สวัสดีค่ะ ตามที่เกริ่นหัวข้อมาคะ เราคบกับแฟนมา 4 ปีละ ความสัมพันธ์มันเริ่มจาก เพื่อน...
เราอยู่ รร.มัธยมเดียวกันคะ ตอนมอ ต้น ก็อยู่คนละห้อง เเละขึ้น มอ ปลายมา ก็อยู่ห้องเดียว เราไม่เคยเจอเค้ามาก่อน ไม่คิดว่ามี ผช คนนี้อยู่ สน รร ด้วยซํ้า เเละบังเอิญมานั่งเรียนข้างกัน เราก็สนิทกัน สนิทกันมากขึ้นจากที่เค้าให้ช่วยเราทำงาน ทำงานกลุ่มเดียวกันบ้าง เราก็เริ่มคุยกันทุกวัน เค้ามีคนที่ชอบอยู่เเล้วคะ เรียนเก่งมาก แต่เรา กลับเริ่มรู้สึกดีกับเค้า จนวันนึง ถึงจุดที่ไม่ไหว เราบอกชอบ เค้าก็บอกว่าก็รู้สึกดีกับเราเหมือนกัน ก็เริ่มคุยกันมาเรื่อยๆ เค้าเป็น เด็กติดเกมส์คะช่วงนั้น ไปอยู่กับเพื่อน ที่เกเรๆ เเต่เรารู้ไงคะว่าจริงๆแล้วเค้าไม่ไข่คนแบบนั้น เค้ายังชอบ ผญ คนที่เค้าชอบอยู่เเละ ผญ คนนั้นก็รู้เหมือนกันเเต่ไม่ได้สานต่อ ก่อนหน้านี้เราก็เป็น ตัวอะไรก็ไม่รู้ตอนนั้นเสียใจมากเหมือนโดนหลอกคิดว่าความสัมพันธ์ของเราตอนนั้น จะคิดเหมือนกัน แต่ป่าวเลย หลังจากนั้นมา เราก็ห่างไปเสียใจมาก เเต่เค้ากลับมาคะ กลับมาคุยกันเเบบเดิมเราก็ใจอ่อน เเต่สิ่งที่เปลี่ยนไป ไม่ไช่เเค่ว่าเค้ากลับมา เค้า เปลี่ยนไปเป็นคนละคนเลย จากเด็กติดเกมส์ ก็ตั้งใจเรียน มาอยู่กลุ่มเราซึ่งเป็น ผญ ทั้งหมด เค้าดีมากๆๆ ไม่คบหากับเพื่อนกลุ่มเก่า ตลอดเวลาที่คบกันมา เค้าคอยดูแล เทคเเคร์เรา เลี้ยงตลอดทุกครั้งที่ไปกินข้าว ขึ้นรถ ดูหนัง เราไม่ต้องจ่ายเลยเเม้เเต่บาทเดียว เรื่องเรียน ก็ตั้งใจเรียน คอยตามงานคอยจดงานให้เรา เราอยากเรียนด้านศิลปะเลยทุ่มไปในการฝึกฝน เเละเค้าค่อคนที่อยู่ข้างๆยามเจอปัญหา จดหนังสือให้ตอนเราทำสมุดหาย ตามงาน ทำทุกอย่าง ส่งเราขึ้นรถไปเรียน เป็นแบบนี้ทุกๆวันตั้งเเ่ที่เราคบกัน จนเพื่อนอิจฉากันเลยแหละคะ
เราเคยคิดนะว่ามันอาจเป็นช่วงโปรโมชั่นเค้าเป็นแบบนี้มาตลอด ตั้งเเต่วันเเรกที่เรารู้จักเค้า พอจบมอ ปลายมา เราอยู่คนละจังหวัดกัน เค้าก็สอบได้มหาวิทยาลัยชื่อดังทางภาคเหนือ เราก็ได้เรียนมหาวิทยาลัยแห่งศิลปะตามที่เราหวัง. ด้วยระยะทางที่ห่างกัน มันทำให้เราเหงา เหนื่อย ความรู้สึกต่างๆที่เราห่างกัน แต่เราก็คุยกันติดต่อกันเหมือนเดิม เเต่ความรู้สึกมันเปลี่ยนไป เราคุยกัน ด้วยความเฉยๆ มีอะไรก็ปรึกษากัน มันกลับทำให้ต่างคนต่างอึดอัดว่า ความสัมพันธ์ของเราจะยังคงเดิมอยู่ไหม ตลอดเวลาที่คบกัน