ผมเป็นทอมคับ ทุกคนอาจจะคิดว่าทอมต้องแมนๆ หล่อๆ เท่ๆ ท่าทางละม้ายคล้ายผู้ชายเอามากๆ แต่สำหรับตัวผมลืมภาพเหล่านั้นไปได้เลยคับ เพื่อนๆให้ฉายยาที่ฟังแล้วชวนหัวเราะ "ทอมสะดิ้ง" ใช่คับทอมสะดิ้ง มันมาจากอากัปกริยาที่ชอบเลียนเสียงให้เหมือนผู้หญิง กรี๊ดลั่นห้องเวลาตกใจกลัว ไม่ห่วงหล่อ ไม่ขี้เก๊ก ด้วยเหตุนี้เพื่อนผู้หญิงหลายคนจึงสบายใจที่จะคุยด้วย และแน่นอนทอมก้อต้องชอบผู้หญิงอยู่แล้ว ผมเริ่มมีแฟนครั้งแรกตอนอยู่ ม.5 หลังจากนั้นก็รักๆเลิกๆมาตลอด จนกระทั่งผมเข้ามหาวิทยาลัย ที่นี้เป็นสังคมใหม่มากสำหรับผม เพื่อนจากหลายจังหวัดมารวมตัวกันที่นี้ และเนื่องจากเป็นเอกภาษาจำนวนของเพื่อนผู้หญิงจึงมากกว่าผู้ชายอย่างเห็นได้ชัด สาขาเรามีผู้ชายเพียงสี่คน และสองในสี่คนนี้พวกเทอเป็นหนุ่มน้อยที่มีหัวใจที่เป็นผู้หญิง
เรื่องมันเกิดขึ้นจากพวกเธอสองคนนี้แหละคับ เมื่อแรกเริ่มเดิมทีพวกเธอก็มาในลุคที่ผมเกรียน ใส่เชิ๊ต ผูกไท ตามระเบียบของมหาลัย ก็เหมือนสาวประเภทสองทั่วๆไปคับ พวกเธอสนุกสนานเฮฮาทุกครั้งที่อยู่ในวงสนทนา นอกจากนี้ยังใจดีกับผมมากด้วยนะคับโดยเฉพาะเรื่องเรียน ถ้าไม่เข้าใจเรื่องอะไร ติดปัญหาตรงไหน ก็มักจะได้คำตอบที่ดีที่สุดจากพวกเธอเสมอ จนเวลาล่วงเลยผ่านไปพวกเราทุกคนขึ้นปีสามแล้ว จากเด็กมัธยมบ้านๆตอนนี้ลุคของพวกเราดูดีขึ้น และดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้นมาก โดยเฉพาะ โม หนึ่งในสาวประเภทสองของสาขาเรา เธอเปลี่ยนไปมาก ยังงัยหรอคับ ก็ชุดนักศึกษาหญิงที่ฟิตเปรี๊ยะ กระโปรงสั้นเสมอหู ผมสีทองยาวสลวย แม็คอัพแน่น ที่เห็นได้ชัดคือหน้าอกหน้าใจที่อัพไซด์ขึ้นมาด้วย ตอนนี้โมไม่ต่างอะไรจากผู้หญิงคนหนึ่งเลยคับ ผมยอมรับว่าเธอสวยสะดุดตามากๆ ผมยังเคยเอ่ยปากชมเธออยู่บ่อยๆว่านี้คนรึนางฟ้าเนี่ย ตอนนั้นก็พูดเล่นๆคับไม่ได้คิดอะไร จนมีช่วงนึงที่เราได้มีโอกาสไปออกกำลังกายด้วยกันคับ เทอ ผมและเพื่อนในกลุ่มอีกสี่ห้าคนชอบแบดมินตันมากๆ ถึงกับตั้งกลุ่มแชทในเฟสว่า Badminton Lover เอาไว้นัดกันไปตีแบตน่ะคับ ผมกับโมเจอกันบ่อยขึ้นและได้คุยกันทุกวัน ตอนนั้นผมก้อเริ่มรู้สึกแปลกๆ ทำไมชอบแอบมองหน้าโมแล้วก็ยิ้ม ทุกคนคงคิดว่าผมชอบเทอเข้าแล้วล่ะซิ ผมก็คิดแบบนั้นคับแต่ยังไม่แน่ใจ คำถามที่ผุดมาในหัวคือ ทอมกับกะเทยเนี่ยนะ บ้าไปแล้ว แต่ยิ่งเวลาผ่านไปมันก็ทำให้ผมแน่ใจขึ้นเรื่อยๆ ทุกครั้งเวลาไม่เจอโม ผมดูกระวนกระวาย คิดถึงตลอดเวลา แต่พอเจอกัน ผมกับไม่กล้าสบตาหัวใจเต้นแรง มือชา หน้าชา ทำตัวไม่ถูก ชัดเลยคับหลงรักเข้าเต็มเปา
