จากคุณแม่ห้องชานเรือนตอนนี้ลูกสาวคนเล็กอายุ 7 ขวบแล้ว ห่างหายจากชานเรือนไปนานมากแอบอ่านแต่ไม่ได้ตั้งกระทู้ วันนี้นึกอยากแบ่งปันเรื่องราวที่ได้คุยกับพี่ตะวัน (ลูกสาวคนโตอายุ 12 ปี) หลังจากห่างหายจากเล่าเรื่องนางไปนาน
วันนี้เราคุยกันเรื่องสัพเพเหระไปเรื่อย ๆ เกี่ยวกับเรื่องเรียนเพราะเค้าเตรียมตัวขึ้นม. 1 ก็คุยกันเรื่องสาขาที่จะเรียนต่อคุยไปคุยมาก็หลงเข้ามาเรื่องนี้
แม่ : พี่ตะวันหนูรู้ป่าวหนูเป็นเจ้าหญิงของแม่นะ
พี่ตะวัน : ไม่เอา หนูไม่ใช่เจ้าหญิง
แม่ : ก็เจ้าหญิงของแม่ไง
พี่ตะวัน : ไม่เอาไม่ใช่
แม่ : งั้นเป็นนางฟ้า
พี่ตะวัน : ไม่ใช่หนูไม่ใช่นางฟ้า
เราเงียบ... แอบเสียใจนิด ๆ ว่าทำไมลูกไม่เข้าใจว่าเราเห็นเค้ามีค่ามากแค่ไหน
แม่ : อ๋อ นางฟ้าไม่ใช่ เจ้าหญิงไม่ใช่ งั้นเป็นนางมารใช่ปะ
พี่ตะวัน : ใช่มั้ง
เรารู้สึกน้อยใจว่าเราทำอะไรให้ลูกรู้สึกอย่างนั้น
แม่ : ทำไมถึงไม่ใช่เป็นนางมารก็กลับบ้านเองนะ ไม่เอานางมารกลับบ้านด้วยหรอก
พี่ตะวัน : ไม่ใช่แม่หนูแค่คิดว่าหนูยังเป็นลูกที่ดีไม่พอ
อีแม่
เราก็เลยบอกพี่ตะวันว่าทำไมลูกคิดแบบนั้น ลูกเป็นพระพรของพระ เป็นนางฟ้าที่พระประทานให้ (เราเป็นคริสต์คาทอลิก) ลูกคิดดูตอนป๊าหนุ่ม ๆ ป๊ามีแฟนเยอะมาก ป๊าแอบไปทำหมัน แม่ก็คิดว่าถ้าป๊าเป็นหมันก็อาจจะต้องเลิกกัน เพราะมีลูกไม่ได้ แต่ผลปรากฎหลังจากผ่าตัดทำหมันไปตรวจเช็ค 2 ครั้ง ผลการผ่าตัดไม่สำเร็จป๊าไม่เป็นหมัน แม่กับป๊าก็ใช้ชีวิตด้วยกันมาต่อ 1 ป๊า กะอีหนูอีกเพียบ
ไม่นานแม่ก็ท้องหนู ลูกคิดดูดสิบางคนเสียเงินเป็นแสนเป็นล้าน ยอมเจ็บตัวเค้ายังไม่มีลูกเลย แต่ลูกทั้ง ๆ ที่ป๊าทำหมันแต่แม่ก็มีลูกแล้วก็ยังมีน้อง ลูกคิดดูสิมันเป็นไปได้ยังไง แล้วที่ลูกว่าลูกดีไม่พอ ดีไม่พอยังไง
- แม่ออกไปข้างนอกทำธุระบางทีเป็นวัน ๆ ลูกเลี้ยงน้องให้แม่
- ลูกล้างก้นน้อง อาบน้ำให้น้อง หาของให้น้องกิน
- ลูกกลับมาจากโรงเรียน ทำการบ้าน อ่านหนังสือ โดยแม่ไม่ต้องทัก
- แม่ทำงานเขึยน (เราเป็นนักเขียนเรื่องสั้น) อยู่หน้าคอม ลูกถามแค่ว่าอยากกินอะไรแล้วก็ทำกับข้าวให้ (ทำกับข้าวเป็นหลายอย่างแล้วตามที่เราสอนให้)
- หลังกินข้าวเสร็จ เตรียมน้ำให้เรากินกับยาประจำวันทุกวัน
นี่ยังไม่ใช่ทั้งหมดที่ลูกทำ แต่สำหรับลูกลูกคิดว่าลูกยังเป็นลูกที่ดีไม่พอ เราก็แอบน้ำตาไหลเพราะเราคิดว่าเค้าดูแลเรา ดูแลน้องได้ดีเกินวัยแต่เค้ากลับยังคิดว่าสิ่งที่เค้าทำยังไม่ดีพอ เค้าอยากเป็นคนดีให้ได้มากกว่านี้อีก (น้ำตาซึม เข้าใจลูกผิด เพราะเค้าเป็นคนพูดขวานผ่าซากมาก ถ้าไม่ถามเหตุผลนี่เป็นเรื่องทุกครั้ง หลายเรื่องก็เคยโพสไว้นานแล้ว)
คนดี...