เราไม่รู้สถานะด้วยซํ้าว่ามันคืออะไร เพราะ เราคลกันเเงบเพื่อน จับมือ ในที่สาธารณะนี่ไม่มีเลย เพราะเราไม่อยากให้ใครมองไม่ดี หรือแม้กระทั่ง ลับหลังจับมือ ก็แค่แตะๆดึงๆกันเฉยๆ พอเรามานั่งย้อนดู กลับรู้สึกว่า เรารรักกัน เเต่เเบบเพื่อนหรือเปล่า กลัวว่าวันนึง เราจะไปด้วยกันไม่ได้ เป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูกเหมือนกันคะ ว่ามันคืออะไร เราห่างกันทำให้เหงา ซึ่งจริงๆเราคุยกันตลอด ความรักของคนรรักจริงๆ มันไช่คู่ของเราไหม อนาคต เราจะสามรถใช้ชีวิตคู่ได้จริงๆหรือเปล่า อยากทราบว่ามีใคร รู้สึกแบบนี้บ้างไหมคะ เราควรจะทำอย่างไง เค้าก็บอกว่าถ้าเราเลิกกัน เค้าอยากให้เรามีก่อนนะ เค้าห่วงความรู้สึกเรา ไม่อยากให้เราทรมาน เเต่เค้างอกเค้ารักเรามาก เเงะเราก็รักเค้าเหมินกันตลอดเวลาที่คบกัน มีเเต่เรื่องดี เรื่องเเย่ๆก็ผ่านมาด้วยกัน ทุกอย่างมีความทรงจำที่ผูกพันกันมาก ถ้าจะให้เลิกกัน เคยหลายครั้งเเล้วคะ เราก็กลับมาคุยกันเหมือนเดิม มันทำให้เรารู้ว่าเราเลิกติดต่อกันไม่ได้ เเต่ถ้าจะให้รัก กันต่อไปมันทรมานเหลือเกินคะ ไม่รู้ว่าความรู้สึกนี้คืออะไร ไม่เข้าใจความรู้สึกนี้เลยคะ 😩😩
กันมาก่อน เรารักกัน เเต่กลัวว่าความรักที่มีมาจะเป็นเเบบเพื่อนไม่ไช่แบบคนรัก
เราอยู่ รร.มัธยมเดียวกันคะ ตอนมอ ต้น ก็อยู่คนละห้อง เเละขึ้น มอ ปลายมา ก็อยู่ห้องเดียว เราไม่เคยเจอเค้ามาก่อน ไม่คิดว่ามี ผช คนนี้อยู่ สน รร ด้วยซํ้า เเละบังเอิญมานั่งเรียนข้างกัน เราก็สนิทกัน สนิทกันมากขึ้นจากที่เค้าให้ช่วยเราทำงาน ทำงานกลุ่มเดียวกันบ้าง เราก็เริ่มคุยกันทุกวัน เค้ามีคนที่ชอบอยู่เเล้วคะ เรียนเก่งมาก แต่เรา กลับเริ่มรู้สึกดีกับเค้า จนวันนึง ถึงจุดที่ไม่ไหว เราบอกชอบ เค้าก็บอกว่าก็รู้สึกดีกับเราเหมือนกัน ก็เริ่มคุยกันมาเรื่อยๆ เค้าเป็น เด็กติดเกมส์คะช่วงนั้น ไปอยู่กับเพื่อน ที่เกเรๆ เเต่เรารู้ไงคะว่าจริงๆแล้วเค้าไม่ไข่คนแบบนั้น เค้ายังชอบ ผญ คนที่เค้าชอบอยู่เเละ ผญ คนนั้นก็รู้เหมือนกันเเต่ไม่ได้สานต่อ ก่อนหน้านี้เราก็เป็น ตัวอะไรก็ไม่รู้ตอนนั้นเสียใจมากเหมือนโดนหลอกคิดว่าความสัมพันธ์ของเราตอนนั้น จะคิดเหมือนกัน แต่ป่าวเลย หลังจากนั้นมา เราก็ห่างไปเสียใจมาก เเต่เค้ากลับมาคะ กลับมาคุยกันเเบบเดิมเราก็ใจอ่อน เเต่สิ่งที่เปลี่ยนไป ไม่ไช่เเค่ว่าเค้ากลับมา เค้า เปลี่ยนไปเป็นคนละคนเลย