ควรพอหรือไปต่อ

สวัสดีค่ะนี่เป็นกระทู้แรกของเรานะ เราอยากจะถามทุกคนๆ....?

คือเรื่องมันมีอยู่ว่าเรามีแฟนอายุห่างกันประมาณ 2 ปี เราไปเจอกันโดยบังเอิญในสถานที่เรียนแห่งหนึ่ง ตอนแรกก็ไม่ได้คิดอะไร พอเจอกันบ่อยขึ้น มีเหตุการณ์ที่ต้องทำร่วมกันมากขึ้นเราก็ได้เริ่มคุยกันมากขึ้นจนเกิดเป็นความรู้สึกดีๆให้กัน ซึ่งก่อนหน้านี้ตัวเราก็โสดมาเป็นปี พี่เค้าก็เพิ่งเลิกกับแฟน จนวันหนึ่งพี่เค้าขอคบเราด้วยความที่เราฐานะต่างกันเล็กน้อยทำให้พี่เค้าไม่มั่นใจ ตอนนั้นเราก็ตอบไปว่าเราไม่ได้ซีเรียสเพราะฐานะสร้างกันได้ แต่เราก้ขอเวลาก่อนเพราะเรากลังเจ็บเพราะพี่เค้าเพิ่งเลิกกับแฟนเมื่อเวลาผ่านไปประมาณ 1 เดือนเราก็ตกลงคบกับเค้าเพราะหลายๆอย่างทำให้เราเชื่อใจเค้า จากวันนั้นมาเรามีความสุขกับมาก ไปไหนด้วยกัน ทำกิจกรรมต่างๆร่วมกันแบบคนรักทั่วไป แต่ก็ดันมีเรื่องคือเค้ายังไม่ลืมแฟนเก่า  ยังไม่เลิกติดต่อ  จนเราจับได้หลังจากนั้นความไว้ใจของผู้หญิงมันก้เริ่มลดลง ความจับผิด ไม่มั่นใจ งี่เง่ามันก้เกิดขึ้น เรายอมรับว่ามีปัญหากันบ่อยมากเพราะเราเอาแต่ใจ แต่พักหลังมาเราก้พยายามปรับตัวให้ดีขึ้นเพราะไม่อยากจะเริ่มต้นใหม่กับใครแล้ว  อยากจะอยู่กับพี่เค้าไปเรื่อยๆในช่วงเวลาที่เราปรับตัวได้ทางบ้านพี่เค้าก็มีปัญหาทางการเงินทพให้เค้าเครียดมากกว่าเดิม ทีนี้ปัญหาเดิมๆมันเริ่มมากขึ้นบ่อยขึ้นบางครั่งเราแทบจะไม่ได้ทำอะไรเลยเราก้ยังเป็นฝ่ายผิดเพราะเค้าฝังใจกับพฤติกรรมร้ายๆของเราเราก็ยอมรับนะว่าเราเคยไม่ดี  จนตอนนี้ล่าสุดมีปัญหากันโดยที่เราไม่ได้คอดหรือมีเจตนาจะมองเค้าไม่ดีเลย แต่เค้กลับมองว่าเราไม่ไว้ใจ แล้วพี่เค้าก็ขอเลิกเราเพราะเบื่อที่ต้องทะเลาะเราบอกตามตรงนะเราไม่อยากเลิก เพราะเไม่ได้ไม่ไว้ใจ  แต่มันเปนเพราะเค้าฝังใจกับการกระทำงี่เง่าเดิมๆของเรามันเป็นแค่การเข้าใจผิดเรารักเค้ามาก เพราะเค้าเปนคนที่ทำให้เรามีเหตุผลมากขึ้น ใจเย็นขึ้น เอาแต่ใจน้อยลง เราไม่อยากเลิกเพราะเรื่องแบบนี้เพราะถ้าตัดเรื่องทะเลาะออกไป ตัดเรื่องฐานะที่เค้าคิดว่ากลัวจะดูแลเราไม่ดีออกไป เรารักกันมาก เราพร้อมจะเผชิญความลำบากเคียงข้างเค้าเสมอเราเป็นเพื่อนคู่คิดของกันและกัน เราไม่อยากเสียเค้าไป  ถ้าวันนึงเค้าได้มาเห็นข้อความนี้เค้าคงจะพอรู้ว่าเราหมายถึงเค้า หนูรักพี่มากนะ
เพื่อนๆคนไหนเคยเป็นแบบนี้บ้างช่วยบอกเราหน่อยว่าควรทำยังไง...???