สวัสดี เราเป็นเด็กมหาลัยปี 2 เราเรียนยุมหลัยราชภัฏดังในภาคตะวันตก ก่อนอืนเราจะบอกว่าเราเป็นเป็นต่างจังหวัด แถวภาคอีสานเราเลือกที่จะเรียนไกลบ้าน เหตุผลนะหรอเราอยากหาประสบการณ์ให้กับตัวเอง อยากเรียนรู้วัฒนธรรมใหม่ๆ พ่อแม่เราก็ไม่ว่าอะไรทุกคนโอเคหมด เราเลยได้มาเรียนที่มหลัยราชภัฏดังในภาคตะวันตก
ตอนเราเรียนอยู่ปี 1 เทอมแรกเราต้องปรับตัวมากบอกเลยสังคมเปลี่ยนไปมาก เราเป็นเด็กอีสานคนเดียวทั้งสาขา เรามาแบบไม่มีเพื่อนเรามาคนเดียวเพื่อที่จะได้เรียนรู้อะไรใหม่ๆ ไม่มีแม้แต่รุ่นพี่ที่เรารู้จัก(จะว่าไปเราก็เหมื่อนพวกไม่เข้าสังคมเนอะ) เราเลยคิดว่าการเรียนมหาลัยจะทำให้เราได้เรียนรู้อะไรหลายๆอย่าง ตอนเทอมแรกเพื่อนแต่ล่ะคนก็จะมีเพื่อนที่มาจากโรงเรียนเดียวกัน จังหวัดเดียวกัน เป็นญาติกันบ้าง เรานะหรอตัวคนเดียวจ้า แต่เพือนในห้องก็พยายามเข้าหาเรานะ เราได้เพื่อน 1 คน เขาเป็นคนขาวสวย(เราเป็นคนตัวดำเหมือนเด็กต่างจังหวัดจริงๆเลย) เขาชวนเราไปกินข้าวด้วยและเวลาทำงานเขาก็จะชวนเราเข้ากลุ่มตลอด จนเราสนิดกันมากกกกกกกบอกเลย และจากที่เราเรียนเราก็มีเพื่อนเพิ่มขึ้นจากสองเป็นสาม จนเพื่อนในกลุ่มเราที่เราสนิดกันคุยกันมี 7 คน(กลุ่มเรามีผู้หญิง4 คน ชาย 3 คน) เราเป็นกลุ่มที่ทุกคนในห้องจับตามองเพราะพวกเราเป็นกลุ่มที่บ้าบิ่นที่สุด กล้าคิดกล้าทำกล้าแสดงออก(จนเพื่อนในห้องให้ฉายากลุ่มหน้าห้อง555) และกลุ่มพวกเราก็จะเป็นกลุ่มที่ไม่ค่อยแยกกันทำงาน และไปเที่ยวกันแทบทุกอาทิตย์ เรารักกันมาก(เราคิดคนเดียวมั้ง) จนปิดเทอมนี้คือจุดเปลี่ยนของเราที่เรารู้สึกและรับรู้ได้ พอเกรดออกบอกเลยทุกอย่างเปลี่ยนไปเราได้ที่หนึ่งของห้อง ส่วนคนอื่นก็กลางๆ พอเปิดเทอมเพื่อนที่เราเคยคุยกันตอนเปิดเทอมแรกเขาเปลี่ยนไปมาก(คนที่เราบอกว่าขาวสวยนะ) เขาเหมื่อนไม่ค่อยดีใจกับเกรดเราเท่าไหร่เพราะเขาได้เกรดน้อยกว่าเรา(หรือเราคิดมากว่ะ) และเราก็เรียนกันปกติ เราก็บอกว่าเทอมนี้พวกเราจะต้องเรียนให้ได้เอทุกวิชา เราบอกว่าเราจะช่วยเพื่อนตลอด และเราก็ทำจริงๆ งานเดี่ยวหรืองานกลุ่ม เราจะเป็นคนที่ใช้ความคิด และตรวจงานให้กับเพื่อนในกลุ่มตลอดเพราะเรารู้ว่าเราช่วยเพื่อนได้(และเพื่อนไว้ใจเราเราจะพาเพื่อนไปถึงฝันมันคืออุดมการของเรา555) และพอปิดเทอมสอง เกรดออก เกรดเพื่อนเราเพิ่มขึ้นทุกคนจากสองเป็นสามทั้งกลุ่มและเราก็อันดับหนึ่งเหมือนเดิม
