สวัสดีค่ะ สาเหตุที่ตั้งกระทู้นี้ขึ้นมา เพราะว่าเร็วๆ นี้ เพิ่งผิดใจกับคนที่กำลังคุยกัน
สถานะเกินเพื่อนแต่ยังไม่ใช่แฟน และเมื่อหลายเดือนก่อนเป็นวันเกิดของเรา
แน่นอนว่าเราก็ได้ของขวัญจากเค้ามา เป็นของขวัญวันเกิดชิ้นแรก เพราะเพิ่งคุยกันยังไม่ถึงปีค่ะ

เข้าเรื่องเลยคือ เราเป็นคนที่ไม่ชอบตุ๊กตา สาเหตุหลักๆ มาจากการ์ตูนที่ใครๆ หลายๆ คนชอบ
เนื้อเรื่องเกี่ยวกับตุ๊กตา ของเล่น ไม่ต้องเดาให้ยากเลยค่ะ Toy's Story นั่นแหละ
คือตอนเด็กๆ เราดูการ์ตูนเรื่องนี้ ความรู้สึกแรกไม่ได้เหมือนกับเด็กคนอื่นๆ ที่ อิ๊อ๊าๆ ชอบใจ

ตอนนั้นคือเรากลัวของเล่นของตัวเองไปเลยหลังจากแม่เปิดเรื่องนั้นให้ดู
ระแวงว่าของเล่นจะมีชีวิตตอนที่เราเผลอ นอนไม่หลับ กลัวตุ๊กตาเดินได้ นอนร้องไห้
จนแม่ต้องเอาตุ๊กตาในบ้านไปเก็บไม่ให้เราเห็น

ตอนนี้ขึ้นมหาลัย โตแล้ว ไม่ได้กลัว หรือหวาดระแวงว่าตุ๊กตาจะลุกขึ้นมาเดินหรอกค่ะ
แต่ความรู้สึก "ไม่ชอบ" มันยังฝังใจอยู่ เพราะตอนนั้นเรายังเด็ก
เพื่อนๆ ก็อาจจะเคยมีใช่มั้ยคะ เคยถูกหมากัดครั้งหนึ่งตอนเด็กๆ
พอโตมาก็เลยไม่ชอบหมา ต่อให้มันน่ารัก มันตัวเล็ก เรารู้แน่นอนว่ามันไม่มีทางทำร้ายเรา
แต่เราไม่ชอบ ก็คือไม่ชอบ ความรู้สึกมันเหมือนกันแหละ

พูดถึงสิ่งที่ไม่ชอบแล้ว มาพูดเรื่องที่ชอบกันบ้าง
คือเราเป็นคนชอบตัวการ์ตูนสไตล์โกทิคโลลิต้าค่ะ
พวกการ์ตูนที่แต่งตัวกระโปรงฟูๆ เหมือนขุนนางฝรั่ง โดทนสี เน้น ดำๆ ประมาณในรูปนี้





และสิ่งที่เค้าซื้อให้เราวันเกิดก็คือสิ่งนี้ค่ะ
(รูปประกอบจากเน็ตนะคะ ไม่อยากเอารูปของจริงมาโพสเดี๋ยวจะดูกเป็นการเจาะจงคนมากเกินไป)



มันคือ BJD ขนาดประมาณสูง1ฟุต ใส่ชุด โกทิค โลลิต้า สีดำๆ แบบที่เราชอบเลยค่ะ
เค้าซื้อมาโดยไม่ได้ปรึกษาเราก่อน ซึ่งเรารู้ว่ามันราคาค่อนข้างสูง
ตอนรับเราลำบากใจมาก ไม่กล้าบอกเลยว่าเป็นคนไม่ชอบตุ๊กตา ก็ทำเป็นดีใจแล้วรับมา
เรารู้ว่ามันคือการเฟ้กนะ แต่คือของแพงขนาดนี้ คนให้ต้องอยากเห็นคนรับดีใจ
เราก็ไม่อยากเห็นเค้าผิดหวัง เพราะเค้าคงตั้งใจเลือกมากๆ แน่ๆ

