ขอโทดนะครับมันอาจจะยาวไป เรื่องมีอยู่ว่า แฟนผมทักมาจีบผม ผมคุยกับแฟน3วันแล้วตกลงคบกัน ผมกับแฟนคบกันมา5เดือนคับ ตอนนี้จะเข้าเดือนที่6 เขาเป็นคนน่ารักมาก ผมเป็นคนขี้งอนคับแต่แปปเดียวก็หาย ส่วนแฟนผมขี้โมโหขี้วีนใส่ ตลอดทั้ง5เดือนมานี้บางทีก็ทะเลาะกันมั้ง แต่ไม่เคยจะหายไปเกิน1วัน ทะเลาะกันตอนเช้า ตอนเย็นหาย ทะเลาะกันตอน5ทุ่มก็ดีกันตอน5ทุ่มครึ่งไม่เคยทะเลาะข้ามวันเลย ทะเลาะกันหนักนะคับเกือบเลิกกันหลายครั้ง ส่วนมากจะเป็นเขาที่ทำให้เราทะเลาะกัน เพราะเรื่องเขาไม่ใส่ใจผมเลย สำหรับผมแล้วไม่ว่าจะคุยโทรศัพท์ อยู่ใกล้ๆกัน ผมเป็นผู้ชายที่ชอบความใส่ใจมาก ผมเป็นคนใส่ใจเธอทุกอย่าง เป็นคนขี้เป็นห่วง,หวงเขา เช่นคุยโทรศัพท์ก็ถามแบบสารทุกข์สุขดิบ กินข้าวยังอยู่ไหนไรงี้ ส่วนเขาไม่ถามผมเลย นานๆทีเขาจะถาม เราเจอกันอาทิตละครั้ง ผมก็ไปหาเขา เขาก็มาหาผมที่บ้านมั้ง ผมทำกับข้าวให้เขากิน นอนดูทีวีกวนตีนกัน บางครั้งผมไปหาหรือเขามาหา ทะเลาะกันคับเขาชอบวีนใส่โมโหใส่ บางครั้งผมก็รับอารมไม่ไหวจนต้องเงียบไปแล้วเขาก็มาง้อ ง้อแปปเดียวผมก็หาย พอเขางอล ผมง้อแทบตายกว่าจะหาย ผมเป็นคนมีเหตุผล ถ้าผมงอนก็ต้องมีเหตุผลที่ควรงอลคับ เรา2คนเป็นคนชอบเที่ยวคับ ไปเที่ยวกันหลายที่มากเราสัญญากันว่าจะไปเที่ยวทุกภาค คบกันเดือนที่3 ต้นเดือนธันวา58ที่ผ่านมา เรา2คนกะว่าจะไปเที่ยวเชียงใหม่ต้นเดือนกุมภา59ซึ่งครบรอบ5เดือน แฟนไม่เคยไป ผมเลยอยากพาเธอไปเรา2คนจึงวางแผนเตรียมเงิน แฟนผมเป็นคนมีเงิน พ่อแม่เขาให้เงินใช้2-300 ต่อวันเก็บแปปเดียวก็ได้คับ เขาเรียนมหาลัยค่าเทอมแพงๆคับ ส่วนผมเป็นคนเชียงใหม่ เรียนรร.ช่างคับ พอจบย้ายมาอยู่กรุงเทพอยู่กับแม่ ก่อนคบแฟนผม6เดือน ผมมาต่อรามค่าเทอมไม่แพง เป็นมหาลัยที่เรียนไม่เรียนก็ได้ ผมไม่มีต้นทุนเรียนคับจะไปเรียนทุกวันก็ใช้เงินแถมต้องนั่งรถเมย์เดินทางไกล แม่ผมมีภาระมาก ผมเลยอยู่บ้านเฉยๆไม่อยากขอเงินแก ไปก็ไปแค่สอบ ผมคบกับแฟนแรกๆผมถามเขาเลยว่าถ้าผมไม่มีเงิน ผมไม่มีรถยนต์ นั่งแต่รถเมย์ หน้าตาไม่หล่อสู้ใครไม่ได้เขาจะรักผมไหม เขาก็บอกรักสิ จะคิดมากไปทำไม เมื่อก่อนผมเป็นคนเจ้าชู้คับ พอมาเจอแฟนผมนี้แทบไม่คุยกับใคร เฟสแชทมีแต่แฟนผมเท่านั้น จากที่สูบบุหรี่กินเหล้า เสเพผมก็ไม่กินเลย เดือน1-2-3 แฟนผมไปเที่ยวโน้น ไปกินโน้นกินนี้ ผมก็ตามใจเขา อยากไปไหนผมไป