พอเปิดเทอมปี2 เทอม1 เพื่อนในกลุ่มมเราก็มีแฟนกันทุกคน เรานะหรอโสดค่ะ555 เราก็ไม่อะไรนะเพราะเพื่อนเรามีความเราก็สุขใจ เราก็เหมือนเดิมช่วยเหลือเพื่อนทุกอย่าง แต่สิ่งที่เปลี่ยนคือเพื่อนในกลุ่มที่เป็นผู้หญิงเหมือนเริ่มตีห่างจากเรา ทำอะไรก็ไม่ค่อยชวนเรา ไปไหนมาไหนก็จะไปกันสามคนส่วนเราก็ไปกับเพื่อนผู้ชาย เราพยามไม่คิดนะแต่มันอดน้อยใจไม่ได้ (ท่องไว้อดทดอดทน) และเวลาทำงานก็เหมือนเดิม เพื่อนจะขอดูเราเป็นตัวอย่าง เราก็ให้ดูทุกครั้ง และเราจะบอกเสมอว่าดูเป็นตัวอย่างแต่ห้ามลอก เพราะงานมหาลัยถ้าลอกกันส่งตกทั้งสองคน และเราก็จะช่วยงานเพื่อนทุกครั้ง โดยเฉพาะงานกลุ่มเหมือนเราทำคนเดี่ยว เพราะเวลาเรานัดเพื่อน เพื่อนก็จะมาสายและไม่ค่อยช่วย ที่สำคัญเพื่อนชอบพูดคำว่า"อย่างได้แบบไหนทำเลย เก่งอยู่แล้วนิ" นี้หรอคือคำพูดจากปากเพื่อนทั้งกลุ่มที่เรารัก เขาทำกับเราเกินไปป่ะ บ้างที่คำพูดมันก็ทำให้เราไม่สนิดกันเลยก็ได้ แต่เราก็ทำเหมือนเดิมคือไม่ตอบโต้และทำงานต่อไป จนจบเทอม ปี2 เทอม 1 และเกรดออกเราก็เหมื่อนเดิมที่หนึ่ง ส่วนเพื่อนก็เกรดเพิ่มขึ้นอีก
และเปิดเทอม ปี2 เทอม2 ตอนนี้แหล่ะเราโคตรอึดอัดเลย เพื่อนในกลุ่มผู้หญิ่งคนหนึ่งที่เราบอกว่าเขาเป็นเพื่อนคนแรกของเรานะ เขาเปลี่ยนไปมาก คือเขาไม่ค่อยพูดกับเรา เขาชอบทำเหมื่อนตัวเองเก่งตลอดเวลาทั้งที่ทุกครั้งเวลาเพื่อนในห้องถามงานก็จะถามกับเราคนเดียว และที่สำคัญเขาชอบพูดประชดเราเวลาที่เราทำอะไรแล้วเพื่นอชมเรา และเวลาเราไปกินด้วยกันเขาจะพูดทับถมเรา เรากินอะไรเขาจะชอบบอกว่า"เราก็จะกินทำไม่ต้องกินเหมือนเราด้วย" เราสตั้นไปเลยทุกวันเขาจะชอบพูดแบบนี้ลอด และล่าสุดอาจารย์เขาให้ทำงานกลุ่ม และเขาต้องการให้นักศึกษาคนหนึ่งทำเดี่ยว เราเลยยกมือขอทำ เขายิ่งทำหน้าไม่พอใจและพูดเน็บเรา เรารู้ว่าเราเห็นแก่ตัวแต่เรารู้ว่าไม่ว่าจะทำงานกลุ่มหรืองานเดี่ยว เราก็ทำคนเดียวเหมือนเดิม เราตอนนนี้เหมือนมีเพื่อนสนิดแค่คนเดียวทั้งที่ในกลุ่มเรามีตั้ง 7 คน
