Washington DC ขอบคุณสำหรับการเรียนรู้
การเรียนรู้ในห้องเรียน
ที่นี้ให้หลายๆอย่าง การเรียนการสอนแบบอเมริกันที่สอนให้เข้าใจโดยการปฏิบัติ ในคอลเลจที่นี้<ข้อมูลจาก NOVA>อธิการบดีจะต้องเข้าถึงนักเรียนคุณต้องให้คำปรึกษานักเรียนได้ ไม่ใช่ดูน่าเกรงขาม ถ้าเรียนไม่เข้าใจสามารถถามแอดไวเซอร์ได้ มีฝ่ายตรวจแกรมม่าให้คุณ เป็นระบบๆ โรงเรียนภาษาที่นี้มีแบบเรียนจริงจังกับโรงเรียนที่แค่เรียนเพื่อรักษาสภาพวีซ่านักเรียน คนที่คิดมาเรียนภาษาไม่ใช่ว่าจะเจอแต่ฝรั่งแบบอเมริกันนะ คุณจะได้เจอเพื่อนเป็นเกาหลี ซาอุ แอฟริกา หรือสแปนนิชด้วย ที่สำคัญหนังสือที่นี้แพงมากถ้ามีลู่ทางซื้อมือ2ไม่ก็เช่าเถอะ แต่หนังสือก็ดีจริงๆแหละจะซื้อใหม่ๆเก็บไว้บูชาก็ได้นะไม่ว่ากัน^^ เครื่องเขียนที่นี้แพงมาก ถ้ามาควรเอามาจากไทยจะดีมากๆ
การเรียนรู้นอกห้องเรียน
"แหล่งเรียนรู้นอกห้อง"
ดีซีสอนให้รู้หลายๆสิ่ง มากกว่าการมาเรียน มีพิพิธภัณฑ์ที่เข้าฟรีหลายที่ แหล่งเรียนรู้ที่มากกว่าในห้องเรียน ได้รู้ประวัติศาสตร์การเสียสละของการสู้รบต้นเหตุของสงคราม ความกล้าหาญของทหารอเมริกาจริงๆบางทีก็อดน้ำตาไหลไม่ได้ นวัตกรรมการพัฒนาระบบเทคโนโลยีที่ล้ำหน้ามากๆค่อนข้างเปิดกว้างมีหลายๆที่ให้เห็นแล็ปทดลองจริงๆ
พิพิธภัณฑ์เกี่ยวกับศิลปะก็มีเยอะมาก ทั้งอาร์ตธรรมดา และโมเดิ้ลอาร์ต คือมันเจ๋งมากๆ วิทยากรเขาก็จะพยายามอธิบายสุด
ทุกๆ แล้วห้องสมุดที่นี้เป็นอะไรที่ดูดี เราสามารถเข้าไปใช้บริการได้ฟรี ยืมหนังสือได้นะ เค้าเคยให้เรายืมได้2เล่มต่อครั้งให้เลือกหนังสือหรืออย่างอื่นก็ได้
"แหล่งเรียนรู้จากชีวิตประจำวัน"
เรื่องตื่นเต้นของการเดินทางแต่ละวันทุกๆเช้าตื่นมาต้องเช็คพยากรณ์อากาศไม่รู้ว่าจะเจอกับอะไรบ้างแต่ยังดีที่พยากรณ์ที่นี้ค่อนข้างแม่นยำ เช็คดูเป็นชั่วโมงกันเลยอากาศก็เปลี่ยนแปลงได้ตลอดต้องเช็คพยากรณ์อากาศให้ดี แต่งตัวให้เข้ากับอากาศ>< และทุกๆเย็นก็ต้องพยายามหาทางกลับบ้านให้ไวและปลอดภัยที่สุด มาช่วงอากาศหนาวยืนรอรถนานๆก็แข็งตายสิค่ะ.... ชอบไปเที่ยวคนเดียวแต่ก็กลัวทุกครั้งเวลาอยู่ใกล้พี่มืดเยอะๆ พยายามเลี่ยงถ้าเห็นว่าพี่มืดเยอะเกินไป ในเรื่องการคมนาขนส่งบางทีก็มีรถติดบ้าง แต่เค้าค่อนข้างจะจัดการดีนะ มีการวางผังเมืองที่ใช้ได้ทำให้เดินทางสะดวก
