เลยได้แต่เห็น ภาพ รางๆ ... ซึ่งเจือจางเหลือเกิน ในความชัดเจนนน
คงมีแต่เสียง .... ที่ลอยมาไกลๆ พอให้จับใจความได้ ...
( เคยดูโฆษณา อันนึงมั้ยครับ .... ที่เป็นนักมวย สาวประเภทสอง ....กำลังเตะกระสอบทรายอยู่อ้ะ นั่นล่ะ ขอยืมฉาก ขอยืมชื่อ " ตุ้ม" หน่อย )
พ่อไม่เข้าใจตุ้มมมมมมมมมม เตะกระสอบป้าบๆๆ
เพื่อนไม่เข้าใจตุ้มมมมมมมม เตะสอบป้าบๆๆ ๆๆๆ
ครอบครัวไม่เข้าใจตุ้มม เตะกระสอบป้าบๆๆ
สังคมไม่เข้าใจตุ้มมมมม เตะกระสอบป้าบๆๆ
โลกไม่เข้าใจตุ้มมมมมม เตะกระสอบป้าบๆๆ
จักรวาลลลลลลลล ทำไมไม่หมุน รอบตัวตุ้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม ป้าบๆๆ โธ่เว้ยยยยยยยยยยยยยย
หลังจาก ที่ บุคคลปริศนา นั้น เตะกระสอบจนเหนื่อยย แล้ว
ก็หยุดลง นั่งพัก ..... หอบแฮ่กๆ
หันไปหันมา ไม่เจอใคร เลยนั่งปรับทุกข์ กับกระสอบทราย
" กระสอบทรายจ๋า แกเคยเข้าใจชั้น มั่งป้ะเนี่ย ชั้นทั้งเก่ง ทั้งแสนดี ออกขนาดนี้ ทำไมไม่มีใครเข้าใจ แล้วยอมรับชั้นบ้างเลยล่ะ "
กระสอบทราย เหลือบตามองตุ้ม ด้วยแววตา ฉงน ปนเบื่อหน่าย ... แต่ก็ยังคงเงียบ ....ด้วยรู้สถานะดี ว่า ตัวมันเอง เป็นแค่กระสอบทราย
" ตอบ สิตอบ แกเคยเข้าใจชั้น บ้างมั้ยยยย ไอ้เจ้ากระสอบทรายยยยย เฮ่ยยย เด๋วปั๊ดดด "
#พูดพร้อมเขย่ากระสอบทรายแรงๆ โมโห ทำท่าจะลุกขึ้นเตะอีก # อะไรวะ เมื่อไม่กี่ วินาทีก่อนหน้านี้ ยังออดอ้อนอยู่เลย คนเขียน งง
จนเจ้ากระสอบทราย มันคงทนไม่ไหว แล้วมั้ง ...
" อิตุ้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมม เมริงจะมาถามหา เอาความเข้าใจอะไรจากกรู๊ๆๆๆๆๆๆๆ
เมริงเอา แต่เตะกรูป้าบๆๆๆๆๆ ทุกวัน ....แล้วเมริง จะมาถามหาเอาอะไรอี๊กกกก ????
เมริงเคยสนใจความรู้สึกพวกกรูบ้างมั้ยยยย
แล้วถ้ากรูบอกว่าเข้าใจ เมริงงง จาหยุดเตะกรูม้ายยยยยยยยยย "
จบตอนที่ 1 ........ ( แต่ยังมี ทูบี คอนตินิว )
ชายลึกลับ เดินช้าๆ เข้าไปหา บุคคลปริศนา ....
ยื่นมือให้ ด้วยท่าที อบอุ่น และ สายตา ที่ แสนอ่อนโยน ...
" ลุกขึ้นมาเถอะ แม่สาวน้อยยยย เราจะเข้าใจ และเป็นกำลังใจให้เธอเอง "
ถึงฉากนี้ .... เสียงเพลงขึ้น ....
" แต่เรา ก้อ หาาาาา กัน จ่น เจอออออออออออออออออ "
แล้วภาพสุดท้าย ที่เราได้เห็น ....
ถ้าใครผ่านไป - มา หน้าร้านแมคโดนัลด ข้าง รร. สตรีวิทย์ ริมถนน ราชดำเนิน ในตอนตีสาม .... ของค่ำคืนนั้น
เราจะได้เห็น ชายหนุ่ม หญิง สาว ที่ภายนอก ดูต่างกันสุดขั้ว ทั้งอุดมการณ์ และ สีเสื้อที่ใส่ .......
นั่งหม่ำ เบอร์เกอร์ อยู่ด้วยกัน ด้วยความเอร็ด อร่อย .... แววตา ร่าเริง เปี่ยมสุข
ปากมันแผลบบบบบ ด้วยกันทั้งคู่ เลยยยย
จบ ( จริงๆล่ะ )