เราเลยอยากถามเพื่อนว่าเราสจะทำอย่างไรถึงได้ความจิงใจจากเพื่อน หรือเราไม่ต้องทำอะไร อยู่เฉยเดียวก็เรียนจบแล้ว
เพื่อนที่จริงใจกับคุณในมหลัยมีกี่คน
ตอนเราเรียนอยู่ปี 1 เทอมแรกเราต้องปรับตัวมากบอกเลยสังคมเปลี่ยนไปมาก เราเป็นเด็กอีสานคนเดียวทั้งสาขา เรามาแบบไม่มีเพื่อนเรามาคนเดียวเพื่อที่จะได้เรียนรู้อะไรใหม่ๆ ไม่มีแม้แต่รุ่นพี่ที่เรารู้จัก(จะว่าไปเราก็เหมื่อนพวกไม่เข้าสังคมเนอะ) เราเลยคิดว่าการเรียนมหาลัยจะทำให้เราได้เรียนรู้อะไรหลายๆอย่าง ตอนเทอมแรกเพื่อนแต่ล่ะคนก็จะมีเพื่อนที่มาจากโรงเรียนเดียวกัน จังหวัดเดียวกัน เป็นญาติกันบ้าง เรานะหรอตัวคนเดียวจ้า แต่เพือนในห้องก็พยายามเข้าหาเรานะ เราได้เพื่อน 1 คน เขาเป็นคนขาวสวย(เราเป็นคนตัวดำเหมือนเด็กต่างจังหวัดจริงๆเลย) เขาชวนเราไปกินข้าวด้วยและเวลาทำงานเขาก็จะชวนเราเข้ากลุ่มตลอด จนเราสนิดกันมากกกกกกกบอกเลย และจากที่เราเรียนเราก็มีเพื่อนเพิ่มขึ้นจากสองเป็นสาม จนเพื่อนในกลุ่มเราที่เราสนิดกันคุยกันมี 7 คน(กลุ่มเรามีผู้หญิง4 คน ชาย 3 คน) เราเป็นกลุ่มที่ทุกคนในห้องจับตามองเพราะพวกเราเป็นกลุ่มที่บ้าบิ่นที่สุด กล้าคิดกล้าทำกล้าแสดงออก(จนเพื่อนในห้องให้ฉายากลุ่มหน้าห้อง555) และกลุ่มพวกเราก็จะเป็นกลุ่มที่ไม่ค่อยแยกกันทำงาน และไปเที่ยวกันแทบทุกอาทิตย์ เรารักกันมาก(เราคิดคนเดียวมั้ง) จนปิดเทอมนี้คือจุดเปลี่ยนของเราที่เรารู้สึกและรับรู้ได้ พอเกรดออกบอกเลยทุกอย่างเปลี่ยนไปเราได้ที่หนึ่งของห้อง ส่วนคนอื่นก็กลางๆ พอเปิดเทอมเพื่อนที่เราเคยคุยกันตอนเปิดเทอมแรกเขาเปลี่ยนไปมาก(คนที่เราบอกว่าขาวสวยนะ) เขาเหมื่อนไม่ค่อยดีใจกับเกรดเราเท่าไหร่เพราะเขาได้เกรดน้อยกว่าเรา(หรือเราคิดมากว่ะ) และเราก็เรียนกันปกติ เราก็บอกว่าเทอมนี้พวกเราจะต้องเรียนให้ได้เอทุกวิชา เราบอกว่าเราจะช่วยเพื่อนตลอด และเราก็ทำจริงๆ งานเดี่ยวหรืองานกลุ่ม เราจะเป็นคนที่ใช้ความคิด และตรวจงานให้กับเพื่อนในกลุ่มตลอดเพราะเรารู้ว่าเราช่วยเพื่อนได้(และเพื่อนไว้ใจเราเราจะพาเพื่อนไปถึงฝันมันคืออุดมการของเรา555) และพอปิดเทอมสอง เกรดออก เกรดเพื่อนเราเพิ่มขึ้นทุกคนจากสองเป็นสามทั้งกลุ่มและเราก็อันดับหนึ่งเหมือนเดิม