อยากลุยไหนผมลุยด้วย ผมลำบากกับแฟนมามากเหมือนกันคับ ผมขอเงินแม่ผมไปเที่ยวกับเขาตลอดเที่ยวที1ใช่เงิน 500-1000พัน สำหรับผมมันเยอะคับ ผมอยู่เชียงใหม่เงิน1000อยู่ได้ตั้ง10วัน แต่ผมก็เข้าใจว่าทำเพื่อเธอ เพราะยุคนี้มันต้องมีเงิน พอคิดกันว่าจะไปเชียงใหม่ ผมต้องมีเงินเกิน6พันคับ ผมไม่อยากขอครอบครัวเพราะมันเยอะมากสำหรับผม ผมจึงทำงานร้านเกมส์คับได้เงินเดือน6-7พัน ทำงาน12ชั่วโมง ผมว่าไม่คุ้มคับแต่ทำไงได้ผมมันจน เขาก็ให้กำลังใจผมตลอด เขาก็ไปเรียนผมก็ทำงาน จากที่ผมไม่เคยทำงาน เอาแต่แบมือขอแต่แม่ กลับต้องมาตื่นเช้าทำงาน12ชั่วโมงทุกวันเพื่อเธอ 8โมงเช้า-2ทุ่ม กลับมาบ้านผมก็ต้องหุงข้าวทำกับข้าว อาบนํ้ากว่าจะโทรคุยกัน 3ทุ่มครึ่งจะนอนก็5ทุ่มเพราะผมทำงานเช้า ตอนเช้าพิมคุยกัน ตอนดึกก็โทรคุยคับ โทรคุยตอนดึกกันแค่1ชั่วโมงครึ่ง ผมก็เลยอดทนไว้คับ จะบอกว่าทำไมต้องใช้เงินจะไปเที่ยวเดินจับมือเฉยๆทั้งวันมันก็ไม่ได้ใช่ไหมคับมือเปื่อยพอดี / พอใกล้ถึงวันไปเที่ยวผมก็ลางาน 4-5 วัน ผมถึงวันนั้นก็ไปเที่ยวคับ เที่ยวกลับมากรุงผมก็ต้องทำงานอีก ผมบอกกับแฟนว่าถ้าไปเที่ยวเชียงใหม่เสร็จกะจะลาออก แต่แฟนผมเกิดเดือนมีนาเป็นวันเกิดเขา ผมต้องหาเงินซื้อของขัญให้เขา เขาอยากได้รองเท้าซึ่งครึ่งหมื่นคับ555 แพงเหมือนกัน ผมจึงทำงานต่ออีกคับ จากนั้นเมื่อวานคับ ผมกลับจากทำงานคุยกันตอน3ทุ่ม ผมคิดว่าผมก็สงสารแฟนผมคับที่แฟนผมต้องนอนรอผมกลับจากทำงาน แล้วโทรคุยกันผมบอกขอโทดเขาที่ต้องหาเงินก่อน ผมหาเงินไปเที่ยวกับเขา แล้วเขาก็คุยไม่ดีใส่ เขาโมโหขี้วีนแหละคับ เราก็ทะเลาะกัน เขาเป็นงี้บ่อยมากช่วงหลังๆผมพยายามใจเย็น เขาไม่เคยจะขอโทดผมเลยคับนานๆจะขอโทด ทำไมเขาไม่ยอมขอโทดผมบ้างเลย ผมยอมเขาตลอด ผมเหนื่อยท้อมากคับ แต่ไม่คิดจะเลิกเลย ผมคิดว่านี้ผมยังทำเพื่อเธอไม่พออีกเหรอต้องมากกว่าเดิมเหรอ จากนั้นเป็นครั้งแรกที่เราทะเลาะกันข้ามวัน ผมไม่พูดไม่คุยกับเขา ผมอึดอัดผมเหนื่อยผมท้อกับนิสัยของเขา ตลอด5เดือนผ่านมาก็เป็นแบบนี้หลายครั้งเขาก็ไม่สำนึกเลย ทำแบบนี้เป็นแบบนี้ตลอด ครั้งนี้เป็นครั้งที่ผมเหนื่อยมากที่สุด จนถึงเช้านี้เขาก็โทรมา แต่ไม่รู้ทำไมผมถึงไม่อยากรับ เป็นเพราะผมอึดอัดใจเหนื่อยรึเปล่า ความรู้สึกเหมือนมันพังๆไปแล้วนะคับ ผมควรไปต่อหรือหยุด ดีคับ ?
ผมทำให้เธอทุกอย่างแต่ทำไมไม่ใส่ใจผมเลย