โดยที่ลูกยังไม่ได้ทำอะไรลูกก็เป็นนางฟ้าของแม่แล้ว นับตั้งแต่ลูกเกิดมาไม่มีวันไหนที่แม่ไม่ภูมิใจในตัวลูก ทุกสิ่งที่ลูกทำ และแม้ในยามที่หนูทำตัวไม่น่ารัก มันก็ไม่ได้หมายความว่าแม่รักลูกน้อยลง และสำหรับแม่ทุกคนไม่ใช่แม่คนเดียว ลูกทุกคนเป็นยิ่งกว่านางฟ้า เป็นยิ่งกว่าเจ้าชายเจ้าหญิง แม่ทุกคนไม่ได้หวังอะไรเกินกว่าได้เห็นลูกเติบโตอย่างกล้าหาญ เข้มแข็ง และอยู่ในสังคมได้อย่างมีความสุข แค่นี้แหล่ะ... แค่นี้ที่คนอย่างแม่หวังในตัวของลูก คือหวังเห็นลูกได้มีความสุขแค่นี้คนเป็นแม่ก็มีความสุขมากมายแล้ว ลูกอย่าตีค่าตัวเองต่ำ เพราะลูกดีเกินกว่าจะเป็นลูกของแม่ด้วยซ้ำ ขอบใจนะลูกที่ลูกคิดอยากเป็นลูกที่ดีกว่านี้ในวัยเพียง 12 ปี ขอบใจที่ให้กำลังใจแม่ยามแม่ท้อเสมอ ขอบใจที่เป็นลมหายใจของแม่ทำให้แม่อยากมีชีวิตอยู่ได้อย่างมีความหวัง แม่คงต้องสอนให้ลูกคิดบวกมากว่านี้ ให้ลูกเห็นคุณค่าของตัวเอง แล้วเมื่อไหร่ที่เราเห็นคุณค่าของตัวเองเราก็จะทำสิ่งดี ๆ ตอยแทนให้สังคมได้อย่างมีความสุข
ลูกที่ยังดีไม่พอ!!!!!
วันนี้เราคุยกันเรื่องสัพเพเหระไปเรื่อย ๆ เกี่ยวกับเรื่องเรียนเพราะเค้าเตรียมตัวขึ้นม. 1 ก็คุยกันเรื่องสาขาที่จะเรียนต่อคุยไปคุยมาก็หลงเข้ามาเรื่องนี้
แม่ : พี่ตะวันหนูรู้ป่าวหนูเป็นเจ้าหญิงของแม่นะ
พี่ตะวัน : ไม่เอา หนูไม่ใช่เจ้าหญิง
แม่ : ก็เจ้าหญิงของแม่ไง
พี่ตะวัน : ไม่เอาไม่ใช่
แม่ : งั้นเป็นนางฟ้า
พี่ตะวัน : ไม่ใช่หนูไม่ใช่นางฟ้า
เราเงียบ... แอบเสียใจนิด ๆ ว่าทำไมลูกไม่เข้าใจว่าเราเห็นเค้ามีค่ามากแค่ไหน
แม่ : อ๋อ นางฟ้าไม่ใช่ เจ้าหญิงไม่ใช่ งั้นเป็นนางมารใช่ปะ
พี่ตะวัน : ใช่มั้ง
เรารู้สึกน้อยใจว่าเราทำอะไรให้ลูกรู้สึกอย่างนั้น
แม่ : ทำไมถึงไม่ใช่เป็นนางมารก็กลับบ้านเองนะ ไม่เอานางมารกลับบ้านด้วยหรอก
พี่ตะวัน : ไม่ใช่แม่หนูแค่คิดว่าหนูยังเป็นลูกที่ดีไม่พอ
อีแม่
เราก็เลยบอกพี่ตะวันว่าทำไมลูกคิดแบบนั้น ลูกเป็นพระพรของพระ เป็นนางฟ้าที่พระประทานให้ (เราเป็นคริสต์คาทอลิก) ลูกคิดดูตอนป๊าหนุ่ม ๆ ป๊ามีแฟนเยอะมาก ป๊าแอบไปทำหมัน แม่ก็คิดว่าถ้าป๊าเป็นหมันก็อาจจะต้องเลิกกัน เพราะมีลูกไม่ได้ แต่ผลปรากฎหลังจากผ่าตัดทำหมันไปตรวจเช็ค 2 ครั้ง ผลการผ่าตัดไม่สำเร็จป๊าไม่เป็นหมัน แม่กับป๊าก็ใช้ชีวิตด้วยกันมาต่อ 1 ป๊า กะอีหนูอีกเพียบ