อยู่มาวันหนึ่งอาจเป็นวันที่ความอึดอัดของผมถึงขีดสุดแล้วก็ได้ ผมรวบรวมความกล้าที่มีทั้งชีวิตเพื่อตั้งใจจะไปบอกชอบโม ผมทักแชทไปด้วยคำถามโง่ๆตามเคย "ทำอะไรยุหรอ" เทอก็ตอบตามปะสาเพื่อนแหละคับ หลังจานั้นผมก็เริ่มยิงคำถามที่วัดใจสุดๆ "ถ้าเค้าบอกว่าคิดถึง แกจะโกดเค้าป่ะว่ะ" โมเงียบไปเกือบครึ่งนาที แล้วตอบกับมาติดตลกว่า "คิดถึงเค้าหรอ ไม่โกดหรอก จะโกดทำไมมีคนคิดถึงดีออก" หลังจากนั้นผมก็ปล่อยข้อความที่อยู่ในใจผมออกไป "แกรู้มั้ย เวลาเค้าไม่เจอแกเค้าคิดถึงแกมากเลย เค้าคิดว่าเค้าาชอบแกนะ แต่แกไม่ต้องสนใจเค้าหรอกปล่อยให้เค้าเป็นแบบเนี่ยแหละ แค่ได้แอบชอบแกเค้าก็มีควาสุขมากพอแล้ว ขอบคุนมากที่ไม่โกด และยังเป็นเพื่อนเราเหมือนเดิม" โมไม่ตอบอะไรคับ แต่ถ่ายรูปหน้ายิ้มหวานส่งมาให้ ผมทั้งดีใจและรู้สึกเหมือนอกหักไปพร้อมๆกัน ที่รู้สึกดีใจเพราะได้บอกความรู้สึกไปทั้งหมด และที่รู้สึกอกหักก็เพราะโมไม่ได้คิดอะไรกับผมเลย และไม่มีทางที่จะคิดเป็นอื่นนอกจากเพื่อน 555 เจ็บดีเนาะ ตอนนี้ผมกับโมก็คุยเล่นกันปกติคับ ผมก็ยังชอบเธอเหมือนเดิม ที่เพิ่มเติมคือเพื่อนทั้งสาขารู้เรื่องหมดแล้ว และก็แซวหนักมากกกกก
ผมรู้ดีคับว่ามีบางคนอาจคิดว่าผมผิดเพศขั้นรุนแรง แต่ผมแค่อยากจะบอกว่าเรื่องเพศไม่ได้มีอุปสรรคกับความรักเลยจิงๆ คุนจะรู้ก็ต่อเมื่อคุนหลงรักใครซักคนแบบผม สุขสันต์วันวาเลนไทน์คับ ^^
แอบรักข้ามเพศ
เรื่องมันเกิดขึ้นจากพวกเธอสองคนนี้แหละคับ เมื่อแรกเริ่มเดิมทีพวกเธอก็มาในลุคที่ผมเกรียน ใส่เชิ๊ต ผูกไท ตามระเบียบของมหาลัย ก็เหมือนสาวประเภทสองทั่วๆไปคับ พวกเธอสนุกสนานเฮฮาทุกครั้งที่อยู่ในวงสนทนา นอกจากนี้ยังใจดีกับผมมากด้วยนะคับโดยเฉพาะเรื่องเรียน ถ้าไม่เข้าใจเรื่องอะไร ติดปัญหาตรงไหน ก็มักจะได้คำตอบที่ดีที่สุดจากพวกเธอเสมอ จนเวลาล่วงเลยผ่านไปพวกเราทุกคนขึ้นปีสามแล้ว จากเด็กมัธยมบ้านๆตอนนี้ลุคของพวกเราดูดีขึ้น และดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้นมาก โดยเฉพาะ โม หนึ่งในสาวประเภทสองของสาขาเรา เธอเปลี่ยนไปมาก ยังงัยหรอคับ ก็ชุดนักศึกษาหญิงที่ฟิตเปรี๊ยะ กระโปรงสั้นเสมอหู ผมสีทองยาวสลวย