การเดินทางโดยmetro bus metro rail ก็สนุกดี มีเทคนิคในการใช้บัตร<ค่าบัตรน่าจะ$2ได้>ให้สบายกระเป๋าด้วย สามารถเช็คเวลาการเดินทางผ่านแอพพลิเคชัน<Citymapper/metro> ส่วนบางที่ๆไกลไม่มีbus/train ผ่านก็ใช้ Uber ก็ดีถ้านั่งดีกว่าไปนั่งtaxi ประหยัดกว่าเยอะมาก และรถก็ดีกว่าด้วยถ้าบางทีได้นั่งรถยุโรปหรูๆ uber มีแอพถ้าจะใช้บริการเค้าจะตัดผ่านบัตรเดบิตหนือบัตรเครดิตของเราไปเลย
การใช้จ่ายที่นี้นิยมใช้บัตรเครดิตหรือเดบิตมากกว่าการใช้เงินสด ใช้จ่าย เปิดบัตรบางแบงค์ไม่เสียค่าธรรมเนียมอีกด้วย ส่วนตัวใช้well fargoเพราะเมื่อมีการรูดใช้สินค้าครบ10ครั่งต่อเดือนไม่จำเป็นต้องมียอดเงินคงเหลือ200-300$. เลยไม่ต้องเสียค่ารักษาบัญชี การเปิดบัญชีที่นี้มีแบบcheking กับsaving
ดีซีทำให้เห็นว่าชาวอเมริกาจริงๆเข้าใช้ชีวิตกันยังไง การกิน การนอน การพักผ่อนของเขา และที่สำคัญระบบการทำงานของเค้า เห็นศักยภาพของเขาการกินการอยู่ที่ประหยัดทำไง หรือแบบฟุ้งเฟือย บางทีทำกับข้าวกินเองสัก2-3วันไม่เข้าร้านอาหาร ก็มีตังไปช็อปปิ้งกระเป๋า เสื้อผ้า แบรนดีๆได้สบายๆ ยิ่งช่วงวันสำคัญโอ้ลดกระจายให้ตายเถอะ 70-80%.แต่ก็แล้วแต่แบบเลือกกันให้ดีๆ สิ่งที่ชอบมากในช็อปปิ้งที่นี้คือ ถ้าเราใช้ของแล้ว ไม่พอใจในตัวสินค้าเราคืนได้ เค้าให้เงินคืนเต็มจำนวนเลิศอะ>< ยังไงก็อย่าลือเก็บใบเสร็จไว้ด้วยนะจ๊ะ นี้แหละลูกค้าคือพระเจ้าจริงๆ ได้รู้ได้เห็นชีวิตคนไทยที่มาเรียน ที่มาทำงานที่นี้ว่าเค้าอดทนกันยังไง ไม่ใช่เห็นแค่เวลากลับไปดูรวย เพราะเค้าทำงานกันหนักจริงๆ อย่างร้านอาหารคนที่ทำเสิร์ฟเงินเยอะนะแต่เค้าก็เจออะไรเยอะเช่นกัน งานมันก็หนัก ต้องแข็งแรงด้วยนะ เงินที่ได้ส่วนใหญ่ก็มาจากทริปลูกค้า บางร้านไม่มีเงินค่าชั่วโมงให้นะทริปล้วนๆ ธรรมเนียมการให้ทริปอย่างน้อยๆสัก18%ของค่าอาหาร ไม่งั้นมันจะดูน่าเกลียดนะ เพราะเขาถือว่าเป็นงานบริการ ให้เค้าเถอะ
และที่สำคัญสังคมคนไทยที่อยู่เมืองนอกไม่ว่าจะเป็นสังคมชาวพุทธในวัดไทยวีถีชีวิตและธรรมเนียมการเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ของคนไทยในนั้น
จริงๆมันมีการเรียนรู้ที่มากกว่านี้เยอะมาก ต้องลองสัมผัสเอง แต่ละคนเรียนรู้ได้ไม่เท่ากัน สำหรับตัวเองให้
20%คือการเรียนรู้ในห้องเรียน
60% คือการเรียนรู้นอกห้องเรียน
20% คือการเรียนรู้โดยเข้าใจตัวเองนำความรู้ทั้งในห้องเรียนและนอกห้องเรียนมาตกผลึกพัฒนาให้เข้าตัวเองมากที่สุด ถ้าเมื่อไหร่ที่คิดว่าความรู้เราแน่นมากพอแล้วควรกลับไปพัฒนาประเทศ
#ขอบคุณทุกสิ่ง
#ขอบคุณการเดินทาง
#ขอบคุณทุกสิ่งที่ได้จากอเมริกา
#ขอบคุณการเปิดกว้างที่ได้มุมมองใหม่ชีวิต