จากเด็กติดเกมส์ ก็ตั้งใจเรียน มาอยู่กลุ่มเราซึ่งเป็น ผญ ทั้งหมด เค้าดีมากๆๆ ไม่คบหากับเพื่อนกลุ่มเก่า ตลอดเวลาที่คบกันมา เค้าคอยดูแล เทคเเคร์เรา เลี้ยงตลอดทุกครั้งที่ไปกินข้าว ขึ้นรถ ดูหนัง เราไม่ต้องจ่ายเลยเเม้เเต่บาทเดียว เรื่องเรียน ก็ตั้งใจเรียน คอยตามงานคอยจดงานให้เรา เราอยากเรียนด้านศิลปะเลยทุ่มไปในการฝึกฝน เเละเค้าค่อคนที่อยู่ข้างๆยามเจอปัญหา จดหนังสือให้ตอนเราทำสมุดหาย ตามงาน ทำทุกอย่าง ส่งเราขึ้นรถไปเรียน เป็นแบบนี้ทุกๆวันตั้งเเ่ที่เราคบกัน จนเพื่อนอิจฉากันเลยแหละคะ
เราเคยคิดนะว่ามันอาจเป็นช่วงโปรโมชั่นเค้าเป็นแบบนี้มาตลอด ตั้งเเต่วันเเรกที่เรารู้จักเค้า พอจบมอ ปลายมา เราอยู่คนละจังหวัดกัน เค้าก็สอบได้มหาวิทยาลัยชื่อดังทางภาคเหนือ เราก็ได้เรียนมหาวิทยาลัยแห่งศิลปะตามที่เราหวัง. ด้วยระยะทางที่ห่างกัน มันทำให้เราเหงา เหนื่อย ความรู้สึกต่างๆที่เราห่างกัน แต่เราก็คุยกันติดต่อกันเหมือนเดิม เเต่ความรู้สึกมันเปลี่ยนไป เราคุยกัน ด้วยความเฉยๆ มีอะไรก็ปรึกษากัน มันกลับทำให้ต่างคนต่างอึดอัดว่า ความสัมพันธ์ของเราจะยังคงเดิมอยู่ไหม ตลอดเวลาที่คบกัน เราไม่รู้สถานะด้วยซํ้าว่ามันคืออะไร เพราะ เราคลกันเเงบเพื่อน จับมือ ในที่สาธารณะนี่ไม่มีเลย เพราะเราไม่อยากให้ใครมองไม่ดี หรือแม้กระทั่ง ลับหลังจับมือ ก็แค่แตะๆดึงๆกันเฉยๆ พอเรามานั่งย้อนดู กลับรู้สึกว่า เรารรักกัน เเต่เเบบเพื่อนหรือเปล่า กลัวว่าวันนึง เราจะไปด้วยกันไม่ได้ เป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูกเหมือนกันคะ ว่ามันคืออะไร เราห่างกันทำให้เหงา ซึ่งจริงๆเราคุยกันตลอด ความรักของคนรรักจริงๆ มันไช่คู่ของเราไหม อนาคต เราจะสามรถใช้ชีวิตคู่ได้จริงๆหรือเปล่า อยากทราบว่ามีใคร รู้สึกแบบนี้บ้างไหมคะ เราควรจะทำอย่างไง เค้าก็บอกว่าถ้าเราเลิกกัน เค้าอยากให้เรามีก่อนนะ เค้าห่วงความรู้สึกเรา ไม่อยากให้เราทรมาน เเต่เค้างอกเค้ารักเรามาก เเงะเราก็รักเค้าเหมินกันตลอดเวลาที่คบกัน มีเเต่เรื่องดี เรื่องเเย่ๆก็ผ่านมาด้วยกัน ทุกอย่างมีความทรงจำที่ผูกพันกันมาก ถ้าจะให้เลิกกัน เคยหลายครั้งเเล้วคะ เราก็กลับมาคุยกันเหมือนเดิม มันทำให้เรารู้ว่าเราเลิกติดต่อกันไม่ได้ เเต่ถ้าจะให้รัก กันต่อไปมันทรมานเหลือเกินคะ ไม่รู้ว่าความรู้สึกนี้คืออะไร ไม่เข้าใจความรู้สึกนี้เลยคะ 😩😩