แม็คอัพแน่น ที่เห็นได้ชัดคือหน้าอกหน้าใจที่อัพไซด์ขึ้นมาด้วย ตอนนี้โมไม่ต่างอะไรจากผู้หญิงคนหนึ่งเลยคับ ผมยอมรับว่าเธอสวยสะดุดตามากๆ ผมยังเคยเอ่ยปากชมเธออยู่บ่อยๆว่านี้คนรึนางฟ้าเนี่ย ตอนนั้นก็พูดเล่นๆคับไม่ได้คิดอะไร จนมีช่วงนึงที่เราได้มีโอกาสไปออกกำลังกายด้วยกันคับ เทอ ผมและเพื่อนในกลุ่มอีกสี่ห้าคนชอบแบดมินตันมากๆ ถึงกับตั้งกลุ่มแชทในเฟสว่า Badminton Lover เอาไว้นัดกันไปตีแบตน่ะคับ ผมกับโมเจอกันบ่อยขึ้นและได้คุยกันทุกวัน ตอนนั้นผมก้อเริ่มรู้สึกแปลกๆ ทำไมชอบแอบมองหน้าโมแล้วก็ยิ้ม ทุกคนคงคิดว่าผมชอบเทอเข้าแล้วล่ะซิ ผมก็คิดแบบนั้นคับแต่ยังไม่แน่ใจ คำถามที่ผุดมาในหัวคือ ทอมกับกะเทยเนี่ยนะ บ้าไปแล้ว แต่ยิ่งเวลาผ่านไปมันก็ทำให้ผมแน่ใจขึ้นเรื่อยๆ ทุกครั้งเวลาไม่เจอโม ผมดูกระวนกระวาย คิดถึงตลอดเวลา แต่พอเจอกัน ผมกับไม่กล้าสบตาหัวใจเต้นแรง มือชา หน้าชา ทำตัวไม่ถูก ชัดเลยคับหลงรักเข้าเต็มเปา
อยู่มาวันหนึ่งอาจเป็นวันที่ความอึดอัดของผมถึงขีดสุดแล้วก็ได้ ผมรวบรวมความกล้าที่มีทั้งชีวิตเพื่อตั้งใจจะไปบอกชอบโม ผมทักแชทไปด้วยคำถามโง่ๆตามเคย "ทำอะไรยุหรอ" เทอก็ตอบตามปะสาเพื่อนแหละคับ หลังจานั้นผมก็เริ่มยิงคำถามที่วัดใจสุดๆ "ถ้าเค้าบอกว่าคิดถึง แกจะโกดเค้าป่ะว่ะ" โมเงียบไปเกือบครึ่งนาที แล้วตอบกับมาติดตลกว่า "คิดถึงเค้าหรอ ไม่โกดหรอก จะโกดทำไมมีคนคิดถึงดีออก" หลังจากนั้นผมก็ปล่อยข้อความที่อยู่ในใจผมออกไป "แกรู้มั้ย เวลาเค้าไม่เจอแกเค้าคิดถึงแกมากเลย เค้าคิดว่าเค้าาชอบแกนะ แต่แกไม่ต้องสนใจเค้าหรอกปล่อยให้เค้าเป็นแบบเนี่ยแหละ แค่ได้แอบชอบแกเค้าก็มีควาสุขมากพอแล้ว ขอบคุนมากที่ไม่โกด และยังเป็นเพื่อนเราเหมือนเดิม" โมไม่ตอบอะไรคับ แต่ถ่ายรูปหน้ายิ้มหวานส่งมาให้ ผมทั้งดีใจและรู้สึกเหมือนอกหักไปพร้อมๆกัน ที่รู้สึกดีใจเพราะได้บอกความรู้สึกไปทั้งหมด และที่รู้สึกอกหักก็เพราะโมไม่ได้คิดอะไรกับผมเลย และไม่มีทางที่จะคิดเป็นอื่นนอกจากเพื่อน 555 เจ็บดีเนาะ ตอนนี้ผมกับโมก็คุยเล่นกันปกติคับ ผมก็ยังชอบเธอเหมือนเดิม ที่เพิ่มเติมคือเพื่อนทั้งสาขารู้เรื่องหมดแล้ว และก็แซวหนักมากกกกก
ผมรู้ดีคับว่ามีบางคนอาจคิดว่าผมผิดเพศขั้นรุนแรง แต่ผมแค่อยากจะบอกว่าเรื่องเพศไม่ได้มีอุปสรรคกับความรักเลยจิงๆ คุนจะรู้ก็ต่อเมื่อคุนหลงรักใครซักคนแบบผม สุขสันต์วันวาเลนไทน์คับ ^^