แต่พอรับมา...เราไม่อยากเอามันวางไว้ในห้องตัวเอง วางทิ้งไว้มันดูไร้ค่า
เราก็เลยยกให้น้องสาวค่ะ ด้วยความคิดว่า อย่างน้อยน้องก็คงใช้ประโยชน์จากมัน
ได้ดีกว่าเรา คือจะให้เรารับมาแล้วไปหาที่วางให้มันพ้นหูพ้นตาก็ใช่เรื่อง
สู้เอาให้น้อง เก็บไว้ให้ตัวเองโชว์เล่นในห้องมันยังจะดีกว่า
แล้วเราก็กำชับน้องอย่างดีกว่า "อย่าถ่ายรูปเล่นลงเฟสนะ อันนี้ของพี่ XX ให้มา
ไม่อยากให้รู้ว่ายกให้เรา"
ซึ่งน้องก็โอเคทำตามอย่างว่าง่ายมาตลอดเลยค่ะ

ทุกอย่างก็ปกติจนกระทั่งเมื่อวานนี้ มีรูปๆ นึงแทคมาจากเฟสเพื่อนน้อง
คือน้องเอาตุ๊กตาไปโรงเรียนค่ะ แล้วเพื่อนก็เอาไปถ่ายรูปเล่นกันสนุกสนาน
เข้าใจว่าคงลืมกำชับเพื่อนไม่ให้ลงรูป อันนี้เราก็ไม่อยากจะโทษน้อง
แต่เพราะรูปๆ นั้น เค้าเลยทักมาหาเรา แล้วดราม่าชุดใหญ่มากๆ ค่ะ

เราอธิบายในฝั่งของเราให้เค้าฟังว่า เราไม่ชอบจริงๆ แต่เราก็เห็นเค้าซื้อมาแล้ว
เราไม่อยากทำเสียน้ำใจ เราขอรับไว้แค่เจตนา ส่วนตุ๊กตาเราเลยให้น้อง

เค้าก็โวยวาย ว่าที่ผ่านมาทำไมถึงไม่เคยบอก ไม่ชอบอะไร ทำไมไม่พูด

แหมคือ จะให้ทำยังไงดีล่ะ เราก็ไม่ใช่คนที่จะไปเที่ยวพรรณาบอกชาวบ้านเค้าว่า
"ชั้นไม่ชอบอันนี้นะ ถ้าจะซื้อของให้อย่าซื้ออันนี้นะเราไม่ชอบ ซื้ออย่างอื่นแทนดีกว่า"
คือแบบมันไม่ใช่เรื่องอะ ถ้าถามก็บอก แต่นี่ไม่ได้มาถาม จะให้บอกมันแปลกๆ มั้ย?

ถ้าเราจะมีความคิดว่าเรื่องนี้เราไม่ผิด มันจะดูเห็นแก่ตัวมากมั้ยคะ
ของขวัญชิ้นแรก คบก็ยังไม่ได้คบ เค้าควรจะเริ่มจากอะไรถูกๆ ก่อนจะดีกว่ามั้ย?
ถ้าพลาดซื้อตุ๊กตาหมีราคาหลักพันมาให้ อย่างน้อยมันยังทำให้ทะเลาะกันไม่รุนแรงแบบนี้
มันเหมือนโยนความอึดอัดมาให้เรา แล้วพอเราพยายามจะแก้ไขมันด้วยวิธีของตัวเอง
เค้าก็โวยวายว่าทำไมไม่ปรึกษา ไม่บอกกัน แต่เค้าเองไม่ใช่เหรอ ที่ไม่ยอมมากปรึกษากันก่อน

เท่านี้แหละค่ะที่อยากจะพูด ฝากถึงผู้ชายบางคนให้ระวังเรื่องแบบนี้ไว้ก็ดีนะคะ
ผู้หญิงแบบเรามีไม่เยอะหรอก แต่ถ้าเกิดโชคร้ายเจอขึ้นมา แล้วมีเรื่องอะไรแบบนี้
ลองคิดดูดีๆ นะคะว่าคุณควรจะโกรธผู้หญิงคนนั้นมั้ย ถ้าเค้าเอาของที่คุณให้ ไปให้คนอื่น
อย่างน้อยๆ เค้าก็แคร์คุณมากพอที่จะรับของชิ้นนั้นและเจตนาดีๆ เอาไว้ เพื่อไม่ให้คุณเสียใจ

ปล.ไม่รู้จะแทคอะไรดี