ครูของฉันอยู่ที่ Washington DC
Washington DC ขอบคุณสำหรับการเรียนรู้
การเรียนรู้ในห้องเรียน
ที่นี้ให้หลายๆอย่าง การเรียนการสอนแบบอเมริกันที่สอนให้เข้าใจโดยการปฏิบัติ ในคอลเลจที่นี้<ข้อมูลจาก NOVA>อธิการบดีจะต้องเข้าถึงนักเรียนคุณต้องให้คำปรึกษานักเรียนได้ ไม่ใช่ดูน่าเกรงขาม ถ้าเรียนไม่เข้าใจสามารถถามแอดไวเซอร์ได้ มีฝ่ายตรวจแกรมม่าให้คุณ เป็นระบบๆ โรงเรียนภาษาที่นี้มีแบบเรียนจริงจังกับโรงเรียนที่แค่เรียนเพื่อรักษาสภาพวีซ่านักเรียน คนที่คิดมาเรียนภาษาไม่ใช่ว่าจะเจอแต่ฝรั่งแบบอเมริกันนะ คุณจะได้เจอเพื่อนเป็นเกาหลี ซาอุ แอฟริกา หรือสแปนนิชด้วย ที่สำคัญหนังสือที่นี้แพงมากถ้ามีลู่ทางซื้อมือ2ไม่ก็เช่าเถอะ แต่หนังสือก็ดีจริงๆแหละจะซื้อใหม่ๆเก็บไว้บูชาก็ได้นะไม่ว่ากัน^^ เครื่องเขียนที่นี้แพงมาก ถ้ามาควรเอามาจากไทยจะดีมากๆ
การเรียนรู้นอกห้องเรียน
"แหล่งเรียนรู้นอกห้อง"
ดีซีสอนให้รู้หลายๆสิ่ง มากกว่าการมาเรียน มีพิพิธภัณฑ์ที่เข้าฟรีหลายที่ แหล่งเรียนรู้ที่มากกว่าในห้องเรียน ได้รู้ประวัติศาสตร์การเสียสละของการสู้รบต้นเหตุของสงคราม ความกล้าหาญของทหารอเมริกาจริงๆบางทีก็อดน้ำตาไหลไม่ได้ นวัตกรรมการพัฒนาระบบเทคโนโลยีที่ล้ำหน้ามากๆค่อนข้างเปิดกว้างมีหลายๆที่ให้เห็นแล็ปทดลองจริงๆ
พิพิธภัณฑ์เกี่ยวกับศิลปะก็มีเยอะมาก ทั้งอาร์ตธรรมดา และโมเดิ้ลอาร์ต คือมันเจ๋งมากๆ วิทยากรเขาก็จะพยายามอธิบายสุด
ทุกๆ แล้วห้องสมุดที่นี้เป็นอะไรที่ดูดี เราสามารถเข้าไปใช้บริการได้ฟรี ยืมหนังสือได้นะ เค้าเคยให้เรายืมได้2เล่มต่อครั้งให้เลือกหนังสือหรืออย่างอื่นก็ได้
"แหล่งเรียนรู้จากชีวิตประจำวัน"
เรื่องตื่นเต้นของการเดินทางแต่ละวันทุกๆเช้าตื่นมาต้องเช็คพยากรณ์อากาศไม่รู้ว่าจะเจอกับอะไรบ้างแต่ยังดีที่พยากรณ์ที่นี้ค่อนข้างแม่นยำ เช็คดูเป็นชั่วโมงกันเลยอากาศก็เปลี่ยนแปลงได้ตลอดต้องเช็คพยากรณ์อากาศให้ดี แต่งตัวให้เข้ากับอากาศ>< และทุกๆเย็นก็ต้องพยายามหาทางกลับบ้านให้ไวและปลอดภัยที่สุด มาช่วงอากาศหนาวยืนรอรถนานๆก็แข็งตายสิค่ะ.... ชอบไปเที่ยวคนเดียวแต่ก็กลัวทุกครั้งเวลาอยู่ใกล้พี่มืดเยอะๆ พยายามเลี่ยงถ้าเห็นว่าพี่มืดเยอะเกินไป ในเรื่องการคมนาขนส่งบางทีก็มีรถติดบ้าง แต่เค้าค่อนข้างจะจัดการดีนะ มีการวางผังเมืองที่ใช้ได้ทำให้เดินทางสะดวก
