เริ่มใหม่ (สักที) ดีไหม

ขอเกิ่นเรื่องนิดนึงนะครับ ผมชอบผู้หญิงแบบว่า น่ารัก สุภาพ เรียบร้อย ดูแลกันได้ ซื่อสัตย์ รักเดียวใจเดียว มีอารมณ์ขัน ร่าเริง สนุกสนาน จิตใจดี และผมก็ได้เจอกับแฟนผมคนนี้ที่เป็นผู้หญิงตามแบบสเปคของผม เกือบทุกข้อ ผมจึงเดินหน้าจีบทันที จนได้คบกันเป็นแฟน เราเข้าสู่เรื่องที่ผมจะเล่าเลยดีกว่าครับ เรื่องมันมีอยู่ว่า ผมคบกับแฟนมาสักระยะหนึ่ง ผมเป็นคนที่รักใครแล้ว จะรักมาก มากซะจนรักมากกว่าชีวิตตัวเองซะอีก ผมเป็นคนให้เกียรติผู้หญิงและคนที่ผมคบเป็นแฟนทุกคน ขนาเถ้าผมจะขอแตะเนื้อต้องตัว ผมจะถามเธอก่อนทุกครั้ง ทั้งจับมือ เกาะไหล่ หอมแก้ม แต่มากกว่าหอมแก้มยังไม่มีนะครับ ผมจะทำทุกอย่างให้ถูกต้อง และไม่ทำให้ฝ่ายหญิงเสียหายเพราะผมเป็นอันขาด ผมรักเธอคนนี้มาก แฟนผมอยากกิน อยากได้ หรือจะให้ผมทำอะไร ผมให้เธอได้ทุกอย่าง ผมเคยบอกกับเธอว่า วันไหนที่ผมมี ผมจะให้ ในวันที่ผมไม่มีหรือมีน้อย ผมจะให้เธอเท่าที่ผมมี ณ ตอนนั้น ผมเป็นผู้ชายที่แปลกๆ ที่ทำอะไรอย่างที่ผู้ชายไม่ค่อยทำ เช่น ผมจะชอบ แต่งรูป ในวันสำคัญให้เธอ ทั้งวันครบรอบ วันเกิด หรือวันสำคัญต่างๆ ผมชอบทำอะไรๆซึ้งให้เธอ บอกรักเธอทุกวัน บอกฝันดีทุกคืน แต่งกลอนให้เธอ ซื้อนั้นซื้อนี้ให้เธอ ทั้งกระเป๋า รองเท้า เสื้อ แต่สิ่งที่ซื้อให้ก็ไม่ได้แพงอะไรมากมายนะครับ ผมลืมบอกไปความรักของเราสองคน ครอบครัวผมและครอบครัวแฟนผมก็ทราบนะครับ ซึ่งครอบครัวผมรักเธอมาก รักเสมือนลูกสาวคนนึงเลยทีเดียว ครอบครัวผม พาแฟนผมไปเที่ยว พาไปกินข้าวเกือบทุกเดือน และถ้าจะไปไหนไกลๆผมและครอบครัวผมจะขออนุญาตครอบครัวฝ่ายหญิงเสมอไม่มีขาดเลยครับ เวลาผมไปเที่ยวห้างกับเธอ ผมจะถามเธอทุกครั้งว่า กินนี้ไหม จะเอาอะไรไหม เอากลับไปกินที่บ้าน ไปฝากคนที่บ้านไหม อยากได้ไหม จะซื้อให้ทุกครั้งที่ไปเที่ยวกัน ผมลืมไปครับ ข้อนี้เป็นข้อสำคัญสำหรับชีวิตผมมาก ผมเป็นโรคหัวใจตั้งแต่เกิดเลยครับ แต่ผมก็บอกเธอก่อนที่จะคบกันนะครับ ซึ่งเมื่อเธอคบกับผม อาการโรคหัวใจของผมก็ดีขึ้นอย่างน่าตกใจ เหมือนเธอคือคนสำคัญที่ทำให้ผมมีกำลังสู้กับโรคที่รักษาได้ยากโรคนี้ ครอบครัวผมก็ดีใจมากที่ผมดีขึ้น และเธอก็ดีใจเช่นกัน ผมกับเธอสัญญากันไว้ว่าเราจะแต่งงานกัน