สวัสดีครับผมเป็นสมาชิกใหม่นะครับวันนี้ ผมจึงได้มาขอความคิดเห็นจากเรื่องราวความรักของผม ....หลังจากปีใหม่ที่ไปเที่ยวด้วยกัน ก็มีความสุขดี มีงอนกันบ้าง แต่ก็นึกไม่นึกว่าจะเป็นเหตุให้ หลังจากนั้นเธอจะเลือกเดินจากผมไป อาจเพราะผมงี่เง่า เอาแต่ใจบ้าง ไม่ค่อยโตในความคิด ผมอายุ 27 แฟนอายุ 30 ครับ ทำงานด้วยกันทั้งคู่ ผมก็ได้แต่คิดถึงเฝ้ารอเธอทุกๆวัน คิดว่าเธอจะนึกถึงความผูกพันที่มีให้แล้วให้อภัยผม แต่แล้ว วันที่ 9 มกราคม เธอไลน์มาบอกว่าเรา ไปต่อกันไม่ได้แล้ว ผมยอมรับว่า ช็อกและเสียใจมากครับ วางแผนตั้งใจทำงานเพื่อจะสร้างอนาคตด้วยกันเสมอ หลังจากนั้นเมื่อผมไปรอเจอเธอที่บ้านผมได้บอกเธอว่าจะเปลี่ยนตัวเองจะสร้างความสุขให้กับเธออีกครั้ง อาไรที่รับปากไว้ก็ยังทำทุกอย่างให้เหมือนเดิม และขอโอกาสให้กลับมารักและได้ดูแลได้ทำอาไรดีๆให้กับเธออีกครั้งเพราะผมห่วง เธอเสมอ เวลาเธอเลิกงานดึก เวลาเธอป่วยเเธอเป็นไมเกรนง่าย สิ่งเหล่านี้ผมอยากดูแลคอยทำให้เธออยู่เคียงข้างเธออีกครั้ง มันจะพอมีโอกาสอีกไหมครับ ที่เธอจะกลับมา ผมรักเธอมากนะครับคนในครอบครัวผมก็รักเธอ ผมไม่อยากเสียเธอไป ผมยอมรับผิดทุกๆอย่าง ในสิ่งที่ผมงี่เง่า เธอบอกตอนนี้เธอคุยคนอื่นแล้ว แต่ทุกๆอย่างเรื่องราวที่ทำด้วยกัน เธอยังคงเก็บไว้ ไม่ว่าในเฟสหรือในไลน์ ผมควรทำยังไงดีครับ ผมจะสู้ต่อดีไหม ผมรักเธอมากไม่เคยคิดจะปล่อยมือจากเธอเลย สักครั้ง ....

โดนขอเลิก แต่ผมไม่อยากเสียเธอไป ผมควรทำยังไงดีครับ