พอเปิดเทอมปี2 เทอม1 เพื่อนในกลุ่มมเราก็มีแฟนกันทุกคน เรานะหรอโสดค่ะ555 เราก็ไม่อะไรนะเพราะเพื่อนเรามีความเราก็สุขใจ เราก็เหมือนเดิมช่วยเหลือเพื่อนทุกอย่าง แต่สิ่งที่เปลี่ยนคือเพื่อนในกลุ่มที่เป็นผู้หญิงเหมือนเริ่มตีห่างจากเรา ทำอะไรก็ไม่ค่อยชวนเรา ไปไหนมาไหนก็จะไปกันสามคนส่วนเราก็ไปกับเพื่อนผู้ชาย เราพยามไม่คิดนะแต่มันอดน้อยใจไม่ได้ (ท่องไว้อดทดอดทน) และเวลาทำงานก็เหมือนเดิม เพื่อนจะขอดูเราเป็นตัวอย่าง เราก็ให้ดูทุกครั้ง และเราจะบอกเสมอว่าดูเป็นตัวอย่างแต่ห้ามลอก เพราะงานมหาลัยถ้าลอกกันส่งตกทั้งสองคน และเราก็จะช่วยงานเพื่อนทุกครั้ง โดยเฉพาะงานกลุ่มเหมือนเราทำคนเดี่ยว เพราะเวลาเรานัดเพื่อน เพื่อนก็จะมาสายและไม่ค่อยช่วย ที่สำคัญเพื่อนชอบพูดคำว่า"อย่างได้แบบไหนทำเลย เก่งอยู่แล้วนิ" นี้หรอคือคำพูดจากปากเพื่อนทั้งกลุ่มที่เรารัก เขาทำกับเราเกินไปป่ะ บ้างที่คำพูดมันก็ทำให้เราไม่สนิดกันเลยก็ได้ แต่เราก็ทำเหมือนเดิมคือไม่ตอบโต้และทำงานต่อไป จนจบเทอม ปี2 เทอม 1 และเกรดออกเราก็เหมื่อนเดิมที่หนึ่ง ส่วนเพื่อนก็เกรดเพิ่มขึ้นอีก
และเปิดเทอม ปี2 เทอม2 ตอนนี้แหล่ะเราโคตรอึดอัดเลย เพื่อนในกลุ่มผู้หญิ่งคนหนึ่งที่เราบอกว่าเขาเป็นเพื่อนคนแรกของเรานะ เขาเปลี่ยนไปมาก คือเขาไม่ค่อยพูดกับเรา เขาชอบทำเหมื่อนตัวเองเก่งตลอดเวลาทั้งที่ทุกครั้งเวลาเพื่อนในห้องถามงานก็จะถามกับเราคนเดียว และที่สำคัญเขาชอบพูดประชดเราเวลาที่เราทำอะไรแล้วเพื่นอชมเรา และเวลาเราไปกินด้วยกันเขาจะพูดทับถมเรา เรากินอะไรเขาจะชอบบอกว่า"เราก็จะกินทำไม่ต้องกินเหมือนเราด้วย" เราสตั้นไปเลยทุกวันเขาจะชอบพูดแบบนี้ลอด และล่าสุดอาจารย์เขาให้ทำงานกลุ่ม และเขาต้องการให้นักศึกษาคนหนึ่งทำเดี่ยว เราเลยยกมือขอทำ เขายิ่งทำหน้าไม่พอใจและพูดเน็บเรา เรารู้ว่าเราเห็นแก่ตัวแต่เรารู้ว่าไม่ว่าจะทำงานกลุ่มหรืองานเดี่ยว เราก็ทำคนเดียวเหมือนเดิม เราตอนนนี้เหมือนมีเพื่อนสนิดแค่คนเดียวทั้งที่ในกลุ่มเรามีตั้ง 7 คน
เราเลยอยากถามเพื่อนว่าเราสจะทำอย่างไรถึงได้ความจิงใจจากเพื่อน หรือเราไม่ต้องทำอะไร อยู่เฉยเดียวก็เรียนจบแล้ว