ไม่นานแม่ก็ท้องหนู ลูกคิดดูดสิบางคนเสียเงินเป็นแสนเป็นล้าน ยอมเจ็บตัวเค้ายังไม่มีลูกเลย แต่ลูกทั้ง ๆ ที่ป๊าทำหมันแต่แม่ก็มีลูกแล้วก็ยังมีน้อง ลูกคิดดูสิมันเป็นไปได้ยังไง แล้วที่ลูกว่าลูกดีไม่พอ ดีไม่พอยังไง
- แม่ออกไปข้างนอกทำธุระบางทีเป็นวัน ๆ ลูกเลี้ยงน้องให้แม่
- ลูกล้างก้นน้อง อาบน้ำให้น้อง หาของให้น้องกิน
- ลูกกลับมาจากโรงเรียน ทำการบ้าน อ่านหนังสือ โดยแม่ไม่ต้องทัก
- แม่ทำงานเขึยน (เราเป็นนักเขียนเรื่องสั้น) อยู่หน้าคอม ลูกถามแค่ว่าอยากกินอะไรแล้วก็ทำกับข้าวให้ (ทำกับข้าวเป็นหลายอย่างแล้วตามที่เราสอนให้)
- หลังกินข้าวเสร็จ เตรียมน้ำให้เรากินกับยาประจำวันทุกวัน
นี่ยังไม่ใช่ทั้งหมดที่ลูกทำ แต่สำหรับลูกลูกคิดว่าลูกยังเป็นลูกที่ดีไม่พอ เราก็แอบน้ำตาไหลเพราะเราคิดว่าเค้าดูแลเรา ดูแลน้องได้ดีเกินวัยแต่เค้ากลับยังคิดว่าสิ่งที่เค้าทำยังไม่ดีพอ เค้าอยากเป็นคนดีให้ได้มากกว่านี้อีก (น้ำตาซึม เข้าใจลูกผิด เพราะเค้าเป็นคนพูดขวานผ่าซากมาก ถ้าไม่ถามเหตุผลนี่เป็นเรื่องทุกครั้ง หลายเรื่องก็เคยโพสไว้นานแล้ว)
คนดี...
โดยที่ลูกยังไม่ได้ทำอะไรลูกก็เป็นนางฟ้าของแม่แล้ว นับตั้งแต่ลูกเกิดมาไม่มีวันไหนที่แม่ไม่ภูมิใจในตัวลูก ทุกสิ่งที่ลูกทำ และแม้ในยามที่หนูทำตัวไม่น่ารัก มันก็ไม่ได้หมายความว่าแม่รักลูกน้อยลง และสำหรับแม่ทุกคนไม่ใช่แม่คนเดียว ลูกทุกคนเป็นยิ่งกว่านางฟ้า เป็นยิ่งกว่าเจ้าชายเจ้าหญิง แม่ทุกคนไม่ได้หวังอะไรเกินกว่าได้เห็นลูกเติบโตอย่างกล้าหาญ เข้มแข็ง และอยู่ในสังคมได้อย่างมีความสุข แค่นี้แหล่ะ... แค่นี้ที่คนอย่างแม่หวังในตัวของลูก คือหวังเห็นลูกได้มีความสุขแค่นี้คนเป็นแม่ก็มีความสุขมากมายแล้ว ลูกอย่าตีค่าตัวเองต่ำ เพราะลูกดีเกินกว่าจะเป็นลูกของแม่ด้วยซ้ำ ขอบใจนะลูกที่ลูกคิดอยากเป็นลูกที่ดีกว่านี้ในวัยเพียง 12 ปี ขอบใจที่ให้กำลังใจแม่ยามแม่ท้อเสมอ ขอบใจที่เป็นลมหายใจของแม่ทำให้แม่อยากมีชีวิตอยู่ได้อย่างมีความหวัง แม่คงต้องสอนให้ลูกคิดบวกมากว่านี้ ให้ลูกเห็นคุณค่าของตัวเอง แล้วเมื่อไหร่ที่เราเห็นคุณค่าของตัวเองเราก็จะทำสิ่งดี ๆ ตอยแทนให้สังคมได้อย่างมีความสุข