การเดินทางโดยmetro bus metro rail ก็สนุกดี มีเทคนิคในการใช้บัตร<ค่าบัตรน่าจะ$2ได้>ให้สบายกระเป๋าด้วย สามารถเช็คเวลาการเดินทางผ่านแอพพลิเคชัน<Citymapper/metro> ส่วนบางที่ๆไกลไม่มีbus/train ผ่านก็ใช้ Uber ก็ดีถ้านั่งดีกว่าไปนั่งtaxi ประหยัดกว่าเยอะมาก และรถก็ดีกว่าด้วยถ้าบางทีได้นั่งรถยุโรปหรูๆ uber มีแอพถ้าจะใช้บริการเค้าจะตัดผ่านบัตรเดบิตหนือบัตรเครดิตของเราไปเลย
การใช้จ่ายที่นี้นิยมใช้บัตรเครดิตหรือเดบิตมากกว่าการใช้เงินสด ใช้จ่าย เปิดบัตรบางแบงค์ไม่เสียค่าธรรมเนียมอีกด้วย ส่วนตัวใช้well fargoเพราะเมื่อมีการรูดใช้สินค้าครบ10ครั่งต่อเดือนไม่จำเป็นต้องมียอดเงินคงเหลือ200-300$. เลยไม่ต้องเสียค่ารักษาบัญชี การเปิดบัญชีที่นี้มีแบบcheking กับsaving
ดีซีทำให้เห็นว่าชาวอเมริกาจริงๆเข้าใช้ชีวิตกันยังไง การกิน การนอน การพักผ่อนของเขา และที่สำคัญระบบการทำงานของเค้า เห็นศักยภาพของเขาการกินการอยู่ที่ประหยัดทำไง หรือแบบฟุ้งเฟือย บางทีทำกับข้าวกินเองสัก2-3วันไม่เข้าร้านอาหาร ก็มีตังไปช็อปปิ้งกระเป๋า เสื้อผ้า แบรนดีๆได้สบายๆ ยิ่งช่วงวันสำคัญโอ้ลดกระจายให้ตายเถอะ 70-80%.แต่ก็แล้วแต่แบบเลือกกันให้ดีๆ สิ่งที่ชอบมากในช็อปปิ้งที่นี้คือ ถ้าเราใช้ของแล้ว ไม่พอใจในตัวสินค้าเราคืนได้ เค้าให้เงินคืนเต็มจำนวนเลิศอะ>< ยังไงก็อย่าลือเก็บใบเสร็จไว้ด้วยนะจ๊ะ นี้แหละลูกค้าคือพระเจ้าจริงๆ ได้รู้ได้เห็นชีวิตคนไทยที่มาเรียน ที่มาทำงานที่นี้ว่าเค้าอดทนกันยังไง ไม่ใช่เห็นแค่เวลากลับไปดูรวย เพราะเค้าทำงานกันหนักจริงๆ อย่างร้านอาหารคนที่ทำเสิร์ฟเงินเยอะนะแต่เค้าก็เจออะไรเยอะเช่นกัน งานมันก็หนัก ต้องแข็งแรงด้วยนะ เงินที่ได้ส่วนใหญ่ก็มาจากทริปลูกค้า บางร้านไม่มีเงินค่าชั่วโมงให้นะทริปล้วนๆ ธรรมเนียมการให้ทริปอย่างน้อยๆสัก18%ของค่าอาหาร ไม่งั้นมันจะดูน่าเกลียดนะ เพราะเขาถือว่าเป็นงานบริการ ให้เค้าเถอะ
และที่สำคัญสังคมคนไทยที่อยู่เมืองนอกไม่ว่าจะเป็นสังคมชาวพุทธในวัดไทยวีถีชีวิตและธรรมเนียมการเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ของคนไทยในนั้น
จริงๆมันมีการเรียนรู้ที่มากกว่านี้เยอะมาก ต้องลองสัมผัสเอง แต่ละคนเรียนรู้ได้ไม่เท่ากัน สำหรับตัวเองให้
20%คือการเรียนรู้ในห้องเรียน
60% คือการเรียนรู้นอกห้องเรียน
20% คือการเรียนรู้โดยเข้าใจตัวเองนำความรู้ทั้งในห้องเรียนและนอกห้องเรียนมาตกผลึกพัฒนาให้เข้าตัวเองมากที่สุด ถ้าเมื่อไหร่ที่คิดว่าความรู้เราแน่นมากพอแล้วควรกลับไปพัฒนาประเทศ
#ขอบคุณทุกสิ่ง
#ขอบคุณการเดินทาง
#ขอบคุณทุกสิ่งที่ได้จากอเมริกา
#ขอบคุณการเปิดกว้างที่ได้มุมมองใหม่ชีวิต