เป็นแฟนกัน 9 ปี รู้สึกเหนื่อยขึ้นเรื่อยๆ อยากทราบประสบการณ์ผู้ที่เคยผ่าน จะผ่านจุดนี้อย่างไร

เกริ่นก่อนนะ เรากับแฟนคบกันมา 9 ปี ตั้งแต่ตอนเรียนใกล้จบแบบว่าอยากมีแฟนกับเขาบ้าง เริ่มแรกเราปลื้มที่ได้เป็นแฟนกับคนนี้มาก เขามีดีหลายอย่างเลย(ไม่สาธยายนะ แต่ไม่ดีจริงเราคงไม่เลือกคบล่ะ) เรานี้ติดเขาเป็นปาท่องโก๋ไปไหนไปด้วยกัน เลือกไปฝึกงานด้วยกัน  จบมาก็สมัครงานเลือกทำที่เดียวกัน และเราก็เข้าไปอยู่บ้านเขาแบบเปิดเผยชิวๆ พ่อแม่เขาก็ให้การต้อนรับเราดีอยู่กินเหมือนเป็นสมาชิกคนหนึ่งในครอบครัวด้วยเลย ต่างฝ่ายต่างแนะนำเพื่อนๆและคนรอบข้างของตัวเองว่าเราเป็นแฟนกันอย่างเปิดเผย

แต่ความสัมพันธ์ที่เราคบกัน 9 ปีมันเหมือนไม่ไปไหนเลยค่ะ (ยังไม่แต่งนะคะแต่เหมือนอยู่ด้วยกัน) ที่คิดว่าไปไหนไปกัน รู้สึกเหมือนว่าเราต้องเป็นฝ่ายคอยผลักดันเขา บางครั้งก็มีบ้างเขาที่โกหก เราจับได้แต่ก็อภัยให้ เราพยายามรักษาความสัมพันธ์ที่คบกับและอยากให้มันพัฒนาขึ้น แต่ยิ่งเวลาผ่านไปยิ่งรู้สึกว่ายิ่งพยายามยิ่งเหนื่อย มันใช้ความพยายามจากเรามากกว่าเขาขึ้นเรื่อยๆ
คุยกันก็แล้ว พยายามจูงใจทั้งทางตรงทางอ้อมด้วยวิธีต่างๆ ก็แล้ว แชร์ประสบการณ์คู่อื่นๆที่เขาหวานชื่นให้ดูก็แล้ว แต่เหมือนไม่มีอะไรดีขึ้นเลย รู้สึกเองว่าความสัมพันธ์ระหว่างเราเริ่มจืดลง เคยคิดเลิกกันแต่เราก็รู้สึกเสียดาย อีกทั้งสังคมรอบตัวเราก็รับรู้การเป็นแฟนกันมานาน

ตอนนี้เรารู้สึกเหนื่อย จริงๆยังมีเรื่องส่วนตัวเราเองอีกหลายเรื่อง แต่ความสัมพันธ์ที่คบกับแฟนที่เราให้ความสำคัญก่อนมาตลอด มันยิ่งทำให้เราเหนื่อยมากยิ่งขึ้นอีก เหมือนอยากหยุดทำทุกอย่างไปเลย เคยคิดนะว่าถ้าเราเปิดโอกาสตัวเองให้เจอคนใหม่ๆบ้างจะเป็นยังไงนะ แต่อายุเราจะ 30 แล้วสิ

ไม่อยากคาดหวังกะวันวาเลนไทน์พรุ่งนี้เลย ใครมีประสบการณ์คล้ายกันบ้าง อยากทราบบ้างค่ะว่าผ่านจุดนี้ของชีวิตกันอย่างไร ตอนนี้คิดเยอะหลายเรื่องมากเลยค่ะ อยากได้คนช่วยแนะนำทางเดินทางเลือกในชีวิตค่ะ