สวัสดีครับ ผมคนไม่มีงานทำครับ...
ตอนนี้ผมอายุ24ปีครับ เรียนจบอาหารปริญญาตรีครับ เคยทำงานครับทำที่แรกมา 6 เดือนแล้วก็ออก เพราะโดนเปลี่ยนงานบ่อยจนผมรู้สึกอึดอัดครับ หลังจากนั้นผมเลยตัดสินใจออกมา..
พอไม่นานผมก็เลิกกับแฟนครับ ชีวิตดูผิดเพี้ยนไปเรื่อยๆ ผมกลับมาอยู่บ้านระยะห่างทำให้เราเลิกกันและหลายๆเรื่อง จนผมตั้งรับกับสิ่งที่กำลังจะเข้ามาไม่ถูกเลยครับ ...
ผมไม่รอช้า ทันใดนั้นผมหางานทันที่โดยให้ตรงกับสายงานเรามากที่สัดและที่เราถนัด ผมเลือกสมัครที่ สำนักพิมพ์หนังสืออาหาร และอีกที่คือโรงงานเบเกอรี่ที่บ้านครับ หลายคนบอกให้เลือกทำที่บ้านเพราะจะได้ไม่ต้องเสียค่าครองชีพอะไร แต่ผมมองว่าถ้าผมทำที่สำนักพิมพ์โอกาสโตขึ้นมันมีเยอะกว่า ทันใดนั้นผมก็ไปสัมภาษณ์ทั้ง2ที่เลยครับ...
หลังจากสัมภาษณ์เสร็จ สถานะผมตอนนี้คือรอเรียกตัวครับ รอโดยที่ไม่รู้ว่าจะเป็นยังไง พี่น้องผมก็เฝ้าแต่ถามว่าเมื่อไหร่จะทำงาน เลิกอยู่บ้านสักที บางทีผมก็เสียใจนะครับ ผมเชื่อว่าทุกคนก็เคยล้ม และตอนนี้ผมกำลังล้มแต่คนในครอบครัวกลับมาพูดแบบนี้ ให้ผมคิดยังไงครับ
ผมอึดอัดจริงๆครับกับสภาวะแบบนี้ ผมควรทำอย่างไรดีครับ .
ภาวะไม่มีงานทำ...ชีวิตดูแย่ๆ :(
ตอนนี้ผมอายุ24ปีครับ เรียนจบอาหารปริญญาตรีครับ เคยทำงานครับทำที่แรกมา 6 เดือนแล้วก็ออก เพราะโดนเปลี่ยนงานบ่อยจนผมรู้สึกอึดอัดครับ หลังจากนั้นผมเลยตัดสินใจออกมา..
พอไม่นานผมก็เลิกกับแฟนครับ ชีวิตดูผิดเพี้ยนไปเรื่อยๆ ผมกลับมาอยู่บ้านระยะห่างทำให้เราเลิกกันและหลายๆเรื่อง จนผมตั้งรับกับสิ่งที่กำลังจะเข้ามาไม่ถูกเลยครับ ...
ผมไม่รอช้า ทันใดนั้นผมหางานทันที่โดยให้ตรงกับสายงานเรามากที่สัดและที่เราถนัด ผมเลือกสมัครที่ สำนักพิมพ์หนังสืออาหาร และอีกที่คือโรงงานเบเกอรี่ที่บ้านครับ หลายคนบอกให้เลือกทำที่บ้านเพราะจะได้ไม่ต้องเสียค่าครองชีพอะไร แต่ผมมองว่าถ้าผมทำที่สำนักพิมพ์โอกาสโตขึ้นมันมีเยอะกว่า ทันใดนั้นผมก็ไปสัมภาษณ์ทั้ง2ที่เลยครับ...
หลังจากสัมภาษณ์เสร็จ สถานะผมตอนนี้คือรอเรียกตัวครับ รอโดยที่ไม่รู้ว่าจะเป็นยังไง พี่น้องผมก็เฝ้าแต่ถามว่าเมื่อไหร่จะทำงาน เลิกอยู่บ้านสักที บางทีผมก็เสียใจนะครับ ผมเชื่อว่าทุกคนก็เคยล้ม และตอนนี้ผมกำลังล้มแต่คนในครอบครัวกลับมาพูดแบบนี้ ให้ผมคิดยังไงครับ
ผมอึดอัดจริงๆครับกับสภาวะแบบนี้ ผมควรทำอย่างไรดีครับ .