รักกันตลอดไป มีงานแต่งงานแบบนั้แบบนี้ มีลูกกี่คน ตั้งชื่อลูกไว้ล่วงหน้าด้วยนะครับ เรือนหอ ค่าสินสอด การทำธุรกิจส่วนตัวเล็กๆเอาไว้เลี้ยงลูกในอนาคต ถึงขั้นว่าผมยอมทุกอย่างเพื่อผู้หญิงคนนี้ก็ว่าได้เลยทีเดียว ผมสัญญากับเธอไว้อีกว่าผมจะดูแลเธอและเป็นหัวหน้าครอบครัวเป็นอย่างดี จะรักมากขึ้นและไม่ลดน้อยลง และจะซื่อสัตย์และรักเธอคนเดียว จะทำทุกอย่างสม่ำเสมอไม่ขาดไม่สาย ผมโทรหาเธอทุกวันก่อนไปเรียน และกลับจากมหาลัยและก่อนนอน ผมจะโทรและไลน์หาเธอทุกวัน และมาถึงวันที่ผมกลัวที่สุดวันนึงก็มาถึง เมื่อเธอเดินออกจากชีวิตผมไป จะถึงตอนนี้เธอก็ยังให้คำตอบผมไม่ได้ว่าอะไรคือสาเหตุที่เดินออกจากชีวิตผมไป ผมก็ยังไม่เข้าใจว่าผมทำอะไรผิดหรือทำอะไรให้เธอไม่พอใจ จากวันนั้น โรคของผมก็แย่ลงอย่างเห็นได้ชัด จนมีเพื่อนผมบางคน ด่าแฟนผมว่าทำไมทำกับเพื่อนกูอย่างนี้ เพื่อนกูผิดอะไรจนผม ต้องห้ามเพื่อนเลย ตอนนี้ผมก็ยังตามง้อเธออยู่นะครับ และเมื่อมีคนรู้ว่าผมเลิกกับแฟนแล้ว ก็ยังมีผู้หญิงเข้ามาให้ผมเลือกหรือแฟนเก่าขอคืนดี แต่ผมก็บอกกับผู้หญิงที่เดินเข้ามาว่า ตอนนี้ผมยังไม่พร้อมนะ ผมยังรักแฟนของผมอยู่ ถ้าจะรอก็รอได้นะ ผมไม่ว่า แต่ถ้าเจอคนที่ดีกว่าผม ผมก็ยินดีด้วย แต่ถ้าผมพร้อมเมื่อไหร่ถ้าพวกคุณยังรอผมอยู่ผมก็จะลองคบดูครับ  (ผมไม่ได้หล่ออะไรมากมายและไม่ได้รวยล้นฟ้านะครับ) ผมก็มีข้อเสียนะครับ ทั้งเรื่องสุขภาพ ทั้งคิดมาก คิดเล็ก คิดน้อย เป็นห่วงแฟนมากจนลืมห่วงตัวเอง ตอนนี้ผมก็ยังตามง้อเธออยู่ และตอนนี้ผมได้ทราบว่าคุณหมอที่รักษาผมมาตั้งแต่เกิด ให้ผมผ่าตัดอีกรอบ ผมก็ก็เลยกังวลใจว่า สภาพจิตใจของผมจะทำการผ่าตัดได้ไหม (ผมทราบครับว่ายังมีครอบครัวของผมที่ให้กำลังใจ) แต่เธอก็คืออีกปัจจัยสำคัญที่ทำให้ผมผ่านเหตุการณ์นี้ไปได้ ผมยิ่งต้องตามง้อเธอถึงตอนนี่ ผมลืมบอกอีกเรื่องนึงครับ ตอนที่ผมคบกับเธอ ผมได้ทำการบวชเป็นพระ บวชให้เพื่อทดแทนคุณพ่อแม่ บวชให้ตัวเองมีสุขภาพแข็งแรง และเธอก็มางานบวชของผมพร้อมกับครอบครัวของเธอ (แต่เธอถืออะไรในขบวนผมขออุบไว้นะครับ) บางทีผมก็อยากจะลืมเธอนะครับ แต่สิ่งที่เราทำร่วมกันไว้ มันมากมายจนกว่าจะลืมได้ ถึงตอนนี้ผมก็อยากหาใครสักคนมาดูแลผม ต่อจากเค้าซักทีดีไหมครับ